Συλλογή τραγουδιών «Μια μαντινάδα η Ζωή, τραγούδησέ την» – Εκδόσεις «Πηγή»

Και μόνο ο τίτλος «Μια μαντινάδα η Ζωή, τραγούδησέ την» σ’ ένα εξώφυλλο με ελληνική θαλασσινή αύρα κάνει τη συλλογή του Νίκου Παυλάκη μια ευχάριστη ανάσα στην πληγωμένη μας καθημερινότητα. Μαντινάδες και ποίηση συναντώνται ευχάριστα στο βιβλίο και ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να χαμογελάσει διαβάζοντας τους στίχους του αλλά και γιατί όχι, να τους σιγοτραγουδίσει. Όπως λέει στο Vivlio-life εμπνέεται τις μαντινάδες μέσα από τη ζωή, ωστόσο «Ο έρωτας και η αγάπη όπως είναι φυσικό κατέχουν τη δική τους ιδιαίτερη θέση στη συλλογή».
«Το πιο δυνατό συναίσθημα του ανθρώπου είναι η αγάπη. Αν θα έκλεινα σε μία μαντινάδα αυτό το συναίσθημα θα ήταν μία σαν αυτή…»:
Θα σε αγαπώ όπως κανείς
δεν σε έχει αγαπήσει…
Είσαι στη ζήση όνειρο
και ένα γλυκό μεθύσι

Σήμερα ίσως περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη από θετική σκέψη, αισιοδοξία, χαρούμενα αναγνώσματα. Ο τίτλος της συλλογής σας είναι μια ευχάριστη νότα. Πώς αποφασίσατε να συγκεντρώσετε όλες τις μαντινάδες σ’ ένα βιβλίο;
Στο βιβλίο ήθελα να υπάρχουν δύο δυνατές κατηγορίες από μαντινάδες. Της αγάπης και της ζωής. Αποφάσισα έπειτα από αρκετή σκέψη να τις βγάλω δημόσια. Αισθανόμουν ότι έπρεπε να ταξιδέψουν. Αυτό έγινε. Ξεκίνησαν ένα όμορφο ταξίδι!!!!

Στον πρόλογό σας αναρωτιέστε «πόσο συγκινητική μπορεί να είναι η σύμπλευση και η διαχρονική πορεία της Μαντινάδας με την Ποίηση». Πόσο συγκινεί εσάς αυτή η σύμπλευση;
Ξέρετε, η μαντινάδα από την ποίηση δεν διαφέρει αρκετά. Η μαντινάδα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι ένα είδος παραδοσιακής ποίησης που πρέπει να στηθεί σωστά κάθε λέξη σε απόλυτη αρμονία και φυσικά ομοιοκαταληξία.
Αυτό πρέπει να γίνει όμως μέσα σε 15 συλλαβές και αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η μαντινάδα έχει τόσο μεγάλη δύναμη. Στο βιβλίο μου ήθελα να βάλω μέσα και την ποίηση με την έννοια του τραγουδιού διότι προσωπικά πέρα από τις μαντινάδες έχω μία αδυναμία να γράφω και τραγούδια.
Στο τραγούδι σου δίδεται ο χώρος να επεκταθεί ο οίστρος και να δημιουργήσει μία ολόκληρη ιστορία δεμένη με ομοιοκαταληξία.

Δώστε μας τον ορισμό τα μαντινάδας και πόσο παλιά θα πρέπει να φθάσουμε για να βρούμε τις πρώτες που έχουν γραφτεί.
Ο ορισμός της μαντινάδας επί της ουσίας κλείνεται μέσα σε ένα δεκαπεντασύλλαβο που αποτελείται από 2 στίχους χωρίς να είναι απαραίτητο να ομοιοκαταληκτούν.
Μέσα στην μαντινάδα οι άνθρωποι εκφράζουν όλα τους τα συναισθήματα ( χαρά, πόνο, αγάπη, μισός). Με ακρίβεια πόσο παλιά βαστάει η ρίζα της μαντινάδας δε μπορώ να πω, σίγουρα όμως ξέρουμε ότι από τα τέλη του 14 αιώνα και αρχές 15 αιώνα κάπου εκεί μέσα γράφτηκε ο γνωστός σε όλους μας ” Ερωτόκριτος ” του Βιτσέντσο Κορνάρου. Άρα σίγουρα οι ρίζες είναι βαθιές ιστορικά.

Η αλήθεια είναι πως η λέξη μαντινάδα φέρνει στο μυαλό μας αμέσως την Κρήτη. Όπως εξηγείτε, όμως, στο βιβλίο σας συναντάμε και αλλού αυτό το είδος ποίησης. Πείτε μας πού και βέβαια τις διαφορές που διακρίνετε με την Κρητική.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη για να συνταχθεί σωστά μία Κρητική μαντινάδα δε πρέπει να λείπει από μέσα και η Κρητική διάλεκτος. Δεν είναι απαραίτητο φυσικά αλλά τότε και μόνο τότε η μαντινάδα θα είναι ” δυνατή “. Όπως ανέφερα και νωρίτερα η ποίηση γενικότερα και το τραγούδι έχει άλλο στήσιμο. Μορφολογικά η μαντινάδα έχει μέτρο ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, αποτελείται από δύο στίχους (κάθε στίχος έχει δυο ημιστίχια, το πρώτο οκτασύλλαβο και το δεύτερο επτασύλλαβο) και ομοιοκαταληξία του πρώτου με το τρίτο ημιστίχιο, καθώς και του δεύτερου με το τέταρτο.
Στο τραγούδι και στη ποίηση δεν ισχύει αυτό. Οι ρίμες δένουν ελεύθερα, ειδικά στο τραγούδι. Στην ποίηση μπορεί να μην υπάρχει καν ομοιοκαταληξία φανταστείτε.

Η ομοιοκαταληξία θεωρείται απαραίτητη σ’ αυτό το είδος; Εσείς αναζητάτε πάντα λέξεις με βάση την κατάληξή τους ή συγκεκριμένο αριθμό συλλαβών;
Εγώ αναζητώ πάντα λέξεις σχετικά με την ίδια κατάληξη. Αν δεν συμβεί αυτό που δεν είναι εφικτό να συμβεί φυσικά πάντα, τότε προσπαθείς να τελειώσεις την πρόταση με άρθρα ώστε να δέσει αρμονικά.

Πότε γράψατε την πρώτη σας μαντινάδα; Αν την έχετε φυλάξει θα τη διαβάζαμε με μεγάλο ενδιαφέρον.
Μαντινάδες γράφω από την παιδική μου ηλικία. Η αλήθεια είναι ότι παίδευα αρκετά το μυαλό μου χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα στην αρχή. Θυμάμαι αξέχαστα στο πατρικό μου στα Χανιά που κοιμόμουν σε διώροφο κρεβάτι με τον αδερφό μου, εγώ στο κάτω, έγραφα μαντινάδες με μολύβι πάνω στις τάβλες του κρεβατιού. Δυστυχώς δεν τις κράτησε κάπου αλλού. Μία όμως που θυμάμαι καλά και είναι και από τις αγαπημένες μου λέει…
” Ο κόσμος ζει με όνειρα
και εγώ με ένα δικό σου…
Ευτυχισμένο να θωρώ
θέλω το πρόσωπο σου”

Ποιος είναι ο συνολικός αριθμός ποιημάτων και τραγουδιών που έχετε συγκεντρώσει από τότε που ξεκινήσατε να γράφετε;
Το σύνολο των τραγουδιών και ποιημάτων είναι πάνω από 200. Εδώ θέλω να σταθώ ότι όλα γράφτηκαν τα τελευταία 2 χρόνια. Δεν είχα τολμήσει νωρίτερα να γράψω τραγούδι.
Όταν το επιχείρησα, είδα ότι ο οίστρος είναι ασταμάτητος. Φανταστείτε κάποιες φορές λέω στην σύζυγο μου να μου δώσει 4,5 αγαπημένες λέξεις να τις φτιάξω ένα τραγούδι.

Πού σημειώνετε τις μαντινάδες όταν έχετε έμπνευση και σε ποιο σημείο του σπιτιού τις κρατάτε φυλαγμένες;
Πλέον ότι γράφω τα κρατάω αρχικά σε αρχεία του κινητού μου. Έχω κατεβάσει ειδική εφαρμογή σημειώσεων. Έπειτα τις τυπώνω και τις κρατάω αρχείο σπίτι σε φάκελο.

Αντλήσατε τη θεματολογία των στίχων σας μέσα από τη ζωή. Η αγάπη και ο έρωτας, ωστόσο, κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στο βιβλίο σας. Δώστε μας ένα στίχο σας από το κορυφαίο αυτό συναίσθημα.
Το πιο δυνατό συναίσθημα του ανθρώπου είναι η αγάπη. Αν θα έκλεινα σε μία μαντινάδα αυτό το συναίσθημα θα ήταν μία σαν αυτή…
Θα σε αγαπώ όπως κανείς
δεν σε έχει αγαπήσει…
Είσαι στη ζήση όνειρο
και ένα γλυκό μεθύσι

Η ζωή, η λεβεντιά, η παρέα είναι μερικοί τίτλοι από τις συνολικά ενενήντα μαντινάδες που περιλαμβάνει η συλλογή σας. Ξεχωρίζω το «Μάνα γλυκιά» και ζητώ να μας δώσετε ένα μικρό δείγμα της έμπνευσής σας.
Θα σας αναφέρω κάτι το οποίο δεν το αναφέρω συχνά. Το τραγούδι ” Μάνα γλυκιά ” γράφτηκε για το χαμό της δικής μου μητέρας. Την χάσαμε από καρκίνο πριν 2 χρόνια.
Ήταν ένας άνθρωπος ανιδιοτελής, γεμάτος καλοσύνη και αγάπη. Μας μεγάλωσε στοργικά με βασικές στερήσεις για αυτή ώστε να μην μας λείψει τίποτε σε εμένα και τα δύο μου αδέρφια. Επίσης θέλω να αναφέρω ότι σε βάθος εξαμήνου χάσαμε και τον πατέρα μου. Το ένα χαστούκι δίπλα στο άλλο. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και σκληρή κάποιες φορές. Κάποια πράγματα όμως δεν μπορείς να τα αλλάξεις. Πρέπει να τα αντιμετωπίσεις και να συνεχίσεις. Έχεις υποχρέωση να παλέψεις σε ότι μένει και σε περιμένει εκεί έξω. Και εμένα με περιμένουν 2 μικροί άγγελοι κάθε μέρα με χαμόγελο στο σπίτι να τους πάρω μία τεράστια αγκαλιά και να τους πω πόσο τους αγαπώ.
Είμαι ευγνώμων για όλα!!!!
Για τον πατέρα μου έχω γράψει τραγούδι επίσης που θα το βγάλω πρώτα ο Θεός στο δεύτερο βιβλίο μου.
Όταν φύγει από τη ζωή ένας δικός μας άνθρωπος αισθάνεσαι το μέσα σου να διαλύεται . Εκεί πρέπει να μαζέψεις τα κομμάτια σου και όλο σου το πόνο να τον κάνεις αγάπη και να βγεις πιο δυνατός όσο ποτέ από όλο αυτό. Κανένας δεν γεννήθηκε ώστε να συνειδητοποιήσει το θάνατο. Όταν όμως το καταφέρει, στο όμορφο αυτό πέρασμα μας που λέγεται ζωή, θα εκτιμήσει την κάθε αναπνοή του. Και εδώ ταιριάζει η μαντινάδα…
Ζήσε, νιώσε, αγάπησε
μα δε θα ζεις αιώνια…
Γιατί περνούν σαν το νερό,
ω, τα παντέρμα χρόνια

Τα δυο τελευταία χρόνια, όσο και να το θέλουμε νιώθουμε μια ανασφάλεια ως άνθρωποι. Σας επηρέασε καθόλου στο γράψιμο αυτή η αβεβαιότητα της πανδημίας;
Αυτό που βιώνουμε τα 2 τελευταία χρόνια είναι κάτι εξωπραγματικό…Κάθε πρόκληση όμως και κάθε δοκιμασία είναι μία αφορμή ώστε να βελτιωθούμε σαν οντότητες. Μην ξεχνάμε πάνω απ’ όλα ότι είμαστε άνθρωποι. Δεν είμαστε τίποτε παραπάνω από περαστικές οντότητες που θα αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα σε αυτό τον κόσμο.
Μείνετε δεμένοι, μείνετε ενωμένοι, κρατήσετε αγάπη μέσα σας, φως, δύναμη και σωστή αντίληψη. Κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα πάλι και μέχρι τότε σας παρακαλώ μην χάσετε την ανθρωπιά σας. Ότι και αν αποφασίσει να κάνει κάποιος στη ζωή του να το κάνει με αξιοπρέπεια.

Θέλετε να αφιερώσετε μία μικρή καινούρια μαντινάδα στους ανθρώπους που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη;
Δύο καινούργιες μαντινάδες που θέλω να αφιερώσω σε όλους, λένε…

Χτύπα όσο θέλεις βρε ζωή
μα εγώ στους πόνους πάνω…
Θα κτίσω μία γέφυρα
να βγει η χαρά απάνω

Όποιος φτωχό δε συμπονεί,
δε βοηθά και απέχει…
Μη καρτερεί για λύτρωση,
Ανάσταση ΔΕΝ ΕΧΕΙ…

Σας ευχαριστώ θερμά.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Αγαπητοί αναγνώστες,
κρατάτε στα χέρια σας ένα βιβλίο που θα σας ταξιδέψει με μαντινάδες και τραγούδια σε ποικίλα συναισθήματα.
Η αγάπη, το μίσος, η χαρά και η θλίψη αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια σε αυτό το πέρασμα του χρόνου στη ζωή του καθενός μας. Είχα διαβάσει κάπου στο παρελθόν μία πρόταση που έλεγε «Mια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις… χίλιες λέξεις ίσον με ένα τραγούδι» και με εξέφρασε απόλυτα.
Είναι συγκλονιστικό να μπορείς να παίρνεις κάτι από την αρχή και να του δίνεις ζωή… Ένα λευκό κομμάτι χαρτί από μία λέξη… μία σκέψη… ένα συναίσθημα… μπορείς να φτιάξεις, να δώσεις ζωή στην ίδια τη ζωή!!!
Οι στίχοι και οι ρίμες γενικότερα έχουν τη δύναμη αυτή να μας κάνουν να κλάψουμε ή να γελάσουμε όταν μας αγγίξουν… έχουν αυτό το μαγικό τρόπο όσο τίποτε άλλο.
Ταξιδέψτε λοιπόν και αγκαλιάστε κάθε απόκρυφο συναίσθημά σας!
Μια μαντινάδα είναι η ζωή γι αυτό τραγούδησέ την. Κλάψε, νιώσε, αγάπησε και σφιχταγκάλιασέ την.

Βιογραφικό
Ο Νίκος Παυλάκης είναι 41 ετών. Γεννήθηκε και κατάγεται από τα Χανιά της Κρήτης. Τα τελευταία οκτώ χρόνια ζει στην Αθήνα στον όμορφο Χολαργό!
Εδώ ήταν το τυχερό μου να βρεθώ και να ζήσω με τη γυναίκα που αγάπησα και τους δυο μικρούς αγγέλους που μου χάρισε.
Ήταν Αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού με ειδικότητα «Ανθυποπλοίαρχος», αλλά έπρεπε να αλλάξει ρότα, να φύγει από τη θάλασσα και να κυβερνήσει το πλοίο της ζωής! Ρίσκαρε και πέτυχε. Κυνήγησε τα όνειρά του με πάθος και επιμονή και κατάλαβε κάτι πολύ σημαντικό: τα πάντα είναι εφικτό να σου δοθούν όταν ακολουθείς αυτό που αγαπάς και έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε στηρίζουν σε κάθε βήμα σου. Παράλληλα με την εργασία του, κυρίως ασχολείται με το να γράφει μαντινάδες και τραγούδια. Έχει λάβει μέρος σε ανθολόγια ποίησης και συλλεκτικά έργα.