Οι προτάσεις που με συνεπήραν από το εξαιρετικό μυθιστόρημα της Τέσυ Μπάιλα “Άγριες θάλασσες” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, μαζί με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα μου μετά την ανάγνωσή του!

«ΣΠΑΡΑΧΤΙΚΑ ΣΤΕΓΝΑ ΛΕΝΕ πως μένουν τα μάτια των ανθρώπων στον μεγαλύτερο πόνο…» Όταν ένα μυθιστόρημα σε κερδίζει από τις πρώτες του κιόλας λέξεις, αντιλαμβάνεσαι ότι κρατάς ένα μικρό θησαυρό στα χέρια σου…
Όσο συνεχίζεις την ανάγνωση, τόσο εισπράττεις όλη τη δύναμη που κρύβεται μέσα στις σελίδες του, όλη τη μαγεία που σε τυλίγει από τις περιγραφές και τις εκφράσεις που δεν συναντάς εύκολα σε μυθιστορήματα…

«…Ήξερε καλά πως, κάποιες φορές, όταν τρέχεις να ξεφύγεις από κάτι μπορεί να βρεθείς μπροστά σε έναν τοίχο, και τότε πρέπει να αποφασίσεις ποιον δρόμο θα πάρεις. Ή θα το βάλεις στα πόδια και θα εξαφανιστείς αλλάζοντας κατεύθυνση, ή θα γκρεμίσεις τον τοίχο με όποιο μέσο διαθέτεις και θα συνεχίσεις την πορεία σου…»

«… είχε αναποδογυρίσει την αθέατη κλεψύδρα του πεπρωμένου…» και έτσι ξεκινάει η ιστορία του ήρωα Μιλτιάδη Χούμα, που τίποτα δεν στάθηκε ικανό να τον εμποδίσει να πράξει το καθήκον που του υπαγόρευε η καρδιά του. Ούτε ο φόβος, ούτε η απελπισία, ούτε ο θάνατος που είχε κυριαρχήσει παντού τριγύρω…

«ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΗΧΩΝ βροχή σημαίνει σιγή… μόνο μέσα στη σιγή μπορεί να ακούσει κανείς τον αληθινό συλλαβισμό των ψιθυρισμών να γεννιούνται μέσα του, και η βροχή βοηθά να σιωπήσει κανείς και να αφουγκραστεί καλύτερα».

Σπουδαία διδάγματα ανθρωπιάς, αξίες ζωής που όσα χρόνια και αν περάσουν ο άνθρωπος καλείται να αποφασίζει για την πορεία που θα ακολουθήσει…

«Στις κρίσιμες ώρες οι αποφάσεις δεν παίρνονται με βάση τη λογική, αλλά με ό,τι προσδιορίζει η καρδιά. Ακόμα κι αν δεν είναι σίγουρος ο προορισμός, κάποιες φορές φτάνει η ώρα για να φύγεις…»

«Όταν γίνει συνείδηση στη ζωή του ανθρώπου ο φόβος και αυτοθέλητα παραδοθεί κανείς σ’ αυτόν, τότε γυρισμός δεν υπάρχει…»

«Πολλοί τρόποι να ζήσει κανείς, μα ο καλύτερος η αξιοπρέπεια…»

Και μέσα στο μυθιστόρημα της Τέσυ Μπάιλα, η αξιοπρέπεια των έργων του ήρωα αλλά και των περιγραφών της συγγραφέως, των συναισθημάτων και της αίσθησης που σου αφήνει, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι υπάρχουν γύρω μας και θα συνεχίσουν να υπάρχουν αξίες που αξίζει να ψάξουμε για να πορευτούμε στο μονοπάτι της ζωής…

«Λένε πως κάθε συναίσθημα έχει μία εντελώς δική του μυρωδιά. Και η μυρωδιά αυτή απλώνεται παντού, μέσα και γύρω, και δίνει το στίγμα της. Έτσι και η απελπισία μυρίζει πάντα το ίδιο όταν τη συναντά ο άνθρωπος… Το σώμα εκπέμπει σαν κύμα αυτή την ιδιάζουσα, απροσδιόριστη οσμή».

«… στη ζωή πρέπει να γίνεις δίκαιος και να αγαπάς τους ανθρώπους και ανάμεσα στο καλό και το κακό δεν υπάρχει τίποτε: μήτε Θεός, μήτε άνθρωπος, μονάχα η συνείδησή σου».

«Φαίνεται πως όταν βρεθείς μπροστά στην άβυσσο ή πέφτεις μέσα ή βρίσκεις τη δύναμη και κάνεις ένα άλμα από πάνω της…»

«Σκέφτηκε πόσο διαφορετική αντίληψη έχουν οι άνθρωποι για τα πράγματα, ανάλογα τις εμπειρίες τους. Η θάλασσα για άλλους είναι χαρά. Βρέχουν τα πόδια τους όταν κάνει ζέστη και κολυμπούν ανέμελα. Στις ακτές τα παιδιά μαζεύουν βότσαλα και κοχύλια και οι ψαράδες ζουν από εκείνη. Για άλλους είναι τάφος. Πνίγονται μέσα στα κύματα…»

«Όταν η φωνή μετατρέπεται σε ένα αμήχανο, σιωπηλό χαμόγελο είναι επειδή μέσα στην ψυχή του ανθρώπου ουρλιάζει ο πανικός».

«Αύριο… Ποιος ξέρει αν αύριο θα υπάρχουμε. Θα προλάβουμε να γυρίσουμε σπίτι μας, να δούμε τη λευτεριά στην πατρίδα μας, ή θα χαθούμε; Τίποτε δεν είμαστε. Πόσα «αύριο» μετράει άραγε η ζωή μας;»

«Σαν τα φέρει η ζωή να συναντηθείς με κάποιον, σαν πέσεις στον δρόμο του όλο και κάποιο σημάδι σου αφήνεις στην ψυχή του και δε σε ξεχνά…»

ΝΑΙ, η ζωή αποδεικνύει καθημερινά ότι τίποτε και κανείς δεν εμφανίζεται τυχαία στο δρόμο μας, ότι το σημάδι του θα μας ακολουθεί, θα μας διδάσκει, θα μας χαρίζει αναμνήσεις και όσο και αν δεν γνωρίζουμε πόσα «αύριο» μετράει η ζωή μας, αξίζει πραγματικά τον κόπο να παλεύουμε να τα κερδίσουμε…

agries thalases

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave