Μόλις κυκλοφόρησαν

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Το Αϊβαλί η πατρίδα μου του Φώτη Κόντογλου
Νέα, μονοτονική έκδοση

Αλλοτινοί άνθρωποι και τόποι… Ιστορίες για αγίους, για απλοϊκούς ξωμάχους, για κακούργους και ληστές.

Στα κείμενα αυτού του βιβλίου ο Κόντογλου μιλά για τη λατρεμένη του πατρίδα, το Αϊβαλί. Αναπολεί και καταγράφει γεγονότα και ιστορίες από τη μικρή πολιτεία, όπου έζησε τα νεανικά του χρόνια. Μας μιλά νοσταλγικά για τους ανθρώπους της και μας διηγείται με αυθόρμητη ειλικρίνεια τις προσωπικές ιστορίες τους.

«Μυστήριο μεγάλο είναι το πώς έρχεται στον κόσμο ο άνθρωπος. Εμένα το γραφτό μου ήτανε να γεννηθώ στην Ανατολή, αλλά η ρόδα της Τύχης, που γυρίζει ολοένα, ξερρίζωσε από τα θεμέλια τον τόπο μου και μ’ έρριξε στην ξενιτειά, σ’ ανθρώπους που μιλούσανε την ίδια γλώσσα με μένα, πλην όμως που είχανε άλλα συνήθια. Το πουλί το θαλασσοδαρμένο, πώς βρίσκει έναν βράχο μέσα στο πέλαγο και κάθεται και στεγνώνει τα φτερά του, έτσι βρίσκουμαι κ’ εγώ σε τούτα τα χώματα».
Απόσπασμα από το βιβλίο

Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορούν επίσης τα έργα του Ο κουρσάρος Πέδρο Καζάς και Βασάντα.

Από δρυ παλιά κι από πέτρα της Νοέλ Μπάξερ

Μια οικογένεια, τρεις γενιές ανθρώπων με φόντο τις χαμένες πατρίδες.
Το πρώτο μέρος της διλογίας που ολοκληρώνεται µε την Επιστροφή της Πηνελόπης.

Από το Αϊδίνι και τη Σμύρνη ως την Κύπρο, την Αθήνα και την εξωτική Ινδία, ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας σύγχρονης Πηνελόπης µε φόντο τις Χαμένες Πατρίδες. Γύρω από την Πηνελόπη, σαν γαϊτανάκι, πρόσωπα που τη σημάδεψαν: η Ζόι, ο Καλφατζής που «ξέρει να σώζει», ο Παρασκευάς µε το «παρασκευάκι» του, η Κατίνα που ο «Ιορδάνης της πέθανε», ο βροχερός Φίλιππος και ο φωτεινός Φώτης, η μαγείρισσα η Φραγκώ…
Ένα σαγηνευτικό, πολυεπίπεδο μυθιστόρημα, μια εξαίσια τοιχογραφία του ελληνικού 20ού αιώνα, πλημμυρισμένο µε εικόνες και μυρωδιές εποχής.

Ήρθε η ώρα να σου πω για το σκισμένο γράμμα, για ένα τόπι κασμίρι και για μια Κύπρια που μύριζε η αγκαλιά της πασχαλιά. Για μια μαγευτική πόλη, τη Σμύρνη µου, που κάηκε σαν φωτογραφία και για ένα πλοίο που μετέφερε μια γυναίκα που έσταζε γάλα. Για μια Τουρκάλα που χάθηκε και σώθηκε µόνο το τραγούδι της. Κι αν θέλεις, µόνο αν το θέλεις, θα σε αφήσω να κρατήσεις στα χέρια σου τα δυο μονάκριβα κλειδιά µου, του σπιτιού στο Αϊδίνι και του σπιτιού στη Σμύρνη.
Απόσπασμα από το βιβλίο

ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Το τραγούδι της γοργόνας της Charmian Clift
μετάφραση: Φωτεινή Πίπη

H ιστορία δύο θρυλικών συγγραφέων από τη μακρινή Αυστραλία που δραπετεύουν στην Κάλυμνο τη δεκαετία του 1950. Από τα καλύτερα ταξιδιωτικά βιβλία του 20ού αιώνα.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, η Αυστραλιανή συγγραφέας Charmian Clift μαζί µε τον σύζυγό της, επίσης συγγραφέα, George Johnston αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη ζωή της πόλης. Έφυγαν από το γκρίζο μεταπολεμικό Λονδίνο για να έρθουν στην Ελλάδα, µε τα δυο παιδιά τους και τις γραφομηχανές τους. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Κάλυμνο, σκοπεύοντας να ζήσουν απλά και να αφοσιωθούν στη συγγραφή, μακριά από τον θόρυβο της μεγαλούπολης. Έμειναν στο νησί σχεδόν οχτώ μήνες, από τον Δεκέμβριο του 1954 ως τον Ιούλιο του 1955. Το αποτέλεσμα της παραμονής τους εκεί είναι Το τραγούδι της γοργόνας.
Στο βιβλίο η Clift μεταφέρει το πολιτιστικό σοκ αλλά και την απόλυτη ευχαρίστηση της πρώτης χρονιάς του ζευγαριού στο νησί των σφουγγαράδων. Η Κάλυμνος όπως τη γνώρισε ήταν γυμνή και φτωχή – αποτελούσε απόδραση, αλλά σε καμία περίπτωση παράδεισο. Με το πέρασμα των μηνών όμως η Clift και η οικογένειά της έγιναν μέρος της κοινότητας.
Το τραγούδι της γοργόνας είναι ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο, ένα αφήγημα που µας ταξιδεύει στην Κάλυμνο μιας άλλης εποχής, κάνοντάς µας να γνωρίσουμε τον τόπο, τα ήθη και τα έθιμα, αλλά πρωτίστως τους ανθρώπους, που κάνουν τη συγγραφέα να θεωρεί την Ελλάδα ως τη δική της Γη της Επαγγελίας.
Ένα ταξιδιωτικό memoir από μια Αυστραλή συγγραφέα που αγάπησε την Ελλάδα και έγινε μέρος της.

«Μια πραγματικά καλή συγγραφέας που σε μεταφέρει ακριβώς εκεί που θέλει».
Polly Samson, συγγραφέας

Μαθήματα χημείας της Bonnie Garmus
μετάφραση: Ιλάειρα Διονυσοπούλου

Μια γυναίκα της δεκαετίας του ’60 με άποψη. Γνωρίστε την ασυμβίβαστη, αντισυμβατική Ελίζαμπεθ Ζοτ.

Η χημικός Ελίζαµπεθ Ζοτ απέχει πολύ από τη μέση γυναίκα. Μάλιστα, η Ελίζαµπεθ Ζοτ θα ήταν η πρώτη που θα επεσήμαινε πως δεν υπάρχει μέση γυναίκα. Βρισκόμαστε όμως στις αρχές της δεκαετίας του ’60, και η ανδροκρατούμενη ομάδα της στο Ινστιτούτο Ερευνών Χέιστινγκς στο οποίο εργάζεται έχει μια εντελώς αντιεπιστημονική άποψη για την ισότητα. Με εξαίρεση το μεγάλο αστέρι της επιστημονικής κοινότητας, τον Κάλβιν Έβανς, υποψήφιο για το Βραβείο Νόμπελ. Ο Έβανς είναι μοναχικός, ιδιοφυής, συμπονετικός αλλά και άγαρμπος. Και την ερωτεύεται, µα για τι άλλο, για το μυαλό της. Πραγματική χημεία!
Όπως όμως η επιστήμη, έτσι και η ζωή είναι απρόβλεπτη. Μερικά χρόνια αργότερα η Ελίζαµπεθ Ζοτ θα βρεθεί ανύπαντρη, µε ένα παιδί κι έναν σκύλο, να παρουσιάζει –όλως παραδόξως– την πιο επιτυχημένη εκπομπή μαγειρικής της τηλεόρασης. Η ασυνήθιστη προσέγγισή της απέναντι στη μαγειρική αποδεικνύεται επαναστατική. Όσο όμως το κοινό της μεγαλώνει τόσο μεγαλώνει και η δυσαρέσκεια ορισμένων. Γιατί απ’ ό,τι φαίνεται η Ελίζαµπεθ Ζοτ δεν μαθαίνει στις γυναίκες µόνο τα μυστικά της κουζίνας, αλλά κυρίως τους μαθαίνει ότι η θέση μιας γυναίκας είναι έξω από αυτήν. Τις προκαλεί να αλλάξουν τρόπο ζωής.
Αναμένεται να κυκλοφορήσει σε περισσότερες από 35 χώρες. Επίσης, πρόκειται να μεταφερθεί στη μικρή οθόνη με πρωταγωνίστρια την Brie Larson, ενώ το σενάριο υπογράφει η σεναριογράφος της ταινίας Έριν Μπρόκοβιτς.

«Η γραφή της Garmus είναι εκπληκτική. Τα οξυδερκή της σχόλια για τη ζωή, τη θρησκεία, τον φανατισμό, τον μισογυνισμό και την ανθρώπινη βλακεία καταλήγουν σε αξιομνημόνευτα αποφθέγματα. Ετοιμαστείτε να γελάσετε, να κλάψετε και να αγαπήσετε την Ελίζαμπεθ για πάντα».
Book Reporter

«Η Garmus γοητεύει. Έχει δημιουργήσει ένα αξέχαστο σύνολο πεισματάρικων, ιδιόρρυθμων χαρακτήρων. Μας παραδίδει ένα αστείο μυθιστόρημα ακριβώς τη στιγμή που το χρειαζόμαστε».
Washington Post

«Ακαταμάχητο, χορταστικό και γεμάτο ορμή. Σου θυμίζει ότι πάντοτε η αλλαγή χρειάζεται χρόνο και πάθος».
New York Times

«Ένα θριαμβευτικό φεμινιστικό παραμύθι. Πνευματώδες και σαγηνευτικό».
Telegraph

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave