Ένα ιστορικό μυθιστόρημα υπογράφει αυτή τη φορά ο Πέτρος Πουρλιάκας στο βιβλίο του με τίτλο «Νενικήκαμεν», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πηγή. Με αφετηρία την ιστορική φράση «Νενικήκαμεν» ο συγγραφέας ξεδιπλώνει αριστοτεχνικά την ιστορία του ημεροδρόμου Φειδιππίδη που έλαβε την εντολή να τρέξει την απόσταση από την Αθήνα ως τη Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθεια των Σπαρτιατών όταν οι Πέρσες απειλούσαν την Αθήνα και να επιστρέψει σε περίπου τρεις μέρες στον Μαραθώνα. Ο Φειδιππίδης θα το κάνει και θα γυρίσει στον Μαραθώνα για να πάρει µέρος στη μάχη και ύστερα θα διαταχθεί εκ νέου να ξανατρέξει μέχρι την Αθήνα, ώστε να αναγγείλει το μήνυμα της νίκης. Γίνεται έτσι ο πρώτος Μαραθωνοδρόµος στην Ιστορία όλων των εποχών και το όνομά του συνώνυμο με τον μαραθώνιο δρόμο που διεξάγεται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο και ενώνει εκατομμύρια ανθρώπους σε μια ειρηνική διαδικασία ζωής.

Ο συγγραφέας μελετώντας μια πλούσια βιβλιογραφία αναπλάθει τη ζωή ενός ανθρώπου που καθόρισε με τη στάση του την Ιστορία της εποχής και διαμόρφωσε έναν σύγχρονο θρύλο, από τη στιγμή της γέννησής του έως το τέλος του, ένα τέλος εξαντλητικό που έμεινε εσαεί στους αιώνες να ορίζει την εξελικτική πορεία της ανθρώπινης υπέρβασης. Όπως εύστοχα αναφέρει στον πρόλογό του: «Ο Φειδιππίδης δεν είναι μεγάλος ήρωας της εποχής του. Είναι ήρωας της δικής μας εποχής» και είναι σημαντικό, πως, έστω και σήμερα, η φειδιππίδεια γενναιοδωρία ψυχής αναγνωρίζεται παγκοσμίως πυροδοτώντας αγώνες προς τιμήν του αρχαίου οπλίτη.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δέκα κεφάλαια τα οποία ξεδιπλώνουν τα πρώτα χρόνια της ζωής του Φειδιππίδη, την πορεία του ως οπλίτης, τον αγώνα του ως ημεροδρόμος να φέρει βοήθεια στην Αθήνα, το τραγικό τέλος του ύστερα από τη νίκη στη Μάχη του Μαραθώνα. Παράλληλα με τη ζωή του Φειδιππίδη διατρέχει τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, τη γέννηση ενός πολιτεύματος, τα γεγονότα στη φλεγόμενη Ιωνία, τα Ελευσίνια Μυστήρια, τη σύγκρουση δυο διαφορετικών κόσμων, των Αθηναίων και των Περσών, την ημέρα της μάχης και τη νοοτροπία των Σπαρτιατών.

Αυτό που είναι αξιοπαρατήρητο στο βιβλίο αυτό είναι ότι στον πρόλογό του ο συγγραφέας τονίζει τη διαχρονική σημασία της προσφοράς του αρχαίου ημεροδρόμου και τη σύγχρονη αναβίωση του άθλου του κατά τον «Σπάρταθλον» και τον «Φειδιππίδειο Δρόμο» δίνοντας πληροφορίες για τους ανθρώπους εκείνους που σκέφτηκαν και υλοποίησαν αυτή την αναβίωση πετυχαίνοντας αναντίρρητα μια προσωπική τεράστια νίκη.
Γραμμένο με την ευαισθησία και την εμπειρία ενός δρομέα μεγάλων αποστάσεων, όπως είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Ο Πουρλιάκας ιχνηλατεί τους αρχαίους δρόμους και αφουγκράζεται την ιστορική συνέχεια μιας ελληνικής ψυχής που μάχεται να αγγίξει το θαύμα. Οι περιγραφές των τόπων, των ιστορικών γεγονότων και των συναισθημάτων γίνονται με σαφήνεια και ακρίβεια και η αναγνωστική διαδικασία παραμένει ενδιαφέρουσα σε κάθε σελίδα, ακόμα και σε εκείνους τους αναγνώστες που ενδεχομένως γνωρίζουν την ιστορία του αρχαίου ημεροδρόμου. Οι ψυχολογικές διακυμάνσεις του Φειδιππίδη αποδίδονται με γλαφυρότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: «Ο Φειδιππίδης πολλές φορές διαισθάνεται τη βαρύτητα ενός μηνύματος και σήμερα είναι μία από αυτές τις φορές. Είναι άλλη μια νύχτα που βλέποντας ‘ αστέρια σκέφτεται τη δική του

θέση ανάμεσα στους ανθρώπους, τη δική του μοίρα, προορισμό και αποστολή».
Ένα ιστορικό βιβλίο που δεν θα αφήσει ασυγκίνητο κανέναν αναγνώστη.

«Oι Πέρσες πλησιάζουν στην αττική γη και η Αθήνα πρέπει να ζητήσει βοήθεια από τους Σπαρτιάτες. Ο ηµεροδρόµος Φειδιππίδης λαµβάνει εντολή να τρέξει έως τη Σπάρτη και να επιστρέψει σε περίπου τρεις µέρες στον Μαραθώνα σε µια απόσταση πεντακοσίων σαράντα χιλιοµέτρων. Παίρνει µέρος στη µάχη και κατόπιν διατάσσεται να ξανατρέξει (!) µέχρι την Αθήνα, ώστε να αναγγείλει το µήνυµα της νίκης. Είναι ο πρώτος Μαραθωνοδρόµος στην ιστορία! Και από τότε, ο Φειδιππίδης τρέχει σε κάθε πόλη του πλανήτη που διεξάγεται Μαραθώνιος Δρόµος µήκους σαράντα δύο χιλιοµέτρων, και ας µην έχει προορισµό την αγαπηµένη του Αθήνα. Τρέχει, κάθε φορά που διεξάγεται ο αγώνας Σπάρταθλος, από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης στην Αθήνα έως τη Σπάρτη, µήκους διακοσίων πενήντα χιλιοµέτρων! Τρέχει κάθε φορά που προπονείται ένας δροµέας τα πρωινά, τις νύχτες, τα µεσηµέρια, σε κάθε πεζοδρόµιο, άσφαλτο ή µονοπάτι, µε ζέστη, κρύο, χιόνι ή βροχή. Ο Φειδιππίδης φθάνει στην Αθήνα και πίνει από το κρασί της αθανασίας. Νενικήκαµεν!»
facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave