Με καταγωγή από τους Σοφάδες της Καρδίτσας η Ιφιγένεια Αμοργιανού ζει και δραστηριοποιείται στη Βούλα. Με πλούσιο συγγραφικό έργο που περιλαμβάνει ποίηση, πεζογραφία ενηλίκων και παιδιών η Ιφιγένεια Αμοργιανού έχει βραβευτεί από τον Σύλλογο Unesco Πειραιώς και Νήσων για το σύνολο του έργου της αλλά και για συγκεκριμένα έργα της μεμονωμένα. Είναι Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Βούλας «ΥΠΑΤΙΑ» με ενεργή και πολυποίκιλη δράση. Αφορμή για τη συνέντευξη αυτή στάθηκε το βιβλίο της «Πίσω από τις κλειστές πόρτες». Είχαμε την ευκαιρία, ωστόσο, να ανακαλύψουμε έναν προσηνή και ευγενικό άνθρωπο με τον οποίο μιλήσαμε για τη λογοτεχνία γενικότερα και τις δράσεις του απολαμβάνοντας τη συνομιλία μας.1) Είστε πολλά χρόνια στον λογοτεχνικό χώρο και ασχολείστε τόσο με τη συγγραφή παιδικής λογοτεχνίας όσο και με τη λογοτεχνία ενηλίκων. Πείτε μας, είναι εύκολο κάθε φορά να μεταπηδάτε από το ένα είδος στο άλλο;
Πανεύκολο θα τολμούσα να πω. Καθότι με καθοδηγεί η φαντασίωση που μου ορίζει τα γραπτά μου. Δεν είμαι από τους συγγραφείς που γράφω μετά από έρευνα και μελέτη κάποιου θέματος. Γράφω τελείως ανεπιτήδευτα τις σκέψεις της στιγμής, τις δονήσεις της καρδιάς και τις αποφάσεις του μυαλού. Για αυτό τον λόγο ότι ωριμάζει μέσα μου απλώνεται στο χαρτί με μεγάλη ευκολία. Στην ουσία η επιλογή του τι θα γράψω δεν γίνεται από εμένα αλλά από τα μύχια βάθη του μυαλού μου που κι εγώ δεν ξέρω τι θα μου αποκαλύψουν ακόμη. Απλώς ξεκινάω κάτι και το γράφω. Βέβαια στην πορεία το δουλεύω πολύ εντατικά στο μυαλό μου. Εδώ να σας πω ότι εκτός από των άλλων που αναφέρατε γράφω και ποίηση. Έχω εκδώσει δύο ποιητικές-στιχουργικές συλλογές και είναι σχεδόν έτοιμη και η τρίτη. Κάθε συλλογή δε περιέχει 75 ποιήματα.
2) Το μυθιστόρημά σας «Πίσω από τις κλειστές πόρτες» μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις και τον αγώνα που απαιτείται για να οδηγηθούν στην επιτυχία. Οι ήρωές σας μάχονται για να επιβιώσουν αρχικά και ύστερα για να πετύχουν συντροφικά. Είναι προϋπόθεση η προσωπική πορεία προς την αυτοπραγμάτωση για να φτάσει κανείς στην ωρίμανση όλων των σχέσεών του;
Προϋπόθεση είναι να ζεις τη στιγμή, να βάζεις στόχους και να μην σταματάς ποτέ να αγωνίζεσαι. Δέχεσαι αυτά που σου χαρίζει η ζωή αλλά παράλληλα προσπαθείς για κάτι πιο δύσκολο αλλά πολύ επιθυμητό. Άλλοτε η ζωή θα σου φέρει τα χρήματα κι άλλοτε τον έρωτα. Δεν ξέρεις πότε θα συμβεί αυτό και δεν μπορείς να το προβλέψεις. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται η αυτοπραγμάτωση για την ωρίμανση των σχέσεων. Μπορεί να συναντήσεις τον απόλυτο έρωτα σε μικρή ηλικία αλλά μπορεί και σε μεγάλη. Σημασία έχει να τον συναντήσεις. Οι σχέσεις μπορεί να ωριμάζουν με την πορεία του χρόνου αλλά με μια ματιά ξέρεις όταν γνωρίσεις κάποιον αν είναι αυτό που θέλεις ή όχι. Αυτόματα λειτουργεί το συναίσθημα. 3) Το βιβλίο το αφιερώνεται σε όλες εκείνες τις γυναίκες που «λαχτάρισαν έναν άντρα και δεν μπόρεσαν ποτέ να τον αγκαλιάσουν». Πόσο καθορίζεται η ζωή μας από τους ανεκπλήρωτους έρωτες;
Δεν νομίζω ότι καθορίζεται η ζωή μας από τους ανεκπλήρωτους έρωτες. Απλώς καθηλώνεται για ένα διάστημα μέσα σου ο βαθύς πόνος, η έντονη απελπισία και ένα ανελέητο γιατί που θα σε τυραννά για πολύ καιρό. Μετά παίρνεις δύναμη και προχωράς πιο δυνατά ή πιο φοβισμένα αναλόγως του χαρακτήρα σου. Τώρα αν υπάρχουν κάποιες γυναίκες ή άνδρες που μείνανε πιστοί στον ανεκπλήρωτός τους έρωτα αυτό νομίζω είναι λίγο σπάνιο. 4) Ποιους ήρωες αυτού του βιβλίου ξεχωρίζετε ιδιαίτερα και γιατί; Τους τρεις κεντρικούς ήρωες.
Την Δανάη που αγωνίζεται να επιβιώσει αλλά παράλληλα αναζητά τον έρωτα της ζωής της, όπως κάθε κοπέλα της ηλικίας. Την κα Αγγελική η οποία θέλει να πάρει πίσω τη ζωή της και να ζήσει στα τελευταία της τη χαρά καθότι το παρελθόν της ήταν πολύ επώδυνο. Και σαφώς ο κος Μιλτιάδης ο οποίος ζει έναν ουρανόσταλτο έρωτα και τον θέλει για πάντα. Καθένας από τους τρεις αγωνίζεται με καρδιά και σθένος για αυτό που επιθυμεί. Αλλά δυστυχώς κάποιοι θα το καταφέρουν και κάποιοι όχι. 5) Υπάρχει κάποιος που σας παίδεψε στην ολοκλήρωσή του;
Όχι απολύτως κανένας διότι λειτουργώ με το συναίσθημα που καθορίζει τα πάντα στα γραπτά μου. Προσπαθώ πάντα με την ενσυναίσθηση που διαθέτω να αναλύω και να απεικονίζω όσο μπορώ τους χαρακτήρες οι οποίοι βασίζονται στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. 6) Πώς ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με τη συγγραφή; Συναντήσατε δυσκολίες στην πορεία;
Η ενασχόλησή μου με τη συγγραφή ξεκίνησε τελείως αυθόρμητα όταν μετά τη συνταξιοδότησή μου στα πενήντα μου χρόνια πήρα ένα μολύβι κι άρχισα να γράφω. Δεν ήξερα το αποτέλεσμα κι ούτε το φανταζόμουν. Από τότε έγινε τρόπος ζωής. Έγραψα επτά μυθιστορήματα, δέκα και παραπάνω παραμύθια, τρεις ποιητικές συλλογές. Συνάντησα και συναντώ καθημερινά πάρα πολλές δυσκολίες διότι τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν κυκλοφορήσει. Όμως επειδή έχω μεγάλη δύναμη ψυχή συνεχίζω να γράφω και συνεχίσω να αγωνίζομαι να τα προωθώ. Οι δυσκολίες δε είναι ποικίλες. Δεν θέλω να αναφερθώ ειδικά. 7) Υπάρχει κάποιο λογοτεχνικό είδος με το οποίο δεν θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε;
Όλα θα με ενδιέφεραν αλλά δεν μπορώ να τα γράψω όλα. Δεν μπορώ να γράψω πολιτικό ή ιστορικό μυθιστόρημα. Επίσης μυθιστόρημα άλλης εποχής. Κι αυτό συμβαίνει διότι γράφω μόνο αυτά που αισθάνομαι. Είναι ευτυχία αλλά και δυστυχία η συγγραφή από όλα μου τα μυθιστορήματα διότι παράλληλα εγώ ζω και τα ευχάριστα αλλά και τα δυσάρεστα που συμβαίνουν στους ήρωες μου. 8) Θα γράφατε μια ιστορία αγάπης για εφήβους;
Δεν το έχω σκεφθεί αλλά γιατί όχι. Θα πρέπει όμως να τη ζω εγώ για να τη γράψω. Δεν νομίζω όμως ότι θα μου τύχει κάτι τέτοιο.
9) Μιλήστε μας λίγο για τις αναγνωστικές σας αναφορές. Ποιοι συγγραφείς σας ενέπνευσαν, ποια βιβλία θα λέγατε ότι άνοιξαν τους ορίζοντές σας.
Πάντα μα πάντα ήμουν από μικρή με ένα βιβλίο στο χέρι. Σαφώς με αρέσουν όλοι οι κλασικοί. Θα μπορούσα όμως να εστιάσω στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, στον Νίκο Καζαντζάκη και στον Ανδρέα Εμπειρίκο. Μου αρέσουν αφάνταστα διότι χρησιμοποιούν τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Από τους σύγχρονους τον Ισίδωρο Ζουργό. 10) Παράλληλα με τη συγγραφή είστε και Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Βούλας, Υπατία. Ποιοι είναι οι στόχοι αυτού του συλλόγου και τι ακριβώς πραγματεύεται.
Οι στόχοι μας είναι η διάδοση του σύγχρονου πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Αναρίθμητες επισκέψεις σε μουσεία, εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής με σύγχρονα έργα, μελλοντικές βιβλιοπαρουσιάσεις και ομιλίες είναι τα κύρια θέματά μας. Ελάτε στην παρέα μας.11) Πιστεύετε ότι στις μέρες μας ο πολιτισμός στην Ελλάδα χρειάζεται βοήθεια για να επιβιώσει;
Σαφώς. Και από κρατικούς φορείς αλλά και από εμάς τους ίδιους. Όλοι μαζί πρέπει συνεχώς να προσπαθούμε για τα πολιτιστικά γεγονότα της χώρας μας για να τα περάσουμε και στις επόμενες γενεές. 12) Πριν σας ευχαριστήσουμε για την τόσο ουσιαστική συνομιλία μας, θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα;
Πάντα κυριεύομαι από μια απειθάρχητη επιθυμία για να γράψω και πάλι να γράψω. Και το κάνω με μεγάλη ευκολία και ευχαρίστηση. Στο πρόγραμμα είναι να γραφτούν παραμύθια, ποιήματα και κάποιο μυθιστόρημα. Αυτά είναι η εύκολη δουλειά. Η δύσκολη είναι να φτάσουν στους αναγνώστες. Ας ευχηθούμε να βρεθεί ένας καλύτερος τρόπος προώθησης. Σας ευχαριστώ πολύ για τις ωραίες ερωτήσεις σας. 
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.