Συγγραφείς του βιβλίου «Δύο στιγμές ζωής» – Εκδόσεις «Λιβάνη»
Μια ζωή μαζί! Στη δουλειά, στην καθημερινότητα, στα όνειρα, στα ταξίδια. Μαζί και από τα πρώτα λογοτεχνικά τους βήματα. Εκείνος στην έρευνα, εκείνη στο κέντημα των λέξεων. Εκείνος αναζητώντας τη διασταύρωση των στοιχείων, εκείνη στη διανομή των ρόλων και την επιλογή των διαλόγων. Δίπλα στους αληθινούς χαρακτήρες, πάντα οι φανταστικοί ήρωες του ζευγαριού, που είτε τους ακολουθούμε σε παλιότερες εποχές, είτε τους βλέπουμε να περπατούν δίπλα μας και να μας χαμογελούν. Όπως λένε στο Vivlio-life ο Γιάννης και η Μαρίνα Αλεξάνδρου, κάθε Άνοιξη βγάζουν κι ένα καινούριο βιβλίο και αυτό που θέλουν, είναι να καταφέρουν, τα βιβλία τους να αφήνουν ένα συγκεκριμένο και μοναδικό αποτύπωμα στη μνήμη του αναγνώστη.
Ιστορίες ανθρώπων που έζησαν σε χαμένες πατρίδες, συμμετείχαν στην ανταλλαγή πληθυσμών, ένιωσαν βαριά στην ψυχή τη σκιά του πολέμου κι έφθασαν στο σήμερα για να αναμετρηθούν με τις αναμνήσεις και να κλείσουν τις πληγές. Και όμως καταφέρατε να χωρέσετε όλες αυτές τις ιστορίες σε… «Δυο στιγμές ζωής». Μιλήστε μας για το νέο σας βιβλίο.
Πριν από αρκετά χρόνια κάναμε μία παρουσίαση στη Δράμα και μιλήσαμε με μία κυρία που βουρκωμένη μας διηγήθηκε τι συνέβη στη γιαγιά της που η καλύτερη φίλη της, μία τουρκάλα, έχασε το παιδί της 2 μήνες πριν αναγκαστεί να φύγει με την ανταλλαγή των πληθυσμών. ‘Όρκισε τη γιαγιά της κυρίας να ανάβει το καντηλάκι στον τάφο του γιού της. Μετά από ένα χρόνο το μουσουλμανικό νεκροταφείο έγινε πλατεία με ένα παρκάκι. Όμως για τριάντα χρόνια η γιαγιά έγραφε στη φίλη της πως πήγε πάλι και άναψε το καντήλι και περιποιήθηκε τον τάφο… Τι άλλο να πούμε λοιπόν από άλλη μια στιγμή ζωής.
Η χώρα των δράκων η Κίνα, η πόλη των γλάρων η Κωνσταντινούπολη, το θρυλικό τρένο της απόλυτης πολυτέλειας το Οριάν Εξπρές, ο πορθμός που χωρίζει την ηπειρωτική Ευρώπη από την Μεγάλη Βρετανία η Μάγχη, το βροχερό Λονδίνο, δένουν πραγματικά, πολύ αρμονικά με το άρωμα Ελλάδας που αναδύεται από το βιβλίο σας. Χάρηκαν οι αναγνώστες σας αυτό το ταξίδι; Τι μηνύματα έχετε;
Μας κάνει εντύπωση και μας δίνει κουράγιο πως το τυπικό και κυρίαρχο μήνυμα των αναγνωστών είναι: Διαβάζω το ΧΧΧΧ βιβλίο σας και ταξιδεύω τόσο όμορφα!
Τόσο τα όμορφα χρώματα του εξωφύλλου, με το κόκκινο να κυριαρχεί, όσο και η εναλλαγή των εικόνων και των χρωμάτων στις εσωτερικές σελίδες κρατούν την ανάγνωση σε μια εγρήγορση που η ένταση, τα αισθήματα και η πλοκή την κάνουν μεγαλύτερη. Πιστεύετε μετά τη συγγραφή είκοσι δύο βιβλίων πως έχετε τη σωστή «συνταγή» για ένα καλό μυθιστόρημα;
Προσπαθούμε να βγάζουμε ένα βιβλίο κάθε χρόνο και να κυκλοφορεί στο τέλος της άνοιξης. Την αρχή του καλοκαιριού αρχίζει η κλασική κουβέντα μεταξύ μας: Σε ποια μέρη και σε ποια ιστορική εποχή θα είναι το καινούργιο μας. Αυτό είναι μία «συνταγή»; Ε, ναι είναι η «συνταγή» που μας βγαίνει αυθόρμητα κάθε φορά, γιατί μας αρέσουν πολύ τα ταξίδια. Έλα όμως που μας αρέσουν και οι ιστορίες!!! Αυτές που μας διηγούνται φίλοι, αναγνώστες, γνωστοί και άγνωστοι. Αυτές που μαθαίνουμε από κάποιο ιστορικό βιβλίο ή σε κάποιο μουσείο. Και βέβαια οι καλές νοικοκυρές ξέρουν να προσθέτουν κάποιο υλικό «εκτός συνταγής», για να νοστιμίσει το φαγητό ή να δέσει το γλυκό.
Γνωρίζοντας πως επιλέγοντας το βιβλίο σας θα διαβάσει πραγματικά βιώματα ανθρώπων ο αναγνώστης, πιστεύω πως δίνει μεγαλύτερη προσοχή στις λεπτομέρειες. Πόσο σας γοητεύουν οι αληθινές ιστορίες;
Ο Σαίξπηρ είχε πει «Η αληθινή ζωή είναι η μεγαλύτερη και καλύτερη θεατρική σκηνή»
Ποιος σας διηγήθηκε την ιστορία της Ξανθής και του Μάρκου;
Αυτό ειλικρινά δεν μπορούμε να το αποκαλύψουμε.
Ανεκπλήρωτη η αγάπη των δυο βασικών ηρώων σας. Τα μονοπάτια της ζωής, όμως, θα σμίξουν τα βήματά τους. Ποια ήταν τα συναισθήματα που εισπράξατε όταν σας διηγήθηκαν αυτή τη συγκινητική ιστορία;
Δεν είχαμε καιρό για συναισθήματα. Τρέξαμε να τη γράψουμε χωρίς να ξεχάσουμε κάτι.
Ο αστυνόμος Στέφανος Λύτρας θα κληθεί να διαλευκάνει τις δυο αυτές υποθέσεις. Αυτός ο άντρας πόσο θα μπλέξει τη ζωή του με τη ζωή των υπολοίπων;
Έμπλεξε σε όλη σχεδόν τη πλοκή.
Αν θέλαμε να βάλουμε μια ταυτότητα στις «Δυο στιγμές ζωής» θα το χαρακτηρίζαμε αισθηματικό ή κοινωνικό; Ιστορικό ή αστυνομικό μυθιστόρημα;
Θέλουμε να καταφέρουμε τα βιβλία μας να αφήνουν ένα συγκεκριμένο και μοναδικό αποτύπωμα στη μνήμη του αναγνώστη και να τώρα που μας ρωτάτε μας έρχεται να το εκφράσουμε πολύ απλά: Ένα βιβλίο που σε μαθαίνει κάτι ενδιαφέρον από ιστορία και από ταξίδια σε άλλα χρόνια και άλλα μέρη, ένα βιβλίο που έχει ένα ηθικό δίδαγμα, ένα βιβλίο με περιπέτεια και πλοκή που δεν σε αφήνει να μην το τελειώσεις γιατί το βαρέθηκες.
Όταν τα μπορέσουμε όλα αυτά θα είμαστε πολύ ικανοποιημένοι.
Η συγγραφή είναι μόνο δική σας υπόθεση κυρία Μαρίνα Αλεξάνδρου;
Να βρούμε μία πετυχημένη παρομοίωση; Σκεφθείτε ένα οδηγό σε μία πόλη που δεν έχει ξαναπάει με ένα συνοδηγό που έχει ζήσει 40 χρόνια εκεί. «Στα 50 μέτρα δεξιά, στην πλατεία πάρε το στενό αριστερά, πρόσεχε έχει ΣΤΟΠ, άναψε τα φώτα μπαίνουμε σε τούνελ κλπ κλπ». Βέβαια!!! Η συγγραφή είναι μόνο δική μου υπόθεση.
Το βιβλίο συμβαδίζει με τα ιστορικά γεγονότα. Την έρευνα – όπως και σε κάθε σας βιβλίο αναλάβατε και ολοκληρώσατε εσείς κύριε Γιάννη Αλεξάνδρου. Πόσο διαρκεί η μελέτη σας και πόσο χώρο καταλαμβάνει στο μυθιστόρημα η ιστορική αλήθεια;
Η γνώση για τα ιστορικά κομμάτια έρχεται με τη μελέτη και διαρκεί ανάλογα πόσο γνωστή μας είναι η ιστορική περίοδος. Φροντίζουμε να μην αλλάζουμε καθόλου το γενικό ιστορικό πλαίσιο και να προσαρμόζουμε την πλοκή σε αυτό.
Πού ανατρέχετε για τη συλλογή πληροφοριών και πώς τις διασταυρώνετε; Εμπιστεύεστε το διαδίκτυο και τις απεριόριστες δυνατότητές του;
Οι πηγές μας είναι τρεις: 1. Οι παλιές καλές εγκυκλοπαίδειες όπως ο ΠΥΡΣΟΣ και ο ΗΛΙΟΣ 2. Το διαδίκτυο 3. Η κλασική λογοτεχνία.
Και πάλι ένα παράδειγμα: Θέλουμε να περιγράψουμε ένα επεισόδιο σε ένα παλιό ιστιοφόρο. Πού θα βρούμε καλύτερη πληροφόρηση από ένα θαλασσινό διήγημα του Καρκαβίτσα.
Περιγράψτε μας Γιάννη και Μαρίνα Αλεξάνδρου μια μέρα σας στο σπίτι μετά τη δουλειά πάνω από χειρόγραφα και ιστορικά βιβλία…
Ααα είναι πολύ απλό αλλά δεν είναι στο σπίτι.
Μαρίνα: Κουράστηκα σήμερα. Δεν αντέχω ούτε να ζεστάνω τα μακαρόνια
Γιάννης: Πάμε δίπλα στο Πράσινο Πιπέρι για σουβλάκι;
Μαρίνα: Φύγαμεεεε
Έχετε σκεφτεί ποτέ, κυρία Μαρίνα ένα μυθιστόρημα χωρίς τη συνδρομή του Γιάννη;
Πράγματι τώρα που το λέτε: Δεν έχω σκεφτεί ένα μυθιστόρημα χωρίς τους καυγάδες με το Γιάννη για το όνομα της πρωταγωνίστριας, το επώνυμό της και το ρόλο της στην υπόθεση. Δεν έχω σκεφτεί πώς θα ήτανε χωρίς να με διακόπτει όταν γράφω το δεύτερο κεφάλαιο για να μου πει την ιδέα του για το τέλος!!! Σταματάω εδώ.
Κύριε Γιάννη έχετε σκεφτεί να γράψετε ένα βιβλίο που χρειάζεται μόνο ιστορική έρευνα και μόνο τη δική σας υπογραφή;
Το σκέφτηκα κάποτε που μάζευα στοιχεία όλη την ημέρα για τον Καποδίστρια. Πάνω εκεί που έκλειναν τα μάτια μου από την κούραση εισβάλει η Μαρίνα και λέει: Έχω μία φοβερή ιδέα! Να μην αφήσουμε να γίνει η δολοφονία του Καποδίστρια και να περιγράψουμε την εποχή εκείνη βάζοντάς τον να κυβερνάει 20 χρόνια την Ελλάδα!
Θυσιάσατε κι οι δυο κάποια έξοδό σας, ένα ταξίδι, ή μια προσωπική στιγμή για να ολοκληρώσετε ένα κεφάλαιο, να προσθέσετε στοιχεία στην πλοκή σας ή να δώσετε λύση σ’ ένα συγγραφικό αδιέξοδο;
Έχετε ακούσει κάποιους να λένε: Όταν βγω στη σύνταξη θα έχω χρόνο να ταξιδεύω, να έχω προσωπικές στιγμές, να μην κοιτάω το βράδυ το ρολόι σε ένα υπέροχο ταβερνάκι στην παραλία. Τα λέμε και εμείς αυτά αλλά δεν θέλουμε να βγούμε στη σύνταξη!
Τα περισσότερα από τα εξώφυλλα των βιβλίων σας έχουν όμορφα γυναικεία πρόσωπα. Είναι οι γυναίκες εκείνες που διαβάζουν περισσότερο τα μυθιστορήματά σας;
Ναι η πλειοψηφία του αναγνωστικού κοινού είναι οι γυναίκες. Έχουμε και άντρες που μας διαβάζουν και είναι οι πιο φανατικοί μας αναγνώστες.
Είμαι σίγουρη πως το επόμενο βιβλίο σας βρίσκεται σε καλό δρόμο…
Σίγουρα είναι σε καλό δρόμο γιατί σε λίγο φτάνει στο τυπογραφείο.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Δυο στιγμές της ζωής το χθες και το σήμερα. Χθες, το ταξίδι στην αυτοκρατορική Κίνα, η άφιξη με το Οριάν Εξπρές στην Κωνσταντινούπολη κι αργότερα μια καινούρια αρχή στη Θεσσαλονίκη και στο προπολεμικό Λονδίνο. Στα μονοπάτια της ζωής, η Ξανθή διασταυρώνεται με τον Μάρκο, την ανεκπλήρωτη αγάπη από τη χαμένη πατρίδα. Μετά έρχεται ο Πάτρικ, ο πληθωρικός Άγγλος ρεπόρτερ, που μαζί διασχίζουν τη Μάγχη, ενώ στην Ευρώπη πέφτει η σκιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η απελευθέρωση τη φέρνει πίσω στην Ελλάδα για να χτίσει με πάθος και πείσμα από την αρχή τη ζωή της. Σήμερα, η Σόνια, απόγονος του Μάρκου, εμπλέκεται ερωτικά με δύο άντρες, τον Λεωνίδα και τον Μάνο. Δυο φόνοι που θα διαδραματιστούν μπροστά στα μάτια της είναι το μοιραίο σταυροδρόμι που θα την παγιδέψει στον ιστό της αράχνης των μεγάλων συμφερόντων και του ξεπλύματος χρημάτων. Ο αστυνομικός Στέφανος Λύτρας θα αναλάβει να ξεσκεπάσει τους φόνους, τη διαπλοκή και τα αφανέρωτα μυστικά, ώστε τα σκοτάδια να διαλυθούν και να έρθει η κάθαρση και η δικαιοσύνη. Ο μεγάλος πολυέλαιος της αίθουσας έπεσε στο δάπεδο κάνοντας τρομακτικό θόρυβο. Γυαλιά εκτινάχθηκαν παντού, τραυματίζοντας πολύ κόσμο. Κανείς δεν μπόρεσε να δει τον δολοφόνο, μέσα στον χαμό που ακολούθησε τους πυροβολισμούς. Ένα φαναράκι φώτιζε τον χώρο, που ήταν απέριττος, με μόνο ένα μεγάλο παχύ χαλί πάνω στο δάπεδο. Της είχαν πει ότι οι Κινέζοι Μαντσού είχαν ευγενικούς τρόπους και να μη φοβάται. Καθώς προχωρούσε πίσω από τη θεραπαινίδα, για να πάει στον αφέντη της, εκείνη έτρεμε… Τους συνεπήραν τα φιλιά και τα αγγίγματα. Κρυφές επιθυμίες που και οι δυο από παλιά είχαν θάψει μέσα τους. Ένας άντρας και μια γυναίκα ήταν, σε στιγμές δυνατού έρωτα. Επιθυμούσαν χρόνια ο ένας τον άλλο, από την πρώτη κιόλας ματιά, εκεί στο πατρικό της, στο Πέραν. Στάθηκε ψηλά στη γέφυρα του Λονδίνου, κοιτώντας το ποτάμι κάτω και την πόλη γύρω. Το βλέμμα της χάθηκε στον σκούρο ορίζοντα. «Δε θα αφήσω τη ζωή να με δαμάσει, θα τη νικήσω». Ποιοι είχαν συμφέρον να κλείσουν τα στόματα και γιατί;
Βιογραφικό
O Γιάννης και η Mαρίνα Aλεξάνδρου, γεννήθηκαν στην Aθήνα. Mόλις παντρεύτηκαν, έβαλαν μπροστά την τεχνική εταιρεία που έχουν, στην οποία εργάζονται μαζί μέχρι σήμερα. Oι δυο τους έχουν ένα γιο. O Γιάννης σπούδασε μηχανολόγος ηλεκτρολόγος στο Πολυτεχνείο του Άαχεν στη Γερμανία και έκανε διδακτορικό στους αυτοματισμούς στο Πολυτεχνείο του Mιλάνου. Mιλάει γερμανικά, ιταλικά, γαλλικά και αγγλικά. H Mαρίνα σπούδασε διακόσμηση στη Σχολή Bακαλό στην Aθήνα και στην Aνωτάτη Σχολή Kαλών Tεχνών του Mιλάνου. Mιλάει γαλλικά και ιταλικά. Ήταν υποψήφια για το βραβείο «Γυναίκα της Χρονιάς 2008» του περιοδικού Life & Style. Το ζευγάρι είναι στον συγγραφικό χώρο πάνω από είκοσι χρόνια με μεγάλες επιτυχίες. Tο πρώτο τους μυθιστόρημα, Tο Mυστικό της Eρήμου, κυκλοφόρησε το 1996, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.