Ποιητική συλλογή «Η γυναίκα του κόσμου» – Εκδόσεις «Grotesgue»

Ένα σπουδαίο σκοπό έχει η ποιητική συλλογή της Νίκης Ταγκάλου. Να βοηθήσει ώστε να φθάσει σ’ εμάς τους αναγνώστες η κραυγή της γυναίκας του κόσμου. Με την πεποίθηση πως η λογοτεχνία «μπορεί να είναι κάλλιστα ένα είδος διαμαρτυρίας», κατορθώνει μέσα από το λεύκωμά της να μας ταρακουνήσει. Να μιλήσει στις ψυχές αλλά και την λογική εκείνων των γυναικών που επιλέγουν τη σιωπή και υπομένουν, βασανίζονται, κακοποιούνται. Μέσα από το Vivlio-life ζητά από κάθε μία από εμάς ξεχωριστά, να σκεφτούμε: «Γυναίκα είπα… Και ήμουν ήδη νικήτρια…».

Αν κάτι ξεχώρισα στο ποιητικό σας λεύκωμα – πριν ξεκινήσω την ανάγνωση – είναι πως και ο πρόλογός σας έχει ποιητική μορφή. Πώς είναι να εκφράζεσαι και να βλέπεις τον κόσμο μέσα από την ποίηση;
Νομίζω πως με αυτόν τον τρόπο προσπαθώ να βλέπω μια ουτοπία μέσα στο χάος. Ομολογώ ότι δεν προσπαθώ να γράφω ποιητικά, δηλαδή δεν είχα αυτήν την πρόθεση με τον πρόλογο, μου βγήκε αβίαστα. Ακόμα και ένα διήγημα που έγραψα στο παρελθόν, τις “30 Ημέρες”, το χαρακτήρισαν ποίηση. Δεν μπορώ να ξεφύγω από την ποίηση και ούτε θέλω κιόλας.

«Η γυναίκα του κόσμου» αποτελεί μια κραυγή που γράφτηκε από Γυναίκα για όλες τις Γυναίκες», διαβάζω στο εισαγωγικό σημείωμα του εκδοτικού σας οίκου και θα ήθελα να μας εξηγήσετε πώς ένας στίχος μπορεί να μεταμορφωθεί σε κραυγή.
Κάθε μορφή λόγου μπορεί να μεταμορφωθεί σε κραυγή. Η λογοτεχνία μπορεί να είναι κάλλιστα ένα είδος διαμαρτυρίας. Είναι μια δύναμη στα χέρια μας.

«Αυτό το βιβλίο σκοπό έχει να βοηθήσει κάποιες γυναίκες σαν αυτές, σαν εμάς, σας εσάς. Να δώσει ώθηση, όχι μόνο οικονομική αλλά και υποστηρικτική», γράφετε και πείτε μας αν ο σκοπός σας έχει επιτευχθεί.
Καταρχάς είμαστε ακόμα στην αρχή, όμως κάτι που δεν το γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος, πριν ακόμα κυκλοφορήσει το βιβλίο πήρα μια δωρεά από έναν γνωστό επιχειρηματία της Ελλάδος, ο οποίος θέλει να παραμείνει ανώνυμος, για τους σκοπούς του Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου Πειραιά. Αυτό ναι, το θεώρησα επιτυχία και έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας. Όσον αφορά την υποστηρικτική ώθηση, με βρίσκουν γυναίκες που έχουν βιώσει άσχημες καταστάσεις, και αναζητούν από εμένα κάποια υποστηρικτικά λόγια, ώστε να νιώσουν οι ίδιες καλά και να πάρουν δύναμη.

Υπάρχουν γυναίκες που τις άγγιξαν οι στίχοι σας και σας αναζήτησαν;
Και πριν ακόμα διαβάσουν το βιβλίο, μόνο που βλέπουν για ποιόν σκοπό δημιουργήθηκε το βιβλίο, αυτός είναι ένας λόγος, όπως σας προανέφερα, που έρχονται σε επαφή μαζί μου.

Γυναίκες όμορφες. Κορίτσια με όνειρα. Μάνες πλημμυρισμένες από αγάπη, γιαγιάδες γεμάτες από την εμπειρία της ζωής. Γυναίκες με διαφορετικό χρώμα και θρησκεία. Γυναίκες με διαφορετικότητα, γυναίκες ευτυχισμένες γυναίκες βασανισμένες. Μιλήστε μας μ’ έναν μικρό στίχο γι αυτές τις γυναίκες…


Τ ώρα
Ε λα
Λ ίγο
Ο πως
Σ ου έμαθα Θ Α Ρ Ρ Α Λ Ε Α

«Γυναίκα είπα… Και ήμουν ήδη νικήτρια…». Μ’ αυτές τις λέξεις κλείνετε το λεύκωμά σας και αυτές τις λέξεις θέλουμε να μας εξηγήσετε.
Θα μπορούσα να αναλύω με τις ώρες αυτήν την πρόταση και νομίζω πως οι περισσότερες γυναίκες μπορούν, θα σας πω όμως πολύ απλά και λιτά, μπορεί να υπάρχει δυνατότερο πλάσμα από τη γυναίκα που φέρνει ζωή στη ζωή;

Πώς θα χαρακτηρίζατε την Ελληνίδα γυναίκα του σήμερα;
Σαφώς με τα χρόνια βλέπουμε πολλές αλλαγές και η Ελληνίδα γυναίκα εμφανίζεται πολύ δυναμική, πολύ επαναστάτρια, ζητώντας και διεκδικώντας. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και η μερίδα των γυναικών που θέλει βοήθεια και υποστήριξη ώστε να αποκτήσει το θάρρος να πάρει τη ζωή της στα χέρια της.

Η κακοποίηση της γυναίκας στις μέρες μας έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο, δυστυχώς, και της ελληνικής πραγματικότητας. Τι θα λέγατε σε μία γυναίκα που φοβάται και σιωπά πνίγοντας τον πόνο της βίας;
Να σηκώσει το κεφάλι της ψηλά και να ζητήσει βοήθεια. Να σταματήσει να φοβάται γιατί ο φόβος δυναμώνει τον θύτη.

Σπουδάσατε Φωτογραφία και για χρόνια εργαστήκατε στα μέσα ενημέρωσης ως φωτογράφος. Ωστόσο οι φωτογραφίες που βρίσκονται ανάμεσα στα ποιήματά σας δεν είναι δικές σας…
Έχω εγκαταλείψει τη φωτογραφία πολλά χρόνια και θεωρώ πως ό,τι εγκαταλείπεις σε εγκαταλείπει. Εκτός αυτού, αυτό το βιβλίο δεν ήταν και δεν είναι τρόπος αυτοπροβολής μου. Σε αυτό το έργο υπάρχουν πολλοί εμφανείς αλλά και αφανείς συνεργάτες και υποστηρικτές, όλοι ενωμένοι για ένα καλό σκοπό.

Σε ποιες γυναίκες ανήκουν, λοιπόν, οι φωτογραφίες σας και με ποιο κριτήριο έγινε η επιλογή τους;
Είναι και γνωστές και άγνωστες που συνάντησε ο Ν.Νικόπουλος σε κάποιο δρόμο. Το κριτήριο σε ένα βιβλίο ποίησης είναι πάντα το συναίσθημα που σου γεννούν οι εικόνες αυτές.

Το βιβλίο τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου Πειραιά και μέρος των εσόδων του θα διατεθούν στον Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου. Ποιο ποίημα θα αφιερώνατε σ’ αυτές τις γυναίκες;

Από όλους και όλα, η πιο ένοχή μου σκέψη ήταν να σκύβω το κεφάλι.
Το σώμα δεν με ένοιαζε, το κεφάλι όμως ήταν πολύ βαρύ.
Αυτό συνεπαγόταν με το να μην ακούω και να μη μιλάω.
Προτιμούσα να σκύβει η γλώσσα τους.
Αυτό το πανούργο κοράκι που έκοβε κομμάτια ανθρώπινα
και τα σκορπούσε δεξιά κι αριστερά.
Έχω διανύσει μεγάλο μέρος της ζωής μου
και έξω από την πόρτα μου κοιμούνται πολλά από δαύτα.
Μαύρα, άσχημα και άψυχα.
Σε κάθε επίθεση έκλεινα την πόρτα
και αυτομάτως σήκωνα το κεφάλι μου λίγο ακόμα,
τέντωνα το στέρνο μου περισσότερο.
Αυτομάτως γινόμουν λίγο πιο άνθρωπος,
λίγο περισσότερο γυναίκα, λίγο παραπάνω μάνα.
Αυτομάτως ένιωθα πως μπορώ να καταφέρω τα πάντα
και έχτιζα ένα γαλήνιο σπίτι μέσα σε μια τερατώδη πόλη.

Λίγα λόγια για το Λεύκωμα
Γεννήθηκα άνθρωπος, νόμιζα… Στην πορεία ανακάλυψα ότι σαν γυναίκα με ξεχώριζαν από τον άνδρα. Απογοητεύτηκα… Είδα διακρίσεις παντού. Ασθενές φύλο με αποκάλεσαν… Εγώ δεν ένιωσα ποτέ έτσι. Ακριβώς το αντίθετο. Σαν γυναίκα φέρνω ζωή στη ζωή. Δουλεύω και προσφέρω και στο κοινωνικό σύνολο αλλά και στην οικογένειά μου. Προσπαθώ να μεγαλώσω σωστούς ανθρώπους.
Είμαι
Κόρη
Εγγονή
Μάνα
Αδελφή
Σύζυγος
Φίλη
Αυτό το βιβλίο σκοπό έχει να βοηθήσει κάποιες γυναίκες σαν αυτές, σαν εμάς, σαν εσάς. Να δώσει ώθηση, όχι μόνο οικονομική αλλά και υποστηρικτική Δε μιλάω και δε γράφω αυτό το βιβλίο ως συγγραφέας, αλλά ως γυναίκα που έχει χρειαστεί αυτή τη βοήθεια στο παρελθόν, που έχει βρεθεί στη μεριά της άλλης όχθης, εκείνης που κυριαρχεί η θλίψη και οι δυσκολίες. Αυτό που κατάλαβα στη μέχρι τώρα ζωή μου είναι πως μέσα μας κρύβουμε τόση δύναμη όση δεν έχουμε φανταστεί και αν δε βρεθούμε μπροστά στον γκρεμό δε μαθαίνουμε να πετάμε. Η μόνη και σημαντικότερη συμβουλή μου προς εσάς είναι
να πολεμάτε πάντα για τα πιστεύω σας
να πολεμάτε για τη ζωή σας
να πολεμάτε για την αξιοπρέπειά σας
να πολεμάτε γιατί είστε πολύτιμες.


Φωτογραφία: Νίκος Νικόπουλος


Το βιβλίο τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου Πειραιά.
Μέρος των εσόδων διατίθενται για τον ξενώνα κακοποιημένων γυναικών του δήμου.

Βιογραφικό
Η Νίκη Ταγκάλου γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά. Eίναι µέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και Επίτιµο Μέλος του International Art Academy. Η “Μάχη Ερώτων” (e-book) αποτέλεσε την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια, η οποία µεταφράστηκε στα αγγλικά. H δεύτερη ποιητική συλλογή “Ψυχές από μολύβι” διατίθεται δωρεάν αποκλειστικά από την ιστοσελίδα texni.org. Τον Σεπτέμβριο του 2013 κυκλοφορεί σε έντυπη µορφή η ποιητική συλλογή “Επανάσταση σιωπής” (Βραβείο Σικελιανά 2014), τον Ιούλιο του 2014 κυκλοφορεί “Το κορµί της λύπης” (Βραβείο Σικελιανά 2015) και τον Σεπτέμβριο του 2015 το λυρικό πεζογράφηµα “30 ηµέρες”, όλα από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή. Έχει προχωρήσει σε πλήθος δημοσιεύσεων σε διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά και συμμετείχε σε οµαδικές ποιητικές συλλογές.
Έχει βραβευτεί ακόµη µε:

  • Βραβείο “Σοφοκλής” στον 1o Παγκόσμιο Διαγωνισµό Ποίησης “Μανώλη Αλυγιαζάκη”.
  • “Α΄ Βραβείο Φεµινιστικής Ποίησης στα Σικελιανά 2013.
  • “Α΄ Βραβείο Ποιητικής Συλλογής στα Σικελιανά 2013.
  • “Βραβείο “Σαπφώ” στον 1ο Παγκόσμιο Διαγωνισµό Ποίησης Κ. Π. Καβάφης.
  • “Βραβείο “Ευριπίδης” στον 2ο Παγκόσμιο Διαγωνισµό Ποίησης Κ. Π. Καβάφης.
    To 2015 συμμετείχε στο εικαστικό λεύκωµα “Ένα αποίητα µια εικόνα” µε σύγχρονες ποιήτριες και χαράκτριες (µια πρωτοβουλία της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας), το οποίο εκτέθηκε επί ένα µήνα στο Μουσείο Γουναρόπουλου.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2019) Η γυναίκα του κόσμου, Ελκυστής

(2018) Έρωτες εν τάφω, Εκδόσεις Πηγή

(2015) 30 ημέρες, Εκδόσεις Πηγή

(2014) Το κορμί της λύπης, Εκδόσεις Πηγή

(2013) Επανάσταση σιωπής, Εκδόσεις Πηγή

(2012) Lovers Battle, uPublish

(2012) Μάχη ερώτων, uPublish

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2015) 2η Ομαδική ποιητική συλλογή, Διάνυσμα

Μεταφράσεις
(2017) Συλλογικό έργο, Ο κύκλος των καταραμένων ποιητών, Εκδόσεις Πηγή [ανθολόγηση, μετάφραση]

Ο Νίκος Νικόπουλος είναι φωτογράφος. Έχει πάρει μέρος σε ατομικές και ομαδικές Εκθέσεις Φωτογραφίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και έχει δημιουργήσει ατομικά φωτογραφικό Projects. Έχει φωτογραφήσει θεατρικές παραστάσεις και φωτογραφίες που κοσμούν, εξώφυλλα λογοτεχνικών βιβλίων. Συνεργάζεται εθελοντικά με τον Σύλλογο Down Ελλάδας και τα Special Olympics. Εργάζεται στο Ειδικό Σχολείο Κ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. «Ορίζοντες» ως φωτογράφος, δάσκαλος και επιμελητής του εργαστηρίου δημιουργικής φωτογραφίας για άτομα με αναπηρία «Ο έξω κόσμος μου».

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave