«Εγώ πότε θα γίνω ευτυχισμένη;» – Εκδόσεις Ψυχογιός

Με το τελευταίο της βιβλίο μας έκανε να αναρωτηθούμε αν είμαστε ευτυχισμένες. Και το έκανε αφού πρώτα μας ειδοποίησε: «Έχετε μήνυμα στο κινητό σας». Στη συνέχεια, πληροφορηθήκαμε λεπτομερώς για το τι γίνεται «Στο μεγάλο κρεβάτι της show biz» και μάθαμε από σίγουρη δημοσιογραφική πηγή πως «Του Google η μάνα κάθεται!». Όταν διαπιστώσαμε πως η «Μάμα 2 και ο μπαμπάς στον κόσμο του!», αναφωνήσαμε μαζί της «Τι τραβάμε εμείς οι μάνες!». Αφού καταλάβαμε πως δεν αξίζει να ταλαιπωρούμαστε «Για έναν άντρα», τον προειδοποιήσαμε «Ουουου μοιχεύσεις!». Πριν ακολουθήσουμε τις οδηγίες της στο «Πώς να σκοτώσεις τον άντρα σου», του ζητήσαμε «Διαζύγιο αλά ελληνικά», γιατί τόλμησε να μας πει «Ίδια η μάνα σου έγινες!» Κλείνοντας την πόρτα πίσω του, ούρλιαξε «Είναι τρελές αυτές οι γυναίκες»… Ενώ οι παραπάνω 122 λέξεις δίνουν την εντύπωση μιας μικρής ιστορίας δεν είναι. Απλά προσπάθησα να προσεγγίσω με χιούμορ και με κάποιους από τους τίτλους των βιβλίων της, την Κατερίνα Μανανεδάκη, που έχει προσφέρει σε όλους μας πολλά χαμόγελα. Σήμερα μιλάει στο Vivlio-life με την ίδια ευχάριστη διάθεση.

-Μαίρη Παναγιώτου. Το πιο κοινό όνομα σε όλον τον κόσμο και το εξίσου κοινό ελληνικό επίθετο, επιλέχθηκαν για να μας δείξετε πως όλες κρύβουμε μια Μαίρη μέσα μας;

Όλες μοιάζουμε κι όλες είμαστε διαφορετικές. Ανοίγουμε και κλείνουμε κύκλους, αγωνιούμε, φοβόμαστε, ελπίζουμε, γελάμε. Πιστεύω πολύ στη γυναικεία φιλία, τη γυναικεία αλληλεγγύη, η Μαίρη Παναγιώτου είμαι εγώ, εσείς, η γυναίκα της διπλανής πόρτας. Μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, να «κλέβω» εικόνες και στιγμές, κουβέντες και νεύματα. Πρωταγωνίστρια σε κάθε βιβλίο μου θα μπορούσε να είναι κάθε αναγνώστρια! Μου αρέσει να σκέφτομαι πως γράφω τη δική μας καθημερινή ιστορία, πως πίσω από κάθε λέξη, κρύβεται μια από μας. Είμαστε όλες ξεχωριστές και μας αξίζει να γινόμαστε ηρωίδες, σε ιστορίες που η ζωή, «στήνει» καλύτερα από κάθε συγγραφέα!

-«Τελικά έγινες ευτυχισμένη χωρίς εμένα;», τη ρωτά ο πρώην της και η ρουτινιάρικη ζωή της Μαίρης αναστατώνεται, μαζί και η καρδιά της που φτερουγίζει. Λέτε να είμαστε επιρρεπείς στους πρώην εμείς οι γυναίκες;

Χαχαχα! Ωραία ερώτηση. Θα έλεγα να ζητήσουμε τη βοήθεια του… κοινού! Νομίζω όμως, πως γυναίκες και άντρες, κάποια στιγμή, όλοι γνωρίζουν κάποιον ή κάποια που παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή τους κι έχει ξεχωριστή θέση στο μυαλό τους. Αν το πρόσωπο αυτό το παντρεύονται κιόλας… Δεν είναι και δεδομένο!!!

-«Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι είναι μακράν πιο ενδιαφέροντες και πετυχημένοι από τους ευτυχισμένους. Δεν ξέρω ούτε έναν ευτυχισμένο που να έχει γίνει επιτυχημένος». Τάδε έφη … Μαίρη. Λέτε να’ χει δίκιο;

Η δυστυχία γεννά βαθιά συναισθήματα. Καταραμένοι ποιητές, βασανισμένοι συγγραφείς, ήρωες κατεστραμμένοι που παλεύουν να ανέβουν… Δημιουργεί μια ίντριγκα στα σίγουρα. Αλλά και πάλι εγώ προτιμώ την ευτυχία, τη χαρά, το να ερωτεύονται όλοι στο τέλος!
Κι όσο για την επιτυχία; Για τον καθένα ορίζεται διαφορετικά. Η επιτυχία του ενός μπορεί να θεωρείται αποτυχία για κάποιον άλλον. Είναι θέμα οπτικής και στάσης ζωής…!

-Ένας αμερικανός συγγραφέας βιβλίων μυστηρίου και τρόμου είδε το χιούμορ … αλλιώς. Είπε πως: «είναι σχεδόν πάντα μακιγιαρισμένος θυμός». Υπάρχει τέτοια περίπτωση;

Ωχ! Μου βάζετε ιδέες! Λέτε να είμαι τόσο θυμωμένη που δεν μπορώ να γράψω ούτε μια παράγραφο σοβαρή;! Μμμμμ. Ξαπλώνω τώρα στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή και σκέφτομαι πως… όχι. Το χιούμορ, για μένα τουλάχιστον, είναι λύτρωση. Είναι όπλο που διαλύει και το θυμό και το φόβο και αυτή την αγωνία που σου σφίγγει το στήθος. Γελάς, σκέφτεσαι πως οι ήρωες του βιβλίου περνάνε μακράν πιο χάλια από σένα και ηρεμείς! Λες «εντάξει, υπάρχουν και πολύ χειρότερα»!!!

-Οι αναγνώστες σας αγάπησαν μέσα από χιουμοριστικά κείμενα, που όμως λένε μεγάλες αλήθειες. Χαίρεστε όταν τους κάνετε να χαμογελούν; Πώς εισπράττουν αυτήν τη γεμάτη ζωντάνια διάθεσή σας;

Χαίρομαι πάρα πολύ όταν καταφέρνω να κάνω τους αναγνώστες να χαμογελούν. Χαίρομαι περισσότερο όταν μου λεν ή μου γράφουν πως διαβάζοντας τα βιβλία μου πέφτουν κάτω από τα γέλια! Δεν είναι εύκολο, με μόνο όπλο τις λέξεις, να μπορείς να «τρυπώσεις» στην ψυχή του άλλου και να αγγίξεις ευαίσθητα σημεία του. Συνήθως μου λένε «έβαλες κάμερες στο σπίτι μας;» ή «να σαι καλά βρε Κατερίνα, περάσαμε ωραία και ξεχαστήκαμε, παρέα με τα βιβλία σου». Πολύ κολακευτικό…

-Πιστεύετε πως κάποια θέματα είναι τόσο σοβαρά, που μόνο ν’ αστειευτεί μπορεί κανείς μ’ αυτά; Λείπει το χαμόγελο από τη ζωή του Έλληνα;

Είμαι βέβαιη πως μόνο το χιούμορ μπορεί να μας σώσει. Αν δεν αστειευτούμε με τα όσα μας συμβαίνουν, πώς θα αντέξουμε; Σίγουρα μας λείπει το χαμόγελο. Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω όλο και περισσότερους σκυθρωπούς ανθρώπους. Δε το λες και παράλογο όμως, με όσα μας συμβαίνουν. Αλλά και από την άλλη, δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Ασκήσεις αισιοδοξίας καθημερινά. Είμαστε καλά, θα γίνουμε καλά, τι ωραία περνάμε στην εξοχή!!!

-«Κι επιτέλους, τι είναι κι η ευτυχία, που γίνεται τόση φασαρία για χάρη της; Μια υπερεκτιμημένη θεωρία είναι», μας λέει η Μαίρη στο πέμπτο κεφάλαιο. Αυτή η τοποθέτηση αντικατοπτρίζει τη δική σας άποψη για την ευτυχία;

Αν έμαθα κάτι γράφοντας αυτό το βιβλίο, είναι πως δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι ευτυχισμένος. Με το που θα το συνειδητοποιήσεις όμως, θα γίνεις αυτόματα ευτυχισμένος! Είναι δύσκολο να προσπαθείς, να παλεύεις, να πέφτεις και να σηκώνεσαι. Αλλά είναι μονόδρομος. Θέλει πείσμα, τόλμη και αγάπη το ραντεβού με την ευτυχία.

-Λίγο πριν το τέλος τους βιβλίου λέει κάτι πολύ σημαντικό η πρωταγωνίστριά σας: «Να αποδέχεσαι τον εαυτό σου χωρίς μάσκες και να τον συγχωρείς χωρίς τύψεις. Να αφήνεσαι στον αέρα της ελευθερίας σου και να εμπιστεύεσαι το κάθε βήμα σου. Να λες «ευχαριστώ» για την κάθε στιγμή που ζεις και να το γιορτάζεις έτσι όπως επιλέγεις …». Μήπως τα λόγια της είναι η δική σας στάση ζωής;

Είναι η στάση που θέλω να έχω. Δεν το καταφέρνω πάντα αλλά πιστεύω πως τα καλύτερα θα έρθουν και το σύμπαν είναι φίλος μου, ό,τι κι αν θέλει να πιστεύει αυτό!!!

-Το ωραίο χιούμορ πηγάζει από ευφυείς ανθρώπους. Σε ποιους αναγνώστες απευθύνεστε; Σας έχει τύχει κάποιοι να μην αντιληφθούν το χιούμορ σας;

Απευθύνομαι σε όλους τους αναγνώστες και για να είμαι ειλικρινής, μέχρι τώρα δεν μου έχει τύχει να μου πει κάποιος πως δεν γέλασε διαβάζοντας κάποιο από τα βιβλία μου. Είμαι τυχερή; Είναι που δεν θέλουν να με στενοχωρήσουν;!!! Είναι που είμαι μπροστά;!!! Τι να σας πω; Όπως και να έχει όμως, η συνταγή είναι να μάθεις πρώτα να αυτοσαρκάζεσαι, για να μπορέσεις μετά να αγαπήσεις και κατανοήσεις βαθιά τον διπλανό σου.

-Σας ενδιέφερε η αρχαιολογία, ασχοληθήκατε με τον αθλητισμό, εργαστήκατε ως δημοσιογράφος και ήδη έχετε εκδώσει δεκαπέντε βιβλία που έγιναν μπεστ σέλερ, ανέβηκαν στο θεατρικό σανίδι, θα βγουν στον κινηματογράφο και θα παίξουν στην τηλεόραση. Τι άλλο περιμένετε από τα «παιδιά» σας; Τι θα συμπλήρωνε την προσωπική σας ευτυχία;

Δεν ξέρω να σας απαντήσω. Προσπαθώ να ζω στο «τώρα» και να χαίρομαι με αυτά που μου συμβαίνουν μέρα με τη μέρα. Αύριο βλέπουμε…

-Θα εξερευνούσατε άλλα συγγραφικά μονοπάτια; Θα γράφατε ένα μυθιστόρημα, που αντί για χαμόγελα θα προκαλούσε δάκρυα;

Έγραψα το «Για έναν Άντρα», το μοναδικό από τα βιβλία μου που δεν είναι χιουμοριστικό αλλά ρομαντικό. Και μου λέγαν όλοι. «Περιμέναμε πως από στιγμή σε στιγμή, κάτι αστείο να συμβεί στον ήρωα, κάποια τρέλα να κάνει η ηρωίδα. Άρα …Είμαι… καταδικασμένη στο δικό μου κόσμο να υπάρχουν μόνο χαμόγελα! Αφήστε που δεν είμαι καλή και στα δάκρυα…!

-Ας περάσουμε σε κάτι που δεν είναι καθόλου αστείο. Εργαστήκατε σ’ αυτά, που συνηθίζαμε να λέμε μεγάλα κανάλια και μέσα ενημέρωσης που δεν μπορούσαμε καν να σκεφτούμε πως θα σβήσουν. Υπάρχει, άραγε, ελπίδα για τους εκατοντάδες άνεργους συναδέλφους;

Το εύχομαι ολόψυχα. Να βελτιωθούν τα πράγματα, να ξαναβρούμε όλοι μας την ελπίδα και την αισιοδοξία. Κανείς μας δεν περίμενε πως θα ζούσαμε τόσο δύσκολα και πως αυτά που χτίζαμε χρόνια, με πολλή δουλειά και κόπο θα τα δούμε να χάνονται…Η δημοσιογραφία περνάει τρομερή κρίση και άνθρωποι με εξαιρετικές ικανότητες και σπουδές μένουν άνεργοι. Τι να σας πω… Μακάρι να ξαναζήσουμε σύντομα και στα αλήθεια το «λεφτά και δημιουργία υπάρχουν».

-Μετά την ευτυχία και τους προβληματισμούς της Μαίρης, εμείς οι φίλοι του Vivlio- life θα θέλαμε να γνωρίζουμε τι άλλο ετοιμάζετε για μας.

Έχω ήδη κάποια καινούρια πράγματα στο μυαλό μου αλλά προς στιγμήν θα μείνουν μόνο στο μυαλό μου, αφού οι ήρωες του «Εγώ Πότε θα Γίνω Ευτυχισμένη;» απαιτούν όλη μου την προσοχή. Υπάρχει άλλωστε και η προετοιμασία για το «Τι Τραβάμε κι Εμείς οι Μάνες!» το βιβλίο μου που θα γίνει θεατρική παράσταση στο θέατρο Χυτήριο από την αγαπημένη μου Βάσια Παναγοπούλου. Άρα…Προχωράμε με κέφι και βλέπουμε…!
Σας ευχαριστώ πολύ για την ωραία κουβέντα, εύχομαι ένα φωτεινό και ελπιδοφόρο καλοκαίρι σε όλους μας!

Βιογραφικό

H Κατερίνα Μανανεδάκη είναι δημοσιογράφος. Έχει δουλέψει στο Mega Channel, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση του ΑΝΤ1, στο Star Channel και στον περιοδικό Τύπο, σε εκδόσεις υψηλής αναγνωσιμότητας και κυκλοφορίας. Τα βιβλία της έχουν γίνει θεατρικές παραστάσεις, ετοιμάζονται να μεταφερθούν στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, έχουν μεταφραστεί στο εξωτερικό και όλα τους είναι μπεστ σέλερ. Επίσης έγραψε και δυο παιδικά βιβλία: «Ο Βίτα και η Μίνη Κυνηγούν µια Βιταµίνη», που έγινε θεατρική παράσταση στη σκηνή του θεάτρου Αμιράλ, και «Ποιος Φοβάται τα Μικρόβια;» σε συνεργασία με τον Αναπληρωτή Καθηγητή Παιδιατρικής του Πανεπιστηµίου Αθηνών Παναγιώτη Σπυρίδη.

Τα βιβλία της

(2017) Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες!, Ψυχογιός
(2016) Του Google η μάνα κάθεται!, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 3
(2015) Πώς να σκοτώσεις τον άντρα σου, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 4
(2014) Είναι τρελές αυτές οι γυναίκες, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 5
(2013) Ίδια η μάνα σου έγινες!, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 6
(2012) Για έναν άντρα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 7
(2011) Παλιά επαγγέλματα ζωντανέψτεεε…!, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 8
(2010) Μάμα 2 και ο μπαμπάς στον κόσμο του!, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 9
(2009) Ο Βίτα και η Μίνη κυνηγούν μια βιταμίνη, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 10
(2008) Στο μεγάλο κρεβάτι της show biz, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 11
(2007) Ουουου μοιχεύσεις!, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 12
(2005) Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2003) Διαζύγιο αλά ελληνικά, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 13
(2001) Έχετε μήνυμα στο κινητό σας, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη 15

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave