(Τρίτη έκδοση)

Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος παρουσιάζει το μη μυθοπλαστικό βιβλίο −λογοτεχνικό ντοκουμέντο της σχεδόν τριακονταετίας 1980-2005. Τα τριάντα εννιά κείμενα του βιβλίου ανήκουν σε ποικίλα είδη. Συνεντεύξεις, που πήρε από συγγραφείς , μαρτυρίες ζωής ,μια ανοιχτή επιστολή προς κάποιον θεσμικό παράγοντα και κυρίως κριτικές, κάποτε υπό μορφήν σχολίου ή επιφυλλίδας. Όλα τα κείμενα έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο.
39 κείμενα και συνεντεύξεις,
82 σύγχρονοι Έλληνες λογοτέχνες

Άρης Aλεξάνδρου ~ Θανάσης Βαλτινός
Bασίλης Bασιλικός ~ Άντζελα Δημητρακάκη
Σωτήρης Δημητρίου ~ Aπόστολος Δοξιάδης
Oδυσσέας Eλύτης ~ Mανίνα Zουμπουλάκη
Aλέξανδρος Kοτζιάς ~ Mένης Kουμανταρέας
Mιχάλης Mιχαηλίδης ~ Δημήτρης Nόλλας
Σοφία Nικολαΐδου ~ Aλέξης Πανσέληνος
Kωστής Παπαγιώργης ~ Hλίας Πετρόπουλος
Γαλάτεια Pιζιώτη ~ Aντώνης Σουρούνης
Kώστας Tαχτσής ~ Γιάννης Yφαντής
Aντρέας Φραγκιάς ~ Bαγγέλης Xατζηγιαννίδης
Γιώργος Xειμωνάς ~ Xρήστος Xρυσόπουλος
Xρήστος Xωμενίδης κ.ά.

Ο συγγραφέας δεν συμπεριφέρεται σε αυτές τις σελίδες του βιβλίου ούτε ως δημοσιογράφος , ούτε ως κριτικός , ούτε ως φιλόλογος ή ιστορικός της λογοτεχνίας.
Η φωτογραφία του εξωφύλλου περιλαμβάνει τους: Αλέξανδρο Κοτζιά, Βαγγέλη Ραπτόπουλο, Πέτρο Αμπατζόγλου, Αλέξη Ζήρα, Γιώργο Χειμωνά, Μένη Κουμανταρέα και την Άλκηστις Σουλογιάννη. Σοφή επιλογή από τον συγγραφέα και τον εκδοτικό οίκο, μιας και ο αναγνώστης βουτάει χωρίς απορίες στο πνεύμα του βιβλίου. Λίγη από την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
«Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας». Η λέξη «λίγη» τίθεται εδώ και με μια έννοια κάπως απαξιωτική ή μειωτική από αξιολογικής απόψεως. Με την έννοια του άδικη, μεροληπτική.


Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη, διασχίζοντας επί της ουσίας τρεις δεκαετίες πεπραγμένων στη νεοελληνική λογοτεχνία, χωρίς να παραλείπονται ιστορικές αναδρομές σε προηγούμενες χρονικές περιόδους.
Στο πρώτο μέρος κυριαρχούν οι απολαυστικές συνομιλίες του Βαγγέλη Ραπτόπουλου με χαρακτηριστικούς εκπρόσωπους μεγαλύτερων της γενιάς του. Οι συνεντεύξεις δεν είναι στείρες και τυποποιημένες .Είναι γόνιμοι λογοτεχνικοί διάλογοι. Οι καίριες ερωτήσεις του συγγραφέα καταφέρνουν να βγάλουν από το καβούκι τους τους εν λόγω συγγραφείς και να τους αποκαλύψουν όσο πιο αληθινούς γίνεται στα μάτια του αναγνώστη. Σύντομες, εύληπτες και κυρίως σαφείς κριτικές που εστιάζουν στην ουσία των βιβλίων και όχι φλύαρες και πομπώδεις μεγαλοστομίες.


Στη δεύτερη και τρίτη θεματική ενότητα, ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος αναφέρεται σε σημαντικά βιβλία και συγγραφείς εκείνης της εποχής. Μέσα λοιπόν από αυτά τα δοκίμια, ή έστω άρθρα γνώμης, συναντάμε καταξιωμένους −στο τώρα− συγγραφείς, που έκαναν −τότε− τα πρώτα τους συγγραφικά βήματα.
Σύντομες, εύληπτες και κυρίως σαφείς κριτικές που εστιάζουν στην ουσία των βιβλίων και όχι φλύαρες και πομπώδεις μεγαλοστομίες. Αφήγηση με πολλαπλά πρόσωπα και με πολλές οπτικές γωνίες.
Η πένα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου ενίοτε μοιάζει με τα καλλιγραφικά αραβουργήματα , είναι κομψή , περίπλοκη ,στοχαστική και προτάσεις γεμάτες ευαισθησία ,λεπτομερείς περιγραφές ,που μπορούν να αποτυπώνουν ανεπαίσθητες διαβαθμίσεις συναισθημάτων.
Το ύφος του είναι φαινομενικά απλό και λιτό, αλλά αυτό καλλιεργεί έναν αινιγματικό πυρήνα που προκαλεί ποικίλες αναγνώσεις.
Ένα αυτάρκες βιβλίο εφαλτήριο σκέψης.

Ένα βιβλίο που αναδεικνύει ευρυμάθεια, ευαισθησία, αίσθηση του χιούμορ και μια νηφάλια και τολμηρή μελέτη πάνω στη Νεοελληνική Λογοτεχνία.
Συναρπαστικό, χιουμοριστικό, αυτοσαρκαστικό, ζωντανό, αιχμηρό, επίκαιρο, παρά το ότι δεν είναι μυθοπλαστικό, θίγει τα αιώνια θέματα της ανθρώπινης λογοτεχνικής δημιουργίας.
Αντί για την εύρεση του κοινού παρονομαστή, της χίμαιρας της ομοιομορφίας, ίσως αυτό το οποίο θα έπρεπε να κρατήσει κανείς από το βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου είναι το μεγαλείο και η ομορφιά της ποικιλομορφίας. Το «Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» εκφράζει τον αληθινό πλούτο που συναντάει κανείς από άκρη σε άκρη σε αυτήν τη βασανισμένη και φτωχή χώρα : τον πλούτο των ανθρώπων της λογοτεχνίας, του πολιτισμού και της Ιστορίας.
Διαβάστε το.

Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος (Αθήνα, 1959) έχει δημοσιεύσει είκοσι τίτλους μυθοπλασίας (“Διόδια”, “Τα τζιτζίκια”, “Ο εργένης”, “Λούλα”, “Η απίστευτη ιστορία της πάπισσας Ιωάννας”, “Μαύρος γάμος”, “Η επινόηση της πραγματικότητας”, “Φίλοι”, “Η Μεγάλη Άμμος”, “Ιστορίες της Λίμνης”, “Η πιο κρυφή πληγή”, “Λεσβία”, “Ο άνθρωπος που έκαψε την Ελλάδα” κ.ά.), τέσσερα βιβλία μεταξύ χρονικού και αυτοβιογραφίας (“Ακούει ο Σημίτης Μητροπάνο;”, “Η δική μου Αμερική”, “Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας”, “Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας”), καθώς και μια συλλογή-σύνθεση με μεταφρασμένα αποσπάσματα από αρχαίους έλληνες συγγραφείς. Έργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες και διασκευάστηκαν για το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Συνολικά έχουν τυπωθεί περισσότερα από 250.000 αντίτυπα των βιβλίων του. Διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο μεταπτυχιακό τμήμα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ). Το προσωπικό αρχείο του βρίσκεται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave