Γράφει ο Βαγγέλης Στάικος

Οι όμορφοι άνθρωποι…
δεν κρίνονται από τα όμορφα μάτια ή το καλό ντύσιμο, οι όμορφοι άνθρωποι φορούν το χαμόγελο και την αισιοδοξία τους και πορεύονται με αξιοπρέπεια. Δεν κρύβονται πίσω από μεγάλες καριέρες, χρήματα και ανέσεις γιατί οι όμορφοι άνθρωποι ξέρουν πως όλα αυτά είναι εφήμερα. Δίνουν προτεραιότητα στις στιγμές… μια δυνατή αγκαλιά, ένα φιλί, ένα ζεστό καφέ και τη συντροφιά ενός καλού βιβλίου, απολαμβάνοντας το τραγούδι της βροχής έξω από το παράθυρό τους. Οι όμορφοι άνθρωποι δεν παραπονιούνται για τη ρουτίνα, γιατί ζουν έντονα την κάθε στιγμή και ξέρουν πώς να την ομορφύνουν. Οι όμορφοι άνθρωποι σου μιλούν για λουλούδια που φύτρωσαν πάνω στην πέτρα και δεν τους πιστεύεις μέχρι που τους γνωρίζεις και αρχίζεις να διακρίνεις όμορφα τριαντάφυλλα να ανθίζουν στα πιο απίθανα μέρη.


Οι όμορφοι άνθρωποι ερωτεύονται έντονα, παραβλέποντας κανόνες και ”πρέπει”, δίνουν πάντα χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα και συνήθως είναι εκείνοι που ”εγκαταλείπουν τελευταίοι το πλοίο”, παλεύοντας για χαμένες αγάπες. Οι όμορφοι άνθρωποι είναι γεμάτοι πληγές γιατί δε φοβήθηκαν, δεν κρύφτηκαν από τη ζωή και αυτό τους έκανε σοφότερους και πιο δυνατούς.
Οι όμορφοι άνθρωποι είναι ειλικρινείς και εννοούν την κάθε τους λέξη, δεν επωφελούνται από ψεύτικες υποσχέσεις, δε φοράνε μάσκες. Πολλές φορές τους μισείς γιατί μπορεί να γίνονται σκληροί απέναντί σου, αλλά συνειδητοποιείς, με τον καιρό πως στα σκληρά τους λόγια βρήκες την Ιθάκη σου. Στα δύσκολα δε θα σου γυρίσουν την πλάτη αλλά θα είναι εκεί για σένα ακόμα και αν εσύ δεν ήσουν εκεί γι’ αυτούς…


Οι όμορφοι άνθρωποι δεν κάνουν μεγάλα σχέδια για το μέλλον αλλά ούτε προσκολλώνται στο παρελθόν, ζουν το τώρα και το ζουν όσο πιο έντονα μπορούν.
Ζουν την κάθε εποχή με πάθος. Λατρεύουν τη μελαγχολία του Φθινοπώρου και δε φοβούνται να βραχούν από τις βροχές του χειμώνα, την Άνοιξη ”ανθίζουν” και το καλοκαίρι πηδούν μεθυσμένοι με τα ρούχα στη θάλασσα.
Οι όμορφοι άνθρωποι ξέρουν να συγχωρούν εκείνους που τους πρόδωσαν και όταν η καρδιά τους πληγώνεται βρίσκουν τη δύναμη να σηκωθούν ξανά… γιατί βαθιά μέσα τους ξέρουν πως τίποτα δεν έχει τελειώσει γι’ αυτούς. Ξέρουν πως δεν είναι μόνοι και πιστεύουν σε εκείνο το δυνατό μεγάλο έρωτα και υπομονετικά τον περιμένουν…

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave