Βερολίνο. 1938
Η σκιά του πολέμου βάραινε πάνω από την Ευρώπη.
Η φωνή του ναζισμού γίνεται βρυχηθμός, που απειλεί να πνίξει κάθε άλλη.
Στη Γερμανία, από το 1933, κυβερνούσε το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ.
Ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν προϊόν της ταπεινωτικής, για τον γερμανικό λαό, Συνθήκης των Βερσαλλιών. Το αυγό του φιδιού το γέννησε η ένδεια, η οικονομική κρίση, η εξαθλίωση, ο εξευτελισμός, η τιμωρία για το αμαρτωλό παρελθόν, η απαξίωση και η περηφάνια ενός λαού.


Το Βερολίνο είναι τα σύγχρονα Σόδομα και Γόμορρα. Βερολίνο η μεγαλούπολη του εγκλήματος και της διαφθοράς. Η Μητρόπολης της Κόλασης, το ίδιο το Βερολίνο. Η πόλη με τις άγριες καταχρήσεις και την παρακμή της. Μια Μητρόπολη και μια χώρα χωμένη στα σκατά. Και τα σκατά έχουν ανέβει μέχρι τ΄ αυτιά…
Στο Βερολίνο εκείνη την εποχή μπαινόβγαιναν κάθε καρυδιάς καρύδι, διπλοί και τριπλοί πράκτορες, κατάσκοποι και πλήθος απατεώνων. Η πόλη εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν το πιο επικίνδυνο μέρος του κόσμου.
Ο Ντίτο Μαχτ και η Κασσάνδρα Μαρινάκη γνωριστήκανε και ζούσαν περίπου οκτώ μήνες στο κοσμοπολίτικο Παρίσι. Μέσα σε αυτή τη ζοφερή και άσχημη κατάσταση στην Ευρώπη, λόγω των επεκτατικών σχεδίων του Χίτλερ στο Παρίσι άνθιζε ο έρωτας της Κασσάνδρας και του Ντίτο.
Η Κασσάνδρα ήταν κόρη του Δημήτρη Μαρινάκη, διευθυντή της Υπηρεσίας Αλλοδαπών της Αστυνομίας Πόλεων. Η Κασσάνδρα μία από τις τρεις κόρες του Μαρινάκη, φεύγει από την Αθήνα και τώρα βρίσκεται στο Παρίσι στο Πανεπιστήμιο, για σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης και εκεί θα γνωρίσει τον Ντίτο. Όπως είπε ο Ντίτο στην Κασσάνδρα ήταν ανταποκριτής της Berliner Tageblatt ,μιας από τις πιο γνωστές γερμανικές εφημερίδες.
Ξαφνικά μια μέρα ο Ντίτο ζητάει από την Κασσάνδρα να την ακολουθήσει στο Βερολίνο που είχε κάποιες δουλειές να διεκπεραιώσει. Όμως γρήγορα χάνονται τα ίχνη του και η φίλη του μένει μόνη τρεις μέρες στο ξενοδοχείο του Βερολίνο Κεμπίνσκι. Απελπισμένη η Κασσάνδρα πηγαίνει στην εφημερίδα που εργάζεται μήπως τον βρει. Εκεί ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει τέτοιος δημοσιογράφος με τα χαρακτηριστικά του Ντίτο Μαχτ. Κάποιος Γερμανός δημοσιογράφος, ο Φραντς Μπλούχε, της ζητάει μία φωτογραφία του Ντίτο Μαχτ και της υπόσχεται να ψάξει να τον βρει. Ο δημοσιογράφος καταλαβαίνει ότι ίσως ο Ντίτο ήταν κάποιος κατάσκοπος που την είχε χρησιμοποιήσει σαν προπέτασμα για να μπει στη Γερμανία και στη συνέχεια την εγκατέλειψε. Για να μάθει κάτι πίσω από αυτή την ιστορία ο Μπλούχε τηλεφωνεί στον γνωστό του Βίγκο Μπέργκερ, ανώτερο στέλεχος της γερμανικής κατασκοπείας και αντικατασκοπείας.


Ο Ισίδωρος Αριστέας πρόκειται να φύγει από την Αθήνα για το Βερολίνο με την σύζυγό του Γκέρτα. Ο Δημήτρης Μαρινάκης καλεί τον φίλο του Ισίδωρο και του ζητάει εκεί στο Βερολίνο που θα πάει να γίνει σαν πληροφοριοδότης -ανταποκριτής της Ελληνικής Κυβέρνησης. Παράλληλα ο Μαρινάκης θα βοηθήσει να μην εκτελεστεί ο Λουκάς Αριστέας, αδελφός του Ισίδωρου και υψηλόβαθμο στέλεχος του Κ.Κ.Ε., που είναι στις φυλακές, καταδικασμένος σε θάνατο από το καθεστώς του Μεταξά. Πρόκειται για ένα ηθικό εκβιασμό. Ο Ισίδωρος δεν δέχεται και φεύγει για το Βερολίνο.
Ο Βίγκο Μπέργκερ κάνει μια αναπάντεχη γνωριμία σε ένα λεηλατημένο εβραϊκό σπίτι την επομένη της Νύχτας των Κρυστάλλων (9 και 10 Νοεμβρίου 1938 ) και μπλέκει σε μια περιπέτεια που θα τον φέρει αντιμέτωπο με πραγματικούς και φανταστικούς εχθρούς στο κοσμοπολίτικο Βερολίνο του 1938.
Ο Βίγκο εκείνο τον καιρό ήταν πολύ απελπισμένος, γιατί μετά από πέντε χρόνια γάμου ,η σύζυγός του Ίρμα τον είχε εγκαταλείψει ξαφνικά. Όμως αρχίζει να ψάχνει αν και πιστεύει ότι ίσως ο Ντίτο Μαχτ είναι ρώσος κατάσκοπος.
Η Κασσάνδρα είχε ακολουθήσει στο Βερολίνο τον παρισινό της έρωτα με τη θέλησή της .Έναν άνθρωπο χωρίς ταυτότητα…


Τώρα η Κασσάνδρα θα ζητούσε βοήθεια από τη γερμανική αντικατασκοπεία…
Ο Βίγκο Μπέργκερ δεν ανήκει στο ναζιστικό κόμμα. Όποιος όμως δεν υπηρετούσε το κόμμα ήταν εχθρός. Ο Βίγκο σιχαινόταν στους συμπολίτες του, αυτή την εγκληματική κοινωνία που εκστασιαζόταν από έναν ψυχασθενή. Ένιωθε αηδιασμένος. Νιώθει αηδία και για τον εαυτό του, γιατί αυτό το καθεστώς που νομίζει ότι πολεμά, το υπηρετεί πιστά εδώ και χρόνια. Είναι συνένοχος ο Βίγκο σε αυτό που γίνεται. Έχει ένα ποσοστό ευθύνης για όσα συμβαίνουν γύρω του. Όλο αυτό τον καιρό έτρωγε μόνος του τα σωθικά του. Τώρα όμως ήταν αργά. Τώρα που είχε ανακαλύψει εκείνο το ύπουλο, σιχαμερό πράμα, που είχε φυτρώσει και μεγάλωνε μέσα του διεκδικώντας χώρο θέση και ρόλο στη ζωή του, ένιωθε ανήμπορος. Και όσο το κανάκευε, εκείνο, μεγάλωνε, θέριευε και άλωνε τη σκέψη του περιμένοντας τη στιγμή για να βγει και να διεκδικήσει ,να κυριαρχήσει και να εκδικηθεί. Ώσπου άρχισαν να γίνονται έρμα και άγος και να μην ανέχονται ο ένας το άλλο. Κι άρχισε ένας πόλεμος της διεκδίκησης και της κυριαρχίας και ο Βίγκο κατάλαβε ότι η μάχη ήταν άνιση και ότι έχανε το παιχνίδι. Γιατί το τέρας δεν είχε συνείδηση. Έπρεπε να τους εξοντώσει και τους δυο εκείνον και το τέρας μέσα του, αυτό που προσποιούνταν για χρόνια ότι αγνοούσε…


Η αναπόδραστη υπαρξιακή μοναξιά του Βίγκο και η εσωτερική μάχη με τα φαντάσματά του θα βρουν διέξοδο τη στιγμή που ο δρόμος του θα διασταυρωθεί με τον δρόμο της Ελληνίδας Κασσάνδρας Μαρινάκη…
Σε μια κοινωνία όπου η συλλογική ευθύνη μοιάζει να αφορά τρίτους και η ατομική ταυτίζεται με ένα φασματικό τέρας που καταβροχθίζει τα πεπρωμένα και τα λάθη της, όλοι μοιάζουν ένοχοι και όλοι αθώοι.
Το κείμενο ρέει ευχάριστα .Η γλώσσα της συγγραφέως είναι απλή και μεστή, όπως άλλωστε αρμόζει σε βιβλία αυτού του είδους. Η Κανή Καραβά καταφέρνει να παντρέψει το νουαρ με το ψυχογραφικό μυθιστόρημα. Ικανοποιεί αφ΄ ενός τον αναγνώστη που ελκύεται καθαρά από την πλοκή του έργου και παρακολουθεί κυρίως τη διαδικασία επίλυσης του γρίφου και αφ΄ ετέρου δίνει τροφή για σκέψη σ΄ αυτούς που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη δυναμική των χαρακτήρων, τις λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις τους ,αλλά και σκιαγραφεί μια εποχή και μια χώρα βαμμένη με αίμα και πλασμένη από τραγωδίες.
Διαβάστε το.


Η Κανή Καραβά γεννήθηκε στη Φτελιά της Δράμας, σπούδασε δημοσιογραφία και δημοσιολογία και εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είναι συγγραφέας έξι μυθιστορημάτων, πέντε από τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος: Ένας αιώνας, μια στιγμή (2010), Το πείραμα του χαμένου χρόνου (2011), Σχήμα οξύμωρον (2013) και Το τέρας μέσα τους (2021). Το πείραμα του χαμένου χρόνου κυκλοφόρησε στα αλβανικά με τον τίτλο Sprova e kohës së humbur από τον εκδοτικό οίκο Neraida το 2013 και το Σχήμα οξύμωρον στα γαλλικά, με τίτλο Oxymore, το 2015, από τις εκδόσεις Κέδρος.