Συγγραφέας του βιβλίου «Το τίμημα» – Εκδόσεις «Ωκεανός»

Η Σοφία Ντούπη βλέπει τη ζωή σαν αστραπή και την ανθρώπινη ύπαρξη ως μια στιγμή στην αιωνιότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που σε μια δύσκολη προσωπική της στιγμή αποφάσισε να δώσει χώρο και χρόνο μόνο στα σημαντικά. Κάπως έτσι γεννήθηκε «Το τίμημα», το οποίο όπως λέει στο Vivlio-life το έγραψε βουτώντας στο μελάνι της καρδιάς της. Ένα βιβλίο που μας μιλάει για μια μεγάλη φιλία, για την λάθος απόδοση της δικαιοσύνης, αλλά και μας κάνει να υιοθετήσουμε την άποψή της, πως όντως έχουμε το δικαίωμα να ταλαντευτούμε στην επιλογή μιας απόφασης ακόμη και αν αυτή είναι λάθος…

– Ποιο είναι «Το τίμημα» που πρέπει να πληρώσουν ή να θυσιάσουν οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματός σας; Μπορείτε να μας βάλετε στον κόσμο τους;

Το τίμημα για τον καθένα από τους ήρωές μου -όπως και στη ζωή- είναι διαφορετικό και αντίστοιχο με τις πράξεις και τις αξίες του… Μια φίλια χρόνων δοκιμάζεται. Η πορεία μιας ολόκληρης ζωής ακυρώνεται. Η λάθος απόδοση δικαιοσύνης και το μεγάλο φορτίο πόνου εξαργυρώνεται με την ίδια τη ζωή.

– Καταπιάνεστε με την αδικία των νόμων και του νομοθέτη αλλά νομίζω πως αυτό που εισπράττει ο αναγνώστης, είναι, οι ανθρώπινες απώλειες που προκαλούν. Πόσα προσωπικά βιώματα κρύβονται στο μυθιστόρημά σας;

Νομίζω ότι όλοι, λίγο έως πολύ έχουμε βιώσει -σε αυτή την υπέροχη κατά τα άλλα πατρίδα-την αδικία του νομοθέτη. Από τις μικρές και τις καθημερινές αδικίες ως και αυτές που γίνονται η αιτία να χαθούν ζωές… Το βιβλίο μου έχει όντως βιωματικά στοιχεία… δεν είναι αυτά όμως που αναφέρονται στην αδικία του νομοθέτη.

– Η επιλογή του Γάλλου συγγραφέα και φιλόσοφου Μοντεσκιέ, να υποθέσω πως έγινε λόγω των φιλελεύθερων ιδεών του που φθάνουν μέχρι την πολιτική και κοινωνική οργάνωση του σήμερα…

Η πολιτική και κοινωνική οργάνωση του σημερινού κόσμου βασίζεται κατά πολύ στις φιλελεύθερες ιδέες του Μοντεσκιέ, γι’ αυτό και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της Ευρώπης. Απασχόλησε όμως τους ήρωές μου κυρίως για την αδικία του νομοθέτη… -Πνεύμα των νόμων-.

– «Τι θα μετρήσει περισσότερο για εκείνον, η φιλία ή η δικαιοσύνη;», αναρωτιέστε στο οπισθόφυλλο για τον πρωταγωνιστή σας. Στην προσωπική ζωή τι θα κάνατε αν βρισκόσασταν αντιμέτωπη μ’ αυτό το δίλημμα;

Θεωρώ -λογικά- πως δεν θα ταλαντευόμουν… όμως δεν μπορώ να το πω με σιγουριά. Ίσως και να επέλεγα -με το συναίσθημα- τη φιλία. Αυτό φυσικά θα ήταν λάθος. Ένας άνθρωπος όμως δεν έχει το δικαίωμα να ταλαντευτεί ή και να επιλέξει ακόμη και λάθος;

– Είπατε στο παρελθόν πως «Η ενασχόλησή μου με τις λέξεις λειτούργησε και λειτουργεί ακόμη, σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης συναισθημάτων, που άφησε πίσω της η μεγαλύτερη απώλεια που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος στην πορεία του». Αυτή η απώλεια κρύβεται πίσω από «Το τίμημα»;

Ναι έτσι είπα, αλλά και έτσι είναι. Η διαχείριση ενός μεγάλου πόνου και η ανάγκη μου να πιαστώ από κάπου με έβγαλε σε αυτό το δρόμο. Τον δρόμο της γραφής. Και η γραφή στο πρώτο μου ολοκληρωμένο πόνημα «ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ».

– Ένα βιβλίο κοινωνικό – ψυχογραφικό με αστυνομικές προεκτάσεις, λοιπόν, στο οποίο είναι εμφανής η προσπάθειά σας, όχι μόνο να εστιάσετε και να περιγράψετε τα ψυχικά χαρακτηριστικά των ηρώων σας αλλά να παρουσιάσετε τις πιο ενδόμυχες σκέψεις και προβληματισμούς τους. Το εισέπραξαν αυτό οι αναγνώστες σας; Σας ακολούθησαν σ’ αυτήν την εσωτερική αναζήτηση των ηρώων σας;

Τα πρώτα σχόλια αυτό δείχνουν… όμως θέλει χρόνο ένα βιβλίο για να ολοκληρώσει τη διαδρομή του… Αυτό που προσπάθησα και προσπαθώ να κάνω πάντα… είναι να γράφω βουτώντας στο μελάνι της καρδιάς μου και να δημιουργώ ιστορίες που έχουν για κέντρο τους τον άνθρωπο. Έναν άνθρωπο με αδυναμίες, ελαττώματα, προτερήματα που κάνει λάθη και που προσπαθεί απεγνωσμένα να μάθει από αυτά.

– Όταν αποφασίζετε να παρακολουθήσετε μια ταινία στην μεγάλη ή την μικρή οθόνη προτιμάτε τέτοιου είδους θεματολογία; Σας αρέσουν οι ταινίες δράσης και μυστηρίου; Το σασπένς σας ιντριγκάρει;

Αγαπώ πολύ τις αστυνομικές ταινίες-σειρές, όμως παρακολουθώ με την ίδια ευχαρίστηση και κοινωνικές, ιστορικές, εποχής ακόμη και ντοκιμαντέρ με την ίδια θεματολογία.

– Σε ποιο σημείο του βιβλίου ο αναγνώστης βρίσκει απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα που του θέτουν οι πρωταγωνιστές σας; Θα χρειαστεί να φθάσει στον επίλογο για να δει κατάματα τα παιχνίδια που τους έπαιξε η μοίρα;

Όχι, όχι δεν τον παιδεύω τόσο πολύ… Δίνω πολλά στοιχεία από την αρχή κι οι ρόλοι επίσης είναι ξεκάθαροι μόνο την αίτια που δημιούργησε αυτούς τους ρόλους, αυτή την ιστορία ψάχνει ο αναγνώστης.

– Στην πρώτη μας επικοινωνία ζητήσατε να μην παραλείψω να γράψω πώς κατάγεστε από την Ορεστιάδα. Τι σημαίνει για σας αυτή η πόλη, με δεδομένο ότι γεννηθήκατε στη Λιέγη του Βελγίου αλλά ζείτε και εργάζεστε στην πόλη της καρδιάς σας;

Ναι, έτσι είναι, σας το ζήτησα. Αγαπώ πολύ την πόλη μου, την πατρίδα μου! Είναι άλλωστε μια πανέμορφη νέα πόλη, -παρότι ξεχασμένη από την πολιτεία- με υπέροχους ανθρώπους που αξίζει την αγάπη κάθε ντόπιου και όχι μόνον.

– Αγαπάτε πολύ, όπως λέτε, τα γνωμικά και απ’ ό,τι φαίνεται χρησιμοποιήσατε αρκετά στο μυθιστόρημά σας. Το «Μια αστραπή είναι η ζωή μας μα προλαβαίνουμε»του Νίκου Καζαντζάκη μάλλον σας αντιπροσωπεύει ως άνθρωπο, καθώς είναι το αγαπημένο σας. Ο λόγος;

Ο λόγος! Αν μπορούσε ο άνθρωπος να αναλογιστεί και να κατανοήσει πόσο σύντομη είναι η ζωή -μια αστραπή- και ότι η ύπαρξή μας είναι στην κυριολεξία μια στιγμή στην αιωνιότητα… θα έδινε χώρο και χρόνο μόνο στα σημαντικά… Εστιάζοντας στην αγάπη, τη φιλία, τη συντροφικότητα και την αυτοβελτίωσή του, τότε ναι, θα προλάβαινε να αφήσει το δικό του αποτύπωμα αλλά και θα άξιζε, θα είχε λόγο το πέρασμά του.

– Και τώρα που νιώσατε την ικανοποίηση την έκδοσης του πρώτου σας βιβλίου, σκέφτεστε να προχωρήσετε σ’ αυτό το κεφάλαιο της ζωής σας; Ετοιμάζετε κάτι καινούριο;

Δεν το σκέφτομαι απλά τελείωσα το δεύτερό μου, που ψάχνει ήδη την τύχη του… και συμπορεύομαι με το τρίτο…

Βιογραφικό

Η Σοφία Ντούπη γεννήθηκε στη Λιέγη του Βελγίου. Εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος για είκοσι χρόνια. Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο παιδιών και γιαγιά τεσσάρων εγγονιών. Όπως λέει η ίδια: “Η ενασχόληση µου µε τις λέξεις λειτούργησε, και λειτουργεί ακόµη, σαν βαλβίδα αποσυµπίεσης συναισθημάτων που άφησε πίσω της η μεγαλύτερη απώλεια που µπορεί να βιώσει ο άνθρωπος στην πορεία του. Ο δρόµος όπου µε έβγαλε αυτή η ενασχόληση καταγράφει αρκετές συμμετοχές µου µε διηγήματα, µικρές ιστορίες και ποιήµατα σε διάφορες διαδικτυακές σελίδες, βραβεύσεις ποιημάτων και παραµυθιών µου και τη συμμετοχή µου σε µικρές συλλογικές εκδόσεις… Μότο µου µια φράση του µεγάλου Καζαντζάκη. “Μια αστραπή είναι η ζωή µας… µα προλαβαίνουµε!”

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ποιός είναι ο δράστης που ευθύνεται για την απόπειρα εναντίον του υφυπουργού; Ποιά η αιτία; Και ποιά η σχέση του Μοντεσκιέ με το θύμα… τον θύτη… και το έγκλημα; Πώς εμπλέκεται ο Πέτρος, ένας αστυνομικός που έχει αποταχθεί από το Σώμα, στην υπόθεση; Θα καταφέρει να βάλει σε τάξη το σκόρπιο του μυαλό, τον πόνο και την απόλυτη εξάρτησή του απ’ το ποτό;
Τί θα μετρήσει περισσότερο για κείνον, η φιλία ή η δικαιοσύνη; Τα διλήμματά του θα περιπλέξουν ακόμη περισσότερο η μοίρα με τα παιχνίδια της, αλλά και η δικαιοσύνη, που δεν αποδίδεται πάντα, συνθέτοντας έτσι ένα σκηνικό που το καθορίζουν η αμφιβολία και τα αναπάντητα ερωτήματα. Θα μπορέσει τελικά να βρει τις απαντήσεις; Θα είναι δίκαιες οι λύσεις που θα φέρουν την τελική κάθαρση;

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave