Συγγραφέας του βιβλίου «Ναντίγια» – Εκδόσεις Silk
Γιατί το 27 είναι ένας απαίσιος αριθμός; Τι σημαίνει Ναντίγια και γιατί επέλεξε αυτόν τον τίτλο για να μας παραπλανήσει η Έλενα Μεγαρίτη που υπογράφει, όμως, ως Οφηλία; Μπορεί ένας έρωτας που ξεκίνησε με την πρώτη απρόβλεπτη και ακαριαία ματιά να έχει καλή εξέλιξη για δυο ανθρώπους με εντελώς διαφορετικά μουσικά ακούσματα; Και μπορεί ένα τόσο δυνατό συναίσθημα να μεταμορφωθεί σε φωτιά που υπόσχεται μόνο αποκαΐδια; Όλα αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν όταν γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τον Πέτρο Βούλγαρη και την Νάντια Πανδή που θα μας κάνουν να αναρωτηθούμε πόσο ερωτευμένος μπορεί να είναι κάποιος για να θέλει να γδάρει το φεγγάρι! Την απάντηση δίνει στο Vivlio-life η συγγραφέας: «Τόσο ερωτευμένος, όσο χρειάζεται για να αντέξει να κρατήσει μια νοητή φαλτσέτα και να χαράξει πρώτα την καρδιά μου. Θέλει ένα μικρό αντάλλαγμα και ο μεγάλος έρωτας, βλέπετε. Μια μικρή συναλλαγή. Χαράσσεσαι και έπειτα γδέρνεις. Γδέρνεσαι από κάποιον που ήδη χαράχτηκε. Με ακέραιη καρδιά, είναι αδύνατο να σηκώσεις το βλέμμα σου στο φεγγάρι. Αδύνατο!»
- Ναντίγια. Η πρώτη ματιά στο βιβλίο δημιουργεί την εντύπωση πως πρόκειται για ένα πρόσωπο που μας περιμένει στις σελίδες του για να παιδέψει εμάς και τον όμορφο άντρα του εξωφύλλου. Πολύ σύντομα, ωστόσο, αντιλαμβανόμαστε πως όχι μόνο δεν είναι “η” αλλά “το” Ναντίγια και είναι μπουζουξίδικο! Όπως καταλαβαίνετε πρέπει να μας μιλήσετε γι’ αυτή σας την επιλογή.
Αγαπώ αυτή την σύγχυση που προκαλώ άθελα μου! Το όνομα “Ναντίγια” και η ιστορία πίσω από αυτό το όνομα, ήταν τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό όταν πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το βιβλίο. Ακόμα δεν ξέρω το γιατί, ούτε και από πού προήλθαν. Ωστόσο, για μέρες το όνομα Ναντίγια, αναβόσβηνε σε μια φωτεινή μαρκίζα μέσα στο μυαλό μου και όπως καταλαβαίνετε όφειλα να υπακούσω την Μούσα που με είχε επισκεφτεί! - «Είκοσι επτά! Ένας απαίσιος αριθμός…» Είναι ένας επινοημένος αριθμός που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της μυθοπλασίας στο συγκεκριμένο κεφάλαιο ή έχετε γενικότερα «θέμα» μαζί του;
Έχω ξεκάθαρα θέμα μαζί του, όπως ακριβώς έχει θέμα μαζί του και η Νάντια, η κεντρική ηρωίδα μου! Ωστόσο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό “θέμα” που μπορεί να έχει κάποιος με έναν αριθμό! Το Club 27, και οι σπουδαίοι ροκ σταρ που έφυγαν πρόωρα σε αυτή την ηλικία, στερώντας μας το ταλέντο τους και τις αλλαγές που θα μπορούσαν να φέρουν στον κόσμο μας με την μουσική τους, προσθέτουν μια επιπλέον διάσταση στον αριθμό αυτό. Φέρνει μια αίσθηση μελαγχολίας και δυσαρμονίας. Σαν κάτι να λείπει. Σαν… κάτι να μην είναι σωστά ευθυγραμμισμένο στον κόσμο. - Πέτρος Βούλγαρης και Νάντια Πανδή. Ανήκουν σε δυο κόσμους αντίθετους. Να ανοίξουμε ένα παράθυρο στον κόσμο που ζει ο καθένας;
Η Νάντια είναι μια νέα γυναίκα, η οποία ως γόνος μιας ισχυρής οικογένειας των Αθηνών, έχει μεγαλώσει με ανέσεις και προνομιούχες συνθήκες. Κάτι που την έχει κρατήσει μακριά από τις καθημερινές δυσκολίες και ιδιαίτερα από τις σκοτεινές πτυχές που κρύβει η ζωή τη νύχτα. Είναι σνομπ, απαιτητική -κυρίως με τον ίδιο της τον εαυτό, ενεργεί κάποιες φορές απερίσκεπτα και δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να αιχμαλωτίσει το επαναστατικό της πνεύμα.
Ο Πέτρος είναι ένας αυτοδημιούργητος καλλιτέχνης που έχει πασχίσει για να φτάσει στην κορυφή. Είναι ένας άντρας αποφασισμένος, πεισματάρης, ενίοτε ισχυρογνώμων, με ένα εκρηκτικό επτανησιακό ταμπεραμέντο, ο οποίος δεν φοβάται να διεκδικήσει και να ρισκάρει ξανά και ξανά μέχρι να κερδίσει αυτό που θέλει! - «Δυο άνθρωποι παθιασμένοι με δυο εντελώς διαφορετικά είδη μουσικής». Στο μυθιστόρημά σας δώσατε πρωταγωνιστικό ρόλο και στη μουσική και έχει ενδιαφέρον να μας πείτε τι ακούει ο μεν και με ποια μουσική διασκεδάζει η δε…
Την Νάντια συνήθως θα την βρούμε με ένα ζευγάρι ασύρματα ακουστικά στα αυτιά της, και με μια playlist που περιλαμβάνει κυρίως Clash, Nirvana, Oasis, Depeche Mode, Florence + The Machine, blink-182 και Twenty One Pilots!
Ο Πέτρος από την άλλη μεριά, σιγοτραγουδάει Μητροπάνο την ώρα που φτιάχνει τον πρωινό καφέ του, Ξυλούρη, Θηβαίο και Πασχαλίδη όταν ετοιμάζεται για να ανέβει στην πίστα του ΝΑΝΤΙΓΙΑ, και φυσικά η Deephouse, δεν λείπει ποτέ από την playlist του αυτοκινήτου του! - «Θα κοιταχτούν για λίγα δευτερόλεπτα…» και τότε η έλξη γίνεται «απρόβλεπτη και ακαριαία». Έχω την αίσθηση πως τα δυο επίθετα που χρησιμοποιήσατε, κάνουν την έλξη των ηρώων σας τόσο δυνατή, που ξεπερνά ίσως και τη γνωστή ρήση «έρωτας με την πρώτη ματιά». Μιλήστε μας γι’ αυτόν τον έρωτα.
Αυτός ο Έρωτας, είναι αληθινός. Υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Είναι ακριβώς η στιγμή που ο φτερωτός Θεός, εκείνο το σκανταλιάρικο πιτσιρίκι με τα βέλη στην πλάτη, έρχεται και κάθεται δίπλα σου και με θράσος σηκώνει το πιγούνι σου για να σε αναγκάσει να αντικρίσεις δυο μάτια. Απρόβλεπτη κίνηση, πράγματι. Ακαριαία η έλξη. Οι πράσινες πινακίδες εξόδου έχουν πλέον σβήσει, ή μάλλον καλύτερα, το πιτσιρίκι τις έκανε να σβήσουν, στοχεύοντας τες με τα βέλη του. Έκτοτε ο «έρωτας με την πρώτη ματιά», γίνεται «έρωτας-Θεός με την κάθε επόμενη ματιά»! - «Μια φωτιά που υπόσχεται μόνο αποκαΐδια», γράφετε. Συνήθως τα αποκαΐδια είναι τα επικίνδυνα και εκείνα που αναζωπυρώνουν την πυρκαγιά…
Πράγματι. Και χάρη σε αυτά τα αποκαΐδια που σου υπόσχονται δυο μάτια, η πυρκαγιά σου, δεν πρόκειται ποτέ να σβηστεί… - Θέλετε να μας αποκαλύψετε το όνομα εκείνου του καλλιτέχνη που πάνω σε μια πίστα, μ’ ένα γαρίφαλο κι ένα μικρόφωνο στο χέρι σας ώθησε να δημιουργήσετε τον κόσμο του Ναντίγια;
Θα προτιμούσα αυτή τη στιγμή και αυτό το όνομα, να μην τα αποκαλύψω. Θεωρώ πως οφείλω να κρατήσω την επίσκεψη της Μούσας μου, καλά προφυλαγμένη μέσα στην ψυχή μου! - Πρωταγωνιστεί και στη δική σας ζωή η μουσική; Και αν, ναι, ποιο είδος σας ταξιδεύει και κυρίως σας εμπνέει;
Η μουσική για εμένα είναι ΖΩΗ. Είναι αναμνήσεις, είναι εμπειρίες, είναι τα συναισθήματά μου, είναι αυτό που είμαι, αυτό που κατέληξα να γίνω και αυτό που με πλάθει για το αύριο. Η μουσική πρωταγωνιστεί στη ζωή μου, με έναν περίεργο και βεβαίως καταλυτικό τρόπο. Μουσική, στίχοι, νερό, αίμα και σάρκα. Από αυτά αποτελούμαι.
Τώρα για το είδος που με ταξιδεύει και κυρίως με εμπνέει, νομίζω πως θα επιλέξω το Indie Rock και την Pop punk! - Υπογράφετε τα μυθιστορήματά σας άλλοτε ως Έλενα Μεγαρίτη και άλλοτε ως Οφηλία, όπως κάνατε και με το τελευταίο. Είναι η θεματολογία ή η διάθεση της στιγμής που σας κάνει να αποφασίσετε την υπογραφή σας;
Η Έλενα Μεγαρίτη είναι η Οφηλία και η Οφηλία είναι η Έλενα Μεγαρίτη. Όταν αποφάσισα να κάνω μια νέα αρχή και να ασχοληθώ αποκλειστικά με το είδος της ερωτικής λογοτεχνίας, θεώρησα πως πρέπει να υπογράφω ως Οφηλία, και αυτό γιατί, αγαπούσα πολύ πολύ πολύ αυτό το όνομα, και ήθελα με κάποιον τρόπο να το κάνω σημαντικό μέρος της ζωής μου. Για την ώρα, δεν έχω σκοπό να την αποχωριστώ. Μαζί της άλλωστε έφτασα ως εδώ. - «Το μεγάλο της όνειρο είναι να δει τα συγγραφικά της παιδιά να αγκαλιάζονται από τολμηρούς αναγνώστες», αναφέρετε στο βιογραφικό σας. Πιστεύετε πως οι Έλληνες αναγνώστες είμαστε τολμηροί ή έχουμε δρόμο ακόμη…;
Αυτό που έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια, είναι πως οι πιο νεαροί σε ηλικία αναγνώστες, είναι σαφώς πιο τολμηροί! Είναι η νέα γενιά που δεν μπαίνει εύκολα σε κουτάκια, που δεν υιοθετεί στερεότυπα, ούτε και δίνει σημασία στα ταμπού που μας τρώνε την ψυχή εδώ και πολλά πολλά πολλά χρόνια! Από την συναναστροφή μου με αυτά τα νέα παιδιά, αυτούς του νεαρούς αναγνώστες μου, έχω καταλάβει πως οι Έλληνες, ναι, μπορούμε να είμαστε τολμηροί. Μπορούμε να είμαστε ό,τι θέλουμε, να γράφουμε για ό,τι θέλουμε, να διαβάζουμε ό,τι θέλουμε…
Ίσως να χρειαζόμαστε λίγο χρόνο ακόμα. Ίσως να έχουμε δρόμο ακόμη. Ωστόσο σε αυτόν τον δρόμο, τα νέα παιδιά μπαίνουν μπροστά και μας ανοίγουν τους φακούς τους για να βλέπουμε!
Ευτυχώς! - «Αυτός που θέλει να γδάρει το φεγγάρι, θα χαράξει την καρδιά του»!!! Είναι το μότο σας σύμφωνα με μία συνέντευξή σας. Πόσο ερωτευμένος μπορεί να είναι κάποιος για να θέλει να γδάρει το φεγγάρι;
Τόσο ερωτευμένος, όσο χρειάζεται για να αντέξει να κρατήσει μια νοητή φαλτσέτα και να χαράξει πρώτα την καρδιά μου. Θέλει ένα μικρό αντάλλαγμα και ο μεγάλος έρωτας, βλέπετε. Μια μικρή συναλλαγή. Χαράσσεσαι και έπειτα γδέρνεις. Γδέρνεσαι από κάποιον που ήδη χαράχτηκε. Με ακέραιη καρδιά, είναι αδύνατο να σηκώσεις το βλέμμα σου στο φεγγάρι. Αδύνατο! - Εσείς; Νιώσατε ποτέ την ανάγκη να γδάρετε το φεγγάρι;
Γράφω για αυτούς που κρατούν νοητές φαλτσέτες πάνω από την καρδιά τους. Γράφω για να τους κρατώ το χέρι καθώς θα την χαράσσουν. Γράφω για να επισκέπτομαι μαζί τους το φεγγάρι. Για να γονατίζω και να εναποθέτω πάνω σε κάθε γδάρσιμο του, λίγα κομμάτια από την χιλιοχαραγμένη μου καρδιά!
Λίγα λόγια για το βιβλίο
«Καλησπέρα και καλή βραδιά!» Το ΝΑΝΤΙΓΙΑ ανοίγει τις πόρτες του και σε υποδέχεται στην πιο ξεσηκωτική νύχτα της Αθήνας μας! Εκείνη, κόρη γνωστού επιχειρηματία νυχτερινών κέντρων της παραλιακής, επιστρέφει απρόθυμα στην Ελλάδα έχοντας ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές σπουδές της στην Αμερική. Μια νέα γυναίκα, σνομπ, απαιτητική, μα πάνω απ’ όλα παθιασμένη με τη rock alternative μουσική. Εκείνος, τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στη κορυφή των charts! Ένας λαϊκός τραγουδιστής που κάθε βράδυ ξεσηκώνει με τις επιτυχίες του ολόκληρη την Αθήνα. Οι κατακτήσεις του αμέτρητες! Το πάθος του για το τραγούδι, το μοναδικό που κρατά τον έλεγχο στη ζωή του. Μέσα στον σκληρό κόσμο της νύχτας, ο Πέτρος Βούλγαρης και η Νάντια Πανδή θα κοιταχτούν για λίγα δευτερόλεπτα. Μέσα στο σκοτάδι του ΝΑΝΤΙΓΙΑ, εκείνη θα τον ακούσει για πρώτη φορά να τραγουδά… Δύο κόσμοι αντίθετοι. Δυο άνθρωποι παθιασμένοι με δύο εντελώς διαφορετικά είδη μουσικής. Η έλξη είναι απρόβλεπτη και ακαριαία. Η ανάγκη τους για λίγη νύχτα ακόμα, απαιτητική. Σε μια σκοτεινή εσοχή του ΝΑΝΤΙΓΙΑ, μια πράσινη πινακίδα εξόδου τρεμοσβήνει από τον ηλεκτρισμό που έχουν προκαλέσει δύο σώματα… Με ένα βλέμμα κι ένα κόκκινο γαρίφαλο, μια φωτιά ξεσπά στη νυχτερινή Αθήνα. Μια φωτιά που υπόσχεται μόνο αποκαΐδια… «Τότε σου υπόσχομαι πως δεν πρόκειται να σταματήσω μέχρι τα πόδια σου να σπάσουν και όλο το ΝΑΝΤΙΓΙΑ ν’ ακούσει το όνομά μου!»
Βιογραφικό
Η Έλενα Μεγαρίτη (Οφηλία) είναι απόφοιτος Πληροφορικής και εργάζεται ως web designer. Κατοικεί στην Αθήνα που λατρεύει, μαζί με τον σύντροφό της. Λατρεύει την μουσική, τα ροκ φεστιβάλ, την Αυστρία, τη Φλόρενς Γουέλτς, τον Ντέρμοτ Κένεντι, και η πρώτη της αγάπη είναι ο Δανός πρίγκιπας Άμλετ. Είναι ερωτευμένη με τον άτακτο Θεό Έρωτα και με τα λόγια του Σαίξπηρ: Θεέ μου, ξέρουμε τι είμαστε, μα δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνουμε.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.