ΜΙΚΡΑΣΙΑ. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ
Θοδωρής Παπαθεοδώρου – Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

[…Ακόμη θυμάμαι τα λόγια της μάνας μας, καθώς βγαίναμε από το σπίτι κάθιδρες, λαχανιασμένες κι αλαφιασμένες ακούγοντας τα ουρλιαχτά και τις μπαταριές γύρω μας. Η μαντίλα της πεσμένη απ’ την κεφαλή και σκαλωμένη στον μουσκεμένο λαιμό της καθώς έσφιγγε τον Προκοπάκη μας στην αγκαλιά της, ένα πόδι της ποδεμένο και το άλλο ξεκάλτσωτο, βουλιαγμένα τα μάτια και τα χείλια της σκασμένα ήταν, παρά τούτο καθαρά, ολοκάθαρα, είχαν προφέρει την παράκλησή της: «Την αδελφή σου, Αννούλα μου, τη Φροσούλα μας, και τα μάτια σου, τώρα δε μας κυνηγάνε μπεμπέκια να μπορεί μονάχη της να τα μερεύει, θεριά μάς κυνηγάνε. Τη Φροσούλα μας και τα μάτια σου!»

Αυτό έκαμα, όσο βάσταξα κι όσο άντεξα, τα μάτια μου γινήκαν μάτια της, τα χέρια μου γινήκαν χέρια της, δυο κορμιά με μια καρδιά πάλεψα να μας κάμω, αμά και πάλι, λίγη στάθηκα.
Σχώρα με, μάνα, σχώρα με…
]

ΜΙΚΡΑΣΙΑ. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ, τo νέο Ιστορικό Μυθιστόρημα του Θοδωρή Παπαθεοδώρου, κυκλοφόρησε στις 22 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Το vivlio-life.gr προτείνει ένα εξαιρετικό βιβλίο για τη Μικρασιατική Καταστροφή και καλεί τους αναγνώστες του να το διαβάσουν για να γνωρίσουν το ιστορικό και κοινωνικό υπόβαθρο μιας καταστροφής που συντάραξε τον ελληνισμό και χάραξε την πορεία του, γραμμένο από έναν συγγραφέα που σκύβει πάνω στην Ιστορία και ακολουθεί τα πατήματά της.

«Αχ αμάν αμάν, σεκερίμ αμάν…
Αυτό το παθιάρικο, ερωτικό τραγούδι έρχεται στα χείλη μου καθώς η λεπίδα χαρακώνει το λαρύγγι μου. Το μαυριδερό, λιγδιασμένο χέρι του τσέτη που την κρατάει φέρνει τις τουρκικές λέξεις στον νου μου. Παντού γύρω μου νιώθω τον αχό της λυσσασμένης Τουρκιάς κι ακούω βλαστήμιες για τους γκιαούρηδες.
Βάι βάι, ζαβαλίμ βάι…
Το ερωτικό τραγούδι γίνεται σπαρακτικό μοιρολόι καθώς η τραχιά, σερνική φωνή πίσω μου με προστάζει να κάνω την προσευχή μου. Καταπώς λένε, η ζωή μου όλη διαβαίνει μπρος απ’ τα σφαλισμένα βλέφαρά μου.
Το σπίτι μας στη Φώκαια, η σφαγή κι ο καταδιωγμός, το φραγκομονάστηρο και το σκλαβοπάζαρο, το καφέ σαντάν και το μπορντέλο της κιορ Ταρούς, το καφέ αμάν κι ο Νεντίμ πασάς, η σκλαβιά κι η λευτεριά, η Σμύρνη, η Κόνια, η Καππαδοκία, το Αϊβαλί, το Αϊδίνι. Κι ο Γιάννος μου που με κοιτά κατάβαθα, με μάτια βουρκωμένα.
Εγώ όμως δε βουρκώνω τώρα, δεν προσεύχομαι, δεν ικετεύω. Στέκω απλώς και καρτεράω, καθώς το μαχαίρι του ματώνει τον λαιμό μου. Από φοβέρες έχω χορτάσει πια, λίγα τα χρόνια μου, αμά πολλές φορές ανταμώθηκα καρσί καρσί με τον χάρο.
Εγώ, η Αννιώ, η Αννέτ, η Αϊνούρ, η Άννα Παπάζογλου.»

Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ έχει δημοσιεύσει είκοσι τρία μυθιστορήματα ενηλίκων, μεταξύ των οποίων την Τετραλογία του Εμφυλίου Πολέμου, την Τριλογία του Μακεδονικού Αγώνα και την Τριλογία της Ελληνικής Επανάστασης, πέντε μυθιστορήματα για παιδιά και δύο βιβλία για παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, ενώ έχει συμμετάσχει σε τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή σεναρίων και θεατρικών έργων. Το μυθιστόρημά του ΤΟ ΑΣΤΡΟΛΟΥΛΟΥΔΟ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Έργου Μνήμης 2003-2004 στο πλαίσιο του 20ού Πανελλήνιου Συμποσίου Ποίησης και Πεζογραφίας. Επίσης, το μυθιστόρημα ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2010, και το ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ υποψήφιο για το ίδιο βραβείο το 2012, όπου και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις ψήφους των αναγνωστών και των Λεσχών Ανάγνωσης.