Ο Νταβίντ Γκρόσμαν είναι ένας σπουδαίος Ισραηλινός συγγραφέας, που με τα βιβλία του και τους αγώνες του υπερασπίστηκε την ειρήνη, την ισότητα των ανθρώπων και τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.
Το βιβλίο αυτό άρχισε να το γράφει ο Νταβίντ Γκρόσμαν τον Μάιο του 2003 ,μισό χρόνο πριν τη λήξη της στρατιωτικής θητείας του πρωτότοκου γιου του, Γιονατάν, και μισό χρόνο πριν την κατάταξη του μικρότερου γιου του, Ούρι. Και οι δύο υπηρέτησαν στα Τεθωρακισμένα.
Στις 12 Αυγούστου 2006, τις τελευταίες ώρες του Δεύτερου Πολέμου στο Λίβανο, ο Ούρι σκοτώθηκε στο νότιο Λίβανο.
Με τη λήξη του επταήμερου πένθους στο σπίτι, ο συγγραφέας επέστρεψε στο βιβλίο. Το μεγαλύτερο μέρος του είχε ήδη γραφτεί. Αυτό που άλλαξε, πάνω απ΄ όλα, ήταν ο απόηχος της πραγματικότητας μέσα στον οποίον γράφτηκε η τελική εκδοχή του.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2008.


Πώς διηγείται κανείς μια ολόκληρη ζωή… χωρίς να σκορπίσει στους χίλιους ανέμους; Πώς κινείται μέσα στις αχανείς εκτάσεις του μνημονικού για να σταματήσει στις στιγμές και να ανασύρει τις χειρονομίες, τα λόγια, τις σιωπές, τα πρόσωπα; Πώς μιλά για μια οικογένεια που ζει σε μια χώρα, και πώς μπορεί να διηγηθεί το φόβο και τη βία, αυτή τη βία που διαπερνά το οικογενειακό και ιδιωτικό άδυτο και ασκεί βία στους εσώτατους πυρήνες;
Και τελικά πώς διηγείται κανείς μια ιστορία, αυτή την ίδια παλιά ιστορία, για μια χώρα, αυτή τη χώρα με τη σιδερένια μπότα; Πόσο κανείς να φωνάξει πού δεν επιτρέπεται σε μια χώρα να βρίσκεται;
Ερωτήσεις που επανέρχονται διαρκώς στον προβληματισμό του συγγραφέα δια μέσου των ηρώων του, κυρίως για να μη ξεχνάμε ότι βρίσκονται στον πυρήνα του συγγραφικού εγχειρήματος, γιατί επί της ουσίας και από τις πρώτες σελίδες είναι παραπάνω από εμφανές ότι ο Γκρόσμαν ξέρει ακριβώς τον τρόπο να αιχμαλωτίσει την ανθρώπινη φωνή, αυτή που θα αρθρώσει το ιδιωτικό άδυτο και θα αγωνιστεί να το διαφυλάξει από την ανεπίτρεπτη “αδιακρισία” της βίας. Στην αναζήτηση γι’ αυτή την ανθρώπινη φωνή θα χτίσει δύο αξιομνημόνευτους ήρωες, την Όρα και τον Άβραμ, θα διατρέξει, μέσω της δικής τους ιστορίας, την ιστορία του Ισραήλ από τον Πόλεμο των Έξι Ημερών μέχρι και σήμερα, και ακόμα θα πετύχει μια φορτισμένη και γοητευτική σύζευξη της παντογνωσίας και αμεροληψίας της συγγραφικής φωνής με την υποκειμενικότητα, την ιδιοσυστασία, την προφορικότητα και τον εσωτερικό μονόλογο των ηρώων του.
Όταν ο γιος της, ο Όφερ, φεύγει για να συμμετάσχει σε μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση, η Όρα φεύγει από το σπίτι της για να μην βασανίζεται περιμένοντας τα κακά μαντάτα που είναι σίγουρη ότι θα φτάσουν. Ελπίζει πως μ’ αυτό τον τρόπο θα αποφύγει το κακό και θα σώσει τον γιο της. Ταξιδεύοντας προς τη Γαλιλαία, σχεδόν απάγει τον Άβραμ, φίλο και εραστή της νιότης της, και επί μέρες και νύχτες περιπλανιέται στο Ισραήλ, κάνοντας το μόνο πράγμα που μπορεί για να προστατεύσει τον γιο της: μιλάει γι’ αυτόν, βιώνει την ιστορία της ζωής του.
Το “Στο τέλος της γης” είναι ένα μυθιστόρημα για δύο άντρες, μια γυναίκα και δύο παιδιά, για την αγάπη, την οικογένεια, τον έρωτα, τη φιλία, την αδελφική αγάπη, την γονεϊκή αγάπη, και ακόμα τη σχέση με τον εμπόλεμο Άλλο.
Υπάρχουν συγγραφείς που στα λόγια τους αναγνωρίζεις τη σύσταση της ζωής. Ο Νταβίντ Γκρόσμαν είναι ένας από αυτούς τους συγγραφείς. Είναι μετρ στην αποτύπωση του ακριβούς συναισθήματος και του ουσιώδους. Οι ήρωές του δεν αποτίθενται απλώς στις σελίδες αλλά ζωντανεύουν μπρος στα μάτια του αναγνώστη , σε τρεις διαστάσεις , το δέρμα τους καλύπτεται από λέξεις που κόβουν σαν μαχαίρι αλλά λάμπουν από συμπόνια.
Πρόκειται για Αριστούργημα.


Ο ΝΤΑΒΙΝΤ ΓΚΡΟΣΜΑΝ γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1954. Σπούδασε φιλοσοφία και δραματική τέχνη στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Έχει συγγράψει πολυάριθμα βιβλία, λογοτεχνικά, παιδικά και γενικών γνώσεων, που έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από σαράντα γλώσσες. Το 2006, και ενώ είχε αρχίσει να γράφει το ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ, σκοτώθηκε ο γιος του Ούρι σε μάχες στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου. Το βιβλίο, που θεωρείται το αριστούργημά του, είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Ο Γκρόσμαν έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Το 1998 ανακηρύχθηκε Ιππότης των Γραμμάτων και των Τεχνών του Γαλλικού Κράτους. Το 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ειρήνης της Ένωσης Γερμανών Βιβλιοπωλών, το οποίο δίνεται σε ανθρώπους που με το έργο τους προάγουν την ειρήνη. Το 2017 τιμήθηκε με το Man Booker International Prize για το βιβλίο του ΕΝΑ ΑΛΟΓΟ ΜΠΑΙΝΕΙ Σ’ ΕΝΑ ΜΠΑΡ, ενώ το 2018 με το Βραβείο Ισραήλ, ένα από τα σημαντικότερα της χώρας του για την προσφορά του στην εβραϊκή λογοτεχνία. Το 2022, του απονεμήθηκε, για το σύνολο του έργου του, το βραβείο Erasmus από το ολλανδικό πολιτιστικό ίδρυμα Praemium Erasmianum.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave