Συγγραφέας του βιβλίου «Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω» – Εκδόσεις Διόπτρα
Ο Κώστας Κρομμύδας είναι από εκείνους τους τυχερούς συγγραφείς, που έχουν αποκτήσει και απολαμβάνουν μια μοναδική σχέση με τους αναγνώστες τους. Στο τελευταίο του συγγραφικό ταξίδι, κατάφερε να μας πάρει μαζί του στα ρεμπετάδικα για να ακούσουμε και να σιγοτραγουδήσουμε παρέα όλα εκείνα τα υπέροχα άσματα που άκουγε τα παιδικά του χρόνια. Από το γεμάτο εικόνες και νότες μυθιστόρημά του με τον τίτλο που όλοι ψιθυρίσαμε κάποια στιγμή στη ζωή μας, προκύπτουν πολλά μηνύματα. «Η πραγματική αγάπη δεν σε φυλακίζει. Σε κρατά ελεύθερη μέσα στην αγκαλιά της…», είναι ένα από εκείνα που συγκινούν. Ποιοι θα ήθελε να είναι αποδέκτες του ο συγγραφέας; «Όλοι εκείνοι που νομίζουν τον σύντροφο ή τη σύντροφό τους κτήμα τους. Όλοι εκείνοι που θεωρούν πως η αγάπη τους μπορεί να κυριαρχήσει στη ζωή ενός ανθρώπου και να την καταπιέσει ή ακόμα και να την αφαιρέσει», λέει στο Vivlio-life και ελπίζουμε με κάποιο τρόπο το μήνυμα να φθάσει εκεί που πρέπει.
Μενεξιά. Στο ίδρυμα θεωρούνταν η πιο θαρραλέα, ενώ οι θεούσες που την πρόσεχαν μαζί με τα άλλα κορίτσια την αποκαλούσαν ξεπεταγμένη για την ηλικία της. Εσείς που εμπνευστήκατε τον χαρακτήρα της πώς την αντιμετωπίσατε τις μέρες και νύχτες που «ζήσατε» μαζί της;
Η έμπνευση για κάθε ιστορία μου δεν προέρχεται από μία πηγή. Συμβαίνουν ταυτόχρονα πολλά και συνθέτουν τις ιστορίες μου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η πρώτη έμπνευση ήταν η αγάπη μου για το ρεμπέτικο. Χρόνια ήθελα να γράψω μια ιστορία που να διαδραματίζεται σε εκείνη την εποχή.
Πολλοί πιστεύουν πως οι ρεμπέτισσες ήταν οι πρώτες φεμινίστριες, αφού πρώτες εκείνες αποτίναξαν από πάνω τους το τρίπτυχο μητέρα-σύζυγος-νοικοκυρά. Ο αναγνώστης θα δει τη γλυκιά ηρωίδα σας να μάχεται για τα δικαιώματα του φύλου της;
Έχω αποφασίσει να μη μιλάω πολύ για την πλοκή των ιστοριών μου, με σκοπό να αφήνω στους αναγνώστες ανέπαφη όλη την προσμονή της ανάγνωσης. Είναι σαφές πάντως πως αυτές οι γυναίκες πράγματι υπήρξαν οι πρώτες επαναστάτριες. Ήταν εκείνες που στάθηκαν ισότιμα απέναντι στους άντρες, οδηγώντας μάλιστα πολλές άλλες γυναίκες στο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Είναι πολλά τα πρόσωπα που γνωρίζουμε στην ιστορία σας. Κάποια όμως ξεχωρίζουν. Ένα από αυτά είναι η Αντωνία. «Ποσώς την ένοιαζαν τα πρέπει…» Θα μπορούσε η ατίθαση προσωπικότητά της να τη χρίσει κεντρική ηρωίδα μιας μυθοπλασίας;
Η αλήθεια είναι πως η Αντωνία με τον χαρακτήρα της θα μπορούσε πραγματικά να αποτελεί ένα ξεχωριστό μυθιστόρημα. Και δεν σας κρύβω ότι στην αρχή το σχέδιό μου ήταν να αποτελεί έναν περιφερειακό χαρακτήρα, ο οποίος όμως εξελίχθηκε σε βασικό.
«Η πραγματική αγάπη δεν σε φυλακίζει. Σε κρατά ελεύθερη μέσα στην αγκαλιά της…» Λόγια δικά της γεμάτα νόημα στη Μενεξιά, που εισπράττουμε ως ένα από τα μηνύματα αυτής της ιστορίας. Αν κάποιοι έπρεπε να το λάβουν, ποιοι θα θέλατε να είναι;
Όλοι εκείνοι που νομίζουν τον σύντροφο ή τη σύντροφό τους κτήμα τους. Όλοι εκείνοι που θεωρούν πως η αγάπη τους μπορεί να κυριαρχήσει στη ζωή ενός ανθρώπου και να την καταπιέσει ή ακόμα και να την αφαιρέσει.
«Ίσως, αν δίναμε λίγο περισσότερη σημασία στα σημάδια που αφήνουν οι σχέσεις γύρω μας, να προλαμβάναμε τα σημάδια που μελανιάζουν ψυχές και σώματα». Είναι το δεύτερο μήνυμα που αγγίζει την ψυχή μας. Πιστεύετε πως είμαστε πλέον περισσότερο υποψιασμένοι; Πως δίνουμε λίγο περισσότερη σημασία στα σημάδια ή έχουμε δρόμο ακόμη ως κοινωνία;
Αλίμονο αν δεν είχαμε κάνει κάποια πρόοδο σε αυτό. Η πραγματικότητα όμως έρχεται να επιβεβαιώσει πως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας. Άλλωστε οι σχέσεις των ανθρώπων πλέον περνάνε σε άλλο επίπεδο. Απρόσωπο, εικονικό. Το πραγματικό έχει αρχίσει να αντικαθίσταται από το ψηφιακό. Είμαι σχεδόν βέβαιος πως τα επόμενα χρόνια οι σχέσεις των ανθρώπων θα περάσουν σε άλλη φάση. Εντελώς απρόσωπη και ψυχρή. Ας ελπίσουμε κάποιοι να κρατήσουν τα κάστρα της ανθρώπινης επαφής ψηλά.
Είναι φυσικά και ο Παντελής. Στην αρχή πας να τον συμπαθήσεις, μετά απογοητεύεσαι, μέχρι που τον μισείς. Να μείνουμε στο κομμάτι με το οποίο τελείωνε κάθε βράδυ το πρόγραμμά της η Μενεξιά: «Εσένα δεν σου άξιζε αγάπη»;
Αυτά είναι μυστικά που θα ανακαλύψει ο αναγνώστης στις σελίδες του βιβλίου. Όπως ανάφερα και πιο πάνω, δεν μου αρέσει να αποκαλύπτω πολλά για την πλοκή των βιβλίων μου. Και αυτό δεν το αποφάσισα μόνος μου, αλλά κατ’ απαίτηση των αναγνωστών, οι οποίοι θέλουν να διαβάζουν τις ιστορίες με καθαρό μυαλό και χωρίς να γνωρίζουν πολλές λεπτομέρειες για τη δράση και την πλοκή.
Χιλιοτραγουδισμένοι στίχοι τραγουδιών βρίσκονται διάσπαρτοι στο μυθιστόρημά σας για να μας θυμίζουν πως η αξία του ρεμπέτικου είναι διαχρονική. Δεν σας κρύβω μάλιστα πως έπιασα τον εαυτό μου να σιγοτραγουδά τον στίχο του τίτλου σας παρέα με τη Μενεξιά. Το επιδιώξατε; Θέλατε να συμμετέχουμε ενεργά σ’ αυτό το αναγνωστικό ταξίδι;
Αν κρίνω από τη δική μου συμμετοχή σε αυτό το βιβλίο, θα σας πω πως με χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό που ρωτάτε. Ταξίδεψα μουσικά, ακούγοντας και τραγουδώντας αυτά τα άσματα δεκάδες φορές. Θεωρώ πως η μουσική ανοίγει ορίζοντες στη φαντασία αλλά και στην έμπνευσή μας που πολλές φορές ούτε καν είχαμε φανταστεί. Συνέβη έντονα σε αυτό το βιβλίο και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γι’ αυτό.
Ζητήσατε από τους αναγνώστες σας να σας προτείνουν ονόματα αγαπημένων τους, προκειμένου να επιλέξετε δύο για το μυθιστόρημά σας. Μιας και η Μενεξιά Στάικογλου είναι υπαρκτό πρόσωπο και τη γνωρίσατε στην Ορεστιάδα, ποια είναι τα ονόματα που επιλέξατε μεταξύ των εξακοσίων που σας πρότειναν;
Αυτό είναι ένα μυστικό που το γνωρίζουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι δείχνουν ιδιαίτερα χαρούμενοι και ευγνώμονες που τα ονόματα των αγαπημένων τους ανθρώπων υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου.
Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτή την αμφίδρομη σχέση που έχετε αποκτήσει με τους αναγνώστες; Πόσα χρόνια χρειάστηκαν για να τη χτίσετε και πώς τη συντηρείτε;
Δεν θα μπορούσα να κάνω αυτό που κάνω αν δεν είχα αυτή τη σχέση με τους αναγνώστες. Δηλαδή δεν θα μπορούσα να είμαι ένας απρόσωπος συγγραφέας που δεν έχει επαφή με το κοινό. Τη λατρεύω αυτή τη σχέση και μου δίνει τεράστια δύναμη αλλά και έμπνευση.
Κατάγεστε από τα Τρίκαλα, την πατρίδα σπουδαίων μουσικών και ερμηνευτών. Εκεί πρωτακούσατε και το τραγούδι του Κώστα Βίρβου «Λίγα ψίχουλα αγάπης σού γυρεύω», από το οποίο εμπνευστήκατε τον τίτλο του βιβλίου σας. Γνωρίζουμε πως είναι μία από τις δέκα αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης, η πιο έξυπνη ελληνική πόλη και η πόλη του ρεμπέτικου. Τι είναι για σας;
Η ίδια η πόλη, αλλά και τα παιδικά μου χρόνια, που τα έζησα εκεί, είναι πηγή έμπνευσης για πολλά από τα βιβλία μου. Θυμάμαι ακόμη και σήμερα, όταν σε ηλικία δεκατριών χρονών δούλευα βοηθός σερβιτόρος στο πανηγύρι των Τρικάλων, να ακούω από το κασετόφωνο του ταβερνιάρη τα ρεμπέτικα τραγούδια του Τσιτσάνη. Ανάμεσά τους το «Λίγα ψίχουλα αγάπης σού γυρεύω». Μέσα μου αυτές οι αναμνήσεις έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα και νομίζω πως με το βιβλίο μου κατάφερα να εκφράσω και λίγα από τα συναισθήματα που ένιωθα τότε, ακούγοντας μια νεαρή κοπέλα να τραγουδάει αυτό το τραγούδι και να λέει σε όλους πως κάποτε θα γίνει μεγάλη τραγουδίστρια.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ποτέ δεν έμαθα την ακριβή ημερομηνία που γεννήθηκα. Ήμουν απλώς ένα μωρό που κάποιος εγκατέλειψε στα σκαλιά ενός ιδρύματος, όπως και τόσα άλλα.
Οι γυναίκες που με ανέθρεψαν έλεγαν πάντα ότι πρώτα τραγούδησα και μετά μίλησα. Ίσως γιατί μέσα από τις νότες μαλάκωνε κάπως η σκληρότητα του κόσμου, την οποία δυστυχώς γνώρισα από νωρίς.
Κόντρα όμως σε κανόνες και εμπόδια, εγώ συνέχισα να τραγουδώ, να ονειρεύομαι και να γελάω… Mέχρι τη στιγμή που μου τα πήραν όλα καταδικάζοντάς με σε θανατερή σιωπή.
Ίσως επειδή ήμουν γυναίκα…
Ίσως επειδή δεν θέλησα να υποτάξω την ψυχή μου σε άγραφους νόμους.
Μεγαλώνοντας, ερωτεύτηκα, πόνεσα, έκλαψα, γονάτισα, αλλά στο τέλος κατάφερα να κοιτάξω τη ζωή από τη μεριά που επέλεξα εγώ και όχι οι άλλοι.
Στάθηκα όρθια και πάλεψα για όσα με έκαναν να χαμογελώ. Έδωσα μάχη για να μην επιτρέψω σε κανέναν να μου στερήσει το δικαίωμα στο όνειρο.
Και τελικά κατάλαβα πως η πραγματική αγάπη δεν σε φυλακίζει, αλλά σε κρατά ελεύθερη μέσα στην αγκαλιά της.
Με λένε Μενεξιά και το όνομά μου το πήρα από το χρώμα των ματιών μου…
Βιογραφικό
Ο Κώστας Κρομμύδας ξεκίνησε να γράφει το 2011 και από τότε έχουν εκδοθεί 12 βιβλία του. Το βιβλίο του Ακάκιε βραβεύτηκε το 2021 ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς, ενώ το έργο του Ουρανόεσσα το 2017 ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία «Ηρωίδα – έμπνευση». Όλα τα μυθιστορήματά του βρίσκονταν στην τελική δεκάδα των Βραβείων Βιβλίου των Public. Παραδίδει μαθήματα συγγραφής {Master Class} και «δημόσιου λόγου – public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά. Έξι βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και κυκλοφορούν μέσω πλατφόρμας του Amazon. Είναι επίσης απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.