Συγγραφέας του βιβλίου «Στην Ανατολή μιας ανάμνησης» – Εκδόσεις «ΕΞΗ»
Μ’ ένα εξώφυλλο, στο οποίο τίποτα δεν μπήκε τυχαία και τίποτα δεν είναι περιττό, η Νικολία Πανίδου μας παίρνει μαζί της «Στην Ανατολή μιας ανάμνησης», που θα μας κρατήσει σε αγωνία μέχρι το τέλος. Οι ήρωές της έχουν χαθεί εδώ και είκοσι χρόνια και η συγγραφέας μας προσκαλεί να ζήσουμε τη δυνατή και έντονη σχέση Ερωφίλης και Ορέστη και ξετυλίγοντας το συγγραφικό κουβάρι, να μάθουμε τι έχει συμβεί όλα τα χρόνια που πέρασαν μέσα στις σκιές τους. Το μονοπάτι της αγωνίας θα μας βγάλει σε ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Μέσα από συνεχείς ανατροπές που φέρνουν στο φως γεγονότα του παρελθόντος, ο αναγνώστης αναζητά την ταυτότητα του ανθρώπου που κινείται στο σκοτάδι και τους έκανε μέρος του παιχνιδιού. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «είναι τόσα πολλά αυτά που του αποκαλύπτονται που κάνουν την ταυτότητα αυτού του ατόμου να μην είναι τόσο σημαντική, όσο το γιατί τους έβαλε σε όλο αυτό το παιχνίδι…»
Το εξώφυλλο του βιβλίου σας δίνει τρεις πληροφορίες. Ας αρχίσουμε με την πρώτη: Στον περίτεχνο καθρέφτη ένα παραδοσιακό κτίριο. Η λέξη «Οικοτροφείον», σε συνδυασμό με τη λέξη «ανάμνηση» του τίτλου επιθυμείτε να οδηγήσει τη σκέψη μας κάπου;
Το εξώφυλλο είναι λογικό πως δίνει μικρές ενδείξεις που αφορούν το βιβλίο. Γενικότερα είναι αποδεδειγμένο πως μερικά πράγματα από την παιδική μας ηλικία είναι αυτά που μας μεταμορφώνουν στους ενήλικες που είμαστε. Είναι αυτά που σαν αναμνήσεις μας υποστυλώνουν το μέλλον. Άρα, αυτά που εμείς ονομάζουμε πολλές φορές αναμνήσεις, μπορούν να παίξουν τελείως διαφορετικό ρόλο στη ζωή μας. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στους ήρωες του βιβλίου μου.
Το ημερολόγιο και η μπιζουτιέρα στα δεξιά της κοπέλας που πρωταγωνιστεί στο εξώφυλλο, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να είναι η ηρωίδα σας, είναι οι άλλες δυο πληροφορίες και σίγουρα δεν μπήκαν τυχαία…
Θεωρώ πως όταν κάποιος τελειώσει την ανάγνωση του βιβλίου μου, το κλείσει και κοιτάξει ξανά το εξώφυλλο τότε θα συνδυάσει και θα παρατηρήσει πράγματα που στην αρχή μπορεί και να τα είχε προσπεράσει. Είναι ένα εξώφυλλο που τίποτα δεν μπήκε τυχαία και τίποτα δεν είναι περιττό. Ίσως γι’ αυτό κάθε φορά που το κοιτάω κι εγώ η ίδια, το νιώθω ακόμη περισσότερο αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μου. Όσο για το αν είναι η ηρωίδα μου στο εξώφυλλο, ίσως στο τέλος να αλλάξει ο αναγνώστης άποψη.
Ερωφίλη και Ορέστης. Είναι οι βασικοί ήρωές σας. Μιλήστε μας γι’ αυτή τη σχέση.
Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βλέπουμε πως οι πρωταγωνιστές είναι η Ερωφίλη και ο Ορέστης και καταλαβαίνουμε πόσο βαθιά και έντονη είναι η σχέση τους. Είναι μία σχέση που όσα και αν συνέβησαν δεν έσβησε ποτέ. Με το που τους συναντάμε, μας δηλώνουν πως είχαν να συναντηθούν είκοσι χρόνια. Τώρα εμείς, πρέπει να ακολουθήσουμε το μονοπάτι τους για να δούμε τι τους συνέβη.
Πύργος του Κουλά. Ο Ορέστης εκεί θέλει να μιλήσει στην Ερωφίλη. Δίπλα στον Πύργο «όπου πάντα ήθελα να γίνεις η βασίλισσά του», της λέει. Ποιο μυστικό κρύβει το βυζαντινό κάστρο της ακρόπολης Σερρών;
Όποιος έχει βρεθεί στις Σέρρες κι έχει πάει στην ακρόπολη, είναι αδύνατον να μην έχει αγναντέψει, να μην έχει ονειρευτεί έστω και για ένα λεπτό. Το μυστικό δεν το κρύβει ο πύργος, μα όλοι όσοι βρέθηκαν γύρω του. Βέβαια δεν σου κρύβω, πως σαν Νικολία έχω μία ιδιαίτερη αγάπη στα κάστρα και στα τείχη. Νιώθω πως εκεί είναι κλειδωμένη όλη η μαγεία. Ίσως φταίει βέβαια και το ότι έχω μεγαλώσει στην άνω πόλη της Θεσσαλονίκης, ακριβώς κάτω από τα κάστρα.
Χρήστος. Είναι το τρίτο πρόσωπο, το οποίο συναντούμε στο μυθιστόρημά σας και μάλλον θα διαδραματίσει το δικό του ρόλο στο παιχνίδι της κρυμμένης αλήθειας. Άραγε μόνο με την ιδιότητα του ψυχολόγου;
Κανένας χαρακτήρας στο βιβλίο μου δεν είναι μονοδιάστατος. Ο καθένας με τις πράξεις του επηρεάζει τις ζωές όλων τους. Πώς θα μπορούσε λοιπόν ο Χρήστος να περιοριστεί μονάχα στον επαγγελματικό του ρόλο;
Η ιστορία σας δίνει την εντύπωση πως κρύβει μέσα της κάποια πραγματικά γεγονότα. Είναι έτσι;
Όχι, κατηγορηματικά όχι. Δεν υπάρχει κανένα πραγματικό γεγονός μέσα στην ιστορία μου. Από εκεί και πέρα έχει υπάρξει μία μακρά συνεργασία με μία ψυχολόγο, την οποία και ευχαριστώ στην τελευταία σελίδα του βιβλίου μου, η οποία με βοήθησε ώστε να μπορούν οι αντιδράσεις και οι πράξεις των ηρώων μου να συνάδουν με όλα όσα τους συνέβησαν.
Πέτρος. Αν ψάξουμε βαθιά μέσα στην ψυχή του θα βρούμε το λόγο που αποφάσισε να αφεθεί στη μοίρα που κάποιοι άλλοι όρισαν για εκείνον;
Δεν θεωρώ ότι αφέθηκε. Είχε την επιλογή να φερθεί διαφορετικά και δεν το έκανε. Αποφάσισε ποια στάση θα κρατούσε και νομίζω πως θα κατανοήσουμε όλοι για ποιο λόγο το έκανε. Δεν του ήταν εύκολο, όμως ήξερε ποιες ήταν οι πραγματικές του προτεραιότητες. Με τον εαυτό του πρέπει να αναμετρηθεί στο τέλος και να απολογηθεί.
Υπάρχει στο μυθιστόρημά σας, όμως, κι ένα πρόσωπο που κινείται στο σκοτάδι και παρακολουθεί ή μάλλον κατευθύνει τις ζωές των ηρώων σας. Ποια είναι η σχέση του με αυτό που αναζητούν Ορέστης και Ερωφίλη;
Η Ερωφίλη και ο Ορέστης ουσιαστικά μπαίνουν σε ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού και μάλιστα χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι καν ο θησαυρός. Αυτός που τους οδήγησε σε αυτό, θα τους δείξει και το τι έχει συμβεί όλα τα χρόνια που πέρασαν, μέσα στις σκιές τους.
Πότε ο αναγνώστης θα μάθει την ταυτότητά του; Γιατί συνήθως οι ανατροπές είναι εκείνες που κάνουν ζωηρή την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος.
Ο αναγνώστης, σε αυτή την ιστορία τα μαθαίνει όλα στην πορεία. Είναι τόσα πολλά αυτά που του αποκαλύπτονται που κάνουν την ταυτότητα αυτού του ατόμου να μην είναι τόσο σημαντική, όσο το γιατί τους έβαλε σε όλο αυτό το παιχνίδι. Πάντως, οι ανατροπές νομίζω πως είναι συνεχόμενες έως το τέλος.
«Ήθελα να αποκαταστήσω την αδικία. Ήμουν αρκετό καιρό συνένοχη στη σιωπή. Δεν έχω άλλο χρόνο…». Αυτό το μικρό απόσπασμα επιλέξατε για το «αυτί» του βιβλίου σας. Δώστε μας κάποια στοιχεία για τις λέξεις “συνένοχη” και “σιωπή”, που θα εντείνουν την αγωνία μας.
Η σιωπή έχει πολύ μεγάλη δύναμη. Ίσως μεγαλύτερη και από την πιο εκκωφαντική αλήθεια. Το να μη μιλάς, ίσως αποβεί πιο καίριο από το να είχε βοηθήσει. Και σε αυτό ποντάρει πολύς κόσμος. Στη σιωπή του άλλου. Το θέμα είναι τι συμβαίνει όταν ο σιωπηλός, αποφασίζει να μιλήσει. Μήπως τότε είναι που πρέπει οι άλλοι να φοβούνται περισσότερο;
Με το βιβλίο σας ταξιδεύουμε εκτός από τις Σέρρες, στο Ναύπλιο απ’ όπου κατάγεται η Ερωφίλη αλλά και στη Σαμοθράκη που πάντα είναι εκεί στη σκιά του Σάος να εντείνει το μυστήριο στη σκέψη. Με ποιο κριτήριο έγινε η επιλογή τους; Κρύβουν δικές σας προσωπικές αναμνήσεις αυτοί οι τόποι;
Καταρχήν να πω πόσο πολύ θα ήθελα να ταξιδέψουν οι αναγνώστες μέσα από το βιβλίο μου και μακάρι από αυτό ορμώμενοι να επισκεφτούν τα ίδια μέρη. Τις πόλεις αυτές τις διάλεξα γιατί είναι πολύ αγαπημένα μου μέρη. Οι Σέρρες έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας και εκεί εξελίσσεται η κύρια δράση. Ήταν μία πόλη που την έζησα, την αγάπησα και την περπάτησα άπειρες μέρες και κυρίως νύχτες, ούσα φοιτήτρια εκεί. Κι έτσι έχω συνδέσει μέρη με συναισθήματα. Όσο για την Σαμοθράκη, θα ήταν αδύνατον να λείπει. Για μένα είναι ο τόπος αναζωογόνησης, επαναφόρτισης και ισορροπίας μου. Είναι το μέρος που με την ενέργειά του με περικλείει και με αφήνει να αναπνέω. Αν με αφήσεις, μπορώ να μιλάω ακατάπαυστα για αυτόν τον τόπο. Μου προσφέρει μία γείωση που δεν έχω βρει πουθενά αλλού. Αυτό λοιπόν το αίσθημα ήταν που θεώρησα πως αποζητούν και οι ήρωές μου.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
«Προσπάθησα να ξεφύγω από το παρελθόν που με κρατούσε δέσμια των αναμνήσεων. Άλλωστε, μόνο πόνο μου προκαλούσαν. Ήθελα να ξεχάσω όσα βίωσα εκείνη τη μέρα. Ήθελα να ξεχάσω όσους ήμασταν εκεί. Ακόμα και τον Ορέστη, τον άντρα που αγάπησα με όλο μου το είναι, αλλά έπρεπε να απαρνηθώ, γιατί η αγκαλιά του έγινε θηλιά που με έπνιγε. Όσο κι αν προσπάθησε να νιώσω ασφαλής, εγώ ήμουν μετέωρη ανάμεσα σε μια αλήθεια και ένα ψέμα που κόστισε τη ζωή αθώων ανθρώπων».
Είκοσι χρόνια μετά, ο Ορέστης και η Ερωφίλη βρίσκονται ξανά εκεί που άρχισαν όλα, εκεί που πίστευαν ότι δεν θα γύριζαν ποτέ, ακολουθώντας τα σημάδια. Σελίδες από ένα ημερολόγιο, ημερομηνίες, ονόματα, μέρη που μόνο εκείνοι ήξεραν, φωτογραφίες που δεν γνώριζαν ποτέ πως είχαν τραβηχτεί. Θολές αναμνήσεις μέσα στο χρόνο. Αναζητώντας την αλήθεια, προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους ξανά. Και τότε είναι η στιγμή να συνειδητοποιήσουν πως ο ένας υπάρχει μόνο μέσα από τη ζωή του άλλου, πως ποτέ δεν ξέχασαν… και η φλόγα που σιγόκαιγε τόσα χρόνια μέσα τους, γίνεται φωτιά, παρασέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά της.
Άλλωστε, αυτό ήταν και το σχέδιο του μυστηριώδους αποστολέα. Να αποκαταστήσει την αδικία. Να αποκαταστήσει την αλήθεια. Να ελευθερώσει τον έρωτα και τις καρδιές τους.
Εκδίκηση ή συγχώρεση; Τύψεις ή εξιλέωση; Το τελευταίο σημείωμα θα είναι η απάντηση σε όλα τους τα ερωτήματα. Η τελική απόφαση, όμως, θα είναι δική τους…
Βιογραφικό
Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Ο καλύτερος τρόπος για να εκφράζομαι είναι μέσα από τις λέξεις. Γι΄ αυτό και στα δεκαοχτώ μου εξέδωσα την ποιητική συλλογή “Θρόισμα φίλων”.
Το νέο μου βιβλίο “Στην Ανατολή μιας Ανάμνησης” είναι το δεύτερο μου μυθιστόρημα. Το πρώτο ήταν οι “Προδομένες Αγάπες”.
Λατρεύω τα ταξίδια και να περνάω τον χρόνο μου με την οικογένεια μου και με τους φίλους μου, που για μένα είναι οικογένεια!
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.