Διονυσία Θεριανού: συνέντευξη Μαρία Τσακίρη

Συγγραφέας του βιβλίου «Μαθαίνοντας να πετάω» – Εκδόσεις «Θεριανός»

Ένα βιβλίο δύναμης, ζωής, ομορφιάς, αγάπης, που δίνει απαντήσεις σε βαθιά ερωτήματα του ανθρώπου, μας έδωσε με το «Μαθαίνοντας να πετάω» η Διονυσία Θεριανού. Πρόκειται για ένα παραμύθι για μεγάλους, γεμάτο συμβολισμούς, στο οποίο πρωταγωνιστεί ένα κορίτσι που η ζωή του έδειξε το άσχημο πρόσωπό της. «Ο καθένας μας φτιάχνει το παραμύθι της ζωή του, αυτό είναι το δικό μου. Σκέψη μου είναι, ότι αφού εμείς φτιάχνουμε το δικό μας προσωπικό παραμύθι, ας το κάνουμε όσο πιο όμορφο μπορούμε να το φανταστούμε», λέει στο «Vivlio-life» η συγγραφέας. Δίπλα στην κεντρική ηρωίδα της, ο παππούς που από την πρώτη στιγμή λατρεύουμε σ’ αυτή την ιστορία. «Ο παππούς είναι αγάπη. Η αγάπη είναι αληθινή ουσία μας. Η ανιδιοτελής αγάπη είναι γνώση, είναι σοφία και γνωρίζει πολύ καλά από τι έχουν ανάγκη για να θεραπευτούν οι πληγωμένες ψυχές».

• «Το πρώτο βιωματικό βιογραφικό παραμύθι», διαβάζουμε στο «αυτί» του βιβλίου σας. Ποιος είναι ο λόγος που το χαρακτηρίζετε παραμύθι;
  Το “Μαθαίνοντας να πετάω” είναι ένα μικρό- μεγάλο βιβλίο γεμάτο συμβολισμούς. Πίσω από τις λέξεις μπορούμε να ανακαλύψουμε πληθώρα μηνυμάτων και όσες φορές θα το διαβάσουμε κάτι καινούργιο αναδύεται στην επιφάνεια. Περιέχει πολλά έντεχνα παραμύθια που επινοεί ο παππούς ανάλογα με τις αγωνιώδεις ερωτήσεις της εγγονής του, προκειμένου να την βοηθήσει να κατανοήσει την σημασία όσων θέλει να της μεταφέρει, να την παρηγορήσει, να της μεταφέρει αξίες για τον άνθρωπο, την ζωή, να της δώσει τροφή για σκέψη χωρίς να την διδάσκει. Το παραμύθι έχει ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά για αυτό και το ονόμασα έτσι. Ο καθένας μας φτιάχνει το παραμύθι της ζωή του, αυτό είναι το δικό μου. Σκέψη μου είναι, ότι αφού εμείς φτιάχνουμε το δικό μας προσωπικό παραμύθι, ας το κάνουμε όσο πιο όμορφο μπορούμε να το φανταστούμε.
• To φιλί του πνεύματος είναι οι τέσσερις λέξεις του υπότιτλου στο εξώφυλλο, που έχει ενδιαφέρον να μας αναλύσετε.
  Το φιλί του πνεύματος δόθηκε στο κοριτσάκι μέσα από το καυτό λάδι μέσα στο οποίο έπεσε και κάηκε. Ο δρόμος ήταν πολύ δύσκολος και κακοτράχαλος, μακροπρόθεσμα όμως αποδείχτηκε ευλογία όλο αυτό γιατί το οδήγησε στην αλήθεια της ύπαρξης του. Στην περίπτωση του παιδιού του βιβλίου, το φιλί του πνεύματος είναι καθοριστικής σημασίας γιατί μέσα από αυτά που του συμβαίνουν μαθαίνει ότι “δεν είναι η μορφή του, είναι η ψυχή του”. Το φιλί του πνεύματος σου δίνει την ευκαιρία της συνειδητοποίησης για το μάθημα και την αξία της ζωής, την συγχώρεση, την συμπόνια προκειμένου να γνωρίσεις και να πορευτείς τον μοναδικό αληθινό δρόμο. Αυτόν του φωτός, της αγάπης, της πνευματικότητας. Πολλές φορές είναι δύσκολο να τον επιλέξεις, αλλά εάν τον διαβείς με αγνότητα, καλές προθέσεις για τον εαυτό σου και τους άλλους σε ανταμείβει πλουσιοπάροχα για το θάρρος σου.
• «Ένα βιβλίο δύναμης, ζωής, ομορφιάς, αγάπης, που δίνει απαντήσεις σε βαθιά ερωτήματα του ανθρώπου», γράφετε στο οπισθόφυλλο. Δώστε μας δυο ερωτήματα και τις ανάλογες απαντήσεις που συναντά ο αναγνώστης.
  Το μαθαίνοντας να πετάω – το φιλί του πνεύματος, μας παροτρύνει να αναρωτηθούμε, να σκεφτούμε και να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις. Αυτό που έχει πραγματικό νόημα δεν είναι αυτό που μας δίνει έτοιμο κάποιος, αλλά αυτό που πρώτα περνάει μέσα από την δική μας διάνυα, τα δικά μας φίλτρα, προκειμένου να δώσουμε την απάντηση που θεωρούμε εμείς ότι καλύπτει την ερώτηση μας, σύμφωνα με αυτό που είμαστε, σκεφτόμαστε και πράττουμε.
  Τα ερωτήματα και οι απαντήσεις που το βιβλίο δίνει είναι πάρα πολλά, όπως στην δεξιά σελίδα που τα μηνύματα είναι ερωτήσεις και απαντήσεις ταυτόχρονα. Κάθε σελίδα και ένα διαφορετικό νόημα, μια διαφορετική ερώτηση και απάντηση. Σκέφτηκα λοιπόν… να παίξουμε λίγο και ανοίγοντας τυχαία μια σελίδα, να σας γράψω την απάντηση από την οποία εκμαιεύεται η ερώτηση.
  Σελ.93 Ερώτηση: Γιατί δεν μου αρέσει αυτό που είμαι; Γιατί νιώθω ότι δεν μου αξίζει να ζω με την αγάπη και την εκτίμηση των άλλων; Η ζωή είναι μόνο προβλήματα και δυσβάσταχτες υποχρεώσεις;
  Απάντηση: Μαθαίνουμε ποιοι είμαστε από τους άλλους. Μαθαίνουμε τον κόσμο μέσα από τους άλλους. Μαθαίνουμε την ζωή μέσα από τους άλλους. Μαθαίνουμε να βλέπουμε μέσα από τους άλλους. Αυτή είναι η αλήθεια τους. Είναι όμως και η δική μας;
  Σελ:137 Ερώτηση: Η ζωή μου βρίσκεται σε αδιέξοδο. Νιώθω να βουλιάζω στο σκοτάδι χωρίς να βλέπω πουθενά φως. Τι να κάνω; Φοβάμαι πολύ!!!
  Απάντηση: Άλλοτε η ζωή φαντάζει σαν ένας απέραντος βάλτος που όσο αντιστέκεσαι τόσο βουλιάζεις και άλλοτε είναι μια υπέροχη χρυσή αμμουδιά, όπου απολαμβάνεις την ζεστασιά ενός φωτεινού ήλιου σε ένα καταγάλανο ουρανό. Εάν είσαι στον βάλτο ηρέμησε. Θα έρθει η ώρα της αμμουδιάς. Πάντα έρχεται.
• Κάθε δεξιά σελίδα του βιβλίου σας φιλοξενεί λόγια μεγάλων στοχαστών. Με ποιο κριτήριο κάνατε την επιλογή τους;
  Τα λόγια στην δεξιά σελίδα του βιβλίου είναι το απόσταγμα, το αιθέριο έλαιο της ουσίας αυτών που θέλει να δώσει ο παππούς στο παιδί μέσα από τα παραμύθια και την σοφία της εμπειρίας του. Είναι δικά μου μικρά μηνύματα συμπυκνωμένου νοήματος που βοηθούν τον αναγνώστη μου μέσα σε αυτές τις λίγες λέξεις, να κατανοήσει το νόημα των όσων λέγονται στην προηγούμενη σελίδα.
  Ακόμη μπορεί, να ανοίγει το βιβλίο καθημερινά σε μια τυχαία σελίδα και να διαβάζει το μήνυμα που υπάρχει εκεί και μπορεί να τον βοηθήσει να σκεφτεί διαφορετικά πάνω σε κάτι που τον απασχολεί. Ήθελα αυτό το βιβλίο να είναι ένας αγαπημένος, καθημερινός πιστός φίλος που μπορείς να τον έχεις πάντα μαζί σου ή να τον συμβουλεύεσαι κάθε μέρα και να έχει να σου πει κάτι θετικό, κάτι που θα σε βοηθήσει να δεις πάλι το φως και να βρεις την λύση σε κάθε πρόβλημα. Να σου υπενθυμίσει ότι εσύ επιλέγεις την ζωή που θα ζήσεις και πως θα την ζήσεις. Θέλει να σου θυμίσει την κάθε στιγμή ποιος πραγματικά είσαι, γιατί πολλές φορές λόγω των καθημερινών δύσκολων προκλήσεων αυτής της ζωής, ξεχνάμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Είναι σαν ένας φάρος για να μην χαθείς στο σκοτάδι.
  Σου θυμίζει κάθε μέρα τι έχει πραγματική αξία στην ζωή, τι σημαίνει να ζεις, να αγαπάς, να φωτίζεις το σκοτάδι σου, να εκφράζεις τα συναισθήματα σου, να λες “ ΣΕ ΑΓΑΠΩ” και να δέχεσαι το “ΣΕ ΑΓΑΠΩ ” των άλλων, γιατί πρώτα από όλα σε μαθαίνει να αγαπάς και να εκτιμάς τον εαυτό σου για αυτό που είναι στο “ΤΩΡΑ”. Αναγνωρίζει ότι είναι ένας καθημερινός αγώνας αλλά και η ουσία της ύπαρξής μας, που θα θέσει τις βάσεις και θα μας δώσει ώθηση να πετάξουμε με τα δικά μας φτερά, στους ανεξερεύνητους ουρανούς του είναι μας και της αληθινής ουσίας της ύπαρξης μας στην γη.
• Στη συγκλονιστική σας ιστορία βρίσκουμε μόνο δικά σας βιώματα και σκηνές της ζωής όπως τη ζήσατε, ή υπάρχουν και μυθοπλαστικά στοιχεία;
  Το συμβάν με το κάψιμο είναι αληθινό και οι ερωτήσεις του παιδιού, οι δυσκολίες που περνάει, ο αγώνας να βρει τον εαυτό του και την ευτυχία στην ζωή. Ο παππούς δεν υπήρξε σαν φυσικό σώμα στην ζωή του αλλά είναι το πνεύμα που ανακάλυψε μέσα του και το βοήθησε να καταφέρει να βρει την δική του αλήθεια. Αυτό το πνεύμα υπάρχει μέσα σε όλους τους ανθρώπους και είναι ο παππούς όλων μας ή όπως αλλιώς και αν θέλουμε να το ονομάσουμε, δεν χάνει την ουσία του.
• Κεντρική σας ηρωίδα ένα κορίτσι που η ζωή της έδειξε το άσχημο πρόσωπο από νωρίς. Πού ζει και από ποιο σημείο ακολουθείτε την πορεία της;
  Παρακολουθούμε την ηρωίδα από την γέννηση της και το άσχημο πρόσωπο της ζωής ήταν στην ουσία του πανέμορφο, γιατί αυτή έμαθε να βλέπει με τα μάτια της ψυχής το καθετί. Σε αυτή την διάσταση θεώρησης των πραγμάτων δεν υπάρχει ασχήμια αλλά μόνο η κατανόηση ότι “Oλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο”. Η αλήθεια είναι ότι εμείς επιλέγουμε την κάθε στιγμή, εάν θα μετουσιώσουμε ότι μας συμβαίνει, για την εξέλιξή μας, για να γίνουμε πιο δυνατοί, πιο σοφοί ή θα το αφήσουμε να μας ισοπεδώσει και να παραιτηθούμε από την ζωή και ούτε καν να προσπαθήσουμε να τα καταφέρουμε. Με αυτή την στάση παραίτησης και δειλίας δεν θα καταφέρουμε τίποτα άλλο, από το να χάσουμε την ευκαιρία αυτής της ζωής που μπορεί εάν αγωνιστούμε για αυτό, να μας προσφέρει πνευματική εξέλιξη και ευτυχία.
• Ένας χαρακτήρας που αμέσως αγαπούμε σ’ αυτό το βιβλίο είναι ο παππούς. Φιλόσοφο – θεραπευτή τον χαρακτηρίζετε. Ποια είναι τα «όπλα» του στη μεγάλη προσπάθεια να προσεγγίσει την πληγωμένη ψυχή της εγγονής του;
  Ο παππούς είναι αγάπη. Η αγάπη είναι η αληθινή ουσία μας. Η ανιδιοτελής αγάπη είναι γνώση, είναι σοφία και γνωρίζει πολύ καλά από τι έχουν ανάγκη για να θεραπευτούν οι πληγωμένες ψυχές. Μιλάει την αλήθεια, για την σοφία και την αγάπη που είμαστε πλασμένοι όλοι οι άνθρωποι γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι όλοι είμαστε πλασμένοι από το ίδιο υλικό. Δεν έχει πλαστεί κάποιος από ανώτερη ή κατώτερη πρώτη ύλη. Στον δρόμο λόγω αυτών που μας συμβαίνουν ραγίζουμε, σπάμε. Δεν φταίει το υλικό μας, φταίει ο τρόπος που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα που μας συμβαίνουν. Ο παππούς ως θεραπευτής- αγγειοπλάστης- ως άνθρωπος που είναι φίλος της σοφίας, γνωρίζει πολύ καλά τις προκλήσεις της ζωής. Έχει περάσει από το σκοτάδι και γνωρίζει πολύ καλά τις σκέψεις του σκοταδιού. Έφτιαξε ο ίδιος πούπουλο το πούπουλο τα φτερά του, για να πετάξει προς το φως της θεραπείας και ξέρει πολύ καλά πώς να σε οδηγήσει εκεί, με συμπόνια, με κατανόηση, με αγάπη, γιατί ξέρει πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό. Μια πληγωμένη ψυχή χρειάζεται την ίαση της αγάπης και της αποδοχής. Το γνωρίζει, για αυτό, με αγάπη για την ζωή, για τον άνθρωπο και την γνώση που έχει αποκομίσει από τις εμπειρίες του, καταφέρνει χωρίς διδαχή να δείξει τον δρόμο του φωτός στο παιδί. Είναι ένα πνεύμα που κατανοεί τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, γιατί βρίσκεσαι εδώ και ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός σου. Το υπέροχο είναι ότι το πνεύμα του παππού, όποια μορφή και εάν έχει για εμάς ή τι όνομα εμείς θα του δώσουμε, βρίσκεται μέσα σε όλους μας, άρα όλοι μπορούμε να το βρούμε. Είναι πάντα εκεί για εμάς και μας περιμένει υπομονετικά με αγάπη να πάμε κοντά του, όποια στιγμή είμαστε έτοιμοι για αυτή την συνάντηση.
• Ο παππούς θα διδάξει στη μικρή σας ηρωίδα πώς να σταθεί όρθια παρά τις δυσκολίες που θα ορθωθούν μπροστά της. Ποιο ήταν, όμως, το πρώτο πράγμα που της είπε ώστε να νιώσει έτοιμη να διεκδικήσει τη ζωή;
  Ο παππούς δίνει πολλά μηνύματα στο κοριτσάκι για να γνωρίσει τον εαυτό του και το νόημα της ζωής. Την δύναμη που κρύβει μέσα της και πώς να την ανακαλύψει. Το πρώτο που της λέει είναι ότι αυτή είναι υπεύθυνη για το πώς θα επιλέξει να ζήσει την ζωή της. Την παροτρύνει να παρατηρεί τις σκέψεις της, γιατί αυτές είναι τα εργαλεία που θα σμιλέψει όλη της την ζωή. Την παρηγορεί ότι θα περάσει ο πόνος που νιώθει και ότι από αυτό το ξεπέρασμα των εμποδίων που πολλές φορές μοιάζουν ανυπέρβλητα θα μάθει πώς να φτιάξει δυνατά, άφθαρτα στον χρόνο και τους καιρούς φτερά που θα την οδηγήσουν σε απίστευτα ύψη γνώσης και ευτυχίας. Τα πάντα εξαρτώνται από τις πεποιθήσεις που θα διαμορφώσει για το πραγματικά είναι, όχι αυτό που σκέφτονται οι άλλοι για αυτήν, αλλά αυτό που η ίδια σκέφτεται για τον εαυτό της. Θέλει να είναι ευτυχισμένη ή θα μείνει κολλημένη στα λόγια των άλλων που βλέπουν μόνο την μορφή της και όχι το μεγαλείο της ψυχής της; Δεν την αναγκάζει να πιστέψει κάτι, την παροτρύνει να δοκιμάσει να τολμήσει να ανακαλύψει τον εαυτό της, να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα και να βρει την πραγματική ευτυχία.
• Είναι πολλά αυτά που μένουν στο μυαλό μας από αυτό το βιβλίο που ξεχειλίζει από συναίσθημα. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας, κάποιοι από τους οποίους ίσως αναγνωρίσουν στο πρόσωπο της ηρωίδας σας τον εαυτό τους;
  Είναι τόσα πολλά τα μηνύματα που θα σας πω ένα από αυτά “ Ότι και να σου έχει συμβεί σε αυτή την ζωή, ότι και εάν σου συμβαίνει, μην τα παρατήσεις. Ξέρω πόσο δύσκολο μπορεί να είναι με όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν είμαστε άβουλες υπάρξεις πεταμένες τυχαία σε μια ζωή, αλλά χρειάζεται να δείξουμε θάρρος και να αγωνιστούμε να καταφέρουμε και να φτιάξουμε τα φτερά μας από τα μαθήματα μας για να πετάξουμε στην χαρά και την ευτυχία που μπορεί να μας προσφέρει αυτή η ζωή. Να θυμόμαστε σε κάθε πρόκληση ζωής όσο δύσκολη και εάν είναι, ότι κάθε μάθημα είναι, εάν το θελήσουμε και ένα πούπουλο και ότι μόνοι μας θα φτιάξουμε τα φτερά μας , πούπουλο το πούπουλο. Κανένας άλλος δεν μπορεί να τα φτιάξει για εμάς. Ας αγωνιστούμε για το καλό το δικό μας , το καλό των άλλων, το ανώτερο καλό. Θα τα καταφέρουμε ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί!!!!”.
  Ο καθένας θα βρει τον δικό του εαυτό μέσα σε αυτό το βιβλίο, γιατί όλοι είμαστε πλασμένοι από την ίδια ουσία και καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο μέσα από ένα βαθύτερο επίπεδο κατανόησης.
• Η προσωπική σας ιστορία σ’ ένα καλαίσθητο βιβλίο. Ήταν εύκολη η απόφαση να την αποτυπώσετε στις σελίδες ενός βιβλίου;
  Το βιβλίο μου με τον τίτλο Μαθαίνοντας να πετάω- Το φιλί του πνεύματος, ήταν ένας πνευματικός σκοπός ζωής. Πάντα ο ανώτερος σκοπός μου ήταν μέσα από τα βιβλία μου να δώσω δύναμη και κουράγιο σε παιδιά και ενήλικες που είχαν παρόμοια εμπειρία με την δική μου ή σε ανθρώπους που αντιμετώπιζαν δύσκολες προκλήσεις ζωής και κινδύνευαν να χαθούν στους λαβύρινθους της σκέψης ή σε ναρκωτικές ουσίες λόγω αυτών που τους είχαν συμβεί στην ζωή τους. Η συγγραφή όμως του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν και για μένα απροσδόκητη, γιατί δεν είχα σκοπό να φανερώσω τόσα πολλά για εμένα και την ζωή μου. Στα προηγούμενα βιβλία που έγραφα, κρυβόμουν πίσω από τις λέξεις. Έλεγα κάποια πράγματα αλλά δεν φανέρωνα τι συνέβη, ούτε τι με είχε πληγώσει. Ντρεπόμουν να τα εκφράσω. Αυτό το βιβλίο τα φανέρωνε όλα και έκλαιγα γράφοντάς το αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω το χέρι μου να εκφράζει την αλήθεια της ψυχής. Βρισκόμουν σε μια άλλη διάσταση όσο κράτησε η συγγραφή του και κάτι άλλο, ανώτερο με ωθούσε να συνεχίζω να γράφω και να θεραπεύωτο παιδί μέσα μου, που μου έκανε πραγματικά πολύ δύσκολες ερωτήσεις. Μερικές φορές μάλιστα, νόμιζα ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να βρω την απάντηση που το ικανοποιούσε και το θεράπευε.
  Όταν ένιωσα ότι τελείωσε το βιβλίο, υπήρχαν στιγμές που έτρεμα από τον φόβο μου γιατί δεν ήξερα πως θα το αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι γιατί ήμουν ξεκάθαρα εγώ και η ψυχή μου, τα δύσκολα βιώματα του και δεν το έκρυψε το βιβλίο πίσω από την μυθοπλασία. Υπήρχαν στιγμές που σκεφτόμουν ότι δεν θα άντεχα να το εκδώσω γιατί έτρεμα την απόρριψη. Αναρωτιόμουν εάν θα καταλάβουν αυτού του είδους βιβλίο οι συνάνθρωποι μου. Θα το χλευάσουν; Θα το απορρίψουν; Δεν ήμουν σίγουρη για τίποτα.
  Εκεί όμως βρίσκεται και η υπέρβαση. Να προχωράς, να μην τα παρατάς, να προσπαθείς να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα, να πιστεύεις στο καλό, στο ανώτερο πνεύμα που υπάρχει και ζει μέσα σε όλους τους ανθρώπους. Τα πράγματα τελικά ήρθαν με τέτοιο τρόπο που φαινόταν καθαρά ότι οδηγούσε το πνεύμα την πορεία αυτού του βιβλίου.
  Τελικά το Μαθαίνοντας να πετάω – Το φιλί του πνεύματος όχι μόνο δεν χλευάστηκε, ούτε απορρίφθηκε, αλλά έγινε απόλυτα κατανοητό στο βαθύτερο ψυχικό επίπεδο που μας συνδέει όλους μεταξύ μας. Αγαπήθηκε από πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα και το εξωτερικό και όπως ήταν ο ανώτερος σκοπός μου και το όνειρό μου, βοήθησε πολλούς στην ζωή τους, γιατί όλοι έχουμε την ικανότητα να διακρίνουμε την αλήθεια που διέπει τα πάντα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
“Να εύχεσαι να γεμίσει ο ουρανός φτερά. Να καταφέρει ο άνθρωπος να πετάξει μέχρι τις πιο απάτητες κορφές των βουνών του! Περπάτησε στο μονοπάτι των άξιων. Πέταξε πέρα από τα γνωστά, κατάκτησε το άγνωστο,” παροτρύνει με δύναμη ψυχής στην φωνή του ο παππούς.
“Ποια είμαι εγώ για να τα καταφέρω; Κανένας δεν πιστεύει σ’ εμένα. Τίποτα δεν αξίζω. Δεν μπορώ!” λέει, κοιτάζοντάς τον με δάκρυα απόγνωσης στα μάτια, η εγγονή “Μπορείς. Αξίζεις. Η Ζωή θέλει δύναμη,” απαντάει ο παππούς. “Θα σε μάθω εγώ, αγαπημένο μου παιδί, να φτιάχνεις μόνη σου τα φτερά σου για να πετάξεις. Φτερά δυνατά, άφθαρτα στον χρόνο και τους καιρούς, για να κατακτήσεις τον εαυτό σου την ζωή, τον κόσμο σου, το όνειρό σου.” Ένα πρωτότυπο, φιλοσοφικό βιβλίο, βασισμένο στην αληθινή ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε τον πόνο, την απαξίωση, την απόρριψη και μέσα από όλη αυτήν την πορεία, κατάφερε να κρατήσει ψηλά στα χέρια της, αμόλυντη, την ουσία της ίδιας της ύπαρξής της. Την ψυχή της. Μια ζωή, ένας κόσμος θετικής σκέψης, κατανόησης, συγχώρεσης, αγάπης προς τον εαυτό και τους ανθρώπους, αλήθειας, που το παιδί βιώνει μέσα από τον διάλογο και τα μοναδικά παραμύθια ενός παππού φιλόσοφου-θεραπευτή.
Ο παππούς, μέσα από αυτά που συμβαίνουν καθημερινά στην ζωή της εγγονής του, της διδάσκει τα μαθήματα ζωής και την μαθαίνει πώς να φτιάξει η ίδια τα δικά της δυνατά, αιώνια φτερά, για να πετάξει.
Κάθε σελίδα και ένα πούπουλο. Ένα φτερό. Μια κατάθεση ψυχής. Ένα βιβλίο δύναμης, ζωής, ομορφιάς, αγάπης, που δίνει απαντήσεις σε βαθιά ερωτήματα του ανθρώπου.
Ένα βιβλίο αληθινό, για όλες τις ηλικίες, τα φύλα, τα χρώματα, τις θρησκείες, που έχει την δύναμη να μας αλλάξει την ζωή.

Βιογραφικό

Η Διονυσία Θεριανού γεννήθηκε το 1965 στην Ζάκυνθο. Σπούδασε λογιστικά και μετά την αποφοίτησή της ταξίδεψε ως εθελόντρια, υπεύθυνη αναπτυξιακού προγράμματος, στο Καμερούν της Αφρικής.
Μετά από αυτήν την δυνατή εμπειρία ζωής, γύρισε στο νησί και εργάσθηκε ως λογίστρια και καθηγήτρια λογιστικής. Η παράλληλη αναζήτηση της γνώσης του εαυτού και του κόσμου την οδήγησε σε μακρινά μονοπάτια.
Ταξίδεψε σε φιλοσοφικά κέντρα του κόσμου, μίλησε με πολλούς ανθρώπους και για να κάνει δυνατή την επικοινωνία μαζί τους έμαθε μόνη της, από βιβλία, μιλάει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, και μαθαίνει ισπανικά.
Σήμερα, ασχολείται με τη συγγραφή, τη ζωγραφική την αγγειοπλαστική και εργάζεται στο αγροτουριστικό, βιολογικής καλλιέργειας, κτήμα της οικογένειάς της.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save