ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

Διήγημα: «Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα!» της Ιουλίας Ιωάννου// *

  Ναι, αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, ένα είναι σίγουρο, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι! Δεν είναι τυχαίο το γαλάζιο του ουρανού μας, το γαλάζιο της θάλασσας. Από όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου εκείνο που γαληνεύει το βλέμμα μου είναι το γαλάζιο. Λατρεύω τον καθαρό ουρανό, όταν δεν τον σκιάζει κανένα ίχνος από γκρίζα σύννεφα. Το απέραντο γαλάζιο του πελάγους που

Σκέψεις για το μυθιστόρημα του Πασχάλη Πράντζιου «Η πόλη έχει ρεπό» από την Ιουλία Ιωάννου

Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για μια παρωδία αστυνομικού μυθιστορήματος. Για ένα έξυπνο και ανάλαφρο μυθιστόρημα, που βλέπουμε τη ζωή του δημιουργού-συγγραφέα από τη μία και από την άλλη το βιβλίο που ο ήρωάς του γράφει μετά από ένα τυχαίο γεγονός. Σαν σαμπουάν ένα πράμα, δύο σε ένα, όπως αναφέρει! Η αφορμή ήταν ένα email που έλαβε και αυτό ήταν που τον έκανε να σκεφτεί τους χαρακτήρες που θα ενσάρκωναν όλα

Σκέψεις για το βιβλίο «Πεθαμένο λικέρ» του Γιάννη Ξανθούλη από την Ιουλία Ιωάννου

  Το να καταφέρει ένα μυθιστόρημα τριάντα σχεδόν χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία να συζητιέται ακόμη και να αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις, είναι μεγάλο πράγμα! Ένα ιδιότυπο ερωτικό τρίγωνο, ένα Οιδιπόδειο σύμπλεγμα με την αδελφή στο ρόλο της μάνας, που αναζητάει στους δίδυμους δεκάχρονους αδελφούς της την μυσταγωγία της πρώτης ερωτικής εξερεύνησης μέσα από μια τελετή που θυμίζει μύηση σε κάποια αίρεση. Συγκλονιστικές σκηνές αποτυπώνονται στο νου με την

Σκέψεις για το “Μηχανικοί καταρράκτες” της Σώτης Τριανταφύλλου από την Ιουλία Ιωάννου

  Μια μικροσκοπική νουβέλα που -και λόγω μεγέθους και λόγω θέματος- δεν σε αφήνει να την αφήσεις από τα χέρια σου! Το θέμα που πραγματεύεται μπορεί κάποιοι να το βρουν εκκεντρικό, κάποιοι άλλοι σοκαριστικό, ότι δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα… και όμως, είναι ένα βαθύτατα ανθρώπινο και ρεαλιστικό θέμα, χωρίς χρονικό περιορισμό. Θα μπορούσε να συμβεί και στη χώρα μας, αν δεν ήμασταν τόσο πουριτανοί σε θέματα διαφορετικότητας, πάσης φύσεως. Ο

Σκέψεις για το μυθιστόρημα «Η θάλασσα έφυγε» της Αθηνάς Χατζή

  Της Ιουλίας Ιωάννου Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι αδυναμίες που ο καθένας κουβαλάει, οι εσωτερικές αναζητήσεις και οι εξωτερικές παρεμβάσεις μπλέκονται δημιουργικά σε ένα μυθιστόρημα που δίνει την αίσθηση πως θέλει να ασχοληθεί πολύ σοβαρά με το πώς αισθάνονται και τι βιώνουν οι χαρακτήρες του, όμως με τη χιουμοριστική του διάθεση καταφέρνει να σε κάνει να τους αισθανθείς τόσο κοντά σου. Οικείες φυσιογνωμίες, πρόσωπα που συναντάς στην καθημερινότητά σου, που

Το αδιανόητο άγνωστο της Ιουλίας Ιωάννου

Ξύπνησε αλαφιασμένος από έναν ύπνο βαθύ, ταξιδιάρικο, γεμάτο όνειρα τόσο ζωντανά, τόσο αληθινά που ένιωθε μέρος του χρόνου, ζούσε αγαπημένες στιγμές που είχε θάψει βαθιά στο νου. Η επιλογή του χώρου που διαδραματίστηκαν όσα βίωσε δεν μπορεί να ήταν τυχαία. Ήταν το πρώτο σπίτι που έμειναν μαζί. Ήταν εκεί που έζησαν τις λίγες, μα ικανές να τις κουβαλά μια ολόκληρη ζωή, στιγμές που τον κυνηγούν ακόμη και όταν κλείνει τα

Σκέψεις για το μυθιστόρημα «ο Απρίλης στάθηκε αλήτης» του Γιάννη Φιλιππίδη

της Ιουλίας Ιωάννου Υπάρχουν στιγμές που καθορίζουν αποφάσεις που μια ολόκληρη ζωή προσπαθούμε και παλεύουμε να αποφύγουμε, να απωθήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού, που αρνούμαστε να παραδεχτούμε ότι μόνο έτσι θα έπρεπε να είχε γίνει. Και μπορεί να χρειαστεί να φτάσει η πιο κρίσιμη στιγμή, η πιο όμορφη ηλικία, η ωριμότητα των σαράντα εννέα χρόνων για να κάνεις αυτό που πάντα ήθελες μα αρνιόσουν να δεις κατάματα. Όπως και

Ο αγαπημένος ήρωας των παιδιών, του Βαγγέλη Γεωργάκη

  της Ιουλίας Ιωάννου «…θα φτάσω μέχρι τέλους, θα φτάσω. Όποιο και αν είναι αυτό το τέλος. Θα σας διηγηθώ το τέλος, νιώθω ότι ήμουν εκεί, στις ζοφερές εσχατιές της ανθρώπινης ψυχής, μα και στις φωτεινές χαραμάδες που λέγονται αχτίδες ζωής». Αλληγορικό, ονειρικό, υποβλητικό, ορμητικό, λυτρωτικό. Βαθύτατα ανθρώπινο Ένα σκοτεινό παραμύθι για την αέναη αναζήτηση του φωτός… Ο αγαπημένος ήρωας των παιδιών δεν είναι ένα μυθιστόρημα που υπόκειται σε κανόνες

Μια μέρα σαν και σήμερα…

της Ιουλίας Ιωάννου Ανοίγεις την τηλεόραση και πέφτεις πάνω σε ανείπωτο πόνο, σε οικογενειακές τραγωδίες, σε ναυάγια και πτώσεις αεροπλάνων! Στο διαδίκτυο λες, έχεις τουλάχιστον μια εναλλακτική, να ανοίξεις μόνο σελίδες που εσύ θα επιλέξεις τι θα διαβάσεις. Μα κι εκεί, δεν αλλάζει δραματικά το τοπίο. Παντού σκληρές εικόνες, αίμα, επιθέσεις, φόνοι, θάνατος. Ο θάνατος κυριαρχεί σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Μεγάλα γράμματα σε προδιαθέτουν ότι θα βρεις αναλυτικά

Σκέψεις για το μυθιστόρημα «Σμύρνα» από την τριλογία “Στα Χρόνια Της Ομίχλης”, του Νίκου Γούλια

  «Ο κύκλος είχε κλείσει». Με αυτή τη φράση ολοκληρώνεται η ΣΜΥΡΝΑ, η τρίτη και πιο σαγηνευτική από τις ηρωίδες της τριλογίας «Στα Χρόνια Της Ομίχλης» του συγγραφέα που έμελε να δώσει μια νέα πνοή στο ιστορικό μυθιστόρημα, του Νίκου Γούλια. Η κάθε ηρωίδα έχει το δικό της μυστηριακό σύμπαν να την περικλείει, έχει γύρω της έναν άγνωστο κύκλο που κινείται και εμπεριέχει τόσο διαφορετικούς, γνώριμους και μη χαρακτήρες. Η