Συγγραφέας του βιβλίου «Στο μονοπάτι του λιονταριού» – Εκδόσεις «Οσελότος»
Βάζοντάς μας «Στο μονοπάτι του λιονταριού», ο Αινείας Πετάνης μας κάνει μάρτυρες της κοινής ζωής ενός ζευγαριού με εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες. Από τη μια η Χριστίνα που υπηρετεί ως δικηγόρος το δίκαιο σε κάθε του μορφή και από την άλλη ο Νίκος, που μισεί φυλετικά τους πάντες. Αυτό που εύκολα μπορεί να διακρίνει ο αναγνώστης είναι πως «ο ρατσισμός καλλιεργείται από μικρή ηλικία και όσο μεγαλώνεις όλο και γιγαντώνεται». Όπως λέει στο Vivlio-life ο συγγραφέας «καιρός είναι οι παθογένειες του ρατσισμού να ξεπεραστούν όσο το δυνατόν ταχύτερα γίνεται. Είναι στο χέρι μας να αλλάξει τούτος ο κόσμος και ας μη περιμένουμε ούτε σωτήρες, ούτε μαγικά ραβδιά και ούτε κάποιο κοσμοϊστορικό γεγονός να αλλάξουν οι ισορροπίες της κοινωνίας. Ας πάρουμε τις τύχες αυτού του κόσμου οι άνθρωποι στα χέρια τους».
Ρατσισμός. Ένα κεφάλαιο της ελληνικής κοινωνίας, στο οποίο δυστυχώς ο επίλογος αργεί πολύ να γραφτεί. Πώς όμως «δένει» το θέμα με τον τίτλο του βιβλίου; Βάλτε μας «Στο μονοπάτι του λιονταριού».
Το μυθιστόρημα ξετυλίγει τις παθογένειες της ρατσιστικής κοινωνίας που ζούμε με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Η παρομοίωση του κοινωνικού αυτού φαινομένου με το λιοντάρι, έγκειται στο γεγονός της παρομοίωσης της “σιγουριάς” που έχει ένας ρατσιστής έναντι του θύματός του, με τη “σιγουριά” της αυτοκυριαρχίας του λιονταριού στη ζούγκλα, έναντι της αδυναμίας του στο υγρό στοιχείο. Πόσο “δυνατοί” νοιώθουν αμφότεροι στο “στοιχείο” τους και πόσο αδύναμοι νοιώθουν, όταν αναγκαστούν να βρεθούν αντιμέτωποι με κάτι άλλο εκτός αυτού.
Όταν ξεκινούσατε να γράφετε είχατε σκοπό να μας προβληματίσετε ως αναγνώστες και αν, ναι, πόσο εύκολο ήταν να το πετύχετε με την επινοημένη ιστορία σας;
Ασφαλώς. Σε όλα μου τα έργα σκοπό έχω να προβληματίσω τον αναγνώστη και να του δώσω τροφή για σκέψη με όποιο θέμα και αν καταπιαστώ. Θέλω να επινοώ χαρακτήρες και καταστάσεις εφάμιλλες της καθημερινότητάς μας, ώστε να μπορούν όλοι να ταυτιστούν με αυτές οι πάντες.
Νίκος και Χριστίνα. Δυο διαφορετικοί χαρακτήρες που όμως καταφέρνουν να συμβιώνουν στο ίδιο σπίτι. Μιλήστε μας για τους ήρωές σας.
Ο Νίκος Ανδριώτης είναι 40αρης υπάλληλος σε μια φαρμακοβιομηχανία. Μεγαλοαστός και προερχόμενος από τη Μικρά Ασία, μένει στην Αθήνα και είναι παντρεμένος δέκα χρόνια με τη Χριστίνα Δεληγιώργη. Εκείνη μεγαλοδικηγόρος, προερχόμενη από οικογένεια νομικών και υπηρέτης του δικαίου σε κάθε της μορφή. Η μόνιμη κόντρα και πάλη για τις κοινωνικές τους αντιλήψεις είναι το μόνιμο μοτίβο στο μυθιστόρημα και εν τέλει η πεμπτουσία της ιστορίας, η ίαση (ή μήπως όχι) του Νίκου.
«Βρίσκονται τόσο κοντά, αλλά βλέπουν τον κόσμο από τελείως διαφορετικές διόπτρες». Πόσο διαφορετικές;
Αρκετά θα έλεγα. Ο Νίκος άκαμπτος, απόλυτος, εριστικός και ισοπεδωτικός, βυθισμένος στο σκοτάδι της δικής του αλήθειας, υψώνει τείχη σε οτιδήποτε του αντιτίθεται και είναι διαφορετικό από εκείνον. Από την άλλη η Χριστίνα, θαρραλέα, δίκαιη, ειλικρινής και δυναμική, είναι η φωνή της λογικής στο σπίτι και η μόνιμη αχτίδα φωτός στη σκοτάδι του Νίκου.
Δώστε μας ένα παράδειγμα ρατσιστικής συμπεριφοράς του Νίκου και αντίδρασης της Χριστίνας για να μπούμε στα χνάρια της ζωή τους.
Ο Νίκος μισεί φυλετικά τους πάντες. Η Χριστίνα από την άλλη κάτω από την ομπρέλα της δικαιοσύνης θα αναλάβει αφιλοκερδώς την υπόθεση ενός αλλοδαπού υπαλλήλου και της γυναικάς του, σε εργατικά ζητήματα. Ακόμα ένα χάσμα ανάμεσα στο ζευγάρι, το οποίο θα γίνει και αντικείμενο εκτενής κόντρας μεταξύ τους.
Πώς ο ρατσισμός βρήκε χώρο και χρόνο για να διαβρώσει τον χαρακτήρα του Νίκου;
Ο ρατσισμός καλλιεργείται από μικρή ηλικία και όσο μεγαλώνεις όλο και γιγαντώνεται. Ο Νίκος, αν και προερχόμενος από οικογένεια μικρασιατικής καταγωγής δεν τον εμπόδισε να δείχνει με τον πιο απεχθή τρόπο τα “πιστεύω” του και τις μισαλλόδοξες αντιλήψεις του. Ο ίδιος ο εαυτός μας δίνει χώρο και χρόνο στο να γιγαντώσει μέσα μας.
Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η ζωή σε μία οικογένεια όταν υπάρχουν τόσο σημαντικές διαφορές στην αντίληψη δυο ανθρώπων;
Είναι σαφώς δυσκολότερο άνθρωποι με διαφορετικές αντιλήψεις να συμβαδίσουν ομαλά εντός και εκτός σπιτιού. Στη περίπτωση του Νίκου και της Χριστίνας, εκείνη ήταν που είδε τον Νίκο ως “πρόκληση” στη ζωή της να τον αλλάξει. Το αν τα κατάφερε ή όχι, η απάντηση εντός του βιβλίου.
Μπορεί μόνο η ρατσιστική συμπεριφορά να χωρίσει δυο ανθρώπους;
Το θέμα δεν είναι η ύπαρξη και μόνο μιας ρατσιστικής συμπεριφοράς, αλλά η μη συνειδητοποίηση της και η υποβάθμιση του συνανθρώπου σου επανειλημμένως. Φυσικά και μπορεί να οδηγήσει στον χωρισμό, αλλά ακόμα περισσότερο σε οδηγεί στο χωρισμό από την κοινωνία.
Είναι, όμως, ο χωρισμός μονόδρομος σε τέτοιες καταστάσεις; Ή αξίζει, τελικά, να πολεμήσει κανείς για να δώσει μια ευκαιρία στον άνθρωπο που αγαπά, κάνοντάς τον να δει τον κόσμο μέσα από τη δική του διόπτρα;
Δεν είναι δυστυχώς όλοι οι άνθρωποι σα τη Χριστίνα. Φυσικά έχει να κάνει με το κατά πόσο αγαπάς πραγματικά τον συνάνθρωπό σου, ώστε να τσαλακωθείς για εκείνον, ακόμα και όταν δεν είστε μαζί στη ζωή. Έχει να κάνει με το αίσθημα της αγάπης και της ανωτερότητάς σου ως άνθρωπος, πρωτίστως, και ύστερα ως σύζυγος – σύντροφος.
Τα κοινωνικά μηνύματα που προκύπτουν από το βιβλίο σας είναι σημαντικά και ελπίζω να βρουν αποδέκτες. Ποιο είναι το προσωπικό σας μήνυμα για τον ρατσισμό;
Αυτό που θέλω να δηλώσω είναι πως καθώς ο χρόνος τρέχει γρηγορότερα, καιρός είναι και οι παθογένειες του ρατσισμού να ξεπεραστούν όσο το δυνατόν ταχύτερα γίνεται. Είναι στο χέρι μας να αλλάξει τούτος ο κόσμος και ας μη περιμένουμε ούτε σωτήρες, ούτε μαγικά ραβδιά και ούτε κάποιο κοσμοϊστορικό γεγονός να αλλάξουν οι ισορροπίες της κοινωνίας. Ας πάρουμε τις τύχες αυτού του κόσμου οι άνθρωποι στα χέρια τους.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Οι κόσμοι τους τόσο διαφορετικοί, μα πιο διαφορετική απ’ όλα η πορεία τους. Ο Νίκος Ανδριώτης και η Χριστίνα Δεληγιώργη βρίσκονται τόσο κοντά, αλλά βλέπουν τον κόσμο από τελείως διαφορετικές διόπτρες. Εκείνος, άκαμπτος, απόλυτος και ποτισμένος με μίσος για ό,τι του εναντιώνεται μες στο σκοτάδι του. Από την άλλη, εκείνη, ειλικρινής, δίκαιη, θαρραλέα και δυναμική, ζει μες στο φως της δικής της κοσμοθεωρίας. Η μοίρα τούς έφερε μαζί. Πόσο βιώσιμη είναι αυτή η συνύπαρξη όμως; Ποιος θα είναι ο τελικός νικητής αυτής της «μάχης»; Θα μπορέσει ποτέ ο Νίκος να δει το πραγματικό φως;
Το βιβλίο «Στο μονοπάτι του λιονταριού» είναι ένα επίκαιρο, δυνατό, αντιρατσιστικό μυθιστόρημα που έρχεται να γεφυρώσει, αλλά κυρίως να φωτίσει τις παραφωνίες που προκύπτουν από τη διαφορετικότητα που υπάρχει στη ζωή. Είμαστε φύσει ρατσιστές; Πώς η θυματοποίηση του θύτη μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά για τον τελευταίο; Ακολουθώντας το μονοπάτι θα αναγνωρίσεις εμένα, εσένα, τον καθένα. Μη φοβηθείς!
Βιογραφικό
Ο Αινείας Πετάνης μεγάλωσε στη Θήβα και έχει ζήσει στην Αθήνα και την Κύπρο. Απ’ τα πρώτα του παιδικά χρόνια ήταν ανήσυχο πνεύμα, με έντονη την ανάγκη να ψάχνει και να ενημερώνεται για τα πάντα. Έτσι, άρχισε να γράφει και μεγαλώνοντας του άρεσε να εκφράζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στο Τμήμα Διοίκησης Τεχνολογίας, αγαπάει τα ταξίδια, τις ταινίες, τον αθλητισμό και γενικότερα τη ζωή. Μετά το «Εκείνος για Εκείνον», τα νερά έρχεται να ταράξει το «Στο μονοπάτι του λιονταριού». Ένα άκρως αντιρατσιστικό μυθιστόρημα, το οποίο θα θεωρείται πάντα διαχρονικό και ιδιαίτερο.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.