Ο ΤΖΟΝ-ΡΟΝΑΛΝΤ-ΡΟΙΕΛ ΤΟΛΚΙΝ γεννήθηκε το 1892 και ήταν εξέχων και διαπρεπής Άγγλος φιλόλογος, συγγραφέας, ποιητής και ακαδημαϊκός. Σήμερα, είναι ιδιαίτερα γνωστός ως συγγραφέας των έργων ΧΟΜΠΙΤ και Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΩΝ, κυρίως λόγω της μεταφοράς τους στην μεγάλη οθόνη. Ο Τόλκιν, μετά τον θάνατό του, το 1973, άφησε διαχειριστή των έργων του, τον τρίτο του γιο Κρίστοφερ Τόλκιν, ο οποίος συγκέντρωσε όλα τα ανέκδοτα γραπτά και τις σημειώσεις του πατέρα του, από τα οποία και προέκυψε αυτό το βιβλίο με τίτλο «Η Πτώση Της Γκοντολίν» που κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβρη σε σκληρόδετη έκδοση από τις Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ. Πολλές από αυτές τις σημειώσεις ήταν προχειρογραμμένες αφού ο Τόλκιν τις συνέταξε στα χαρακώματα κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στον οποίο έλαβε μέρος. Πιθανότατα η συμμετοχή του στον πόλεμο αυτόν να του έδωσε τη δυνατότητα να περιγράψει μετά μέσα από τις σελίδες του με τρόπο θαυμαστό τις μάχες και τον όλεθρο κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Γκοντολίν.


Το συνολικό έργο του Τόλκιν αποτελεί ένα κοσμογονικό μύθο. Ο συγγραφέας δημιουργεί τον κόσμο με έναν δικό του φανταστικό τρόπο. Ο Ιλούβαταρ είναι ο δημιουργός, ο πατέρας των πάντων. Λίγο πιο κάτω είναι οι εννιά Βαλαρ, αλλά αργότερα ο Μελκορ (Μοργκοθ) ο οποίος εκδιώχθηκε αντιπροσωπεύοντας πλέον το υπέρτατο κακό. Έσπειρε την διχόνοια στα ξωτικά και στους ανθρώπους με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν πολλοί από το Βαλινορ, την χώρα των Θεών, προς τη Μέση Γη. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν πόλεμοι και δυστυχία.


Η ιστορία της πτώσης της Γκόντολιν, τοποθετείται στις αρχές της πρώτης εποχής και συγκεντρώνει πολλές παροδικές αναφορές από άλλες ιστορίες, άλλους τόπους και άλλες εποχές. Από γεγονότα του παρελθόντος που ελέγχουν πράξεις και υποθέσεις του παρόντος χρόνου της ιστορίας. Μετά από πολέμους, με αποκορύφωμα την Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων, ο Θεός των Υδάτων, ο Ούλμο που ήθελε να εξαλείψει το κακό και να επιστρέψουν όλοι πίσω στο Βαλινορ, δείχνει τον δρόμο στον βασιλιά Τούργκον για να οδηγήσει τον λαό του σε μια περιοχή όπου θα κτίσει την πανέμορφη Γκόντολιν. Μια πόλη προστατευμένη με μάγια έτσι ώστε κανένας εχθρός να μην μπορεί να βρει τον δρόμο προς αυτήν. Μια πόλη που μόνο με προδοσία εκ των έσω θα μπορούσε να χαθεί. Εκεί ο βασιλιάς θα περιμένει νέες οδηγίες από τον Ούλμο όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου μέσω ενός από την γενιά των ανθρώπων.

Ο Τουορ ήταν αυτός που, όταν ήρθε η ώρα, μετέφερε το μήνυμα του Ούλμο. Έτσι, μαζί με το ξωτικό του Βορονγουε που του έστειλε ο Θεός, ξεκίνησε για την Γκόντολιν. Το μήνυμα που μετέφερε ήταν ότι είχε έρθει η ώρα να βγουν και να νικήσουν το κακό. Όμως, κανείς τους δεν είχε διάθεση για πόλεμο, κανείς τους δεν ήθελε να αποχωρήσει από την προστασία που του προσέφερε η πόλη. Έτσι, άρχισε να μετράει αντίστροφα ο χρόνος ως προς το δεύτερο σκέλος που ήταν η προδοσία. Ποιος θα προδώσει και γιατί; Εν τω μεταξύ, ο Τούορ θα παντρευτεί την κόρη του βασιλιά και θα αποκτήσει έναν γιο, τον Εαρέντελ, ένα πλάσμα μισοξωτικό. Η καταστροφή θα έλθει και το κακό θα κερδίσει την μάχη αλλά όχι τον πόλεμο. Αργότερα, έρχεται η σειρά του Εαρέντελ να γίνει ένα φωτεινό άστρο ικανό να διώξει το σκοτάδι.

Ο Τόλκιν περιγράφει με θαυμαστό τρόπο την πορεία του Τούορ προς την Γκόντολιν, την πτώση αλλά και ό,τι επακολούθησε. Και είναι έτσι γιατί όλα αυτά γράφτηκαν μια φορά και δεν ξαναγράφτηκαν, είναι κείμενα πρωτόλεια, κείμενα που ο συγγραφέας δεν ξαναδούλεψε. Πλούσιες πηγές και εικόνες τόσο δυνατές που δεν χρειάστηκε να ξαναδουλευτούν ποτέ!

[… Έτσι λοιπόν ο Ούλμο ανέβηκε στο άρμα του, που το έσερναν θαλάσσιοι μονόκεροι και θαλάσσιοι ελέφαντες και είχε το σχήμα φάλαινας. Στάθηκε στην είσοδο του παλατιού του, κάτω από τα ακίνητα νερά της Εξώτερης Θάλασσας και, ανάμεσα σε σαλπίσματα από μεγάλα κοχύλια, ξεκίνησε από το Ούλμοναν…
… Προχώρησε με τα πόδια, καλυμμένος ως τη μέση με αλυσιδωτό θώρακα που έμοιαζε με τα λέπια γαλάζιων και ασημένιων ψαριών. Τα μαλλιά του ήταν ασημογάλαζα, το ίδιο και η γενειάδα του, που έφτανε μέχρι τα πόδια του και δεν φορούσε κράνος ή κορόνα. Κάτω από τον αλυσιδωτό θώρακα κατέβαινε πτυχωτός ο χιτώνας του, σε πράσινες λαμπερές αποχρώσεις, φτιαγμένος από κάποιο άγνωστο υλικό, και όποιος κοίταζε πολύ τα χρώματα νόμιζε πως έβλεπε τις αμυδρές κινήσεις των νερών στα βάθη, που τα διαπερνούν τα φευγαλέα φώτα των ψαριών που ζουν στα βάθη της αβύσσου και φωσφορίζουν. Στη μέση του είχε δεμένη μια ζώνη από τεράστια μαργαριτάρια και στα πόδια του φορούσε πελώρια πέτρινα παπούτσια…]

Αυτό είναι μόνο ένα δείγμα των δυνατών φανταστικών περιγραφών του συγγραφέα και αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η πολυτελής αυτή έκδοση του βιβλίου εμπλουτίζεται με έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Alan Lee που παρεμβάλλονται στις σελίδες. Μια εξαιρετική ιστορία της λογοτεχνίας του φανταστικού που ο συγγραφέας βάζει τον αναγνώστη μέσα στον δικό του φανταστικό κόσμο, τον κόσμο των ξωτικών αλλά και στην αέναη μάχη μεταξύ του καλού και του κακού. Και δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε ότι μέσα από τις σελίδες του έργου συναντήσαμε και απομονώσαμε πληθώρα διδαγμάτων. Η πτώση της Γκόντολιν αντιπροσωπεύει την ευκαιρία που έδωσαν οι Θεοί για να έρθουν κοντά τους οι εκδιωγμένοι. Μια ευκαιρία όμως, που οι εκδιωγμένοι δε θέλησαν να ακολουθήσουν, με αποτέλεσμα την πτώση και τον όλεθρο. Η μετάφραση του έργου ανήκει στην Ευγενία Χατζηθανάση – Κόλλια.

“Η πτώση της Γκοντόλιν είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης των δύο ισχυρότερων δυνάμεων στον κόσμο: του έκπτωτου Θεού Μόργκοθ, που αντιπροσωπεύει το υπέρτατο κακό, και του Θεού Ούλμο, του Άρχοντα των Υδάτων.
Η πανέμορφη Γκοντόλιν είναι η πόλη που έχουν ιδρύσει τα Ξωτικά Νολντόριν σε μια κρυφή και απρόσιτη τοποθεσία, ώστε να μην τους βρίσκει ο Μόργκοθ.
Ο Ούλμο δίνει εντολή σε έναν Άνθρωπο, τον Τούορ, να πάει στην κρυφή πόλη και να μεταφέρει στον βασιλιά της, τον Τούργκον, μήνυμα ότι πρέπει να αντιμετωπίσει τον Μόργκοθ, αν θέλει να απαλλαγεί από αυτόν. Ο Τούορ ξεκινά το δύσκολο ταξίδι για την Γκοντόλιν. Μόλις φτάνει, δίνει το μήνυμα στον Τούργκον, που αρνείται να βγει από την πόλη και να συγκρουστεί με τον Μόργκοθ.
Η άρνηση αυτή έχει τρομερές συνέπειες. Ο Μόργκοθ οργανώνει μια καταστροφική επίθεση στην πόλη και, παρότι η αντίσταση των υπερασπιστών της είναι επική, δεν αποτρέπει την άλωση και τη λεηλασία της. Ο Τούορ και όσα Ξωτικά έχουν επιζήσει καταφεύγουν στα βουνά, απ’ όπου παρακολουθούν συντετριμμένοι την καταστροφή της φλεγόμενης πόλης τους.
Η πτώση της Γκοντόλιν ήταν, σύμφωνα με τον Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, “η πρώτη πραγματική ιστορία αυτού του φανταστικού κόσμου”, που μαζί με το Μπέρεν και Λούθιεν και Τα παιδιά του Χούριν τις θεωρούσε τις τρεις Μεγάλες Ιστορίες των Αρχαίων Ημερών.”

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave