Το πρώτο που αντιλαμβάνεσαι συνομιλώντας με τον Καλύμνιο συγγραφέα Στέλιο Χαλκίτη είναι πως έχει μια εξαιρετική σχέση με την ελληνική γλώσσα. Τα δεύτερο που σε κάνει να θέλεις να γνωρίσεις το έργο του, είναι η ιδιαίτερη τέχνη αλλά και τεχνική στη γραφή του. Υπάρχει, όμως, κάτι ακόμη που τον χαρακτηρίζει. Δεν κρύβεται ποτέ πίσω από λέξεις, ούτε από πρωταγωνιστές, αλλά ούτε και πίσω από τους αναγνώστες του. Επιδίωξή του λέει στο Vivlio-Life.gr είναι να προκαλέσει τη σκέψη τους και να τους προβληματίσει.

-Το τελευταίο βιβλίο σας «DeProfundis, Αναμάρτητοι Έρωτες» κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό. Τι κρύβεται πίσω από αυτόν τον τίτλο; Ποιοι είναι οι αναμάρτητοι έρωτες;


Δεν κρύβεται τίποτα, όλα είναι σε κοινή θέα! Στο βιβλίο που αναφέρεστε, θέλησα, μέσα από το προσωπικό βίωμα ενός φίλου μου ιερωμένου, να απενοχοποιήσω μιαν ανυπόστατη, βάρβαρη και ενδεχομένως υστερόβουλη «ηθική», εν προκειμένω τους έρωτες που το ιερατείο ονομάζει αμαρτωλούς· φυσικά αναγνωρίζω ότι όλες οι θέσεις είναι υπερασπίσιμες αρκεί να μην είναι ισχυρισμοί και ομιχλώδεις εντολές, όπως η εξορκιστική αποστασιοποίηση από κάθε σωματική επαφή με το θηλυκό για ευχαρίστηση. Θέλησα να δείξω πως υπέρτερη των ισχυρισμών, των μεταθανάτιων υποσχετικών και των ασυνάρτητων χρησμολογικών απαγορεύσεων είναι η αγάπη στο παρόν μεταξύ των ανθρώπων, και συμπλήρωμα αυτής της αγάπης είναι τα δώρα που κομίζονται και κατά την ένωση των σωμάτων.

-Αναζητώντας πληροφορίες για το βιβλίο, διάβασα πως στις σελίδες του ο αναγνώστης έρχεται «αντιμέτωπος» με την Εκκλησία, τη διαφθορά, την πολιτική εξουσία και τη σχέση πολιτών – πολιτικών. Θέματα της ελληνικής κοινωνίας που «καίνε». Σκεφθήκατε ποτέ την αρνητική κριτική;

Το έχω σκεφτεί, ξέρω πως όπου υπάρχει κίνδυνος, σε περιμένει, ωστόσο, αν δεν το έκανα, δεν θα ήμουν σύμμετρος με τον εαυτό μου, δεν θα υπήρχε λόγος να γράφω. Όποιος αμφισβητεί αυτά που γράφω, απλά εθελοτυφλεί, και τον καλώ να σκεφτεί με γνώμονα τη λογική και τις ανθρώπινες αξίες.

-Πώς αντιμετωπίστηκε από τους αναγνώστες σας ο έρωτας μεταξύ ενός Μητροπολίτη και μιας Δικαστικού που πραγματεύεστε;

Ο κόσμος αγκάλιασε το μυθιστόρημα, γιατί οι αναφορές, τα βιώματα και οι απαιτήσεις των ηρώων είναι πραγματικά και διέπονται από απλή λογική και επιθυμία για ζωή. Άλλωστε, το μυθιστόρημα επευφημήθηκε από σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους, κάτι που πιστοποιείται από τις προσωπικότητες που το παρουσίασαν στη Θεσσαλονίκη.

-«Η ζωή και η πολιτική είναι η μάχη της ανήθικης πρόκλησης με την ηθική…». Είναι ένα από τα αποφθέγματά σας και βρίσκεται στο βιβλίο σας «Ο Λούσηρος». Και δεν είναι το μοναδικό. Απ’ ό,τι είδα αν κάποιος αναζητήσει διαδικτυακές πληροφορίες για εσάς θα διαβάσει κι άλλα αποφθέγματα. Σκεφτήκατε να εκδώσετε κάποια συλλογή με τα γνωμικά σας;

Κάποια στιγμή θα συγκεντρώσω τα αποφθέγματα και θα κάνω ένα μικρό βιβλίο. Σχετικά με το απόσπασμα που αναφέρατε, μόνο αν καθημερινά αναμετράσαι με τις ανήθικες προκλήσεις και βγαίνεις νικητής, τότε και μόνο τότε μπορείς να ελπίζεις ότι δύνασαι κάποτε να γίνεις άρτια και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, αλλιώς μην ασχοληθείς καθόλου, ακολούθησε την πεπατημένη και ζήσε αυτοσχεδιαστικά με βάσει τις προσκολλήσεις, τις ταυτίσεις και τις παρορμήσεις σου και όπου σε βγάλει.

-Σε μια προσπάθεια να βρείτε απαντήσεις στις υπαρξιακές σας ανησυχίες, ταξιδέψατε σε Ινδίες, Θιβέτ, Ιμαλάια, Άγ. Όρος, αναφέρετε στο βιογραφικό σας. Τελικά βρήκατε τις απαντήσεις που ψάχνατε;

Βρήκα κάποιες απ’ αυτές, όχι όμως σε γεωγραφικές συντεταγμένες, αλλά μέσα στην εσωτερικότητά μας, αυτό είναι το όχημα για τα μεγάλα ταξίδια. Ωστόσο, τα διάφορα μέρη που επισκέφτηκα με ωφέλησαν, και προπαντός με ωφέλησαν αποκαλύπτοντάς μου πως αυτά που αναζητούσα δεν ήταν εκεί.

-Στα άρθρα σας υποστηρίζατε με θέρμη τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα των γυναικών και την ισότητα εν γένει, όπως σημειώνετε. Ωστόσο ενδιαφέρον μου προκάλεσε αυτό που αναφέρετε παρακάτω: «όπως και την ανάγκη αναθεώρησης πάσης φύσεως βεβαιοτήτων». Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτήν την τοποθέτηση;

Είμαστε κληρονόμοι μιας λογικής και οφείλουμε ουσιωδώς να αμφισβητούμε με άποψη. Δεν υπάρχουν βεβαιότητες, όλα βρίσκονται σε προσωρινή ευσταθή αστάθεια. Μόνη βεβαιότητα είναι η αβεβαιότητα εν συνόλω. Η αμφιβολία είναι αφετηρία για σκέψη και η βεβαιότητα για υποταγή!

-Μια από τις διαλέξεις σας είχε ως θέμα: «Η ανύψωση και η αποκαθήλωση του έρωτα». Αν σας ζητούσα σε μια σύντομη πρόταση να μας δώσετε την ουσία αυτής της διάλεξης; Ή καλύτερα μ’ ένα απόφθεγμα;

Δεν υπάρχει αληθινός έρωτας παρά μόνο όταν συναντηθούν δυο άνθρωποι συνειδητοποιημένοι, που θα αποτινάξουν γρήγορα το «χωρίς εμείς εγώ», θα αναγνωρίσουν ο ένας το βάθος και την αξία του άλλου, που θα εμβιώσουν ο ένας τις πονεμένες αφηγήσεις του άλλου.

-Στη δεύτερη διάλεξή σας είχατε ως θέμα την ερώτηση: «Μπορεί ο άνθρωπος να πράττει με ελεύθερη βούληση;». Αν ξεχνούσαμε τη διάλεξη, θα μπορούσατε να μας απαντήσετε μονολεκτικά; Ναι ή όχι;

Μονολεκτικά δεν γίνεται διότι η απάντηση είναι υπό προϋποθέσεις· σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι η πλειονότητα των ανθρώπων δεν μπορεί να πράξει ιδία και ελευθέρα βουλήσει, άγεται και φέρεται από τις παρορμήσεις, τα αρνητικά συναισθήματα, τις προσκολλήσεις και τις ταυτίσεις της. Για να πράξει κανείς με ελεύθερη βούληση πρέπει να αναδιαμορφώνει συνεχώς τη συνείδηση μέσω του νοήματος που δίνει στις εμπειρίες του και που η συνείδηση με τη σειρά της τροφοδοτεί την προσωπικότητά του.

-Οι τίτλοι των βιβλίων σας είναι αυτό που λέμε «ψαγμένοι». Και απ’ ό,τι φαίνεται και οι σελίδες τους. Σε ποιο αναγνωστικό κοινό απευθύνεστε; Θέλετε να έχετε ψαγμένους αναγνώστες;

Δεν γράφω με στόχευση μέρος της κοινωνικής -ευρύτερα εννοούμενης- διαστρωμάτωσης. Ωστόσο, απευθύνομαι σε όσους θέλουν να δημιουργήσουν τις δικές τους συνάφειες, έτσι ώστε συγγραφέας και ο αναγνώστης, κάποια στιγμή, να γίνουν δυο όψεις του ιδίου προσώπου σε μια μυστική διαλεκτική.

-Είχα την ευκαιρία να διαβάσω κάποιες συνεντεύξεις σας. Αυτό που διαπίστωσα είναι πως τα λέτε έξω από τα δόντια, κάτι που προσωπικά με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Τι θ’ απαντούσατε σε κάποιον που θα έλεγε πως σας αρέσει να προκαλείτε;

Η πρόκληση είναι μια συκοφαντημένη λέξη, δεν έχει μόνο αρνητική στόχευση, αλλά και θετική, και αυτό είναι δική μου παράλληλη επιδίωξη να προκαλέσω τη σκέψη του αναγνώστη, να τον προβληματίσω, να αισθανθεί την ανάγκη να πάρει θέση και να πάψει να είναι οχυρωμένος στις ταυτότητές του.

-Πώς θα χαρακτηρίζατε τα βιβλία σας;

Θα τα χαρακτήριζα κοινωνικά μυθιστορήματα με προεκτάσεις ψυχογραφικές, φιλοσοφικές, ηθογραφικές, και ηθικοπλαστικές που ωστόσο σε αφήνουν ελεύθερο να επιλέξεις τον δικό σου δρόμο. Ανεξαρτήτως χαρακτηρισμών, είναι σημαντικό το πώς τα υποδέχεται το αναγνωστικό κοινό και είμαι ευχαριστημένος και ικανοποιημένος που τα αγκάλιασαν με ιδιαίτερη θέρμη.

-Με πολύ ενδιαφέρον θ’ «άκουγα» τον τίτλο του επόμενου βιβλίου σας…

Το μυθιστόρημα που συγγράφω φέρει τον προσωρινό τίτλο, αλλά ίσως και μόνιμο, «Το λίκνισμα του θρήνου». Είναι μια μυθιστορηματική – ψυχαναλυτική κατάδυση στα άδυτα των ανθρώπινων σχέσεων, των συμπεριφορών, του έρωτα, και γενικά της ζωής.

Βιογραφικό
Ο Στέλιος Χαλκίτης γεννήθηκε στην Κάλυμνο όπου ζει, εργάζεται και συγγράφει. Επί σειρά ετών αρθρογραφούσε σε ελληνικές εφημερίδες για πολιτικά, φιλοσοφικά και κοινωνικά θέματα, υποστηρίζοντας με θέρμη τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα των γυναικών και την ισότητα εν γένει, όπως και την ανάγκη αναθεώρησης πάσης φύσεως βεβαιοτήτων. Συχνά προσκαλείται σε πνευματικά ιδρύματα, φιλοσοφικά συμπόσια ή άλλες εκδηλώσεις όπου δίνει διαλέξεις φιλοσοφικού ή ψυχολογικού χαρακτήρα που τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής από το ευρύ κοινό και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και Μέλος της Συντακτικής Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας Substantia Philosophica
Μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: «Μάργκινους Μόριους», 2012, εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη, που έχει κάνει ήδη δεύτερη έκδοση (2015) – «Ο Λούσηρος», 2013, εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη – «MARGINUS MORIUS», 2014, Vanguard Press, Μεγάλη Βρετανία – «ANTE TRACTATUM ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ», 2015, εκδόσεις Ρώμη, Θεσσαλονίκη – «De Profundis, Αναμάρτητοι Έρωτες», 2017, εκδόσεις Πηγή, Θεσσαλονίκη – Το «ANTE TRACTATUM ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ» διδάσκεται στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Επίκειται η έκδοση ενός θεατρικού έργου με τίτλο «Κατά Στριμόθεον Απόψεις» και άλλων βιβλίων που ήδη γράφονται.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave