Συλλογή διηγημάτων Εκδόσεις Γραφή

Δεν είναι μόνο το ιδιαίτερο εξώφυλλο, ούτε ο τίτλος που αμέσως φέρνει στο μυαλό μας τον αγαπημένο στίχο του Διονύση Σαββόπουλου, που κάποιοι από εμάς, κάπου, κάποτε σιγοτραγουδήσαμε. Είναι τα πενήντα διηγήματα, τα οποία μιλούν για την φυλακή -κάθε είδους- που επιλέχτηκαν μετά από διαγωνισμό αλλά και τα δώδεκα κείμενα τροφίμων – μαθητών του 2ου Σ.Δ.Ε. Φυλακών Τρικάλων, που τοποθετούν την έκδοση της «Γραφής» σ’ εκείνες που ξεχώρισαν και συζητήθηκαν τους τελευταίους μήνες.
Η «Γραφή», εμφανίστηκε στα εκδοτικά πράγματα περίπου πριν ένα χρόνο και έχει έδρα τα Τρίκαλα, γεγονός που έχει τη δική του σημασία και δυναμική. Μία από τις πρωτοποριακές κινήσεις που έκανε ο εκδότης Δημήτρης Σαριγγαλάς ήταν ο πανελλήνιος διαγωνισμός μικρής φόρμας με τον παραπάνω ευρηματικό τίτλο, στον οποίο κατατέθηκαν προς αξιολόγηση 424 έργα! Η έκδοση περιλαμβάνει 50 μικρά διηγήματα που επιλέχτηκαν από την κριτική επιτροπή του διαγωνισμού στην οποία οφείλεται, όπως λέει στο Vivlio-life ο Δημήτρης Σαριγγαλάς μεγάλο μέρος της επιτυχίας. Την αποτελούν οι Νίκος Μάντζιος, μαθηματικός συγγραφέας, δάσκαλος δημιουργικής γραφής, Γιώργος Πολυμενάκος, συγγραφέας και Θανάσης Χειμωνάς, συγγραφέας. Σημαντική ήταν και η παρέμβαση της διευθύντριας του 2ου ΣΔΕ των ΦυλακώνΤρικάλων Μαρίας Μουτσάκη, για την παρότρυνση προς τους μαθητές της να γράψουν τα δικά τους κείμενα για την έκδοση.
Η σειρά που παρουσιάζονται στους αναγνώστες τα διηγήματα είναι:

  • Τα τρία πρώτα διηγήματα που κέρδισαν τα αντίστοιχα βραβεία (Μιράντα Χρυσομάλλη με τίτλο «Χωρίς εξίσωση» – πρώτο βραβείο, Ελένη Καραγιάννη (με τίτλο «Το στρώμα το νυφιάτικο» – δεύτερο βραβείο, Δέσποινα Χαραλάμπους (με τίτλο «Τα παράπονα του κου Πράσβα» – τρίτο βραβείο).
  • Τα επτά επόμενα που συμπληρώνουν την πρώτη δεκάδα και τα οποία έλαβαν έπαινο (Μανώλης Χατζηπαναγιώτου – Αικατερίνη Μπούκα – Ζωή Χατζηγεωργίου – Δήμητρα Παπαδημητρίου – Ευαγγελία Γραμμένου – Λητώ Παπαδογιαννάκη – Ασπασία Αγγελάκου).
  • Τα υπόλοιπα σαράντα που διακρίθηκαν σύμφωνα με τον αύξοντα αριθμό της συμμετοχής τους (Τάκης Γεράρδης – Διονυσία Ρήγα – Κώστας Ντούμας – Κατερίνα Τσαγανάκη – Γιούλη Αποκατανίδου – Γεωργία Διάκου – Ιωάννης Αποστολόπουλος – Θωμάς Μενεξές – Χρήστος Πολατίδης – Μάριος Φούσκας – Χαρίκλεια Πεφάνη – Ειρήνη Σκούρα – Ιωάννης Ξυδής – Θεόδωρος Πούλιας – Μαριλίνα Ελευθεράκη – Άννα Λαμπαρδάκη – Δήμητρα Κανάκη – Γεώργιος Δ.Μπήμης – Παναγιώτης Γάκης – Κώστας Τερζανίδης – Αγγέλα Χρονοπούλου – Γεωργία Καρβουνάκη – Αναστάσιος Κοκόγιας – Στέλλα Παπαδοπούλου – Δημήτρης Ιωαννίδης – Νίκος Γιοβανούλης – Νίκος Παπαδόδημας – Μαρία Βλαχοπούλου – Κυριάκος Μαυροειδέας – Πάνος Νιάγκος – Πέννυ Οικονομάκη – Ελένη – Μαρία Θωμοπούλου – Ιωάννης Πρίγκος – Δημήτρης Λύπας – Γιώργος Τένορμαν Τζιουβάρας – Μαρία Παπαδάκη – Αντωνία Κώστα – Τζόση Βιτζηλαίου – Σπύρος Σουρβίνος – Νιόβη Κώστογλου).

Σημειώματα τροφίμων 2ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας ΦυλακώνΤρικάλων
Απλά, κατανοητά, συγκινητικά είναι τα σημειώματα των φυλακισμένων που έχουν ενταχθεί στη συλλογή διηγημάτων «Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή». Στις λίγες λέξεις που έγραψε ο καθένας καταθέτει την ψυχή του, εκφράζει την ανησυχία του για τον έξω κόσμο αλλά μιλά και για τη δική του πραγματική φυλακή. Ας πάρουμε μία γεύση:
Ι.Δ. «Μετά τη φυλακή θέλω να πάω στα παιδιά μου και στις αδελφές μου, στην οικογένειά μου. Δεν ξέρω μετά από 50 μήνες τι θα βρω έξω. Πώς είναι η ζωή, αν υπάρχει ανεργία, αν θα βρω δουλειά στα 64 χρόνια μου…»
Η.Κ. «Δεν θέλω να έχω πλέον στόχους. Να κοιτάξω τις λεπτομέρειες του χρόνου στα πρόσωπα των αγαπημένων προσώπων, να δω τις ρυτίδες πάνω τους, να τους αγαπήσω περισσότερο. Άραγε αυτοί με αγαπούν;»
Κ.Ε. «… Η πρώτη προτεραιότητα θα είναι ένα ταξίδι με πλοίο στη συνέχεια ανασυγκρότηση της ζωής. Δεν θέλω να σκέφτομαι το χρονικό διάστημα εγκλεισμού γιατί με πάει βήματα πίσω».
T.R. «Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή θέλω να ζήσω ελεύθερος μια πολυτελή ζωή με τη Μαρία, να την έχω σαν πριγκίπισσα και να την αγαπήσω δέκα φορές πιο πολύ από τον άντρα της. Μαρία, ΘΕΛΕΙΣ;»

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το πορτάκι του κλουβιού ορθάνοιχτο και το πουλί αμήχανο, διατακτικό να το διαβεί.
Καθώς απομακρυνόταν γύρισε το κεφάλι και κοίταξε τα κάγκελα· αναρωτήθηκε από ποια πλευρά της φυλακής βρισκόταν τώρα.
Τον Χάρο δεν τον σκιάζομαι. Να βιαστεί να με λευτερώσει από τούτη τη φυλακή προσεύχομαι.
50 βραβευμένα κείμενα πανελλήνιου διαγωνισμού διηγήματος μικρής φόρμας και 12 σημειώματα κρατουμένων φυλακών με θέμα την έξοδο από κάποια φυλακή, μεταφορική για τους 50, κυριολεκτική για τους 12. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

[…] Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή, θα αγκαλιάσω αχόρταγα τις σιωπές και τους θορύβους, θα ζήσω τις μικρές ομορφιές, θα λατρέψω πάλι τις γυναίκες, θα γευτώ το αυτονόητο […]
[…] Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή, θα μετρήσω τον χρόνο στις ρυτίδες των αγαπημένων μου […]
[…] Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή, θα πάρω τη ζεστασιά και το φως του ήλιου όπως οι άλλοι άνθρωποι […]

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave