Συγγραφέας του βιβλίου «Το Ρόδο και η Άκανθα» εκδόσεις Ωκεανίδα
– Ποια αισθητική ανάγκη υπαγορεύει την ενασχόλησή σας στα μονοπάτια της λογοτεχνικής πένας;
Δε γνωρίζω αν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα για το τι με ώθησε στη συγγραφή. Συνηθίζω να λέω στον εαυτό μου πως η γραφή με διάλεξε, δεν την διάλεξα εγώ. Αφηγούμουν ιστοριούλες από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου∙ έχω βραβευτεί ως νήπιο γι’ αυτό…
Μαθαίνοντας να γράφω, άρχισα να γράφω και παραμύθια «εικονογραφώντας» τα, μάλιστα, με δικές μου ζωγραφιές. Με παρότρυνση του δασκάλου μου -κυρίου Παπανικολάου, καλή του ώρα- στην έκτη Δημοτικού συμμετείχα σε λογοτεχνικό διαγωνισμό και κρατάω ακόμα το βραβείο μου ως ανεκτίμητο κειμήλιο…
Η λογοτεχνική γραφή είναι κάτι που μου «συνέβη». Εγώ απλώς το αποδέχτηκα ως χαρακτηριστικό και το αναδέχθηκα ως ευθύνη…
– Κυκλοφορεί το συγγραφικό σας έργο “Το Ρόδο και η Άκανθα” από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ποιο ερέθισμα στάθηκε αφορμή για τη συγγραφή του;
Το τελευταίο μου μυθιστόρημα Το Ρόδο και η Άκανθα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, τις οποίες ευχαριστώ και δημόσια για την άψογη έκδοση -τι ωραίο εξώφυλλο!- και τη γενικότερη συνεργασία. Ιδιαίτερα θερμές ευχαριστίες θέλω να εκφράσω στην επιμελήτρια της έκδοσης, κυρία Ελένη Παπανικολάου, για την άψογη οργάνωση του φιλολογικού υπομνηματισμού.
Το ερέθισμα για την ιστορική έρευνα, αρχικά, και κατόπιν για τη συγγραφή του, ήταν οι πολιτικές ίντριγκες της εποχής (9ος μ.Χ. αι. στη νεοσύστατη Βουλγαρία), τόσο στο Μέγα Παλάτιο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στη Βουλγαρική αυλή… Ίντριγκες και μηχανορραφίες που επιδρούν καταλυτικά στις ζωές επώνυμων και ανώνυμων και θυμίζουν τόσο τη διεθνή και βαλκανική πολιτική κονίστρα της εποχής μας.
– Το βιβλίο σας είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα; Τι σας ώθησε στην επιλογή αυτής της φόρμας;
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα μεσαιωνικού μυστηρίου, όπου τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα διαπλέκονται με απροσδόκητους και αινιγματικούς φόνους παρασύροντας τον αναγνώστη στην αναζήτηση του δολοφόνου. Είναι μια λογοτεχνική φόρμα -συνδυασμός ιστορίας και αστυνομικού γρίφου- που προσωπικά με γοητεύει πολύ και ξέρω πως γοητεύει ιδιαίτερα πολλούς φίλους του είδους.
– Η Άκανθα αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για το Κορινθιακό κιονόκρανο. Το ρόδο είναι το κεντρικό σύμβολο του Χριστιανισμού. Ποια η υπόστασή τους στο λογοτεχνικό σας πόνημα;
Πράγματι, έτσι είναι. Το κορινθιακό κιονόκρανο, μάλιστα -καθώς επικράτησε στους μετακλασσικούς χρόνους- «πέρασε» και στους κίονες των χριστιανικών ναών συνδέοντας την παλαιά με τη νέα θρησκεία στον ελλαδικό χώρο. Στο μυθιστόρημά μου, ελληνικά αρχιτεκτονικά και ζωγραφικά πρότυπα «περνάνε» στην οικοδόμηση Βουλγαρικών ανακτόρων, επαύλεων, ναών και μοναστηριών μέσω Αρμένηδων μαστόρων. Το πολιτιστικό «χωνευτήρι» των Βαλκανίων, βλέπετε…
Ο τίτλος μου λειτουργεί σε δύο επίπεδα: κυριολεκτικό και μεταφορικό. Σε κυριολεκτικό επίπεδο, το Ρόδο είναι το «εθνικό» προϊόν της βουλγαρικής γης. Επίσης, στη διαλεύκανση των φόνων που συμβαίνουν μέσα στο μυθιστόρημα, καταλυτικό ρόλο παίζει ένα μικρό τριαντάφυλλο που ανακαλύπτεται σε μέρος που κανονικά δε θα έπρεπε να βρίσκεται… Σε μεταφορικό επίπεδο, το Ρόδο και η Άκανθα παραπέμπουν στη γνωστή ρήση: «από ρόδο βγαίνει αγκάθι…», γιατί οι χαρακτήρες της ιστορίας οργανώνονται αντιθετικά στον ηθικό άξονα Καλού-Κακού.
– Αναφέρεται στο οπισθόφυλλο: “Η περιπέτεια μιας απαγορευμένης αγάπης μέσα στις ατραπούς του αγνώστου“. Δύσκολες ή εύκολες ατραπούς διανύει η αγάπη των ηρώων σας;
Οι ήρωες του βιβλίου βιώνουν έναν έρωτα όχι απαγορευμένο από ηθικές επιταγές, αλλά ανεπίτρεπτο για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Οπότε, όχι μόνον η αγάπη τους αλλά και η ίδια η ύπαρξή τους κινδυνεύει κάθε στιγμή διανύοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά επικίνδυνα μονοπάτια μέσα στην άγνωστη βουλγαρική ενδοχώρα.
– Ο Πλάτωνας στο έργο του Πολιτεία, αναζητώντας την ιδανική πόλη, βάζει το Σωκράτη να ρωτά: “την ουν πολιτική ν ατραπό πη τις ανευρήσει;” (=το δρόμο στη ζωή του πώς θα τον βρει κανείς;) Ποια η προσωπική σας εκτίμηση;
Θεωρώ πως ο άνθρωπος βρίσκει το δρόμο της ζωής του, αν αποφασίσει να «δει» και να «ακούσει» το Θεό μέσα από τη δική του μοναδική υπόσταση. Αν αποφασίσει, όπως ο Οδυσσέας, να κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες των «σκιών», για να γνωρίσει -κατά Πλάτωνα- την ψυχή και την ουσία των όντων.
– Με πινέλα τα δάχτυλά σας ποια χρώματα θα χρησιμοποιούσατε για να σκιαγραφήσετε το πορτρέτο της εικονιζόμενης ηρωίδας σας;
Πιστεύω πως η αποτύπωση της ηρωίδας μου, της Παυλής, στο εξώφυλλο του βιβλίου, «φωτογράφισε» κυριολεκτικά τη σύλληψη της μορφής της μέσα στο μυαλό μου. Η Παυλή είναι ένα πάλλευκο Ρόδο, που είχε την ατυχία να φυτρώσει σε έναν ξεχασμένο κήπο. Η ύπαρξή της εξαρτάται συχνά από τις διαθέσεις διάφορων «κηπουρών». Όμως, για να θυμηθούμε τον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και τον Ουμπέρτο Έκο, η ευωδία του Ρόδου είναι μοναδική και αμετάβλητη, όποιο κι αν είναι το όνομά του. Όποιο κι αν είναι, δηλαδή, το «περιτύλιγμα» που θα του δώσουν οι άνθρωποι και η συγκυρία.
– Έχετε γράψει βιβλία και θεατρικά έργα για παιδιά. Διακριθήκατε, βραβευτήκατε και αποσπάσατε έπαινο από τη γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά για το έργο σας Νινιάν. Ποια η θέση της τέχνης στη ζωή σας;
Για μένα η Τέχνη είναι η καθημερινότητά μου. Δεν υπάρχει στιγμή που μένω ασυντρόφευτη από κάποια μορφή της. Ακόμα και στις ώρες της δουλειάς, «ξεκλέβω» από το Διαδίκτυο δυο στίχους για τη μέρα… Εκτιμώ, επίσης, ιδιαίτερα τους καλλιτέχνες, σαν ένα ξεχωριστό είδος ανθρώπων που φέροντας «Σφραγίδα Δωρεάς» συμπυκνώνουν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και αλλάζουν τη ζωή, ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν το συνειδητοποιούν οι ίδιοι.
– Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι η γραφή παιδικού βιβλίου;
Η συγγραφή για παιδιά είναι ιδιαίτερα δύσκολο είδος, γιατί το ενδιαφέρον του παιδιού χάνεται εύκολα και η προσοχή του διασπάται ευκολότερα. Οι μικροί αναγνώστες είναι ένα «στοίχημα» που κερδίζεται γραμμή-γραμμή και σελίδα τη σελίδα. Και αυτό υπαγορεύει τη χρήση ιδιαίτερων λογοτεχνικών μέσων και τεχνικών που ποικίλλουν, μάλιστα, ανά ηλικία. Ιδιαίτερα, απαιτητική, επίσης, είναι η επιλογή περιεχομένου, γλώσσας και τίτλου. Η συγγραφή για παιδιά, εκτός από Τέχνη, είναι και ξεχωριστή επιστήμη…
– Πώς βλέπετε το συγγραφικό τοπίο την εποχή της κρίσης;
Η Ελλάδα ήταν πάντοτε μια χώρα με εξαρτημένη οικονομία και οι Έλληνες ήταν πάντοτε ένας φτωχός λαός ακόμα και στις εποχές που το ξεχνούσαν ή το αγνοούσαν. Αυτό, όμως, δεν «στοίχισε» ποτέ λογοτεχνικά… Η ελληνική λογοτεχνική δημιουργία ακολουθεί μια αδιάλλειπτη, συνεχή και λαμπρή πορεία με εξαιρετικά δείγματα. Ενδεχομένως, ως λαός ανάδελφος και με γλώσσα ανάδελφη να μην μπορέσουμε ποτέ να «εξαργυρώσουμε» την ποιότητα στην οικονομική επιτυχία ενός Χάρρυ Πότερ, ας πούμε. Όμως αυτό, υπό μία έννοια, είναι και μία δικλείδα μη έκπτωσης όσον αφορά τη λογοτεχνικότητα της δημιουργίας μας. Οπότε αισιοδοξούμε και συνεχίζουμε…
– Ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από το πόνημά σας;
Θα ήθελα να δείξω στους αναγνώστες μας πως υπάρχουν πτυχές του παρελθόντος, πολύ κοντά μάλιστα στην πολιτισμική νεοελληνική καθημερινότητα, που παραμένουν εντελώς άγνωστες ή μισοφωτισμένες… Και θα ήθελα να δείξω μέσα από τη δουλειά μου πως η ιστορία μπορεί να είναι ένα πολύ γοητευτικό ανάγνωσμα.
– Τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους αγαπημένους μας αναγνώστες;
Να τους ανταποδώσω την αγάπη και τις ευχές που μου στέλνουν δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να τους ευχηθώ από καρδιάς το διάβασμα να αλλάξει τη ζωή τους.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Στη Βουλγαρία των Βογιάρων αριστοκρατών και των υποτελών τους Σλάβων, τον 9ο αι., ο νέος χαγάνος Βόρις προσπαθεί να εξοµαλύνει τις σχέσεις του µε το Βυζάντιο σκεφτόµενος σοβαρά τον εκχριστιανισµό του λαού του. Στην Κωνσταντινούπολη, ο νεαρός αυτοκράτορας Μιχαήλ (διάδοχος του Θεοφίλου) επιδιώκει την προσέγγιση µε τον Βόρι οργανώνοντας εµπορικές αποστολές και γάµους Βούλγαρων ευγενών µε Βυζαντινές νύφες.Σε µία τέτοια γαµήλια συµφωνία αποστέλλεται ως νύφη η Παυλή µε συνοδούς τους κηδεµόνες της, που βιάζονται να την ξεφορτωθούν, και τον κρυφά ερωτευµένο µαζί της Σισίνη.Την καθορισµένη µέρα του γάµου, όµως, ένας φόνος πυροδοτεί ένα νοσηρό κλίµα πολιτικής συνωµοσιολογίας και οι Αρχές έχουν κάθε λόγο να υποπτεύονται τον Σισίνη. Ένας δεύτερος, απροσδόκητος φόνος θα ανατρέψει τα δεδοµένα…Η περιπέτεια µιας απαγορευµένης αγάπης µέσα στις ατραπούς του αγνώστου, η προσπάθεια των απλών και ανώνυµων ηρώων να κρατήσουν όρθια την ύπαρξή τους όταν η Ιστορία προελαύνει καλπάζοντας…
SONY DSC
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.