PIXELS

ΕΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Τα Pixels είναι το ενδέκατο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Κοσμόπουλου. Pixels στη γλώσσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι τα εικονοστοιχεία, οι ψηφιακοί κόκκοι που αποτελούν την ηλεκτρονική εικόνα η οποία έχει πια υποκατασταθεί στην θέση της αληθινής ζωής. Μέσα στα 35 μέρη της ενιαίας ποιητικής σύνθεσης, επιχειρείται η ποιητική καταγραφή της εμπειρίας από τον εγκλεισμό και τις επιπτώσεις της καραντίνας. Στην απροσδόκητη κοινωνική συνθήκη, η πανδημία φέρνει στο προσκήνιο τα όρια του τεχνολογικού πολιτισμού. Αναταράσσει τα βαλτώδη ύδατα της εικονικής μας αυτάρκειας. Το φάσμα του θανάτου εξορισμένο από την ψευδή παροντική μας συνείδηση, προβαίνει ως ψηλαφητή πλέον απειλή. Πώς το διαχειρίζεται ο σύγχρονος άνθρωπος; Υπάρχουν πηγές νοήματος για να καταρδεύσουν την πολυπληθή μας τηλεοπτική ερημιά;

Η δοκιμασία προκαλεί σε περίσκεψη. Συνομιλώντας με την έμμετρη ποιητική παράδοση και τις εκφραστικές κατακτήσεις του μοντερνισμού σε δημιουργική σύγκραση, ο Δημήτρης Κοσμόπουλος με κατακτημένο πλέον και ώριμο ποιητικό ιδίωμα, μέλπει και τραγουδά για την ανάγκη μεταμορφωτικών απαντήσεων.

XVIII

Drive-in

Χτίσανε τον ορίζοντα με σιδερένιο τείχος
απ’ άκρη σ’ άκρη,
πάνω του θα προβάλλονται με digital ήχο
σε ύψη, σε μάκρη
της ημέρας το χάραμα, της δροσιάς η εσπέρα
κι η γιγαντοοθόνη
θα παίζει σε φιλμ την ζωή, φιλεύσπλαχνο τέρας
θα μας μερώνει.

Στην οθόνη τα δέντρα, ζώα, άστρα, τα πουλιά
στ’ αυτοκίνητο μέσα
θα φορούμε υψηλής ευκρινείας γυαλιά
κι ε! για-μόλα, ε! για-λέσα
σαν η εικόνα της θάλασσας απλώνει μπρός μου
θα ’μαι ο κτήτωρ του κόσμου.

Με χειρόκτια μιας χρήσεως θα σου αγγίζω το χέρι
μια στιγμή, για λιγάκι.
Θα ’χω φέρει – για τις διαφημίσεις – μια φιάλη αγέρι
κι ένα κρύο νεράκι.
Προς Θεού! Σημασία μην δώσεις στην στάχτη, στο αίμα,
ο ουρανός που θα βρέχει
πλαστική προσωπίδα θα φαιδρύνει το πνεύμα
και η ψυχή μας – θα λέμε – αντέχει.

Ο Δημήτρης Κοσμόπουλος γεννήθηκε το 1964 στο Κοντογόνι (Παπαφλέσσα) Πυλίας στην Μεσσηνία. Μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Είναι ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής.

Έχει εκδώσει έντεκα ποιητικά βιβλία και τρία βιβλία δοκιμίων για θέματα λογοτεχνίας και κριτικής. Δοκίμια, μεταφράσεις και κριτικά κείμενά του έχουν δημοσιευθεί στα περισσότερα λογοτεχνικά περιοδικά και σε εφημερίδες. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και στα αραβικά, και έχουν συμπεριληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Ανθολογίες από την ποίησή του έχουν εκδοθεί στα γαλλικά, στα ιταλικά και στα αλβανικά.

Διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό Νέα Ευθύνη. Από το 2001 είναι μέλος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και από το 2004 είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Το 2005 του απονεμήθηκε το Βραβείο Έλληνα Λυρικού ποιητή «Λάμπρος Πορφύρας» της Ακαδημίας Αθηνών, το 2013 το Διεθνές Βραβείο Κ.Π. Καβάφη για το σύνολο του ποιητικού του έργου και το 2018 το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, καθώς και το Βραβείο «Jean Moréas» για το καλύτερο ποιητικό βιβλίο του 2018 για την ποιητική του σύνθεση Θέριστρον.

Zει και εργάζεται στην Αθήνα.
Τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε στο Παρίσι τόμος με ποιήματά του, στην σειρά ποίησης των εκδόσεων Miel des Αnges, με τίτλο Ce vin qui embaume, σε μετάφραση Michel Volkovitch.

Το Pixels είναι το ενδέκατο ποιητικό βιβλίο του.