Συγγραφέας του βιβλίου «Συμβουλές για αναίμακτα διαζύγια» – Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

«Είχα μια ελπίδα όταν το έγραφα ότι θα έφερνε χαμόγελο στους αναγνώστες. Το χρειαζόμαστε το χαμόγελο και την ελπίδα», καταλήγει η συνέντευξη με το Χρήστο Βερνάρδο. Είναι οι μέρες που βιώνουμε τέτοιες, που θεώρησα υποχρέωσή μου να ξεκινήσω με το χαμόγελο και την ελπίδα που θέλει να προσφέρει σ’ εμάς τους αναγνώστες με το βιβλίο του. Γιατί, όντως, κόντρα με την ζοφερή επικαιρότητα οι «Συμβουλές για αναίμακτα διαζύγια», προκαλούν ένα ευχάριστο αυθόρμητο χαμόγελο. Κοιτώντας το πλυντήριο του εξωφύλλου τον ρώτησα μήπως είναι καλύτερα να αλλάξουμε τις σκέψεις αντί να τις βάλουμε στο πλυντήριο. Η απάντησή του στο Vivlio-life είναι ιδιαιτέρως σοβαρή και έχει ενδιαφέρον: «Αυτό που κατάλαβα «παλεύοντας» με τη δικιά μου «μπουγάδα» σκέψεων είναι ότι μερικές φορές δεν χρειάζεται να «καθαρίσουμε» τις σκέψεις μας. Και οι λεκιασμένες ή πληγωμένες ή τραυματισμένες είναι μέρος αυτού που είμαστε και μπορούμε να τις «φοράμε» με περηφάνια».

  • Επιλέξατε τον τίτλο «Συμβουλές για αναίμακτα διαζύγια» και η αλήθεια είναι πως περίμενα πράγματι στο –ομολογουμένως ιδιαίτερο- βιβλίο σας να συναντήσω μια σειρά από χρήσιμες συμβουλές. Μάλλον η λέξη «διαζύγια» κάτι άλλο κρύβει…
    Ομολογώ πως ο τίτλος ίσως είναι παραπλανητικός… είναι όμως; Υπάρχουν πολλών μορφών διαζύγια. Το διαζύγιο είναι η διακοπή επαφής. Επαφής με ανθρώπους, καταστάσεις ή και πλευρές του εαυτού μας…
  • Εγχειρίδιο πρόπλυσης σκέψεων. Ένας υπότιτλος που «δένει» με το εξώφυλλο. Τρεις λέξεις που «σηκώνουν» κουβέντα!
    Ο κόσμος, η γη μας, είναι ένα τεράστιο πλυντήριο που γυρνάει ακούραστα γύρω από τον ήλιο και γύρω από τον εαυτό της, χωρώντας όλες τις σκέψεις όλων των ανθρώπων. Νέες, παλιές, σκοτεινές, φωτεινές, νοσταλγικές, μοναχικές. Σκέψεις που βρίσκουν φως σε κάθε μορφή έκφρασης ή σκέψεις που στοιχειώνουν τα αφώτιστα σοκάκια του νου μας.
  • Πώς δικαιολογείτε την ύπαρξή του πλυντηρίου σ’ αυτό το εξώφυλλο με το ζευγάρι στη βάση του και την ηλεκτρική συσκευή ανάμεσά τους;
    Το εικαστικό το ανέλαβε ο ζωγράφος και καλός μου φίλος Γιάννης Μπεκιάρης. Την αρχική ιδέα για το εξώφυλλο την σχεδίασα (τρόπος του λέγειν) σε ένα πρόχειρο χαρτί και την έστειλα στο Γιάννη που την μετουσίωσε στη τελική μορφή της. Το πλυντήριο ήταν απαραίτητο γιατί αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της βασικής έννοιας του βιβλίου. Η απόσταση μεταξύ δυο ανθρώπων ή και των ιδεών τους κάποιες φορές μπορεί να φαντάζει σαν ένας κόσμος ολόκληρος.
  • «24 ιστορίες για τις 24 ώρες που χρειάζεται το γαλάζιο πλυντήριο με τις σκέψεις μας για να γυρίσει γύρω από τον εαυτό του», γράφετε. Και γιατί γαλάζιο; θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος…
    Η Γη μας ο μικρός γαλάζιος πλανήτης… αλλά έχετε δίκιο.. η Γη από το διάστημα φαίνεται γαλάζια στη πλευρά που φωτίζει ο ήλιος. Υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά….
  • Άλλαξε τις σκέψεις σου και μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, είπε ένας Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας. Μήπως είναι καλύτερα τελικά, να αλλάξουμε τις σκέψεις αντί να τις βάλουμε στο πλυντήριο;
    Συμφωνώ με την ιδέα ότι οι σκέψεις μπορεί να αλλάξουν τον κόσμο. Το χρειαζόμαστε τώρα όσο ποτέ άλλοτε. Αυτό που κατάλαβα «παλεύοντας» με τη δικιά μου «μπουγάδα» σκέψεων είναι ότι μερικές φορές δεν χρειάζεται να «καθαρίσουμε» τις σκέψεις μας. Και οι λεκιασμένες ή πληγωμένες ή τραυματισμένες είναι μέρος αυτού που είμαστε και μπορούμε να τις «φοράμε» με περηφάνια.
  • «Καμιά φορά πρέπει να τρίβεις πολλή ώρα για να καθαρίσεις. Ειδικά τις δύσκολες αναμνήσεις. Τα δύσκολα συναισθήματα». Μια πρόταση που προκαλεί προβληματισμό ανάμεσα σε άλλες που προκαλούν το χαμόγελό μας. Άραγε μπορεί το καλό τρίψιμο να σβήσει εντελώς τις αναμνήσεις που μας ταλαιπωρούν;
    Ίσως όχι και το πολύ τρίψιμο θέλει και προσοχή για να μην χαλάσουμε το ύφασμα!! Ας τις δεχθούμε λοιπόν, ας τις αγκαλιάσουμε γιατί είναι και αυτές μέρος του είναι μας.
  • Σας άκουσα να μιλάτε για απώλεια σύνδεσης όχι μόνο με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μας. Ποια θεωρείτε υπ’ αριθμόν ένα αιτία της απώλειας που πραγματεύεστε;
    Γιατί να συνδεθούμε με άβολα ή δύσκολα συναισθήματα; Γιατί να κάνουμε την σκληρή δουλειά της ενδοσκόπησης; Γιατί να έρθουμε σε επαφή με συναισθήματα που ίσως και μας πληγώνουν; Είναι οξύμωρο αλλά ίσως και αναγκαίο στην αρένα της υπαρξιακής πάλης να απωθεί ο εγκέφαλος μας τις «απειλές» ή αυτά τα γεγονότα που έχουν καταγράφει ως «απειλές». Και θέλει δουλειά για να το αναγνωρίσουμε, να το εξηγήσουμε και να το επανατοποθετήσουμε. Αλλά είμαστε απλά άνθρωποι….
  • Αναρωτιέμαι τι περιμένει τον αναγνώστη στα «μικρά αποσπάσματα αμφιλεγόμενης περισυλλογής σε αίθουσα αναμονής στα επείγοντα», στην αρχή του βιβλίου σας…
    Θα είμαι ειλικρινής. Άρχισα πραγματικά να γράφω το βιβλίο σε αίθουσα αναμονής στα επείγοντα….. Και κάποια από τα αποσπάσματα γράφτηκαν εκεί… υπό την επήρεια παυσίπονων…. Εξ ’ου και η αμφιλεγόμενη περισυλλογή….
  • Και ποιοι είναι εκείνοι που μονολογούν στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο «Τέσσερις μονόλογοι περί καταγμάτων»;
    Κατάγματα κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κατάγματα λεκτικά και κατάγματα ψυχής. Δυο για ένα φίλο που γνώρισα στα επείγοντα και που μοιραστήκαμε το ίδιο «δεκανίκι». Ένα για μια φίλη και ένα για έναν συνάδελφο.
  • Το χαμόγελο στη ζωή μου έχει ακριβύνει αλλά οι ιστορίες και ο τρόπος που τις έχετε γράψει μας το επαναφέρουν. Πόσο διασκεδάσατε γράφοντας αυτό το βιβλίο;
    Ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο στα επείγοντα όπως ανέφερα παραπάνω και μου κράτησε τόσο καλή συντροφιά που συνέχισα στην περίοδο αποθεραπείας και το τελείωσα σε τρεις μήνες. Διασκέδαζα τόσο πολύ που δεν μπορούσα να το αφήσω. Αλλά έτσι συνήθως γράφω. Στα τρένα, στα λεωφορεία, πηγαίνοντας και γυρνώντας από τη δουλειά.
    Είχα μια ελπίδα όταν το έγραφα ότι θα έφερνε χαμόγελο στους αναγνώστες. Το χρειαζόμαστε το χαμόγελο και την ελπίδα.

Εγχειρίδιο πρόπλυσης σκέψεων
Το πρωθυπουργικό επιτελείο ήταν σε εγρήγορση όλη μέρα. Η σύνοδος κορυφής είχε απρόσμενα αποκορυφωθεί, ο προϋπολογισμός δεν είχε υπολογιστεί σωστά, φωτογραφίες είχαν κυκλοφορήσει με τον υπουργό πολιτισμού να φιλάει τη βοηθό του και ταυτόχρονα να ξεκουράζει απολίτιστα το χέρι του στον αριστερό της γλουτό. Η γειτονική χώρα απειλούσε να επιβάλει δασμούς στα κτηνοτροφικά προϊόντα και στο κίτρινο τυρί. Ο υπουργός τυριών και κτηνοτροφικών προϊόντων βρισκόταν εν μέσω σκληρών διαπραγματεύσεων για το κόκκινο τυρί και για το κρέας στρουθοκαμήλου… Εν τω μεταξύ ο υπουργός εσωτερικών είχε χαθεί σε ένα μάταιο ταξίδι αναζήτησης της εσωτερικότητάς του και ζήλευε τον υπουργό εξωτερικών που εξωτερίκευε ασύστολα, αφειδώλευτα και άπλετα τις σκέψεις του και τα σχέδιά του.

Βιογραφικό
Ο Χρήστος Βερνάρδος γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη στη σχολή νομικών και οικονομικών επιστημών και στο Aston University του Birmingham. Από το 2010 ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Γράφει ποιήματα, πεζά και τραγούδια. Το πρώτο του βιβλίο “Οι περιπέτειες ενός δύτη στα δίχτυα της ανυπαρξίας” κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οσελότος το Μάρτιο του 2021.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave