Συγγραφέας του βιβλίου «Μια μελωδία για την Εύα». Εκδόσεις «Ωκεανός».

Ως αναγνώστρια η Βίκυ Στουφή θεωρεί πως οι άσκοπες επαναλήψεις κουράζουν. Γι αυτό και ως συγγραφέας αποφάσισε να μην κάνει το ίδιο λάθος. Με γρήγορη πλοκή και συνεχείς ανατροπές κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολυσέλιδο αλλά σφιχτοδεμένο βιβλίο. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, στο οποίο όμως πρωταγωνιστούν τα έντονα συναισθήματα της ευάλωτης ηρωίδας της, της Εύας. Όπως λέει στο Vivlio-life, αυτό που θέλει να τονίσει μέσα από την ιστορία της, είναι πως «η ψυχή μας είναι ένα κλειστό βιβλίο που μπορεί κάποια στιγμή να ανοίξει διάπλατα από μόνο του και να μας ξαφνιάσει με το περιεχόμενό του ή να μην ανοίξει ποτέ».

Διαβάζοντας την πρώτη πρόταση του οπισθόφυλλου είχα την αίσθηση πως θα διαβάσω ένα αισθηματικό μυθιστόρημα. Το ερώτημα «Ένας ειδεχθής φόνος ή μήπως δύο;» που θέτετε στη δεύτερη παράγραφο ανέτρεψαν τη σκέψη μου. Είναι, λοιπόν, αστυνομικό το μυθιστόρημά σας;
Είναι αστυνομικό, χωρίς να υπολείπεται όμως συναισθημάτων. Δίνω μεγάλη σημασία σ’ αυτά επειδή παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις ζωές μας καθώς χτίζουν χαρακτήρα και καθορίζουν συμπεριφορές. Μέσω αυτών μπορώ να αιτιολογήσω τις πράξεις των πρωταγωνιστών και να ανοίξω ένα παράθυρο στο μυαλό τους ώστε να καταλάβει ο αναγνώστης τον τρόπο σκέψης τους και να τους ακολουθήσει στο πνευματικό ταξίδι τους.

Από τη μια ο άπιστος Νικολά Ντε Λούκα που απογοητεύει την ηρωίδα σας και από την άλλη ο γοητευτικός Μπεν που προσπαθεί να κλείσει τις πληγές της. Πώς σκιαγραφήσατε αυτούς τους δυο άντρες;
Αρχικά μοιάζουν τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους, όμως αυτό που μετράει στην τελική είναι το αποτέλεσμα. Και οι δύο ξεκίνησαν με τις καλύτερες προθέσεις, όμως στην πορεία κάτι στράβωσε. Βασικά, αυτό που ήθελα να τονίσω, και νομίζω τα κατάφερα, είναι ότι η ψυχή μας είναι ένα κλειστό βιβλίο που μπορεί κάποια στιγμή να ανοίξει διάπλατα από μόνο του και να μας ξαφνιάσει με το περιεχόμενό του ή να μην ανοίξει ποτέ.

«Η Εύα δεν ήταν ο τύπος που έπεφτε στο κρεβάτι στο πρώτο ραντεβού, το αντίθετο μάλιστα»… Και τώρα «καίγεται από ερωτική προσμονή», διαβάζω. Μιλήστε μας για την Εύα. Γιατί είναι έτοιμη να παραδοθεί τόσο εύκολα στον λάγνο έρωτα του Μπεν;
Αναμφισβήτητα η ερωτική χημεία μεταξύ τους είναι πολύ δυνατή. Αυτό είναι ένα ισχυρό κίνητρο για έναν ευάλωτο άνθρωπο, όπως η Εύα τη συγκεκριμένη στιγμή. Το πλήγμα που δέχτηκε από τον Νικολά ήταν μεγάλο και ο Μπεν, λίγο πολύ, αποτέλεσε την σανίδα σωτηρίας για να μην βουλιάξει στην παθητικότητα και στην αυτολύπηση. Άλλωστε, όταν κάποιος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια δυσάρεστη κατάσταση είναι σύνηθες να καταφεύγει σε ακραίες λύσεις τις οποίες δεν θα επέλεγε σε καμιά άλλη περίπτωση.

Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν είναι αυτό που δείχνουν. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα καθώς προχωρούμε στην ανάγνωση. Μια γυναίκα ερωτευμένη μπορεί εύκολα να διακρίνει τα πρόσωπα πίσω από τις μάσκες; Τι μαθαίνουμε από την ιστορία της Εύας;
Γενικά είναι δύσκολο να καταλάβουμε τον πραγματικό χαρακτήρα κάποιου επειδή οι περισσότεροι έχουμε μάθει τι ενοχλεί τους άλλους και φροντίζουμε να το κρύβουμε καλά. Σπανίζουν εκείνοι τους οποίους μπορείς να διαβάσεις σαν ανοιχτό βιβλίο. Μία ερωτευμένη γυναίκα, ή άντρας, βρίσκεται σε ακόμα πιο μειονεκτική θέση και είναι όντως δύσκολο να διακρίνει πίσω από τη μάσκα. Όταν αγαπάμε κάποιον τείνουμε να τον εξιδανικεύσουμε και τον θεωρούμε τέλειο, χωρίς ελαττώματα. Επίσης, κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι επειδή μοιραζόμαστε την ίδια ζωή αυτό σημαίνει απαραίτητα ότι μοιραζόμαστε και τα ίδια συναισθήματα.

Από την άλλη ο Νικολά επιστρέφει στη ζωή της με «ένα φιλί, τόσο βίαιο και κατακτητικό, αλλά συνάμα τόσο αισθαντικό και τρυφερό…». Τη διαβεβαιώνει πως δε θα ξανακάνει την ίδια ανοησία. Όχι μόνο η Εύα αλλά και οι ηρωίδες των άλλων σας βιβλίων, ή οι γυναίκες που κινούνται γύρω σας, γύρω μας μπορούν να συγχωρήσουν εύκολα μια απιστία;
Πιστεύω ότι καμιά γυναίκα δεν θα συγχωρεί εσαεί έναν καθ’ έξιν άπιστο σύντροφο. Ίσως το κάνει στην αρχή μέχρι να καταλάβει ότι την κοροϊδεύει κι ότι δεν σκοπεύει να αλλάξει τακτική. Φυσικά υπάρχουν και ορισμένες γυναίκες οι οποίες μένουν σε μια τέτοια σχέση επειδή δεν έχουν το θάρρος να φύγουν ή τα οικονομικά μέσα να συντηρηθούν. Η περίπτωση ενός μεμονωμένου περιστατικού είναι τελείως διαφορετικό πράγμα και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Σαν μια στιγμιαία αμαρτία επειδή εμείς οι άνθρωποι είμαστε επιρρεπείς στο απαγορευμένο. Γι’ αυτό πιστεύω πως όλοι δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία. Επειδή δεν αξίζει να αφήσουμε ένα λάθος να καθορίσει το μέλλον μας.

Μια ευχάριστη παρουσία είναι αυτή του Θάνου Δαρνέζη. Μιλήστε μας γι αυτόν τον άντρα…
Ο Θάνος είναι μετανάστης τρίτης γενιάς στην Αγγλία και μισεί την καταγωγή του επειδή αυτό το μήνυμα του πέρασαν κάποιοι όταν ήταν παιδί. Είναι εργασιομανής, δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματά του και επομένως δεν κινδυνεύει να απορριφθεί ή να πληγωθεί. Είναι ο αστυνομικός ο οποίος ανέλαβε να εξιχνιάσει την δολοφονία στην έπαυλη και, αναπόφευκτα, έρχεται κοντά στην Εύα. Ως γυναίκα τον ενδιαφέρει πολύ, όμως δεν κάνει τίποτα για να την κερδίσει. Μέχρι που αντιλαμβάνεται ότι η ζωή που διάλεξε είναι μονόδρομος και κάπου μπροστά υπάρχει ένα μοναχικό αδιέξοδο. Η προοπτική να βρεθεί εκεί εγκλωβισμένος δεν του αρέσει καθόλου και ευτυχώς για αυτόν βρίσκει τον τρόπο να ξεφύγει.

Ανατροπές και μυστικά εναλλάσσονται στη συναρπαστική πλοκή του βιβλίου και ο αναγνώστης σε πολλά σημεία θα νιώσει την καρδιά του να χτυπά δυνατά. Ποια συστατικά είναι απαραίτητα όταν ο συγγραφέας καταπιάνεται με τέτοιου είδους θεματολογία;
Σε ένα αστυνομικό βιβλίο θα πρέπει ο συγγραφέας να γνωρίζει καλά τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η αστυνομία προκειμένου να εξιχνιάσει ένα έγκλημα. Η σύγχρονη επιστήμη της εγκληματολογίας προσφέρει πλέον λύσεις σε πεδία όπου παλαιότερα οι άνθρωποι αδυνατούσαν να επέμβουν. Θεωρώ επίσης πολύ σημαντική την σωστή σκιαγράφηση του δολοφόνου. Η συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου είναι απρόβλεπτη, χρησιμοποιεί ανεπιθύμητα μέσα προκειμένου να ξεπεράσει τα προβλήματά του και γενικά έχουμε να κάνουμε με κάποιον ο οποίος ξεφεύγει πολύ από τα καθιερωμένα πρότυπα κι οτιδήποτε εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμε φυσιολογικό. Εξίσου σημαντικό θεωρώ, επίσης, το κίνητρο. Πρέπει να είναι ισχυρό και να αιτιολογείται λογικά.

Το μυθιστόρημά σας είναι μεγάλο. Τι κάνατε ως συγγραφέας για να κρατήσετε το ενδιαφέρον μας αμείωτο και για τις 706 σελίδες του βιβλίου σας;
Η γρήγορη πλοκή, οι συνεχείς ανατροπές και η σφιχτή δομή ενός βιβλίου θεωρώ ότι είναι αυτά που κρατούν τον αναγνώστη σε αγωνία και δεν τον κουράζουν. Επιπλέον, αποφεύγω τις επαναλήψεις. Μου έχει τύχει πολλές φορές, διαβάζοντας, να πέσω πάνω σε επαναλήψεις και μου έχουν δώσει την εντύπωση ότι βρίσκονται εκεί για να γεμίσουν κενές σελίδες. Δεν θα ήθελα με τίποτα να κάνω το ίδιο λάθος.

«Τα δραστικά προβλήματα απαιτούν και δραστικές λύσεις». Είναι λόγια του Μπεν σε μια έντονη συζήτηση με την Εύα. Ως συγγραφέας χρησιμοποιήσατε μια δυνατή ατάκα. Ως άνθρωπος θα την υιοθετούσατε;
Την έχω ήδη υιοθετήσει και όσο μεγαλώνω συνειδητοποιώ ότι μου είναι ολοένα και πιο εύκολο να το κάνω. Ίσως επειδή, έχοντας να αντιμετωπίσεις ένα σοβαρό πρόβλημα, η απελπισία σε οδηγεί σε λύσεις που παλιότερα δεν θα επέλεγες και επειδή έχεις καταλάβει ότι πλέον δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Αυτό που φαίνεται ανέφικτο αρχικά μπορεί στην τελική να δουλέψει υπέρ σου.

Κάτι ακόμη που ξεχώρισα σ’ αυτά που γράφετε είναι: «… τελικά οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας θα ανακαλύψουν ότι ο δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία περνάει πρώτα μέσα από τη συγχώρεση και την μετάνοια». Είναι το μήνυμα που θέλετε να μας περάσετε;
Ναι, πιστεύω ότι αυτά τα δύο έχουν μεγάλη δύναμη. Μας εξαγνίζουν, σβήνουν τις μουντζούρες από την ψυχή μας και, αναγεννημένοι, πορευόμαστε στο μέλλον με αισιοδοξία και καινούργιος στόχους. Βέβαια, θα χρειαστεί να θυσιάσουμε κάτι. Το “εγώ” μας για παράδειγμα, πράγμα καθόλου εύκολο. Όμως αξίζει τον κόπο!

Με τη λέξη «Αγάπη» κλείνετε το βιβλίο σας. Τι είναι για σας αγάπη κυρία Στουφή; Αν ήταν χρώμα με ποιο θα τη ζωγραφίζατε; Αν ήταν ήχος με ποια μουσική θα την «ντύνατε»;
Η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη που χρειαζόμαστε για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες. Να γίνουμε καλύτεροι, πιο συμπονετικοί, πιο ανθρώπινοι. Δεν είναι συναίσθημα, είναι πολύ παραπάνω από αυτό και καθορίζεται από τις πράξεις μας. Για εμένα η αγάπη δεν είναι μονόχρωμη. Περιέχει όλα τα χρώματα ενός λαμπερού ουράνιου τόξου που μεσουρανεί μονίμως πάνω από τη γη και αντί για μουσική θα το περιέβαλα με τις φωνές όλων των λαών.

Βρεθήκατε στη Νέα Υόρκη για σπουδές και άρα ήρθατε κοντά στην ξένη λογοτεχνία. Τι θα μας λέγατε γι αυτήν; Υπάρχουν κοινά στοιχεία των αμερικανών λογοτεχνών με εκείνα των Ελλήνων;
Μου αρέσουν όντως οι ξένοι συγγραφείς επειδή μεγάλωσα μαζί τους. Χαρακτηριστικό τους είναι η γρήγορη πλοκή και ο τρόπος με τον οποίο ξεδιπλώνουν την φαντασία τους. Χωρίς όρια, χωρίς να φοβούνται ότι μπορούν να αμφισβητηθούν ή να γελοιοποιηθούν. Επόμενο, λοιπόν, να έχω επηρεαστεί και να ακολουθώ αρκετά το ίδιο μοτίβο. Οι Έλληνες γράφουν διαφορετικά. Πιο γήινα, πιο προσγειωμένα θα έλεγα. Και με πολύ περισσότερο συναίσθημα. Σ’ αυτό, ευτυχώς, δεν διαφέρω ούτε εγώ.

Η λογοτεχνία φανταστικού δείχνει να έχει κερδίσει τους ξένους αναγνώστες και ήδη κάνει τολμηρά βήματα και στην Ελλάδα. Θα γράφατε ένα τέτοιο μυθιστόρημα;
Έχω ήδη γράψει ένα, πριν από δεκαπέντε χρόνια. Ο “Λευκός Άγγελος” ήταν το πρώτο μου βιβλίο, αλλά δεν έτυχε υποδοχής από κανέναν εκδότη με την δικαιολογία ότι στην Ελλάδα δεν προτιμούν αυτό το είδος λογοτεχνίας. Δε νομίζω ότι έχουν αλλάξει και τόσο πολύ τα πράγματα στις μέρες μας. Το αναγνωστικό κοινό είναι περιορισμένο και οι εκδότες που ασχολούνται με την φανταστική λογοτεχνία μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η αγορά είναι τεράστια και επιπλέον βλέπουμε πολλά από αυτά τα βιβλία να γίνονται ταινίες. Τα ψηφιακά εφέ τις απογειώνουν σε υπερπαραγωγές και γίνονται πιο εύκολα αποδεκτά.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το μέλλον της Εύας Βάρναλη διαγραφόταν λαμπρό.Με τη θεϊκή φωνή της είχε κατακτήσει το απαιτητικό κοινό της όπερας και με την ομορφιά της την καρδιά του αριστοκράτη Νικολά Ντε Λούκα. Όταν μαθαίνει ότι εκείνος την απατά ο κόσμος της καταρρέει και καταφεύγει στο γραφικό Τρούρο της Κορνουάλης προκειμένου να ξαναβρεί τον εαυτό της. Η γνωριμία της με τον γοητευτικό Μπεν ʼστον θα την βοηθήσει να ξεπεράσει την απογοήτευση, όμως πόσο τυχαία είναι, άραγε, αυτή η γνωριμία από την στιγμή που ο αινιγματικός Εγγλέζος φαίνεται να κατέχει σημαντικές αλήθειες για το παρελθόν της που ακόμη και η ίδια αγνοεί; Ένας ειδεχθής φόνος –ή μήπως δύο;– πυροδοτεί μια σειρά απρόσμενων, δυσάρεστων γεγονότων και γίνεται αφορμή να βγουν στην επιφάνεια καλά κρυμμένα μυστικά που θα συνταράξουν την Εύα και θα θέσουν την ζωή της σε κίνδυνο όταν πέφτει θύμα απαγωγής. Φως στην υπόθεση θα ρίξει ο ελληνικής καταγωγής αστυνομικός επιθεωρητής, Θάνος Δαρνέζης, και τελικά οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας θα ανακαλύψουν ότι ο δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία περνάει πρώτα μέσα από την συγχώρεση και την μετάνοια. «Κάθισε κάτω και ένας βουβός λυγμός συντάραξε το στήθος του. Κάθε ημέρα, εδώ και πέντε ολόκληρα χρόνια, ξαναζούσε λεπτό προς λεπτό όλη τη φρίκη. Όχι επειδή το επεδίωκε, δεν ήταν μαζοχιστής. Ένας Θεός ήξερε πόσο πολύ
είχε παλέψει για να επουλώσει την πληγή, αλλά έφτανε μια ματιά στον καθρέφτη για να αρχίσει να αιμορραγεί ξανά. Γιατί δεν τον σκότωσαν κι αυτόν; Χάρη θα του έκαναν. Αντίθετα, του άφησαν αυτή την ουλή στο πρόσωπο για να του θυμίζει διαρκώς πως είχε βρεθεί εκεί…»
Ένα εξαιρετικά καλογραμμένο μυθιστόρημα, με συναρπαστική καταιγιστική πλοκή, από την συγγραφέα των μεγάλων μπεστ σέλερ.

Βιογραφικό
Η Βίκυ Στουφή γεννήθηκε στα Ιωάννινα και λόγω του επαγγέλματος του πατέρα της, που ήταν στρατιωτικός, είχε την ευκαιρία από πολύ νωρίς να ταξιδέψει και να διευρύνει του ορίζοντές της, γνωρίζοντας συνεχώς νέους ανθρώπους και πόλεις. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και επιστρέφοντας στην Ελλάδα απασχολήθηκε στον Ασφαλιστικό κλάδο, στον τομέα ανάπτυξης και ανάλυσης λογισμικού. Το πρώτο της βιβλίο Ηλέκτρα κυκλοφόρησε το 2007 από τις εκδόσεις Λιβάνη και έκτοτε έχει γράψει άλλα πέντε βιβλία τα οποία κυκλοφορούν από τον ίδιο εκδοτικό οίκο και είναι τα εξής: Λευκός Άγγελος, Η σφραγίδα του ρόδου, Με τα μάτια της άλλης, Το αίνιγμα της πεταλούδας και Εσπερία.