Ο συγγραφέας αναφέρεται σε αυτό το βιβλίο για την ειδυλλιακή τοποθεσία Betshtesgaden, στις Βαυαρικές Άλπεις και σε υψόμετρο 1000 μέτρων, επί της οποίας δεσπόζει η «φωλιά του αετού» (Kehlsteinhaus) καθώς αποτελεί ένα από τα σημεία σύμβολα του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού παρελθόντος. Ο συγγραφέας επισκέφθηκε την περιοχή και εκεί συνέλαβε την ιδέα ενασχολήσεώς του με τον τόπο, την ιστορία του και κατ΄ επέκταση με ιστορικές αναφορές οι οποίες συνδέουν τον πλέον διάσημο κάτοικό του με το Ολοκαύτωμα και τον αντισημιτισμό. Ο Αδόλφος Χίτλερ εκμεταλλεύτηκε το Betshtesgaden για λόγους πρακτικούς αλλά και προπαγάνδας προσκαλώντας σημαντικές πολιτικές, διπλωματικές και στρατιωτικές προσωπικότητες της εποχής. Στο ησυχαστήριο του έλαβαν χώρα σχεδιασμοί και συζητήσεις και ελήφθησαν αποφάσεις που επηρέασαν την ζωή δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ευρωπαϊκή και στην παγκόσμια ιστορία.


Ο λόγος που οδήγησε τον Αριέλ Λεκαδίτη να ξεκινήσει αυτό το βιβλίο ήταν πως ήθελε να καταγράψει τα γεγονότα σε αυτό το μικρό χωριό γεμάτο ιστορία, που σε μεγάλο μέρος των ανθρώπων παραμένει άγνωστο, ειδικά στο ελληνικό κοινό.
Πρόκειται για ένα ταξίδι στο βουνό του Χίτλερ όπου οι άνθρωποι πραγματικά έγιναν θηρία στο όνομα της σωτηρίας των άλλων εθνών, από τους Εβραίους, τους ομοφυλόφιλους, τους κομμουνιστές και γενικότερα από καθετί διαφορετικό.
Το βιβλίο αυτό διαπραγματεύεται ό,τι έχει να κάνει σε σχέση με τον Χίτλερ αλλά και με το επιτελείο του στο Betshtesgaden. Ξεκινάει την ιστορία από την αρχή, τη γέννηση του Χίτλερ, μέχρι τη στιγμή που ανακάλυψε το βαυαρικό θέρετρο. Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα έρθει σε επαφή με τα χρόνια του Χίτλερ στην Αυστρία, την ήττα της Γερμανίας στον Α Παγκόσμιο πόλεμο, τη συνθήκη των Βερσαλλιών καθώς και με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, όπως και με τη ζωή του στο Μπέργκχοφ. Επίσης θα έχει την ευκαιρία να μεταφερθεί στη ζωή στο βαυαρικό χωριό, αλλά και στα προβλήματα που δημιούργησαν οι ναζί στους κατοίκους του, προκειμένου να δημιουργήσουν αρχιτεκτονικά αλλά και πρακτικά τη δεύτερη έδρα της ναζιστικής κυβέρνησης. Θα δει την καθημερινότητα στο Μπέργκχοφ, αλλά και τις συνήθειες τόσο του Χίτλερ και της ερωμένης του Εύας Μπράουν όσο και του στενού του κύκλου.


Το Μπέργκχοφ έμελλε να γίνει στην ουσία η έδρα της ναζιστικής κυβέρνησης. Το Βερολίνο απλά ήταν για διπλωματικούς λόγους η επίσημη πρωτεύουσα του Ράιχ. Σε αυτό το μαγευτικό τοπίο του Obersalzberg θα αποφασιζόταν από τους Ναζί τόσο η εισβολή στην Πολωνία και τη Σοβιετική Ένωση, όσο και η εξόντωση των Εβραίων. Ο Χίτλερ βρισκόταν στο Berghof, όταν πληροφορήθηκε την πτήση του Ρούντολφ Χες στη Σκωτία, όπως και όταν οι Ρώσοι ξεκίνησαν την αντεπίθεσή τους στο Στάλινγκραντ, το Νοέμβριο του 1942.
Το 1945 χρονιά που θα σηματοδοτούσε το τέλος του πολέμου, η RAF με 359 Lancaster και με 16 βομβαρδιστικά Mosquito και 88 P-51 Mustang βομβάρδισε το Obersalzberg, στις 25 Απριλίου 1945, όπου βέβαια ο Χίτλερ δεν ήταν εκεί αλλά στα καταφύγια της καγκελαρίας στο Βερολίνο, μαζί με το επιτελείο του, όπου σε λίγες μέρες θα έβαζε τέρμα στη ζωή του αφού πρώτα είχε παντρευτεί την για πολλά χρόνια ερωμένη του Εύα Μπράουν.
Ο βομβαρδισμός αυτός δεν είχε κάποιο στρατηγική σημασία, αφού η αφρόκρεμα των ναζί δεν ήταν εκεί αλλά στο Βερολίνο. Ο βομβαρδισμός αυτός ήταν συμβολικός , αφού οι σύμμαχοι ήθελαν να καταστρέψουν το Berghof, το οποίο ήταν το σύμβολο των ναζί.
Στο Betshtesgaden κατά κύριο λόγο πλέον έχουν απομείνει μόνο χαλάσματα από εκείνη την εποχή.
Ό,τι θυμίζει το ναζισμό και τους υποστηρικτές του δεν πρέπει να καταστρέφεται αλλά να υπάρχει. Να υπάρχει, όχι γιατί θέλουμε να υμνούμε το κακό , αλλά για να μην ξεχνάμε τι κακό προκάλεσε ο Χίτλερ και η ιδεολογία του.


Μπορεί στο Obersalzberg να μην υπήρχε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου να δολοφονήθηκαν αθώοι άνθρωποι, αλλά εκεί πάρθηκε η πλειονότητα των αποφάσεων για μαζικές δολοφονίες ανθρώπων που δεν ταίριαζαν στην ιδεολογία των ναζί. Η κληρονομιά από τους δαίμονες δεν υπάρχει πια στα βαυαρικά βουνά. Υπάρχει μόνο η ζωή, η δημιουργία και το φως της δημοκρατίας. Μαζί με τα ερείπια του Μπέργκχοφ θάφτηκε και η παρουσία και η μνήμη των ναζί. Το Betshtesgaden είναι ένας πανέμορφος τόπος, ειδυλλιακός για να ηρεμήσει κανείς. Μια περιοχή γεμάτη λίμνες και θέρετρα που προσελκύουν τουρίστες όλες τις εποχές του χρόνου .Στη ζωή μας θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι όταν επικεντρωνόμαστε στο καλό και όχι στο κακό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο μελλοντικός επισκέπτης της περιοχής θα πρέπει να μην εστιάσει στο ότι κάποια στιγμή εκεί υπήρχαν ναζί εγκληματίες ,αλλά πως αν ο παράδεισος είχε μια εικόνα και μια τοποθεσία θα ήταν σαν τα βαυαρικά βουνά…
Διαβάστε το.


Ο Αριέλ Λεκαδίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980 και μεγάλωσε στο Βόλο. Αποφοίτησε το 2008 από τη σχολή Αγροτικής Ανάπτυξης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Κατόπιν εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα και το 2013 μετέβη στο Ισραήλ όπου ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στο πανεπιστήμιο της Χάιφα στο τμήμα Holocaust Studies. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Ισραήλ, έκανε την πρακτική του άσκηση στο μουσείο Ολοκαυτώματος του Yad Vashem, στο τμήμα Δικαίων των Εθνών. Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ασχολήθηκε με τη δημοσίευση άρθρων στον ηλεκτρονικό και γραπτό τύπο, σε θέματα Ολοκαυτώματος, αντισημιτισμού και ισραηλινής πολιτικής. Το 2017 θα μείνει στο Λονδίνο, όπου θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στο γραφείο του Head of Social Media του υπουργείου παιδείας. Το 2019 τοποθετήθηκε ως ένας από τους τρεις εκπροσώπους του ισραηλινού κόμματος Λικούντ στην Ελλάδα. Είναι ενεργό μέλος της εβραΐκής κοινότητας Βόλου.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave