ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΑΚΟΥ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ
Συγγραφέας: ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Το Άκου το λιοντάρι είναι το πορτρέτο µιας αθηναϊκής οικογένειας. Η ιστορία των Λεοντάρηδων µοιάζει µε εκείνη της γειτονιάς τους, της Φωκίωνος Νέγρη, που στη δεκαετία του 1960 και του 1970 ήταν γνωστή µε το όνοµα Βία Βένετο. Αργότερα, όλα πήγαν στραβά, σχεδόν όλα: οι Λεοντάρηδες χωρίστηκαν σε εχθρικές φατρίες και είχαν το µερίδιό τους σε αρρώστιες, λάθη και απογοητεύσεις. Η Φωκίωνος Νέγρη έχασε τη λάµψη της και παρήκµασε µαζί τους. Σ’ αυτό το µυθιστόρηµα, ο αιφνίδιος θάνατος του Ηλία φέρνει στη µνήµη των επιζώντων µια γιορταστική εποχή —στο κέντρο της Αθήνας και µέχρι την πίστα των Go-karts στην αθηναϊκή Ριβιέρα— και όλα όσα συνέβησαν πριν από τη νύχτα του δυστυχήματος στην Παραλιακή λεωφόρο.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΑΓΟΡΙ (επανέκδοση)
Συγγραφέας: ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ

Το Εργαζόμενο αγόρι είναι μια κωμωδία γεμάτη δράματα. Τι άλλο μπορεί να είναι, αφού επιχειρεί να ξεσκεπάσει όλα τα ξεπερασμένα αλλά αθάνατα στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων, αυτά που φυλακίζουν άντρες και γυναίκες ακόμα και στον 21ο αιώνα;

ΤΖΕΡΙ
Συγγραφέας: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ

«Τζέρι, αυτό το βιβλίο είναι για σένα.Γιατί μπήκες στη ζωή μας και τη μεταμόρφωσες. Σαν όλα τα σκυλιά, είσαι μια ανεξάντλητη μηχανή χαράς, κι η απλή σου ευτυχία, η ευγνωμοσύνη για το κάθε μας χάδι, η αστείρευτη, ανόθευτη αγάπη σου είναι ένα καθημερινό μάθημα — το δώρο μιας καθαρής καρδιάς. Κι έτσι, Τζεράκι, αυτό το βιβλίο είναι δικό σου, κι ας μην το διαβάσεις. Γιατί όποιος αγαπάει, υμνεί. Όποιος αγαπάει, λέει ιστορίες του αγαπημένου.
Αν είχαμε όλοι την ψυχή σου, ο κόσμος θα ’ταν Παράδεισος».
Α.Κ.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ
Συγγραφέας: ΠΑΟΛΟ ΚΟΝΙΕΤΤΙ
Μετάφραση: ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

«Ένα προσωπικό ταξίδι ανάµεσα στις βουνοκορφές, στον ήλιο, στους παγετώνες… Ένα µυθιστόρηµα γνήσιας αγάπης — αγάπης για τη φύση, για τους ανθρώπους, αγάπη µόνο, που εξυψώνει την ψυχή και την καρδιά». Les Echos

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ

Η ΠΙΟ ΣΩΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ
ΑΡΧΕΓΟΝΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΖΩΗΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

Συγγραφέας: Γ. Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ


Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται µία ακτινογραφία του τρόπου που βλέπουµε τον θάνατο. Ως πρόσωπα, ως σύνολα, ως πολιτισµοί. Και, κυρίως, προτείνεται ένας τρόπος να µετατρέψουµε τον φόβο του θανάτου που, συνειδητά ή όχι, κυριαρχεί στις ζωές των περισσότερων ανθρώπων στο αντίθετό του: σε ελευθερία και θέληση για καλύτερη ζωή, της οποίας αποτελεί το πραγµατικό τέλος. Σε συνειδητοποίηση που θα αξιοποιήσει τη γνώση αυτού του τέλους, προκειµένου να µη σπαταλιέται άδικα η ζωή, να µην υποβαθµίζεται δραµατικά, όπως συχνά συµβαίνει. Γιατί εκεί, έχουµε λόγο.
Με πυκνές πολιτισµικές, πνευµατικές, ιστορικές αλλά και τρέχουσες αναφορές και µε αρκετό χιούµορ, ο δηµοσιογράφος και συγγραφέας αυτού του διαφορετικού βιβλίου, Γ. Π. Μαλούχος, επιχειρεί µια διαχρονική µελέτη ζωής και θανάτου, ένα εγχειρίδιο θνητότητας εµπευσµένο από τον Όµηρο, τον Επίκτητο, τον Μπετόβεν, τον Μάλερ, τον Βάγκνερ, τον Χάινε, τον Ρεµάρκ και άλλους µεγάλους διαµορφωτές της ευρωπαϊκής τέχνης και σκέψης.

ΠΟΙΗΣΗ

ΚΛΑΓΓΗ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ
Συγγραφέας: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΛΙΑΣ

Η Μούσα (όποια, όπου και όπως) δεν εμφανίζει απλώς το πρόσωπό της σύνθετο, με πολυμορφίες και παραλλαγές, αποκαλύπτοντας συγχρόνως αλλαγές της εποχής, αλλά συχνά καταλήγει να φυλακίζεται σε μάσκες και αναίσθητα στολίδια. Κλαγγή των όπλων ακούγεται από μια μάχη χωρίς τέλος: απ’ τις πληγές των αισθήσεων, της σκέψης, της ιστορίας έως τη δημιουργία της αισθητικής μορφής, σωματικές ίνες, ρίζες, λέξεις, μουσική διαπλέκονται και πασχίζουν να διαφυλάξουν και να προεκτείνουν ρίγος άλλης ζωής μες στο ατέλειωτο νεκροταφείο εμπειρίας και λογοτεχνίας.