Τέλη Νοεμβρίου του 1944 σε μια αποθήκη σιδηροδρόμου στο ολλανδικό παραθαλάσσιο θέρετρο του Σεβενίνγκεν ,μέσα στο δάσος, τρεις βαλλιστικοί πύραυλοι, με μήκος σχεδόν δεκαπέντε μέτρα ο καθένας, κείτονταν μέσα στα ατσάλινα κουτιά τους ,με τους πίνακες επιθεώρησης ανοιχτούς, συνδεδεμένοι με οθόνες και περιτριγυρισμένοι από τεχνικούς που φορούσαν τις άμορφες στολές εργασίας από γκρι ύφασμα του γερμανικού στρατού.
Κάποιος από τους τεχνικούς έκανε ένα βήμα προς τα πίσω και χτύπησε τα πόδια του στο πάτωμα, προσπαθώντας να εξαναγκάσει το αίμα του να κυκλοφορήσει. Ήταν ο μόνος που δεν φορούσε στολή. Ήταν ο δόκτωρ μηχανικός Ρούντι Γκραφ ,από το Στρατιωτικό Κέντρο Έρευνας του Πεενεμούντε, βοηθός του καθηγητή Φον Μπράουν, στον οποίο συνεχώς του απεύθυναν ερωτήσεις για το ένα ή το άλλο: για τη μονάδα πρόωσης, την πίεση στη δε3ξαμενή αλκοόλης ή τις καλωδιώσεις που θα επέτρεπαν στον πύραυλο να αλλάξει από την επίγεια παροχή ενέργειας στην εσωτερική.


Είχε προγραμματιστεί μια εκτόξευση σε τριάντα λεπτά ενός πυραύλου «Vergeltungswaffe Zwei» (όπλο εκδίκησης Δύο). Ο περίφημος V2. Αυτοί οι πύραυλοι κατέφθαναν σιδηροδρομικώς από τα εργοστάσιά τους στη Γερμανία μέσα στη νύχτα ,για να μη δίνουν στόχο στην εχθρική αεροπορία. Σαν καύσιμο στο σημείο εκτόξευσης είχαν μεθυλική αλκοόλη ,υγρό οξυγόνο και υπεροξείδιο του υδρογόνου. Ζυγίζει τέσσερις τόνους άδειος, και δωδεκάμιση με τα καύσιμα. Στην ανάφλεξη, τα καύσιμα τροφοδοτούνται μέσω της βαρύτητας. Αυτό αποδίδει οχτώ τόνους ώθησης, μικρότερη από το βάρος του πυραύλου…
Μια φωνή ακούστηκε να μετρά αντίστροφα από τα μεγάφωνα.
«Δέκα…εννιά…οχτώ…»
Σπίθες, σαν πυγολαμπίδες στο σκοτάδι, είχαν αρχίσει να βγαίνουν από τη βάση του πυραύλου. Ξαφνικά ενώθηκαν, σχηματίζοντας μια πορτοκαλιά γλώσσα φωτιάς. Φύλλα, κλαδιά, χώμα τινάχτηκαν στον αέρα από το έδαφος του ξέφωτου.
«τρία…δύο…ένα…!»
Οι τελευταίες του λέξεις πνίγηκαν μέσα σε ένα οξύ βρυχηθμό. Το μείγμα αλκοόλης και υγρού οξυγόνου σπρωγμένο από την αντλία τούρμπο μέσα στον θάλαμο ανάφλεξης και καιόμενο με ρυθμό ενός τόνου κάθε εφτά δευτερόλεπτα δημιούργησε τον δυνατότερο ήχο που είχε ποτέ προκαλέσει άνθρωπος στη Γη. Ολόκληρο το σώμα της ρουκέτας άρχισε μνα τρέμει από τις αναταράξεις. Ο αέρας ήταν δυνατός, τα δέντρα τριγύρω έμοιαζαν να λάμπουν, σαν να είχαν πάρει και αυτά φωτιά. Ο V2 ξαφνικά εκτινάχτηκε ψηλά, ευθεία προς τα πάνω ,στην κορυφή μιας δεκαπεντάμετρης γλώσσας φωτιάς. Ακριβώς τέσσερα δευτερόλεπτα μετά την ανάφλεξη, ενεργοποιήθηκε ένας χρονοδιακόπτης μέσα στη θήκη ελέγχου και ο V2, έχοντας ήδη φτάσει σε ύψος δύο χιλιομέτρων , άρχισε να παίρνει κλίση σαράντα μοιρών. Τώρα ο πύραυλος εξαφανίστηκε μέσα στα σύννεφα καθώς κατευθυνόταν προς το Λονδίνο.


Εξήντα πέντε δευτερόλεπτα μετά την απογείωση , σε ύψος τριάντα εφτά χιλιομέτρων και με ταχύτητα τεσσάρων χιλιάδων χιλιομέτρων την ώρα, ένα ενσωματωμένο επιταχυνσιόμετρο έκοβε την παροχή καυσίμου στη μηχανή του πυραύλου και ταυτόχρονα ενεργοποιούσε τον διακόπτη που όπλιζε την ασφάλεια της κεφαλής. Έχοντας πια πάψει να τροφοδοτείται, ο πύραυλος ήταν τώρα βαλλιστικός και ακολουθούσε την ίδια παραβολική καμπύλη μιας πέτρας εκτοξευμένης από καταπέλτη. Η πορεία που ακολουθούσε ήταν διακόσιες εξήντα μοίρες δυτικά /νοτιοδυτικά. Στόχος του ήταν ο σταθμός του Τσάρινγκ Κρος, ακριβώς στην καρδιά του Λονδίνου, αν χτυπούσε οτιδήποτε μέσα σε ακτίνα οχτώ χιλιομέτρων από το σημείο εκείνο , η εκτόξευση θα θεωρείτο επιτυχία.
Τέσσερα λεπτά και πενήντα δύο δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση, ταξιδεύοντας με ταχύτητα τριπλάσια του ήχου , ο πύραυλος μπηγόταν στο Ουόρικ Κορτ. Ο πύραυλος διαπέρασε και τους πέντε ορόφους της βικτωριανής έπαυλης .Η έκρηξη ήταν τρομερή. Σώματα ματωμένα και σκεπασμένα με σκόνη κείτονταν σε όλο τους το μήκος του δρόμου .Σκοτώθηκαν έξι άνθρωποι και άλλοι διακόσιοι ενενήντα δύο τραυματίστηκαν από τα ιπτάμενα θραύσματα. Το καμπανάκι από ένα όχημα της Πυροσβεστικής ακούστηκε να πλησιάζει…


Ένας τέτοιος πύραυλος αρκεί για να εξαπολύσει τον ίδιο τρόμο με εκατό Λάνκαστερ, και πέφτει στη γη με τρομερή ισχύ: ως και τρεις φορές την ταχύτητα του ήχου. Προκαλεί πολύ μεγαλύτερες ζημιές σε μια πολύ ευρύτερη περιοχή, και καμία αεράμυνα δεν αρκεί για να τον αντιμετωπίσει.
Η αυξημένη δραστηριότητα των V2 τις τελευταίες μέρες του Νοεμβρίου του 1944 ανησυχούσε τους Άγγλους στρατιωτικούς. Δεν μπορούσαν να τους εντοπίσουν από που εκτοξεύονταν οι τρομεροί αυτοί Γερμανικοί πύραυλοι. Γνωρίζανε ότι είναι κοντά στη Χάγη, αλλά δεν μπορούσαν ακριβώς να τους εντοπίσουν.
Η εικοσιτετράχρονη τμηματάρχης Κέι Κέιτον -Ουόλς που εργαζόταν στο Μέντμεχαμ (Κεντρική Μονάδα Αποκωδικοποίησης) του Λονδίνου προσφέρεται να μεταβεί σε μια μικρή πόλη του Βελγίου στο Μέχελεν, στην ύπαιθρο της Φλάνδρας, όπου μαζί με άλλες επτά σμηνίτισσες της βρετανικής Πολεμικής Αεροπορίας ( RAF) ευελπιστούν να εντοπίσουν τον στόχο και τα Αγγλικά Σπιτφάιρ να καταστρέψουν τα σημεία εκτόξευσης των φονικών πυραύλων V2.
Οκτώ σμηνίτισσες προσπαθούν τώρα να υπολογίσουν την βαλλιστική τροχιά των πυραύλων με μαθηματικούς υπολογισμούς, προχωρημένης άλγεβρας, που απαιτεί την χρήση λογαριθμικών κανόνων. Πρέπει να γνωρίζουν τους μαθηματικούς Όιλερ, Γιακόμπ και Λεζάντρ και το θεώρημα της βαλλιστικής καμπύλης. Τους βοηθάνε γι΄ αυτό κινητές μονάδες ραντάρ στο Βέλγιο, που συλλέγουν στοιχεία δύο λεπτά μετά την εκτόξευση των πυραύλων και τους προμηθεύει με τις συντεταγμένες του σημείου πρόσκρουσης το Στάνμορ (το ραντάρ της εγχώριας άμυνας), που θα δώσει το στίγμα πρόσκρουσης του V2, η οποία ακολουθεί γύρω στα τρία λεπτά αργότερα. Οπότε με τα στοιχεία αυτά θα πρέπει οι σμηνίτισσες να υπολογίσουν την παραβολική καμπύλη μέχρι το σημείο εκτόξευσης, δηλαδή να εντοπίσουν την περιοχή εκτόξευσης, μέσα σε έξι λεπτά από τη στιγμή που θα λάβουν όλα τα δεδομένα και να μεταδώσουν ραδιοφωνικά τις συντεταγμένες στους πιλότους των Σπιτφάιρ, οι οποίοι θα υπερίπτανται της Βόρειας Θάλασσας. Έτσι θα μπορούσαν τα βομβαρδιστικά Σπιτφάιρ να βομβαρδίσουν το σημείο εκτόξευσης εντός τριάντα πέντε λεπτών από την εκτόξευση, ενώ Γερμανοί άντρες και οχήματα δε θα έχουν ακόμα προλάβει να εκκενώσουν τον χώρο.


Οι Γερμανοί με τους πυραύλους V2 στην Ολλανδία απείχαν από το Μέχελεν του Βελγίου, που βρίσκονταν τα ραντάρ και οι οκτώ σμηνίτισσες, εκατόν δέκα χιλιόμετρα μακριά.
Η δουλειά που θα κάνανε οι σμηνίτισσες θα ήταν άκρως απόρρητη.
Θα πρέπει να έχουν μεγάλη ακρίβεια οι μετρήσεις τους, γιατί οι πιλότοι θα ρισκάρουν τη ζωή τους , βασισμένοι στα δικά τους ευρήματα.
Ενώ ο απολογισμός των θυμάτων στο Λονδίνο αυξάνεται καθημερινά, οι δύο αυτές ιστορίες ξετυλίγονται παράλληλα με τη γερμανική εκστρατεία βαλλιστικών επιθέσεων.
Κάπου είκοσι χιλιάδες σκλάβοι πέθαναν στην παραγωγή των V2. Οι πύραυλοι σκότωσαν περίπου δύο χιλιάδες εφτακόσιους ανθρώπους στο Λονδίνο και τραυμάτισαν άλλους εξίμισι χιλιάδες, ενώ σκότωσαν χίλια εφτακόσια άτομα στην Αμβέρσα και τραυμάτισαν άλλα τεσσεράμισι χιλιάδες. Καταστράφηκαν είκοσι χιλιάδες σπίτια στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου.
Το πεπρωμένο του Γερμανού μηχανικού πυραύλων δόκτωρ Γκραφ θα συγκρουστεί αναπόφευκτα με τη μοίρα της Βρετανίδα στρατιωτικού Κέι.
Τελικά θα πετύχουν οι Βρετανοί να καταστρέψουν το σημείο εκτόξευσης των τρομερών όπλων εκδίκησης, V2, των Ναζί;
Το μυθιστόρημα αυτό συνδυάζει εκπληκτικές τεχνικές λεπτομέρειες με ένα πολεμικό δράμα, αποτυπώνοντας την ανθρώπινη αμφισημία και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.
Διαβάστε το.


Ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΧΑΡΙΣ γεννήθηκε το 1957 στο Νότιγχαμ. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Εργάστηκε για έξι χρόνια ως ρεπόρτερ για το Panorama και το Newsnight του BBC, ως πολιτικός συντάκτης στον Observer και ως αρθρογράφος με τακτική στήλη στις εφημερίδες Sunday Times και Daily Telegraph. Το 2003 ανακηρύχθηκε Αρθρογράφος της Χρονιάς στα Βρετανικά Βραβεία Τύπου. Έχει γράψει πέντε βιβλία γενικών γνώσεων μεταξύ των οποίων το ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΧΙΤΛΕΡ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΩΝ ΤΟΥ (1986), το οποίο διασκευάστηκε για την τηλεόραση, και το μπεστ σέλερ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ: Η ΜΗ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤ ΙΝΓΚΑΜ (1990). Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ έχουν εκδοθεί το μυθιστόρημα του FATHERLAND, το οποίο μεταφράστηκε σε 25 γλώσσες και ήταν για μήνες το Νο 1 στους καταλόγους μπεστ σέλερ σε όλο τον κόσμο, το ΚΩΔΙΚΟΣ: ΑΙΝΙΓΜΑ, το οποίο γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστές τους Ντάγκρεϊ Σκοτ και Κέιτ Ουίνσλετ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ, που επίσης έγινε ταινία με πρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Κρεγκ, το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, που γυρίστηκε ταινία σε σκηνοθεσία του Ρομάν Πολάνσκι και με πρωταγωνιστές τους Γιούαν ΜακΓκρέγκορ και Πιρς Μπρόσναν, το ΠΟΜΠΗΙΑ, το IMPERIUM, το CONSPIRATA – Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ, Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ και ΜΟΝΑΧΟ. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 37 γλώσσες.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave