ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Η Μαίρη Κόντζογλου αγγίζει καυτά κοινωνικά θέματα και με μαεστρία αποφορτίζει την ατμόσφαιρα με το πηγαίο, αστείρευτο χιούμορ, που εύθυμα κατακλύζει τις σελίδες χωρίς να αποδομεί την σοβαρότητα των προβλημάτων, αλλά κάνοντας την ανάγνωση ένα καθ’όλα απολαυστικό ταξίδι.

Το ευρύ φάσμα της σκέψης της κινείται άοκνα, αλλά όχι ακανόνιστα, σε άπειρα ζητήματα που αφορούν, μεταξύ πολλών άλλων, τη μοναχικότητα, την ιδιαιτερότητα, την κακοποιητική συμπεριφορά, τα ΑΜΕΑ και τις παντός είδους σχέσεις, συζυγικές, συντροφικές και αδελφικές. Πλέκει μία πρωτότυπη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, όπου η πληθωρική γραφή κινείται από τον μαγικό ρεαλισμό στην πεζή πραγματικότητα και δένει με απόλυτη ομαλότητα.

Η συγγραφέας στεριώνει ένα λόγο σαφή,καυστικό και ρεαλιστικό που γίνεται αθυρόστομος,χωρίς να προκαλεί και να σοκάρει,με τις αναστολές να αναστέλλονται και με τις “ανάρμοστες”λέξεις να εναρμονίζονται έντεχνα σε μία πρωτοπρόσωπη αφήγηση με σπινθηροβόλους διαλόγους και τον ρυθμό να διατηρείται σταθερός διατρέχοντας τις 645 σελίδες.

Ο τόπος εντοπίζεται κάπου στη Β.Ελλάδα σε μία κωμόπολη στους πρόποδες ενός κατάφυτου βουνού, δίπλα από τη θάλασσα. Εκεί, στο ισόγειο του πατρικού, ζει η σαραντάχρονη Αρετή Ειρηναίου μετά την απώλεια των γονιών της. Ο Ηρακλής, ο αδελφός της, κατοικεί στον πρώτο όροφο με την σύζυγο του, την Κάκια.(Χαρακτηριστική η σημειολογία όλων των αναφερόμενων ονομάτων).

Η Αρετή εργάζεται ως εκπαιδευτικός, αφού η επιθυμία της για σπουδές στη Νομική δεν ευοδώθηκαν κατόπιν παραίνεσης του πατέρα της να φοιτήσει στην Παιδαγωγική Ακαδημία με γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση για οικονομικούς λόγους. Η άλλη μεγάλη της απογοήτευση είναι ερωτική και έρχεται να προστεθεί στη σειρά των απογοητεύσεων και να την παγιδεύσει σε μία συνθήκη που την κάνει να ζει στις παρυφές της ζωής της, περιτριγυρισμένη ολότελα από το μονότονο χρώμα του μπεζ σε μία “πανδαισία αχρωμίας”.

➖”Αν δεν αγαπάς και δεν αποδέχεσαι τον εαυτόν σου, πάντα θα σε απασχολεί το πώς σε θέλουν οι άλλοι, πάντα θα προσπαθείς να ανήκεις κάπου και ποτέ δεν θα σ’αρέσει εκεί που θα ανήκεις και θα ψάχνεις, θα ψάχνεις…

Στον πολυαγαπημένο πιστό της σκύλο, έρχεται να προστεθεί ο φύλακας άγγελος της, ο οποίος έχει επιφορτιστεί με το καθήκον να την προστατέψει μεθοδεύοντας κινήσεις προς την σωστή κατεύθυνση. Αντισυμβατικός και γενναιόδωρος, διακριτικός και καλόκαρδος, την συντροφεύει παντού στους δύσκολους καιρούς μέχρι να ανακαλύψει την ταυτότητα της προς την αυτογνωσία.

Ή μήπως όχι;

Ποια είναι αυτή η παράξενη δύναμη που ενεργοποιεί τα μηνύματα που δέχεται κάποιος ξαφνικά γεμάτα με θετική ενέργεια, του δίνουν ώθηση να ανασυνταχθεί, να αναθεωρήσει απόψεις, να εξωτερικεύσει αισθήματα και να πάρει αποφάσεις;

Ποια είναι αυτή η ανώτερη δύναμη που του δίνει την καθαρότητα της σκέψης να ανακτήσει την αυτοπεποίθηση του και να αφήσει πίσω τις ανασφάλειες που τον κρατούν δέσμιο στα “πρέπει”;

➖”Τώρα πετώ για της χαράς το πανηγύρι, τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή“.

Με μία ετερόκλητη παρέα, η Αρετή συμμετέχει στον Πολιτιστικό Μουσικό Σύλλογο “Η ΣΑΠΦΩ”, όπου επιτυγχάνεται η αρμονική συλλειτουργία των μελών που λαμβάνουν μέρος σε ένα μουσικό φεστιβάλ, το οποίο εξελίσσεται σε ένα φεστιβάλ μυστικών αποκαλύψεων, αναθεώρησης ιδεών και λήψεων αποφάσεων.

Ο τενόρος, η σοπράνο, η πιανίστα, ο μουσικός και ο μαέστρος είναι μερικοί από τους καθημερινούς ανθρώπους που απαρτίζουν τον πυρήνα της χορωδίας, αντικατοπτρίζουν την κοινωνία και μέσα από τα κλειδιά της μουσικής βρίσκουν τα κλειδιά για να ανοίξουν τις δικές τους πόρτες στο μέλλον.

Η μουσική με τους συγκλονιστικούς στίχους τραγουδιών γνωστών δημιουργών πλημμυρίζει το μυθιστόρημα, επιδρά θεραπευτικά στις ψυχές των ηρώων, φωτίζει τα πρόσωπα τους και χρωματίζει με πολύχρωμες εικόνες την καθημερινότητα τους. Με τις όμορφες μελωδίες η στενόχωρη πραγματικότητα αποκτά μία άλλη διάσταση. Ελπιδοφόρα!

➖”Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή, μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι… κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει… μονάχος βρες την άκρη της κλωστής… κι αν είσαι τυχερός, ξεκίνα πάλι…

Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει εργαστεί σε μεγάλες ελληνικές εταιρείες, με αντικείμενο πάντα την επικοινωνία.

Εργογραφία:

“ΤΟ ΜΕΛΙ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ”(2008)

“ΠΕΡΠΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ”(2009)

Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΟΙ “ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ”(2011)

“Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΧΩΡΑ”, “ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟ”,”ΜΕΣΟΥΡΑΝΗΣΗ”

Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ “ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ”

“ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ”(2014)

“ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ”(2015)

“ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ”(2015)

“ΟΙ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ”2017

Η ΔΙΛΟΓΙΑ “ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ”(2020)

“ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΕ”ΚΑΙ “ΠΟΡΤΟ ΛΕΟΝΕ”

ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ “ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ “(2021)