Κλαίρη Θεοδώρου: συνέντευξη στη Μαρία Τσακίρη

Συγγραφέας του βιβλίου «Τρεις ερωτήσεις» – Εκδόσεις Ψυχογιός

«Σου αρέσει η βροχή;», «Τι γνώμη έχεις για τη μαρμελάδα βερίκοκο;», «Τραγουδάς κρυφά στο μπάνιο;» Τρεις ερωτήσεις που η Κλαίρη Θεοδώρου χαρακτηρίζει «εκτός τόπου και χρόνου», δίνοντάς σου συγχρόνως την άκρη ενός μπερδεμένου κουβαριού για να το ξεμπερδέψεις. Όταν τα καταφέρεις και αφού παιδέψεις αρκετά το μυαλό σου – κάτι που γνωρίζει πολύ καλά να κάνει η συγγραφέας – αντιλαμβάνεσαι πως μόνο άσχετες δεν είναι οι «Τρεις ερωτήσεις» της, επειδή έχει ήδη καταφέρει να σε πάρει μαζί της σε μια γκρίζα περίοδο της Ευρώπης και σ’ ένα τόπο που η Ιστορία λάτρεψε να μελετά. Στο Βερολίνο της δεκαετίας του ‘60. Την πόλη που χωρίστηκε στα δυο μαζί και οι ψυχές των κατοίκων της, το σκοτεινό παρελθόν της οποίας, όπως λέει στο Vivlio-life, ανέκαθεν τη γοήτευε. «Νομίζω ότι, αν υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα, σίγουρα έχω ζήσει κάποια στιγμή εκεί… Το Βερολίνο εκτός από τον τόπο στον οποίο εξελίσσεται η δράση, αποτελεί όντως και κάτι πολύ πιο σημαντικό. Είναι η ίδια η πόλη και τα μυστικά της που συμμετέχουν στην ιστορία, άλλωστε το Τείχος κινεί στην προκειμένη περίπτωση όλα τα νήματα. Τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Το φάντασμά του είναι και θα είναι για πάντα εκεί».

• «Ένα καθαρόαιμο crime με έντονα στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ και ιστορικό υπόβαθρο». Έτσι χαρακτηρίζετε το μυθιστόρημά σας και η αλήθεια είναι πως τα «βαθιά μονοπάτια» που σας οδήγησαν οι «Τρεις ερωτήσεις» και εξέπληξαν, όπως γράφετε πρώτη και καλύτερη εσάς, εξέπληξαν κι εμάς, ευχάριστα. Δώσατε τον ίδιο χώρο και στα τρία αυτά λογοτεχνικά είδη στο βιβλίο σας;
  Καταρχάς ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Ναι, στις ΤΡΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ παντρεύονται και τα τρία αυτά λογοτεχνικά στοιχεία. Πρόκειται άλλωστε για τα είδη που λατρεύω κι εγώ η ίδια να διαβάζω.
• Πρέπει να σας πω, ότι παρατηρώντας το επιβλητικό του εξώφυλλο, αναρωτήθηκα ποιες μπορεί να είναι οι «Τρεις ερωτήσεις», γνωρίζοντας πάνω κάτω τι ακριβώς πραγματεύεται. Και η αλήθεια είναι πως έπεσα έξω σε κάθε απάντηση. Το ξέρατε πως θα αιφνιδιάσετε τους αναγνώστες σας, έτσι δεν είναι;
  Η αλήθεια είναι πως ναι. Και πάντα απολαμβάνω αυτό το παιχνίδι του μυαλού. Μου αρέσει να «ιντριγκάρω» τον αναγνώστη και να τον βάζω σε διαδικασία σκέψης και αναζήτησης, ανατρέποντάς του όμως στη συνέχεια ξανά και ξανά όσα έχει θεωρήσει ως δεδομένα. Το παιχνίδι της εξαπάτησης και της «οφθαλμαπάτης» είναι ό,τι πιο απολαυστικό μέσα σε ένα αστυνομικό βιβλίο, ιδίως όταν αυτό είναι αποτέλεσμα λογικής και τεκμηριωμένης σκέψης.
• Τρεις ερωτήσεις, λοιπόν «εκτός τόπου και χρόνου» όπως διαβάζω, που σε κάνουν να σκεφτείς πως κάτι δεν πάει καλά με τον άνθρωπο που τις απευθύνει. Και, πράγματι, τίποτε δεν πάει καλά με τον πρώτο ήρωα που μας συστήνετε. Ποιος είναι ο Μπέρνχαρντ Βάγκνερ – κατά κόσμον Μπένι;
  Ο Μπέρνχαρντ Βάγκνερ -ή αλλιώς Μπένι- είναι ο άλλοτε σπουδαίος και τρανός αστυνομικός διευθυντής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Αστυνομίας του Βερολίνου που πλέον όμως βρίσκεται έγκλειστος, καταδικασμένος σε δις ισόβια, στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα Tegel. Ωστόσο την υπόθεση του κατά συρροή «Δολοφόνου του Ανατολικού Μπλοκ» προσφάτως έχει αναλάβει, μαζί με την καινούργια συνεργάτιδά του Βανέσα Σουλτς, ο αστυνομικός Μάρκους Κέλερ, γαμπρός του Μπένι. Και αυτό γιατί ο Μπένι έχει θεωρηθεί ένοχος για τις ειδεχθείς δολοφονίες της κόρης και της εγγονής του -συζύγου και κόρης του Μάρκους αντίστοιχα- οι οποίες μάλιστα έχουν δολοφονηθεί σχεδόν πανομοιότυπα με τον τρόπο που χρησιμοποιεί και ο καινούριος δράστης. Στη φυλακή αρχίζει ο Μπένι να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, εμμονικά σχεδόν τις τρεις αυτές ερωτήσεις: «Σου αρέσει η βροχή;», «Τι γνώμη έχεις για τη μαρμελάδα βερίκοκο;», «Τραγουδάς κρυφά στο μπάνιο;»
• Εσείς χρειαζόσασταν τρεις άσχετες ερωτήσεις. Εμείς είπαμε “ναι” στην πρόκληση και προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι που μας βάλατε. Το ερώτημα είναι πώς καταλήξατε στις συγκεκριμένες ερωτήσεις και πόσες άλλες απορρίψατε πριν παραδώσετε το κείμενό σας…
  Είναι περίεργο, αλλά πρώτα ήρθαν στο μυαλό μου οι τρεις συγκεκριμένες ερωτήσεις -μη με ρωτήσετε πώς και γιατί, ειλικρινά, δεν ξέρω να σας απαντήσω- και στη συνέχεια στήθηκε όλο το βιβλίο γύρω από αυτές.
• Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των δολοφονιών είναι εκείνες οι στιγμές που άρχισε να υψώνεται το Τείχος που χώρισε το Βερολίνο στα δυο. Είναι, βέβαια κι ένα δαχτυλίδι που χτίζεται μέσα στο τσιμεντένιο τέρας. Να φανταστούμε πως οι συγγραφικές ανατροπές που άλλοτε πιστεύουμε πως λύνουν τον γρίφο και άλλοτε μας γυρίζουν την πλάτη περιπαικτικά σταματούν λίγο πριν την τελευταία παράγραφο;
  Έτσι ακριβώς! Αυτή δεν είναι όμως και η γοητεία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος εντέλει;
• Μάρκους Κέλερ. Επιθεωρητής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών στο Βερολίνο, που μαζί με την Βανέσα Σουλτς αναλαμβάνουν να εξιχνιάσουν την υπόθεση. Ποια από τις δυο προσωπικότητες αναγκαστήκατε λόγω πλοκής να ψυχογραφήσετε βαθιά, ώστε να μας δώσετε με λεπτομέρειες τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του;
  Και τις δύο. Όπως άλλωστε ισχύει και για όλους τους χαρακτήρες -πρωταγωνιστικούς και μη- στα βιβλία μου. Είναι πολύ σημαντική για μένα η σωστή σκιαγράφηση των ηρώων. Μονάχα έτσι μπορώ να τους αντιμετωπίσω ως «αληθινούς» ανθρώπους με πάθη, αδυναμίες, επιθυμίες, καθήκον, αρετές…
• Βερολίνο. Είναι η πόλη που «κλέβει» τα φώτα από τους καλούς και κακούς της μυθοπλασίας και τα στρέφει πάνω της, επειδή έχει κερδίσει τον τίτλο της απόλυτης πρωταγωνίστριας. Δικαίως, πιστεύετε;
  Ανέκαθεν με γοήτευε το Βερολίνο και το σκοτεινό παρελθόν του. Νομίζω ότι, αν υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα, σίγουρα έχω ζήσει κάποια στιγμή εκεί. Στις ΤΡΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ λοιπόν, το Βερολίνο εκτός από τον τόπο στον οποίο εξελίσσεται η δράση, αποτελεί όντως και κάτι πολύ πιο σημαντικό. Είναι η ίδια η πόλη και τα μυστικά της που συμμετέχουν στην ιστορία, άλλωστε το Τείχος κινεί στην προκειμένη περίπτωση όλα τα νήματα. Τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Το φάντασμά του είναι και θα είναι για πάντα εκεί.
• «Ich bin ein Berliner – Είμαι ένας Βερολινέζος». Το είπε ο Τζον Κένεντι σε ομιλία του στο Δυτικό Βερολίνο το 1963. Η έκφραση έμεινε στην ιστορία αλλά την υιοθέτησαν και όσοι ασχολήθηκαν με την πόλη είτε συγγραφικά, είτε κινηματογραφικά, είτε επειδή κάποτε βρέθηκαν εκεί. Πόσο Βερολινέζα νιώσατε καθώς “τριγυρνούσατε” στους σκοτεινούς δρόμους της;
  Λιγότερο απ’ όσο θα ήθελα. Γιατί το Βερολίνο δεν σου αποκαλύπτεται ποτέ τελείως. Κρατάει πάντα άσους στο μανίκι του, κρύβει καινούργιες εκπλήξεις κάθε φορά που αποφασίζεις να ασχοληθείς μαζί του λιγάκι περισσότερο. Ίσως εντέλει όμως, αυτή ακριβώς να είναι και η γοητεία του.
• Ποιο άλλο σπουδαίο ιστορικό γεγονός της παγκόσμιας Ιστορίας, πιστεύετε πως θα μπορούσε να συνδυαστεί ιδανικά με το crime και το θρίλερ; Το ρωτώ επειδή είμαι σίγουρη πως ήδη έχετε στήσει την πρώτη σας ανατροπή.
  Νομίζω ότι επάξια θα στεκόταν στο ρόλο της ως ατμοσφαιρικό noir σκηνικό και η Αβάνα στην Κούβα. Μια πόλη πλούσια σε αντιθέσεις, με επίσης άπειρα σκοτεινά μυστικά, ίντριγκες, δολοπλοκίες και «υπόγειες» υποθέσεις που ξεπερνούν την περίοδο του ψυχρού πολέμου και εκτείνονται μέχρι το σήμερα. Παρόλα αυτά δεν βρίσκεται η Αβάνα (ακόμα) στο επίκεντρο της (συγγραφικής) προσοχής μου κι ας με έχει συνεπάρει όσες φορές την έχω επισκεφτεί.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
«ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΒΡΟΧΗ;» «ΤΙ ΓΝΩΜΗ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΙΚΟΚΟ;» «ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ ΚΡΥΦΑ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ;»
Τρεις ερωτήσεις, μία πτήση στο παρελθόν και ένα δαχτυλίδι με ένα σκοτεινό μυστικό που χτίζεται μέσα στο Τείχος του Βερολίνου.

Ο Μάρκους Κέλερ, επιθεωρητής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών στο Βερολίνο, αναλαμβάνει μαζί με την καινούργια συνάδελφό του, Βανέσα Σουλτς, την εξιχνίαση μιας σειράς άγριων δολοφονιών. Όλες συνδέονται με το ζοφερό παρελθόν του Ανατολικού Βερολίνου και του Τείχους που χώρισε την πόλη και τους ανθρώπους της στα δύο. Τα θύματα θυμίζουν σπασμένες κούκλες, καθώς ο δράστης τα συνθλίβει με σφυρί, αφήνοντας όμως ανέγγιχτα τα πρόσωπά τους. Με τον ίδιο τρόπο έχουν δολοφονηθεί λίγους μήνες πριν η σύζυγος και η κόρη του Κέλερ, ενώ για το έγκλημα έχει συλληφθεί ο πεθερός του, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών. Ένα παιχνίδι με τον χρόνο ξεκινά, όπου κανείς και τίποτα δεν είναι αυτά που φαίνονται. Διπλοί πράκτορες της Στάζι, παράνομοι έρωτες, αμαρτίες γονέων που παιδεύουν τα τέκνα, θάνατος, προδοσία και οδύνη δημιουργούν ένα ασφυκτικό σκηνικό στο παρελθόν που στοιχειώνει πλέον το παρόν. Οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Και οι τρεις ερωτήσεις είναι μονάχα η αρχή. Ή το τέλος!

Βιογραφικό
Η Κλαίρη Θεοδώρου γεννήθηκε στην Ελλάδα και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Γερμανία. Ζει στην Αθήνα με τον άντρα της και τα σκυλιά τους και λατρεύει τα ταξίδια. Έχει σπουδάσει Γερμανική Φιλολογία και Φωτογραφία κι έχει εργαστεί και στους δύο αυτούς τομείς επί σειρά ετών. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή, τη μετάφραση και την καλλιτεχνική φωτογραφία. Είναι μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας. ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ είναι το δεύτερο ατομικό αστυνομικό της μυθιστόρημα, προϊόν του πάθους της για μυστηριώδεις ιστορίες, παιχνίδια του μυαλού και ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της Η ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ, Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ, ΑΛΙΚΕΣ ΣΙΩΠΕΣ, ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ, ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ και, σε συνεργασία με τη Λένα Μαντά, τα πρώτα δύο βιβλία της σειράς ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save