Posts From admin
Η Ντούλα Λιβιεράτου προέβη σε μια πράξη άκρως πρωτοποριακή για την εποχή του 1900. Απήγαγε τον μνηστήρα της, τον Μπάμπη Λιβιεράτο γιατί ύστερα από πέντε χρόνια αρραβώνος δεν την είχε παντρευτεί ακόμη. Η συγγραφέας, απόγονος της Ντούλας, μας διηγείται τη ζωής της. Αναφέρεται σε δύσκολα χρόνια, τότε που οι άντρες ήταν οι αφενταδες, σε χρόνια που τα ήθη και τα έθιμα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας εκείνων των καιρών. Ένα
«…Η ψυχή. Για όλες τις νίκες και τις ήττες σου, ψάξε μέσα στην ψυχή σου…» Ήταν Γενάρης του 2015, όταν οι εκδόσεις Μίνωας, ενέταξαν στο δυναμικό τους και εξέδωσαν το βιβλίο «Σιωπή σαν όρκος», της τότε πρωτοεμφανιζόμενης Χριστίνας Πομόνη. Ακριβώς τρία χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2018, η Χριστίνα Πομόνη, στον ίδιο εκδοτικό οίκο, εκδίδει το δεύτερο βιβλίο της, «ΑΝΤΕΧΕΙΣ;» με ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο και έναν αρκετά ευρηματικό τίτλο-ερώτηση, που
«Ο κύριος Χ» – Εκδόσεις «Πηγή» Όταν ο συγγραφέας του βιβλίου που επιλέγεις να κάνεις συνέντευξη τυχαίνει να είναι ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής, τότε αναπόφευκτα η κουβέντα μαζί του αποκτά άλλο ενδιαφέρον. Και το λέω αυτό γιατί συνομιλώντας με τον Χρήστο Κακουλίδη συνέβη κάτι παράδοξο. Βρέθηκα να κάνω ψυχοθεραπεία μέσα από τα βιώματα του κυρίου Χ, που εντέλει δεν είναι και τόσο άγνωστος, γιατί αντιλήφθηκα πως πίσω από τα ερωτήματα ζωής
Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε το 1985 , αλλά η φήμη του βιβλίου εκτοξεύτηκε από τις ποικίλες μεταφορές του (κινηματογραφική ταινία το 1990, όπερα το 2000, κ.α.) και κυρίως με την τελευταία τηλεοπτική του μεταφορά από την υπηρεσία streaming Hulu, που κέρδισε οκτώ βραβεία Έμμι. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που φωτίζει εξαιρετικά κάποιες από τις πιο σκοτεινές πλευρές της σχέσης πολιτικής και σεξ. Η Μάργκαρετ Άτγουντ συνδύασε δύο στοιχεία, το στοιχείο
Στις προσφυγογειτονιές της Θεσσαλονίκης την εποχή της μεγάλης πυρκαγιάς, μας μεταφέρει με το νέο της μυθιστόρημα «Θεοί από στάχτη» των εκδόσεων «Διόπτρα», η Πασχαλία Τραυλού. Η συγγραφέας μιλάει στο Vivlio-life για τα αληθινά γεγονότα που την ενέπνευσαν να στήσει το δικό της μύθο, περνάει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σπουδαία αντιρατσιστικά μηνύματα, καταθέτει ενδιαφέροντα στοιχεία από την καθημερινότητα των προσφύγων και μας εκπλήσσει ευχάριστα με τη Ροζαλία της,
Η επιφυλακτικότητα που μπορεί να υπάρξει, όταν ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο αποφασίζει να ασχοληθεί με την συγγραφή, θα μπορούσε να είναι δικαιολογημένη. Όχι, όμως στην περίπτωση της ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ, που πριν από 7 μήνες, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου». «… Γιατί και η πιο φονική χιονοστιβάδα ξεκινάει από μα μικρή μπάλα χιονιού, Αντώνη. Μια τόση δα μπάλα χιονιού
Ξεκίνησα το βιβλίο ξέροντας πως είναι θρίλερ με πρωταγωνιστές παιδιά, αλλά αυτό που ακολούθησε δεν το περίμενα καθόλου… Επίσης, στην αρχή το βιβλίο περιέχει έναν πρόλογο του Stephen King, τον οποίο δε διάβασα, γιατί συνήθως ο πρόλογος μαρτυρά και την υπόθεση του βιβλίου, πράγμα που δεν μου αρέσει. Τις πρώτες σελίδες τις διάβασα γρήγορα και σε αυτό βοηθά και η όμορφη γραφή του συγγραφέα. Τα δύσκολα ήρθαν αργότερα που εξελίσσεται
Στην συλλογή διηγημάτων του συμπατριώτη μας Γιάννη Παππά το χιούμορ και η συγκίνηση, η χαρμολύπη και η ειρωνεία, οι έννοιες και τα νοήματα, το απροσδόκητο και το μοιραίο ,η τυχαιότητα και η αιτιατή πραγματικότητα, η ατομική και συλλογική μνήμη, τα εγκλήματα πάθους και οι θαμπές ζωές, η τρέλα και ο θάνατος, η σιωπή και το δέος, το μέγιστο και το ελάχιστο, τα ερωτήματα και οι αμφισβητήσεις, η απώλεια και ο
Όταν σε τόσο νεαρή ηλικία βλέπεις το όνομά σου μεταξύ μεγάλων δημιουργών σε ημερολόγιο αφιερωμένο στον Νίκο Καζαντζάκη και ποιήματά σου κυκλοφορούν σε μια ξένη χώρα, μάλλον έχεις να δώσεις πολλά στη συνέχεια. Και εφόσον ο Θεοφάνης Παναγιωτόπουλος όπως λέει στο Vivlio-life.gr, θεωρεί τη συγγραφή μαγική, τότε θα έχουμε να περιμένουμε πολλά. -Ξεκινώντας τη συνέντευξη μαζί σας δεν μπορώ να μην κάνω έναν ηλικιακό υπολογισμό… Αν σήμερα είστε 24 χρόνων
Νομίζω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι κάθε συνέντευξη του Γιώργου Πολυράκη είναι ξεχωριστή. Όπως ξεχωριστό είναι και κάθε του βιβλίο, από την πρώτη του σελίδα μέχρι την τελευταία. Αυτό που κάνει διαφορετική τη σημερινή συνέντευξη, πάντως, βρίσκεται στο τέλος της. Έθεσα στον συγγραφέα το ερώτημα αν υπάρχει κάτι που θα ήθελε να μοιραστεί μαζί μας αλλά δεν του ρωτήθηκε ποτέ. Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική και πραγματικά μ’ εξέπληξε.
