Μόλις κυκλοφόρησαν

ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Αντίο, φαντάσματα της Nadia Terranova
μετάφραση: Δήμητρα Δότση
Οι αναμνήσεις μιας γυναίκας στοιχειώνουν το παρόν της. Για να βγει στο φως, πρέπει να αντικρίσει κατάματα το παρελθόν.

Η τριανταεξάχρονη Ίντα επιστρέφει έπειτα από καιρό στη γενέτειρά της, τη Μεσσίνη, για να βοηθήσει τη μητέρα της να ανακαινίσουν το σπίτι τους, προκειμένου να το πουλήσουν. Περιτριγυρισμένη από αντικείμενα και αναμνήσεις, η Ίντα πρέπει να αποφασίσει ποια κομμάτια του παρελθόντος θα κρατήσει και ποια θα αφήσει πίσω της. Την ίδια στιγμή, τα φαντάσματα της εφηβικής της ηλικίας μοιάζουν να αναδύονται από το παρελθόν: πριν από είκοσι τρία χρόνια, ο πατέρας της εγκατέλειψε την οικογένειά του και εξαφανίστηκε. Ξαφνικά, η ανάμνησή του στοιχειώνει και πάλι όχι μόνο την ύπαρξη της οικογένειάς του, μα και κάθε ρωγμή του σπιτιού, κάθε συζήτηση και σιωπή ανάμεσα σε μητέρα και κόρη. Και η Ίντα πρέπει πάση θυσία να βρει έναν τρόπο να σπάσει τα δεσμά της και να βγάλει τον πατέρα της από το προσκήνιο της ζωής της.


Η Nadia Terranova με ακρίβεια και λεπτότητα φωτίζει εκείνες τις πτυχές της ύπαρξής μας, πάνω στις οποίες χτίζει ο καθένας μας την ταυτότητά του: τη μνήμη, την απώλεια της αθωότητας, την πολυπλοκότητα των οικογενειακών αλλά και των ερωτικών σχέσεων. Το Αντίο, φαντάσματα, που βρέθηκε στη βραχεία λίστα του Βραβείου Strega και επαινέθηκε από κοινό και κριτικούς, τοποθετεί τη συγγραφέα ανάμεσα στις πιο σημαντικές φωνές της σύγχρονης ιταλικής πεζογραφίας.

«Η ευαίσθητη αποτύπωση μιας ζωής που την πνίγει μια σαρωτική απώλεια».
Kirkus Reviews

«Λάτρεψα το Αντίο, φαντάσματα. Είναι εξαιρετικό για όσους αναγνώστες θέλουν να εξερευνήσουν το μετα-φεραντικό σύγχρονο ιταλικό μυθιστόρημα».
Jonathan Coe

«Με μια σπάνια ψυχολογική λεπτότητα, η Nadia Terranova βρίσκει τα κατάλληλα λόγια για να περιγράψει ένα κρυφό δράμα. Και το μυθιστόρημά της σιγά σιγά καταλήγει στο φως».
Livres Hebdo

«Μια δυνατή, αυθεντική φωνή, ενίοτε οχληρή όπως μόνο η πραγματική λογοτεχνία μπορεί να γίνει».
Corriere della Sera

NON FICTION

Μάνος Ελευθερίου
Μαλαματένια λόγια
καταγραφή – επιμέλεια: Σπύρος Αραβανής, Ηρακλής Οικονόμου
H ζωή του Μάνου με τα δικά του λόγια. Μια αφήγηση με οδηγό τη μνήμη και το συναίσθημα.

Η αυτοβιογραφική αφήγηση του Μάνου Ελευθερίου στους Σπύρο Αραβανή και Ηρακλή Οικονόμου, όπως προέκυψε από την τρίχρονη (2010-2013) συστηματική συνάντησή τους τα κυριακάτικα πρωινά στο σπίτι του, στο Ψυχικό, είναι ένα σπάνιο βιβλίο θησαυρός που θα συγκινήσει βαθιά όσους από εμάς είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε, όσους από εμάς τον αγαπήσαμε μέσα από τους στίχους, τα πεζά του και τα αξέχαστα τραγούδια του, αλλά και όσους δεν έτυχε να σκύψουν πάνω από το έργο αυτού του αυθεντικού και σπουδαίου Έλληνα δημιουργού.
Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο το βιβλίο ξεδιπλώνει πτυχές από τα άγνωστα παιδικά χρόνια του Μάνου στη Σύρο, από τη νεανική του ηλικία στην Αθήνα, από την περίοδο της στρατιωτικής του θητείας, την επταετία της Χούντας, καθώς και αναμνήσεις από τα τραγούδια του και από ποιητές φίλους του.
Στο Παράρτημα του βιβλίου υπάρχουν σελίδες από τα προσωπικά του ημερολόγια, ως πρόσθετες αυτοβιογραφικές μαρτυρίες, ενώ η έκδοση συνοδεύεται από ανέκδοτο-σπάνιο φωτογραφικό υλικό και από ορισμένα χειρόγραφά του.

Η ιδέα να συγγράψουμε, συνομιλώντας με τον Μάνο Ελευθερίου, τη βιογραφική (μυθ)ιστορία του μας ήρθε όπως έρχονται οι ωραίες ιδέες. Τυχαία, μια αυγουστιάτικη βραδιά στις κοινές μας διακοπές, το 2010. Τον γνωρίζαμε ήδη μερικά χρόνια, έχοντας αναπτύξει μια φιλική σχέση. Τον ξέραμε όμως καλά, πολλά χρόνια πριν από αυτή τη γνωριμία, μέσα από το έργο του, που είχε σημαδέψει τη νεότητά μας. Όταν του αποκαλύψαμε, Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου, τις προθέσεις μας, δεν απάντησε τίποτα σαφές. Είπε μόνο: «Σας περιμένω την Κυριακή στις 10.30». Έτσι, για τα επόμενα τρία χρόνια συναντιόμασταν τα κυριακάτικα πρωινά, στο σπίτι του στο Νέο Ψυχικό, και εκείνος, καθισμένος στην πολυθρόνα του, ορμώμενος από τις ερωτήσεις μας, άφηνε αβίαστη τη μνήμη του να κυλάει σε τόπους όπου τον πήγαινε η ανάμνηση και το συναίσθημα.
Σ.Α.-Η.Ο.

Σειρά: 200 χρόνια από την Επανάσταση
Υπεύθυνος σειράς: Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα: Η καπετάνισσα της Ελληνικής Επανάστασης του Κυριάκου Στ. Χατζηκυριακίδη

Η «Μεγάλη Κυρά των Σπετσών», μια μορφή με υψηλούς συμβολισμούς για το Έθνος, τη Γυναίκα, τον Αγώνα, την Ελευθερία.

Η Λασκαρίνα Μπούµπουλη (το γένος Πινότση), η γνωστή σε όλους µας «Μπουµπουλίνα», συνέδεσε το όνομα και τη ζωή της µε την Επανάσταση του 1821. Σε έναν καθαρά ανδροκρατούμενο κόσμο, η «Μεγάλη Κυρά των Σπετσών» αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους επαναστατημένους Έλληνες, µε την αποφασιστικότητά της, τις οικονομικές και οικογενειακές θυσίες της. Ρόλοι πολλαπλοί ενυπάρχουν στο πρόσωπό της: φιλάνθρωπη, σκληρή, πιστή, δοτική, (αν)ιδιοτελής, αγωνίστρια, διαπραγματεύτρια, σύζυγος, χήρα, αδερφή, πολύτεκνη μητέρα, μητέρα ηρώων, µα πάνω απ’ όλα γυναίκα, ηρωίδα και η ίδια.

Σειρά: 200 χρόνια από την Επανάσταση
Υπεύθυνος σειράς: Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης

Εσωτερικές έριδες και διενέξεις στα χρόνια του Αγώνα του Ιάκωβου Δ. Μιχαηλίδη

Τα αίτια, τα χαρακτηριστικά και οι επιπτώσεις των εμφύλιων αντιπαραθέσεων κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης.

Η παρούσα μελέτη ασχολείται µε τις εμφύλιες διαμάχες των Ελλήνων στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, οι οποίες, για κάποια διαστήματα, αποπροσανατόλισαν την εθνική υπόθεση. Διερευνά τα αίτιά τους, αναδεικνύει µε λεπτομέρειες τα χαρακτηριστικά τους, ενώ ανιχνεύει τις επιπτώσεις τους, όχι µόνο μεσούντος του Αγώνα της Παλιγγενεσίας αλλά και κατά τη διάρκεια των δύο αιώνων της ελληνικής ανεξαρτησίας.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave