Συγγραφέας του βιβλίου «Μετέωρα Μυστικά» – Εκδόσεις «Ωκεανίδα»
Όσοι γνωρίζουν την Ιουλία Ιωάννου είτε μέσα από τα βιβλία της, είτε από τις συνεντεύξεις, είτε ακόμη από τις ραδιοφωνικές της εκπομπές, έχουν εισπράξει αυτό που εισέπραξα κι εγώ τα δυο τελευταία χρόνια που τη γνωρίζω. Πως έχει ευαισθησίες και έκδηλη την ανάγκη να εξωτερικεύει ανησυχίες και βιώματα. Νομίζω πως μέσα από τα «Μετέωρα Μυστικά» αυτό ακριβώς κατάφερε. Πιο ώριμη και πιο ολοκληρωμένη, μ’ αυτό το τέταρτο βιβλίο της έκλεισε έναν κύκλο. Και τον έκλεισε ανοίγοντας την καρδιά της για να μας πει όσα κρατούσε βαθιά μέσα της. Θέματα που την απασχολούσαν, την κυνηγούσαν ακόμη και την πλήγωναν για χρόνια.
Διαβάζοντας τα «Μετέωρα Μυστικά», πρέπει να πω ότι ταυτίστηκα με την Αιμιλία. Αν ήμουν εγώ εκείνη που θα ζούσε αυτά που έζησε, ακριβώς έτσι θα λειτουργούσα από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία. Παρόλο που τα συναισθήματά μου για την Άννα ήταν μοιρασμένα με την οργή να ξεχειλίζει κάποια στιγμή, τελικά τη λυπήθηκα. Η γυναίκα αυτή ποτέ δεν είχε τίποτε στη ζωή. Στερήθηκε τα πάντα, μα, περισσότερο την αγάπη. Λάτρεψα τον Μάγνο, γιατί ήμουν σίγουρη πως το τέλος του μυθιστορήματος θα αποκαταστήσει κάθε αρνητική σκέψη που είχα για εκείνον και φυσικά όλους τους άλλους ήρωές της. Φυσικά και τον Νεκτάριο, έστω και αν έκρυψε τα δικά του μυστικά στη σκιά των Μετεώρων. Ήταν ένας άντρας που θα έκανε τα πάντα για τη γυναίκα που λατρεύει και αυτό εμένα με ενθουσιάζει. Βρήκα πολύ ευρηματικό το «Αι – Μα» και νομίζω πως αυτό θα εκτιμηθεί από τους αναγνώστες (μάλιστα πιστεύω πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως τηλεοπτική ιδέα κάτι που εύχομαι μέσα από την καρδιά μου) και βέβαια για μια ακόμη φορά κατάλαβα πως οι ευαισθησίες των πρωταγωνιστών της καθρεφτίζουν τη δική της ψυχή. Αυτό που θα πω με βεβαιότητα, είναι πως πέρασα καλά με τα «Μετέωρα Μυστικά». Με κράτησαν σε αγωνία οι ανατροπές τους και βρήκα όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν.
Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα ν’ αποκαλυφθούν τα «Μετέωρα Μυστικά». Μαζί μ’ εσάς είχαμε κι εμείς οι φίλοι του Vivlio-life την αγωνία να κρατήσουμε στα χέρια μας το τέταρτο μυθιστόρημά σας. Πώς αισθάνεστε τώρα που οι βράχοι των Μετεώρων δεν τα κρατούν πλέον φυλαγμένα;
Ναι, ήρθε η ώρα τα Μετέωρα Μυστικά να αποκαλυφθούν και ίσως περίμεναν την κατάλληλη χρονική στιγμή για να συμβεί αυτό. Έχοντας πλέον πίσω μου τρία μυθιστορήματα, αισθανόμουν πιο ώριμη ώστε να αφήσω τη σκέψη και τα συναισθήματά μου να ταξιδέψουν σε κρυμμένα μυστικά που αφορούσαν τη ζωή ανθρώπων, που αναγκάστηκαν να τα κρατούν φυλαγμένα για να προστατέψουν όσους αγαπούσαν. Τα Μετέωρα είναι μια τοποθεσία που πάντοτε μου προκαλούσε δέος, χωρίς ποτέ μέχρι τώρα να σκεφτώ ότι θα αποτελούσαν και την επιλογή μου για το τέταρτο πνευματικό μου παιδί!
Σ’ αυτό το μυθιστόρημα, πέρα από τους ιδιαίτερους χαρακτήρες που επιλέξατε, για να μας κρατήσουν συντροφιά, υπήρχε άλλος ένας πρωταγωνιστής… Ένα χρυσό ρολόι τσέπης που ανάγλυφο κοσμεί και το εξώφυλλό σας. Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;
Ομολογώ ότι ήταν και για μένα μεγάλη έκπληξη η τόσο απόλυτη αποτύπωση του ρολογιού στο εξώφυλλο του βιβλίου μου, καθώς από τη στιγμή που ήξερα τι ήθελα να το κοσμεί, το είχα φανταστεί. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κύριο Μάρκο Κουκλάκη που αντιλήφθηκε ακριβώς αυτό που του ζήτησα και το έκανε τόσο αληθινό! Και πάλι εντελώς τυχαία ήταν η σύνδεσή του με τους ήρωες του μυθιστορήματός μου, δεν γνώριζα ότι θα έπαιζε έναν τόσο καθοριστικό ρόλο. Πιστεύω πως όποιος διαβάσει τα Μετέωρα Μυστικά θα καταλάβει πόσο δένει με την όλη ιστορία η αποτύπωσή του.
Λέω να αφήσουμε τους αναγνώστες να γνωρίσουν την Αιμιλία, τον Μάγνο, τον Νεκτάριο, την Άννα και όλους εκείνους τους ξεχωριστούς χαρακτήρες μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και μέσα από αυτήν τη συνέντευξη να γνωρίσουμε καλύτερα την Ιουλία Ιωάννου. Και ποια είναι άραγε η πιο ιδανική πρώτη ερώτηση από το να μας πείτε πότε μπήκε το βιβλίο στη ζωή σας και πότε και πώς αποφασίσατε να δώσετε διέξοδο στη φαντασία σας γράφοντας…
Το βιβλίο υπήρχε πάντα στη ζωή μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μικρό παιδί, επέλεγα να χάνομαι στις σελίδες όποιου βιβλίου έπεφτε στα χέρια μου. Η κρυφή μου επιθυμία ήταν κάποτε να καταφέρω να γράψω ένα μυθιστόρημα, όμως δεν το τολμούσα, ίσως δεν ήμουν κι εγώ έτοιμη για κάτι τέτοιο. Οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, όπως και των παιδιών και της οικογένειας ήταν πολλές όλα αυτά τα χρόνια, με κρατούσαν όμως φανατική αναγνώστρια. Όταν πήρα απόφαση να ξεκινήσω μια ιστορία, το πρώτο μου βιβλίο, βγήκε τόσο αβίαστα, τόσο γρήγορα από μέσα μου που με τρόμαξε. Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα στην κυριολεξία, όμως χρειάστηκε πολύς κόπος, πολλή υπομονή και η τεράστια αγάπη μου για τα βιβλία, ώστε να με κάνουν να προχωρήσω και τώρα να κρατάω στα χέρια μου ήδη τέσσερα δικά μου μυθιστορήματα.
Εννέα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την απόφασή σας να δημιουργήσετε την ιστοσελίδα www.vivlio-life.gr. και θα ήθελα να κάνετε έναν απολογισμό αυτής της δημιουργικής περιόδου.
Σαν ψέματα μου φαίνεται ότι πέρασαν κιόλας τόσα χρόνια… Όταν ξεκίνησε η ιστοσελίδα και για κάποια χρόνια είχε άλλο όνομα και άλλο χαρακτήρα, μέχρι που από το 2013 αποφάσισα να στραφώ αποκλειστικά σε αυτό που ήθελα περισσότερο, το χώρο του βιβλίου. Έτσι δειλά στην αρχή άρχισα να κάνω επαφές με εκδοτικούς οίκους και με συγγραφείς και μέχρι σήμερα έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με σπουδαία ονόματα στο χώρο των εκδόσεων, να έχω γνωρίσει πάρα πολλούς σημαντικούς για μένα ανθρώπους, αλλά και καλούς φίλους. Και φυσικά να καταφέρω να αφήσω κι εγώ το δικό μου αποτύπωμα, -μικρό ή μεγάλο ο χρόνος θα το δείξει- στο χώρο του βιβλίου στη χώρα μας.
Θέλετε να θυμηθείτε μαζί μας την πρώτη σας συνέντευξη στην εκπομπή «Ξεφυλλίζοντας στον αέρα»;
Αν δεν κάνω λάθος η πρώτη μου ραδιοφωνική συνέντευξη ήταν με την πολύ καλή μου φίλη και σπουδαία συγγραφέα, Τέσυ Μπάιλα, και έχουν ακολουθήσει αυτά τα τέσσερα χρόνια τόσες πολλές που για μένα είναι μια τεράστια παρακαταθήκη για τη συνέχεια.
Μέσα από τη δυνατότητα που σας δίνει το διαδίκτυο καταφέρατε να δώσετε βήμα σε δημιουργούς απ’ όλη την Ελλάδα. Είναι μια ικανοποίηση αυτό;
Φυσικά και αισθάνομαι ικανοποιημένη από όσα έχω καταφέρει, γιατί μέσα από το vivlio-life μπορούν να δουν οι αναγνώστες πολλές προτάσεις όχι μόνο των γνωστών εκδοτικών οίκων, των φτασμένων συγγραφέων, αλλά και όλων εκείνων που δεν έχουν κανέναν άλλο τρόπο προβολής και στέλνουν να προβληθεί το βιβλίο τους. Έτσι λοιπόν, είτε μέσα από τις νέες κυκλοφορίες, τις κριτικές αλλά και τις συνεντεύξεις, δίνουμε τη δυνατότητα σε πολλούς νέους συγγραφείς και όχι τόσο γνωστούς, να εκφραστούν και να μιλήσουν για τη δουλειά τους.
Υπήρξαν στιγμές που νιώσατε κάποια πικρία από συμπεριφορές συγγραφέων ή εκδοτικών οίκων αυτή τη σημαντική πενταετία της ζωής σας;
Πικρία δεν θα το έλεγα, ούτε έχω αντιληφθεί από συγγραφείς τουλάχιστον κάποια περίεργη συμπεριφορά ή αντιζηλία, απεναντίας. Έχω τη χαρά να θεωρώ φίλους σπουδαίους ανθρώπους που γνώρισα μέσα στο δύσκολο και ανταγωνιστικό αυτό χώρο και είμαι πάντα ανοιχτή στο να συνεργαστώ με οποιονδήποτε. Όσο για τους εκδοτικούς οίκους, νομίζω είναι τόσο δύσκολο να εκφραστώ δημόσια, καθώς μόνο εκ των έσω γνωρίζεις τι πραγματικά γίνεται, που αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορώ να τοποθετηθώ όπως θα ήθελα…
Από το «Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα» και το 2015, φθάσαμε στο 2019 και τα «Μετέωρα Μυστικά». Θεωρείτε πως με το τέταρτο μυθιστόρημά σας έκλεισε ένας συγγραφικός κύκλος;
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το αντιλήφθηκα μόνο όταν διάβασα ολοκληρωμένο το τέταρτο βιβλίο μου, τα Μετέωρα Μυστικά. Ήταν πράγματι σαν να έκλεισε ένας κύκλος, σαν να ολοκλήρωσα όσα ήθελα να πω για θέματα που με απασχόλησαν, με πλήγωσαν, με κυνηγούσαν όλη μου τη ζωή. Αισθάνθηκα μια πληρότητα που δεν περιγράφεται με λόγια… είχα κλείσει οριστικά την πόρτα στο παρελθόν, σε θέματα που καταπιάστηκα και στα τέσσερα βιβλία μου και που κάποια από αυτά ήταν προσωπικά μου βιώματα, τα οποία είχα ανάγκη να εξωτερικεύσω, να κάνω την ψυχοθεραπεία μου, να λυτρωθώ. Ναι, τώρα μπορώ να κοιτάξω πίσω με εντελώς άλλη ματιά, πιο ώριμη σε όλους τους τομείς, πιο ολοκληρωμένη.
Θεωρώ βέβαιο πως κλείνοντας αυτόν τον κύκλο έχετε ήδη ανοίξει έναν δεύτερο κύκλο δημιουργίας. Θέλετε να μοιραστείτε με τους φίλους του Vivlio-life τα μελλοντικά σας σχέδια;
Η ζωή μας όλη είναι κύκλοι που ανοίγουν και κλείνουν, αφήνοντάς μας την αίσθηση είτε της πικρίας είτε της πληρότητας που ανέφερα προηγουμένως. Πάντα έκλεινα οριστικά τους κύκλους που θεωρούσα ότι δεν χωρούσαν μέσα τους τίποτε άλλο και προχωρούσα παρακάτω. Τώρα λοιπόν, βρίσκομαι στην πιο όμορφη φάση της ζωής μου και σε προσωπικό-οικογενειακό επίπεδο, μα και σε συγγραφικό. Το πέμπτο μου βιβλίο κοντεύει να ολοκληρωθεί και είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, αναφέρεται σε άλλη εποχή, όπως και θεματολογία, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο και με έχει τόσο πολύ συνεπάρει που μακάρι να υπήρχε τρόπος να το δω αύριο κιόλας έτοιμο στα χέρια μου…όμως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μέχρι τότε…
Αφιερώσατε στον εγγονό σας – ο οποίος ήρθε στον κόσμο αμέσως μετά την έκδοσή τους – τα «Μετέωρα Μυστικά». Ποιο θα είναι το πρώτο βιβλίο που θα του χαρίσετε; Το έχετε σκεφτεί; Αν όχι, ευκαιρία να το κάνετε μαζί μας…
Το να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί είναι η απόλυτη ολοκλήρωση για μια γυναίκα. Φανταστείτε λοιπόν, τι μπορεί να σημαίνει να κρατήσεις στην αγκαλιά σου το παιδί του παιδιού σου… δεν υπάρχει ωραιότερο, συγκλονιστικότερο συναίσθημα! Ναι, το τέταρτο βιβλίο μου το αφιέρωσα στον εγγονό μου και εύχομαι να είναι πάντα γερός σαν τα βράχια των Μετεώρων και να με αξιώσει ο Θεός να τον δω να μεγαλώνει και να έχει μια ευτυχισμένη ζωή!
Όσο για το ποιο βιβλίο θα του αφιέρωνα… η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω σκεφτεί, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα του διαβάζω παραμύθια, θα τον κάνω να αγαπήσει τα βιβλία, όπως ακριβώς έκανα και στα παιδιά μου και ίσως κάποια στιγμή γράψω ένα βιβλίο αποκλειστικά για εκείνον, ώστε να το διαβάσει και να ξέρει ότι το έγραψε η γιαγιά του!
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.