Το παραμύθι της Βάνας Μαυρίδου, είναι ένα αλλιώτικο παραμύθι, ένα παραμύθι που μέσα του κρύβει πολλά συναισθήματα και ένα δυσάρεστο κομμάτι ιστορίας που με όμορφο και διδακτικό τρόπο, μπορεί εύκολα να αφομοιωθεί από τα παιδιά.
Η Μελίτα, εγγονή της γιαγιάς Μέλης, θα ταξιδέψει στην Τουρκία, στο Αϊδίνιο, την πρώτη πατρίδα της γιαγιάς της, για να πάρει ένα πολύτιμο κομμάτι από τις εκεί φυλαγμένες αναμνήσεις της γιαγιάς, και να συναντήσει τη γιαγιά Αϊσέ.
Η Μέλη, γεννημένη το 1915, ζούσε στο Αϊδίνιο, μια όμορφη και ξέγνοιαστή παιδική ζωή, με φίλους Έλληνες και Τούρκους, ξεχωρίζοντας τη Διδώ. Αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής της ηλικίας, η αγαπημένη της κούκλα Μελέκ, την οποία της είχε ράψει η δική της γιαγιά. Αν και οι εποχές ήταν δύσκολες, μιας και ο στρατιωτικός και πολιτικός Κεμάλ τα ήθελε όλα, η Μέλη ζούσε ευτυχισμένα, γιατί οι γονείς έκρυβαν από τα παιδιά τη φρίκη του αδίστακτου και κακού πολέμου.
Με την καταστροφή της Σμύρνης τον Σεπτέμβριου του 1922, η παιδικότητα της Μέλης χάνεται και τη θέση της παίρνουν τα αμέτρητα «γιατί», τα άδεια βλέμματα, ο θυμός, τα κλάματα και η μυρωδιά του καμένου που ποτέ δε θα ξεχάσει.


Τα λουκούμια τριαντάφυλλο, οι τενεκεδένιες γλάστρες, ο καλοκάγαθος παππούς της, αλλά η αγαπημένη της κούκλα Μελέκ, θα μείνουν πίσω στην παλιά της πατρίδα, αποτελώντας ζωντανές μνήμες, γλυκές αναμνήσεις και μακρινές θύμισες που ποτέ μα ποτέ δε θα απωλέσει.
Ο ξεριζωμός του ελληνισμού της Μικράς Ασίας, ξεδιπλώνεται μέσα στις σελίδες του παραμυθιού και με προσιτό τρόπο αφομοιώνεται από τους μικρούς και όχι μόνο φίλους μας, γιατί η ιστορία όσο κι αν μας πονάει, είναι απαραίτητο να ταξιδεύει από γενιά σε γενιά χωρίς όμως εμπάθειες και μίση.
Μπορεί οι άνθρωποι που σώθηκαν από την καταστροφή να έφτιαξαν από την αρχή τη ζωή τους, να βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα μαζεύοντας από την αρχή τα κομμάτια τους και να έκαναν τη λύπη τους δύναμη για να ορθοποδήσουν, όμως ένα είναι σίγουρο, πάντα στη ψυχή τους θα υπάρχει μια μικρή φλογίτσα, μια ελπίδα και μια δυνατή αγάπη για όλα όσα έχασαν.
Η κούκλα της ιστορίας μας, θα αλλάξει χέρια, θα αγαπηθεί ξανά από τη νεαρή της οικογένειας που μετακόμισε στο σπίτι της Μέλης και θα περιμένει υπομονετικά να βγει και πάλι στο φως.
Η τεχνολογία, η άσβεστη φλόγα της υπομονής και της επιμονής και οι δύο νεαρές κοπέλες, η Μελίτα και η Σίλα θα προσπαθήσουν να φέρουν κοντά την Ελλάδα και την Τουρκία, αφήνοντας στην άκρη τις έχθρες των δύο χωρών, δίνοντας έτσι ένα μάθημα ζωής σε όλους μας.
Στον πόλεμο γίνονται δυσάρεστα, φρικτά γεγονότα από τις δύο πλευρές, συνήθως με χαμένο πάντα τον άμαθο πληθυσμό και δη τα αθώα μικρά παιδιά.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Βάνας Μαυρίδου, επέλεξα την παρακάτω:

…πίσω και μακριά από τον πόλεμο, όλοι είμαστε άνθρωποι. Και τα παιδιά είναι παιδιά. Και τα παιδιά πρέπει μόνο να χαίρονται…
Ένα υπέροχο βιβλίο για όλους όσοι επιθυμούν να μάθουν ιστορία, να διδαχτούν καλοσύνη και να εισπράξουν κερδίζοντας σε όμορφα συναισθήματα.

Η Βάνα Μαυρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1986. Σπούδασε στην Πάτρα Αρχιτεκτονική και εξειδικεύτηκε στον σχεδιασμό χώρων για παιδιά. Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά. Παρόλο που το επάγγελμά της είναι ο ορισμός της δημιουργικότητας, δεν μπόρεσε να τιθασεύσει την αγάπη της για τη λογοτεχνία και τη συγγραφή, αφού συνεχώς ξεπηδούν στο μυαλό της ήρωες και ιστορίες που διαδραματίζονται σε μέρη στα οποία δεν έχει βρεθεί ποτέ. Θέλει να πιστεύει ότι οι ιστορίες της θα μπορέσουν να βάλουν μικρές πινελιές στον κόσμο των παιδιών και θα τον κάνουν λίγο πιο φωτεινό.
Είναι μέλος στον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Το πρώτο βιβλίο της κυκλοφόρησε το 2018 και ήταν η αφορμή για να αφιερώσει όλη την προσοχή της στο γράψιμο και στα παιδιά.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave