Ο Γιάννης Καλπούζος θα βρίσκεται στο Αγρίνιο την Πέμπτη 19 Ιουνίου στο Βιβλιοτρόπιο, για την παρουσίαση του νέου του βιβλίου “Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου»
– Ο έρωτας και η αγάπη είναι δύο έννοιες αλληλένδετες, μπλεγμένες η μία μέσα στην άλλη, μπορεί να κρατήσουν για πάντα; Η αγάπη περίτρανα έχει αποδειχθεί πως ναι, ο έρωτας;
Ο έρωτας εξελίσσεται, μειώνεται το πάθος αλλά γίνεται πιο τρυφερός. Όμως χρειάζεται φροντίδα, να τρέφεται κι από τις δυο μεριές, να νοιάζονται για τη διατήρηση και ανανέωσή του. Εξαρτάται και πώς ορίζει κανείς τον έρωτα. Έρωτας είναι και η πνευματική επικοινωνία.
– Νιώσατε να περνάτε στον ήρωά σας, τον Άνδη, προσωπικά σας βιώματα, καταστάσεις που ζήσατε και τις περάσατε στη δική του ζωή;
Ορισμένα περιστατικά είναι δικές μου βιωματικές εμπειρίες. Ωστόσο πολύ λίγα. Ο Άνδης έχει δικά του διακριτά χαρακτηριστικά και προβαίνει σε ενέργειες που συνάδουν με τον χαρακτήρα του. Βεβαίως οι νοοτροπίες της εποχής, η ατμόσφαιρα και οι συμπεριφορές απηχούν στην πραγματικότητα και στις αντιδράσεις των ηρώων, ασχέτως εάν τα πρόσωπα είναι προϊόν φαντασίας, καθώς κι όλη η μυθοπλασία.
– Οι κρυμμένες αλήθειες, τα βαθιά θαμμένα μυστικά, μια ζωή βασισμένη σε ψέματα είναι παντού διάχυτα στο βιβλίο σας. Πόσοι άνθρωποι έζησαν μια ολόκληρη ζωή στηριζόμενοι πάνω σε ένα ψέμα, το συνειδητοποιούμε συνεχώς γύρω μας. Γιατί επιλέγουμε το ψέμα έναντι της αλήθειας, αφού κάποτε ξέρουμε πως θα αποκαλυφθεί;
Κάθε άνθρωπος κι ένας άλλος λόγος. Γενικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι καταφεύγουμε στο ψέμα επειδή φοβόμαστε την αποκάλυψη της αλήθειας ή γιατί προσδοκούμε να κερδίσουμε απ’ το ψέμα. Δεν έχουμε αντιληφθεί ότι η αλήθεια θωρακίζει και δημιουργεί πολύ πιο στέρεες σχέσεις και ζωή. Υπάρχουν και περιπτώσεις που κάποιοι προστατεύουν τον κοινωνικό τους περίγυρο από ανώφελες ή βλαβερές αποκαλύψεις. Είναι ένας ηθικός κώδικας αυτός.
– Η σκοπιά από την οποία βλέπει η γυναίκα την αγάπη, το ότι επιλέγει να μείνει πιστή με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είναι τελείως διαφορετική από την πλευρά του άντρα. Κι εκείνος αγαπάει, αλλά δεν τον πειράζει καθόλου να ψάχνει σε διάφορα κορμιά όταν δεν μπορεί να την έχει. Σε τι βαθμό βλέπετε αυτό να έχει αλλάξει ή να ισχύει σήμερα;
Εξαρτάται από τον άντρα, αλλά και τη γυναίκα και από ποια είναι η ηθική του καθενός. Όσο πιο ανδροκρατούμενη είναι η κοινωνία, τόσο πιο πολύ συμβαίνει αυτό που αναφέρετε. Στις μέρες μας οι νέοι άντρες στην πλειονότητά τους μοιάζουν τρομοκρατημένοι, ανασφαλείς, μάλλον οι γυναίκες τους αφαίρεσαν την ιδιότητα του κυνηγού ή την απώλεσαν μονάχοι τους. Όπως και να ‘χει, όταν υπάρχει μια βαθιά και ουσιαστική σχέση ούτε σήμερα ούτε παλιότερα ενεργούσε με αυτόν τον τρόπο ο άντρας.
– Τι διαφορές εντοπίζετε στη ζωή του τότε στην επαρχία -που τη ζήσατε πολύ έντονα- με το σήμερα με τα τεράστια οικονομικά προβλήματα και την κρίση αξιών στις ανθρώπινες σχέσεις;
Τα οικονομικά προβλήματα ήταν πολύ μεγαλύτερα τότε για μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού. Όμως όλοι στα χωριά είμαστε σχεδόν στην ίδια μοίρα κι έτσι δεν είχαμε τη σύγκριση. Τι έχει ο άλλος και δεν το έχω εγώ. Θαρρώ ότι υπήρχαν πιο στέρεοι χαρακτήρες, πιο σκληραγωγημένοι, μπορούσαν να πατήσουν στα πόδια τους από παιδιά. Η επίπλαστη ευμάρεια των τελευταίων δεκαετιών διαμόρφωσε την εντύπωση ότι θα διαρκέσει για πάντα και βρεθήκαμε απροετοίμαστοι. Δεν θωρακίσαμε τις ζωές μας ούτε συναισθηματικά, ούτε ψυχικά, ούτε καν με πνεύμα οικονομίας. Η ουσιαστική κρίση αξιών εστιάζεται ότι δεν επενδύσαμε στην εσωτερική καλλιέργεια. Αφήσαμε το αγρίμι του κέρδους και του νεοπλουτισμού να μας διαφεντεύει. Πάψαμε ακόμα και να μιλάμε μεταξύ μας.
– Είναι μαγεία το ταξίδι της συγγραφής, μοναχική πορεία και εσωτερική ενδοσκόπηση. Ζείτε κάθε φορά αυτό το ταξίδι σε άλλες εποχές που περιγράφετε με την αίσθηση ότι εσείς ο ίδιος βιώνετε τις καταστάσεις που ζουν οι ήρωές σας;
Νιώθω να βρίσκομαι ανάμεσα στους ήρωες, να περπατώ μαζί τους, να γίνομαι κάθε φορά ένας από αυτούς. Γελώ, κλαίω, θυμώνω, θλίβομαι, αγανακτώ, μετατρέπομαι σε ηθοποιό που υποδύεται με ταχύτατες εναλλαγές όλους τους ρόλους. Γοητευτική και συνάμα οδυνηρή διαδρομή. Είναι σαν να ζω σε παράπλευρη πραγματικότητα.
– Επισκέπτεστε συχνά τη γενέτειρά σας, θα επιλέγατε να επιστρέψετε εκεί μόνιμα, αν οι επαγγελματικές σας υποχρεώσεις το επέτρεπαν;
Δεν είναι στις προθέσεις μου. Προς το παρόν προτιμώ τις ολιγοήμερες επισκέψεις. Το μέλλον άδηλο.
– Τι κρατάτε μέσα σας βαθιά μόνο για σας από κάθε βιβλίο που ολοκληρώνετε, ποια αίσθηση σας μένει;
Δένομαι τόσο πολύ με τους ήρωες, με αποτέλεσμα να μου λείπει η καθημερινή ενασχόληση μαζί τους. Έχω μια αίσθηση απώλειας, αλλά την ανατρέπω και εξελίσσω μέσα μου την επικοινωνία με τους ήρωές μου σε διαρκή σχέση. Όλοι, ή σχεδόν όλοι, είναι για μένα σαν πραγματικά πρόσωπα. Φίλοι, αδέλφια, ερωμένες, γνωστοί, συγγενείς.
Ιουλία Ιωάννου
