Σπονδή στην αγάπη για τον τόπο αποτελούν αυτά τα μικρά σε μέγεθος διηγήματα- κάποια από αυτά είναι μόνον δυο ή τρεις σειρές. O συγγραφέας εκ Βερροίας αναζητά τον πόνο των απλών ανθρώπων καταγράφοντας πολύ μικρά γεγονότα που όμως κατέστρεψαν, άλλαξαν, τροποποίησαν, εκτροχιάσανε τη ζωή τους. Οι μνήμες πάνε πολύ πίσω στην αρχή του αιώνα και ιδιαιτέρως στα χρόνια του πολέμου και συνεχίζονται έως τη σύγχρονη εποχή. Φονικά ένθεν και ένθεν των δύο μεγάλων παρατάξεων, απαγωγές, φόνοι για λόγους τιμής αλλά και η ζωή με τα ζώα, ο λόγος των μικρών παιδιών, αλβανοί, τούρκοι, ιταλοί, γερμανοί, όλη η πανσπερμία των φυλών που περάσανε από τα ορεινά χωριά σαν κατακτητές ή σαν πρόσφυγες. Επίσης μύθοι σύγχρονοι και παλιοί, μοναστήρια, δοξασίες, πατροπαράδοτες παραδόσεις που επιβιώνουν ή χάνονται. Και ανάμεσα σε όλα αυτά η φύση δεσπόζει με τα ρουμάνια, τις χαράδρες, τις λασπουριές, τα ψηλόκορμα δένδρα, τα ποτάμια, τις βρύσες, τα στενά δρομάκια οδοιπορίας. Λιτότητα στην έκφραση, μικρές νύξεις μια νοσταλγίας που θάλπει τις πληγές, αισθήματα αλλοτινών εποχών, μνήμες αλλού θολές και αλλού δυναμικές σαν καρφιά στο σώμα της σημερινής εποχής.
Ψυχές με τραύματα, αλλοπαρμένοι, άτομα με προσωπικές απώλειες, με εμμονές, με αλλοπρόσαλλες μικρές αποφάσεις.
Συμβάντα μικρά, αναπάντεχα για τον ήρωες αυτών των διηγημάτων αλλά και για τον αναγνώστη. Μένει η ατμόσφαιρα του αλλόκοτου, του ανοίκειου που υποδηλώνει πάντα ότι ίσως δεν γνωρίζουμε τους διπλανούς μας ακόμα και τον εαυτό μας.
Υπάρχουν αποχαιρετισμοί που στοιχίζουν υπαρξιακά, ψυχολογικά, συναισθηματικά σε όσους την βιώνουν. Συνήθως βγαίνουν όλοι ηττημένοι. Από τα πιο ωραία βιβλία
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.