Φτάνοντας στην τελευταία σελίδα της εξομολόγησης ήταν από τις λίγες φορές που οι λέξεις ήταν τόσο φτωχές για να περιγράψω αυτά που έζησα στις σελίδες της.

Η εντεκάχρονη Ελένη -η Λενιώ του Μανούσου- χάνει την παιδικότητα και την αθωότητά της μαζί με τους γονείς της.
Κι ο Γολγοθάς ξεκινάει και τελειωμό δεν έχει…
Με έναν λόγο που ρέει αβίαστα, με τις εναλλαγές χρόνων και τόπων που αντί να σε κουράζουν σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον για τη εξέλιξη της ιστορίας, με εντυπωσιακές περιγραφές, με σκηνές που σοκάρουν, με τις καταιγιστικές ανατροπές και τις εξελίξεις ο συγγραφέας έχει κατορθώσει να σε κάνει συνεργό του, σε έχει κάνει να πάρεις την εξουσία στα χέρια σου, να πονέσεις, να προδοθείς, να συγχωρήσεις, να κλάψεις, να αγαπήσεις, να λυτρωθείς.
Ένα βιβλίο για τη δύναμη της ψυχής, για την μοχθηρή κι εκδικητική ανθρώπινη φύση, για τον μεγάλο έρωτα που έρχεται για μια φορά στη ζωή σου, για τη μητρική αγάπη, για τη συγχώρεση, ένα βιβλίο που σε διδάσκει και σε γεμίζει ερωτήματα.
Στις αποσκευές αυτού του ταξιδιού δυο προτάσεις θα βάλω μέσα «η αποτυχία στη ζωή δεν είναι να πέφτεις κάτω. Η μεγαλύτερη αποτυχία είναι να μην ξανασηκώνεσαι».
Κλείνοντας να καταθέσω τις ευχαριστίες μου στον συγγραφέα για το ταξίδι της εξομολόγησης και να ευχηθώ ολόψυχα τα καλύτερα για το μέλλον.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

eksomologhsh

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave