Έχετε αναρωτηθεί πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η ζωή μας σε λίγα χρόνια; Πώς θα ζούμε σε ένα περιβάλλον όπου όλοι μας θα χρωστάμε σε όλους και όλοι θα κινδυνεύουμε να μας κλείσουν στη φυλακή;
Και αν είχαμε μία και μόνη επιλογή αντί της φυλακής ποια φαντάζεστε ότι θα ήταν;
Τίποτε στη ζωή δεν παρέχεται δωρεάν. Όλα έχουν ένα αντάλλαγμα! Φανταστείτε λοιπόν να μας έδιναν τη δυνατότητα να ζήσουμε σε ένα νησί απαλλαγμένοι από όλα τα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης. Να μας έδιναν δωρεάν σπίτι, φαγητό, ρούχα, ελευθερία (!) ελάχιστη δουλειά και άπειρο χρόνο μοναξιάς…
Μα, θα μου πείτε, δεν γίνεται αυτό, γιατί όλα στη ζωή έχουν ένα αντάλλαγμα! Και ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό το αντάλλαγμα; Η ίδια μας η υπόσταση, το μυαλό μας, η συνεχής και αδιάκοπη παρακολούθηση των πειραματόζωων που θα είχαμε καταντήσει και κυρίως, η υγεία μας!
Ο ήρωας του Παρασκευά Ακαμάτη, με το ίδιο όνομα του συγγραφέα καθώς χρησιμοποιεί ψευδώνυμο, έχει μόνο μία επιλογή, να ζήσει σε αυτό το νησί, το ΝΗΣΙ ΓΑΜΑ.

«Η μοναξιά δίπλα στους κάθε είδους βράχους μου φαινόταν υποφερτή. Η μοναξιά ανάμεσα σ’ εκείνους τους ανθρώπους ήταν τρομακτική».

Όλα γύρω του είναι παράξενα, οι άνθρωποι εχθρικοί και αμίλητοι, μοναχικοί και με ένα ομοιόμορφο χρώμα στα ρούχα, το πράσινο του βατράχου και μοναδικές επιλογές φαγητού τα δώρα της θάλασσας που τους περιβάλει, κάτι που ο ήρωας απεχθάνεται, γι’ αυτό καταλήγει να τρώει την δεύτερη επιλογή -ως προς αυτό τουλάχιστον έχει δεύτερη επιλογή-, τα χοιρινά σουβλάκια! Η μόνιμη και απαράλλαχτη διασκέδαση είναι η ταινία «Pretty Woman”. Πώς θα καταφέρει να κρατήσει το μυαλό του στη θέση του όταν δεν έχει εξήγηση για τίποτα από όσα συμβαίνουν γύρω του, όταν η άγνοια είναι διάχυτη και τα στόματα κλειστά;
Μέσα από ένα χιουμοριστικό κείμενο και με τον μοναδικό τρόπο του να προσεγγίζει βαθύτατα κοινωνικά προβλήματα, ο συγγραφέας καταφέρνει να εξιστορήσει μια ιστορία όχι και τόσο φανταστική, γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μελλοντικό σενάριο, όχι και πολύ μακρινό δυστυχώς, για το τι μας περιμένει…

«Πανταχού παρούσα η αίσθηση πως είμαστε καταδικασμένοι. Σε τι; Ούτε αυτό δεν ξέραμε ή δεν τολμούσαμε να προφέρουμε. Όλα συνέβαιναν στο έδαφος ενός κόσμου που κάποτε είχε τόσο άσχημα ματώσει για να ξεγεννήσει τις εκτυφλωτικές έννοιες του ανθρωπισμού και της αυτοδιάθεσης. Και τελικά είχε επικρατήσει ο καλλωπισμός και η ελεύθερη διάθεση της Κόκα Κόλα. Είχαμε βυθιστεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε μια τρύπα όπου ανθούσε είτε το εμπόριο άχρηστων αντικειμένων για τους επιτυχημένους, είτε το στήσιμο των χαρτόκουτων για όσους επρόκειτο να ζήσουν στην άκρη του δρόμου. Αυτή ήταν η τροπή της Ιστορίας. Η ντροπή της Ιστορίας».

Και εκεί που αρχίζει να συνηθίζει αυτή την κατάσταση, να μην αντιδρά σε τίποτα, αντιλαμβάνεται το παράδοξο και αρχίζει μια σειρά κινητοποιήσεων για να καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα που κάποιοι έχουν επιβάλλει στους κατοίκους του νησιού ΓΑΜΑ.

«Δεν έχω γνωρίσει πιο ύπουλη αρρώστια από τη συνήθεια. Κάνει τρομερά κόλπα. Η συνήθεια! Η μαύρη τρύπα όπου σαπίζουν οι αισθήσεις και αλλοιώνονται οι κρίσεις, μέχρι να φτάσεις στην άκρη του πάτου. Πώς θα ήταν η ζωή μας, αν δεν συνηθίσαμε τα πάντα τόσο γρήγορα, τόσο αβασάνιστα;»

«Τα όνειρα πρέπει να είχαν χτυπήσει απεργία. Μάλλον βαρέθηκαν να μένουν για μια ζωή ακατανόητα και ανεκπλήρωτα. Τα όνειρα είναι φτιαγμένα από το υλικό της ανυπακοής και γι’ αυτό μοιάζουν με τις γάτες. Ποτέ δεν μπορείς να τα διατάξεις, ποτέ δεν θα καταφέρεις να τους περάσεις λουρί».

Ένα αξιοπρόσεχτο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα και που μέσα από την αφήγηση του Παρασκευά Ακαμάτη θα προσπαθήσουμε να ξορκίσουμε ένα τέτοιο μέλλον, μια τέτοια πιθανότητα που μπορεί να ετοιμάζουν οι πανίσχυροι αυτού του κόσμου.
Τουλάχιστον ας έχουμε μάθει κάποιες από αυτές μήπως και καταφέρουμε να τις αποφύγουμε…
Κυρίες και κύριοι,
Η παράσταση αρχίδει…

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave