Η Ντούλα Λιβιεράτου προέβη σε μια πράξη άκρως πρωτοποριακή για την εποχή του 1900. Απήγαγε τον μνηστήρα της, τον Μπάμπη Λιβιεράτο γιατί ύστερα από πέντε χρόνια αρραβώνος δεν την είχε παντρευτεί ακόμη.
Η συγγραφέας, απόγονος της Ντούλας, μας διηγείται τη ζωής της. Αναφέρεται σε δύσκολα χρόνια, τότε που οι άντρες ήταν οι αφενταδες, σε χρόνια που τα ήθη και τα έθιμα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας εκείνων των καιρών.
Ένα κορίτσι με θέλησή και πείσμα, διεκδίκησε αυτό που ποθούσε και λαχταρούσε η καρδιά της. Με επιμονή και υπομονή κατέκτησε την κορυφή της ίδιας της ζωής της!
Πάλεψε για τα όνειρα της και απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να θέλεις αληθινά να το αποκτήσεις. Πήγε ενάντια στον καθωπρεπισμό χωρίς να κοιτάξει πίσω της.
Μια γλυκόπικρη αληθινή ιστορία που ταρακουνά τα εσώψυχα όσων δειλιάζουν μπροστά στην αγάπη και στην ίδια τη ζωή!

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave