Μια γυναίκα, η Αίθρα Μπάξερ, με πολλαπλούς ρόλους, μάνα, συγγραφέας, αρχαιολόγος, μα πάνω από όλα άνθρωπος, είναι η πρωταγωνίστρια της Πασχαλίας Τραυλού, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας μπορείτε να βρείτε στο τέλος του άρθρου.
Έχοντας χάσει πρόσφατα τον μόλις ενός έτους γιο της Φοίβο, νιώθει ότι η ζωή έχει πάρει την κατιούσα και βρίσκοντας διέξοδο στο ποτό, έχει αφεθεί από όλες τις επίγειες ασχολίες και απολαύσεις, καταρρίπτοντας στον εαυτό της, άδικες ενοχές για το χαμό του βρέφους της.
Ο άλλοτε άντρας της ζωής της Κορνήλιος Μπλεκ, αν και έχει από την ίδια διαγραφεί από το πλάνο της με βίαιο τρόπο, θα τη βοηθήσει να ενταχθεί και πάλι στη ζωή, μέσω μιας ανασκαφής που οργανώνει η διακεκριμένη αρχαιολόγος Μάγιορ, στην παγωμένη Σιβηρία, στα Αλτάια όρη, με την αμυδρή ελπίδα να ανακαλύψουν την ύπαρξη Αμαζόνων μιας μακρινής εποχής.
Η Αίθρα, λάτρης την μυθολογίας, μόλις έχει διαγνωστεί με έναν κακοήθη όγκο στο στήθος που χρίζει άμεσης θεραπείας, θα αποδεχτεί την πρόταση και θα πραγματοποιήσει το πολυπόθητο ταξίδι που θα την επαναφέρει στη ζωή χωρίς να γνωρίζει η ίδια τα μυστικά που θα της φέρει στο φως, αλλάζοντάς της για πάντα πλώρη πλεύσης.


Η Ιφιγένεια, δεσποτική και αυστηρή μητέρα της, ο Μπακτιγιάρ, ντόπιος αρχαιολόγος που θα την μυήσει στον αρχαίο μύθο της γυναίκας – ελάφι, ο κακός πρώην καθηγητής της Κριστόφ Λεντίνσκι και τόσο οι λύκοι όσο και τα ελάφια που συχνά θα εμφανίζονται στον ύπνο της, θα την αναζωογονήσουν και θα τις δώσουν την ώθηση, τη νέα πνοή που χρειάζεται για να παλέψει για τη ζωή της αλλά και για την επιστήμη της που υπηρετεί με ζήλο και σεβασμό.
Το βοτάνι του θανάτου Μανδραγόρας, το χώμα στα νύχια τόσο της ίδιας, όσο και των νεκρών από το όρος Ουκόκ, τα τέσσερα δακτυλίδια με κρύπτες δηλητηρίου, ο πίνακας της Φρίντα Κάλο με το πληγωμένο ελάφι που δεσπόζει στο σπίτι της, η γυναίκα που βρέθηκε στις ανασκαφές έχοντας πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την ίδια, τα περίεργα δώρα του πατέρα της, ο γιος της Αλήθειας, ένας εκκολαπτόμενος ισόθεος γιός ή θάνατος, οι δυναμικές και μοναχικές Αμαζόνες και οι γιοι του Ουρανού, κρατούν κομμάτια του πολύπλοκου παζλ της ιστορίας της Πασχαλίας Τραυλού, που με περίτεχνο τρόπο και περίσσιο ενδιαφέρον θα μας απασχολούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης.
Κομβικό ρόλο στη ζωή της Αίθρας θα έχουν ο Δαρής, η Δικαία, ο Θόας, η Ατθίς, η Αγχιμάχη, η Σινώπη, η Μύρινα, ο Ύας ποιητής από τη Θράκη αλλά και η Ορείθυια που μπορεί πρόσκαιρα να περιπλέκουν την ιστορία μας, ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, έχουν όμως να συνεισφέρουν τη δική τους δράση άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά και να τροφοδοτήσουν τη ζωή της Αίθρα με την πολύχρωμη χροιά του πόνου, του φθόνου, του έρωτα, του μίσους, της ανιδιοτελούς αγάπης και της αδιόρατης προσμονής.


Μια ιέρεια δέσμια της θεάς Άρτεμης, πολλές θυσίες στο βωμό του ιερού, χρησμοί και χρησμοδοσίες, μια αισχρή δολοφονία, μια ένωση ανάμεσα στον λύκο και το θηλυκό ελάφι αλλά και η βαρυσήμαντη τιμωρία για τον άδικο χαμό του αγαπημένου ελαφιού με τα χρυσά κέρατα της θεάς από τον Αγαμέμνονα, θα μας ταξιδέψουν στην εποχή των θεών του Ολύμπου, στις Μυκήνες και θα μας επαναφέρουν στο σήμερα, εμπλουτισμένους με γνώση και αθέατες λεπτομέρειες που πολλές φορές τρομάζουν.
Δε θα σας δώσω περισσότερες λεπτομέρειες για την έκβαση της μυθοπλασίας που αριστοτεχνικά η πένα της Πασχαλίας Τραυλού δημιούργησε. Θα σας αναφέρω μονάχα ότι συνεχώς ο αναγνώστης αποζητά την εξέλιξη των καταστάσεων και συμμετέχει πολλές φορές ενεργά στην ιστορία, ορμώμενος με θάρρος και θαυμασμό.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο η ιέρεια με το τατουάζ, επέλεξα την παρακάτω:
…το πεπρωμένο είναι μια φυλακή, αλλά είναι στο χέρι μας αν θα απομείνουμε πίσω απ’ τα κάγκελα ή θα τολμήσουμε να αποδράσουμε με οποιοδήποτε τίμημα. Ακόμη κι αν δε βγούμε ποτέ έξω από το κελί μας, είναι παρήγορο να λαχταράμε μια άπιαστη ελευθερία…

Η Πασχαλία Τραυλού γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας και από νωρίς εκδήλωσε την αγάπη της για τη ζωγραφική, τη μουσική και τον γραπτό λόγο. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα φύλου, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με τίτλο «Φύλο και νέα εργασιακά και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα στην κοινωνία της πληροφορίας», καθώς και στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας με τίτλο «Στρατηγική και πολιτική εθνικής ασφάλειας». Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ασχολείται με την παρουσίαση και κριτική βιβλίων στο diavasame.gr. Τα έργα της Με μπαλαντέρ τη μοναξιά, Ήθελα μόνο ένα αντίο, Η ματζίκα της αγάπης, Κλειδωμένο συρτάρι, Φτερά από μετάξι, Έστω μία φορά, Η Γυναίκα του φάρου, Οι εραστές της γραφής και Γυάλινος χρόνος κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Έχει βραβευτεί για τη λογοτεχνική της παρουσία από τον σύλλογο γυναικών «Εξάλειπτρον» το 2016, ενώ το βιβλίο της Φτερά από μετάξι ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών το 2008. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα βιβλία της Φιλί στα μάτια, Το άγαλμα στη σοφίτα, μια πλήρως αναθεωρημένη έκδοση του μυθιστορήματος Τα ρόδα της σιωπής, η τριλογία της Στάχτης, (Θεοί από στάχτη, Άνθρωποι από στάχτη και Άγγελοι από στάχτη), H γιατρίνα, Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο και Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave