«Η αμαρτία δεν παύει να παραμονεύει
Σαν θηρίο στην πόρτα.
Εσένα επιθυμεί
εσύ όμως πρέπει να κυριαρχήσεις πάνω της» Γένεσις, 3-4

Σε εποχές κρίσης η λογοτεχνία είναι μέσο παρέμβασης για τον δημιουργό και διέξοδος για το αναγνωστικό κοινό -το πιο ισχυρό όπλο και ταυτόχρονα το ασφαλέστερο καταφύγιο.
Ο συγγραφέας Ηλίας Παυλιδάκης που τον γνωρίσαμε στα τρία προηγούμενα βιβλία του είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος ,με ευαισθησίες, με ευρυμάθεια και με δεινές λογοτεχνικές ικανότητες . Τα κείμενά του λειτουργούν σαν πυξίδα και αστρολάβος: μας εισάγουν στο θέμα , ανοίγοντας ορίζοντες για να πλεύσουμε .Στο νέο του βιβλίο «Ο βασιλικός κήπος» συγκεντρώνει αρκετή θρησκευτική, θυμοσοφική και φιλοσοφική γνώση και ακονισμένο αναγνωστικό κριτήριο.
Η όμορφη ιστορία του «Βασιλικού κήπου» είναι μια εσωτερική αναζήτηση για έναν κόσμο που τα μάτια μας δεν μπορούν να δουν. Για το δώρο του Θεού στον άνθρωπο, την Πνοή της Ζωής.
Μια ιστορία για το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος με διαφορετική οπτική, μια όμορφη ιστορία για τις εντολές του Θεού που υπάρχουν ,όμως οι άνθρωποι ξεχνούν και κοντεύει να χαθεί η συνήθεια .
Πίσω από τη δύσκολη ,ακόμη και αδύνατη προσαρμογή σ΄ έναν κόσμο όπου το όνειρο είναι νεκρό , όπου φτιάξαμε ένα τείχος από όνειρα και μέσα σε αυτά χάσαμε την ψυχή, όπου η σοφία και η σύνεση δεν ανοίγει την πόρτα του ουρανού, όπου ο χρόνος του ουρανού δεν είναι ίδιος με τον χρόνο της Γης, όπου οι μάσκες βασανίζουν τους ανθρώπους, όπου βασιλεύει ο άκαρδος νόμος της ζούγκλας, όπου κυριαρχεί η αμαρτία , ο εγωισμός ,η υποκρισία, όπου οι άνθρωποι είναι θηρία και προσθέτουν άλγος επί το άλγος της ψυχής του ανθρώπου, διαφαίνεται η έγνοια να αναμετρηθεί αυτό το ανώνυμο μέλλον με τις σκιές του παρελθόντος, το παρελθόν που έχει μόνον μνημονικό και αναμνηστικό χαρακτήρα και δεν γίνεται ποτέ παρόν. Πώς να σβήσεις την φιλαργυρία, το κακό, την φιλοδοξία , τον εγωισμό ,τον φόβο και τον φθόνο ,πώς να σκοτώσεις αυτές τις καινούργιες Ερινύες;


Ένα βιβλίο στοχασμός για την έμπνευση, τις ιδέες, τους μύθους, τον χορό, την ειλικρινή αγάπη, τη συντροφικότητα, την οικογένεια, την ταπεινότητα, την ευλογία, τα καλά λόγια, την δημιουργία, την αναζήτηση, την ελπίδα, την αλήθεια , την αμφιβολία, την γνώση, τη σοφία, το καλό, την ψυχή, την Πνοή της Ζωής, τον πειρασμό, την υπεροψία, την διχόνοια ,την αμαρτία, τα πάθη, τον πλούτο, τη δόξα, την αχαριστία, την πονηρή φύση, τον εγωισμό, το κακό, τον φόβο του θανάτου, τον χρόνο, το ελαττωματικό δημιούργημα, το ακάθαρτο πνεύμα, τον Σατανά, την Κόλαση, τον Χριστό, τους αγγέλους και δαίμονες, τις Δέκα Εντολές του Κυρίου, την Αγία Γραφή.
Το αριστουργηματικό αυτό βιβλίο του Ηλία Παυλιδάκη είναι ένας επίσης στοχασμός πάνω στην πορεία της ανθρώπινης ψυχής, στο να γνωρίσεις τον εαυτό σου που ισοδυναμεί με το να ρίξεις φως στην ψυχή σου, την φύση και την προέλευσή της, ένας στοχασμός πάνω στην έμπνευση και την τέχνη που συνυφαίνονται με το τυχαίο, ένας στοχασμός για τον έρωτα, για τον φόβο , για την αποστασία, για τον πειρασμό, για την μνήμη που είναι κατασκευασμένη από διανόηση, αισθησιασμό ή λαγνεία, για την αχαλίνωτη φαντασία, για την έμπνευση που δεν είναι προϊόν λογικής, για την κοσμογονική αμορφία, για την ομορφιά που είναι η αρμονία των αντιθέσεων σύμφωνα με τον Ηράκλειτο, για τη γνώση που είναι ανάμνηση, για τη γνώση που δε ζεσταίνει τη ζωή ενώ η πίστη ζεσταίνει και διώχνει τη μοναξιά και ξορκίζει τους φόβους, για τον Θεό που συγχωρεί, ενώ ο χρόνος ποτέ, για τον Έβδομο Καιρό, για το κακό που είναι βαρύ αλλά και τον καθαρτήριο ρόλο του καλού, για τους ανθρώπους που εύκολα παρασύρονται στην αμαρτία, για τη μεγάλη φιλοσοφία και θεολογία του Χριστιανισμού, για τον θάνατο που είναι χωρισμός και αντιστρόφως ,για την Ανάσταση του Λαζάρου και του Χριστού και τέλος για το φρικώδες: «Αι ψυχαί οσμώνται καθ΄ Άιδην». Τι ανιχνεύουν οι ψυχές, τι οσμίζονται στον Άδη ; Τι τέλος πάντων έχει αυτό το Κακό και ο Σατανάς και μας προσελκύει;
Υπάρχει η Ιστορία όπως μας την παρουσιάζουν οι ιστορικοί, υπάρχει όμως και η Ιστορία όπως μας την αφηγούνται οι άνθρωποι. Και η δεύτερη , στο ανθρωπολογικό και θρησκευτικό επίπεδο , είναι σημαντικότερη από την πρώτη. Επιπλέον , μόνο ένας προικισμένος αφηγητής, όπως ο Ηλίας Παυλιδάκης, μπορεί να την πει συνθέτοντας τα επί μέρους.
Ο Ηλίας Παυλιδάκης είναι ένας σπουδαίος μυθιστοριογράφος που φωτίζει το Χθες για να εξηγήσει το Σήμερα. Ο λόγος του είναι δουλεμένα αφτιασίδωτος. Αφηγείται σαν λαϊκός παραμυθάς , σαν πνευματικός ,«ζωγραφίζει» με λέξεις ,όπως ο αυτοδίδακτος Θεόφιλος εικονογραφούσε και αγιογραφούσε απέριττα τη λαϊκή παράδοση.
Παρά το φορτισμένο περιεχόμενο του βιβλίου κάπου στο βάθος ακούγεται ένα λυτρωτικό αίτημα επιστροφής στην Πνοή της ζωής, την αλήθεια ,την πίστη, την αγάπη, τον Θεό.
Τέτοιες ιστορικές και θρησκευτικές ιστορίες προάγουν και διατηρούν την ιστορική και θρησκευτική μνήμη, προωθούν την ιστορική και θρησκευτική γνώση και κυρίως αξιοποιούν την ιστορική και θρησκευτική πείρα ,την οποία πρέπει να μαθαίνουν οι νεότερες γενιές.
Μια γραφή που κυοφορεί συνεχώς, καθώς ιδέες, όνειρα, οράματα , εκλάμψεις, σκέψεις, λέξεις ρέουν με τρόπο αυτονόητο αφήνοντας πάνω στο φως της πραγματικότητας το καταστάλαγμά τους, τις σκιές και τα φαντάσματα και τα πνεύματα που φέρουν το οικόσημα του δικού τους, παράξενου βασιλικού κήπου…
Εκτός από εργαλείο θρησκευτικής γνώσης , ένα απολαυστικό ανάγνωσμα, ένα συναρπαστικό ταξίδι , ένα χάρμα οφθαλμών.
Απολαύστε το ως εκλεκτό απόσταγμα.
Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής σου, Ηλία και συνέχισε πάντοτε έτσι.


O Ηλίας Παυλιδάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1983 και ζει στο Κάτω Βαρσαμόνερο του νομού Ρεθύμνου. Δε γνωρίζει καλή γραμματική και ορθογραφία λόγω της δυσλεξίας του. Έχει εργαστεί ως αυτοκινητιστής, ναυαγοσώστης, πωλητής κοσμημάτων, αλλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανένα από αυτά τα επαγγέλματα, γιατί όλα τα έκανε με αγάπη και το καθένα τού δίδαξε κάτι διαφορετικό.
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του.
7 Άστρα – Ο Μαθητής,
7 Άστρα – Το Ηµερολόγιο,
7 Άστρα – Η Ιστορία µου.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave