Συγγραφέας του βιβλίου «7 θυσίες για το φιλί του» – Εκδόσεις bookguru.gr

Στον ιδιαίτερο κόσμο μιας έφηβης που στροβιλίζεται μέσα σε σκέψεις και ακροβατεί μεταξύ αλήθειας και ψευδαίσθησης, μας βάζει το μυθιστόρημα της Αλεξάνδρας Κουρκούδιαλου. Σ΄ αυτή την πρωτότυπη ιστορία, στην εξέλιξη της οποίας παρακολουθούμε τους ήρωες άλλοτε να γίνονται θύτες και άλλοτε θύματα, οι δευτεραγωνιστές είναι πολλοί και παίζουν καθοριστικό ρόλο. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «Κάθε ένας τους, είναι κομμάτι της ιδιοσυγκρασίας μου και με τον τρόπο αυτό «ξεφορτώνομαι» εικόνες και λόγια που έχω μέσα μου. Χωρίς αυτούς, δεν υπάρχει πλοκή, δεν υπάρχει ανατροπή, δεν υπάρχει ουσία». Πάντως ο άνδρας για το φιλί του οποίου χρειάστηκαν (;) 7 θυσίες, είναι ο Αλέξης. Η ηρωίδα της «…παρέμεινε στη ζωή του ώσπου να κοιτάξει και εκείνος μέσα από τα μάτια της τον ίδιο στόχο: την απόλυτη ευτυχία…»

  • Ένα δεκατριάχρονο κορίτσι πρωταγωνιστεί στο βιβλίο σας. Ποια είναι η Αρτέμιδα και γιατί αποφασίσατε να της δώσετε αυτή τη μικρή ηλικία;
    Κάθε άνθρωπος υπήρξε παιδί, έφηβος… Οι μνήμες της «μικρής» μας ηλικίας μένουν ανεξίτηλες στο διάβα του χρόνου. Ειδικά, εκείνες που χαράσσονται με μεγάλο πόνο ή πελώρια χαρά. Η Αρτέμιδα, λοιπόν, είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι εκείνο το κορίτσι που μεγαλώνοντας βιώνει την πρώτη αγάπη, κρυφακούοντας έστω – αυτό της αρκεί – τον Αλέξη. Μέσα στη συνήθειά της, διεγείρεται η ανάγκη της να βοηθήσει κάποιον που την έχει ανάγκη. Την έχει ακούσει να σπαράζει από μοναξιά, από πόνο, πολλές φορές. Τη γυναίκα εκείνη, τη λένε Αιμιλία. Όταν είσαι 13 χρονών, έχεις το δικό σου κόσμο. Μέσα σ΄εκείνον τον κόσμο ζει ο αναγνώστης για αρκετές σελίδες διαβάζοντας το μυθιστόρημά μου «7 θυσίες για το φιλί του» και το βρίσκω μαγικό!
  • Έχει κάνει συνήθειά της να κρυφακούει τους τσακωμούς της Αιμιλίας με το σύζυγό της Ανδρέα. Δεν αρκείται όμως μόνο σ’ αυτό. Παρεμβαίνει στη ζωή τους. «Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει ένα κορίτσι να «αφιερώσει σχεδόν όλη την εφηβεία γύρω από τα προβλήματα ενηλίκων;»
    Οι ήρωες μου, από την πρώτη στιγμή της συνάντησής τους μεταξύ τους, γίνονται ένα. Κρατιούνται από τα χέρια και σχηματίζουν τον «Κύκλο των ‘Αλφα», καθώς όλων τα ονόματά αρχίζουν από το «Α». Η Αρτέμιδα είναι έξω από τον κύκλο, παρατηρώντας τους. Λίγο αργότερα, καθώς μεγαλώνει βρίσκεται στο κέντρο του κύκλου. Είναι αδύναμη να κοιτάξει αλλού αλλά νιώθει πολύ δυνατή, σχεδόν μεταφυσική και θέλει να τους βοηθήσει. Εμμονή, πάθος και μοναδική απόλαυσή της είναι να τους «λυτρώσει». Άλλοτε, πληγώνοντάς τους με την αφέλεια του νεαρού της ηλικίας της, άλλοτε μαγνητίζοντάς τους με τη σαγήνη της προσωπικότητας που έχει διαμορφώσει μεγαλώνοντας. Και εκεί κάπου, πράγματι, έχει χάσει, έχει «θυσιάσει» μια ανέμελη εφηβεία, μια όμορφη πρώτη ερωτική επαφή και ό,τι άλλο θα μπορούσε να είχε ζήσει… Η Αρτέμιδα είναι ένα πρόσωπο σχεδόν μεταφυσικό, όπως όμως και πολλοί έφηβοι μπορεί να είναι, έτσι όπως στροβιλίζονται μέσα σε σκέψεις που ακροβατούν μεταξύ αλήθειας και ψευδαίσθησης, θα τολμούσα να προσθέσω.
  • Το ότι «περικυκλώνει τις ζωές των άλλων», το αντιλαμβανόμαστε εξαρχής. Μάλλον ένα στοιχείο της δικής της… περικυκλωμένης εφηβείας θα μας βοηθούσε να την κατανοήσουμε.
    Η Αρτέμιδα γεννήθηκε για μένα με το στίγμα ενός μύθου: «Θυσίες εφήβων στην Βραυρώνα, προς τιμήν της θεάς Αρτέμιδος», είναι η αρχαιότερη εικόνα που ξετυλίγεται μπροστά μου, για τη νεαρή μου ηρωίδα, γράφοντας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.
  • Το νούμερο του τίτλου κυριολεκτεί; Είναι 7 οι θυσίες που θα κάνει η ηρωίδα σας για το φιλί ενός άντρα;
    H ειρωνεία είναι ότι δε χρειάστηκε τελικά καμία θυσία για το φιλί του. Γιατί αν είναι θυσίες ό,τι κάνουμε για την αγάπη ή έστω και για τον έρωτα, τότε τί και ποιό είναι το εγκάρδιό μας δώρο;! Δώρα είναι ό,τι κάνουμε, ό,τι προσφέρουμε, ό,τι αποδεχόμαστε να χάσουμε, να επιλέξουμε. Δώρα και επιλογή μας, τα οποία προσφέρουμε στο βωμό του έρωτα απλόχερα, χωρίς καμία θυσία. Αν θυσιάζει όμως άλλους ανθρώπους, τις δικές τους επιλογές και αξίες για να κατακτήσει, τότε , ναι, μιλάμε για θυσίες, όχι όμως, αυτοθυσίες. Μια τραγική ειρωνεία και ένα παιχνίδι με τις λέξεις, είναι η απάντηση. Κρύβει όμως μια μεγάλη αλήθεια.
  • Και ο Αλέξης; Ποιος είναι ο γοητευτικός εργένης που πασχίζει για το φιλί του;
    Είναι εκείνος που άργησε να κοιτάξει το πρόσωπό του, άκουσε όμως τον ήχο της φωνής του και όσα τον απασχολούσαν τότε: την συναισθηματική του μοναξιά.
    Αργότερα, τον συντρόφευσε μέσα από το δύσκολο ταξίδι τη αναπηρίας του.. Παρέμεινε στη ζωή του ώσπου να κοιτάξει και εκείνος μέσα από τα μάτια της τον ίδιο στόχο: την απόλυτη ευτυχία, μέσα από το πρώτο τους φιλί.
  • «Ο κύκλος των “Άλφα”». Μέσα του τοποθετήσατε τους: Αρτέμιδα – Αιμιλία, Ανδρέα – Αλέξη – Άλκη – Άσπα. Πόσο σημαντικό ρόλο θα παίξουν στην πλοκή οι δευτεραγωνιστές δίπλα στους κεντρικούς σας ήρωες;
    Οι ήρωες μου, γίνονται θύτης-θύμα πολλές φορές. Αυτό τους κάνει πρωταγωνιστές.
    Η Ασπα είναι εξαρχής πρωταγωνίστρια της δικής της ιστορίας, ενός κοριτσιού δηλαδή, που μεγάλωσε χωρίς γονείς σχεδόν, που αντιστάθηκε με τον τρόπο της στην κακοποίηση που υπέστη από τον σύντροφό της, που φάνταζε υπέροχη σε όλους εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό. Δεν μπορώ να μιλήσω για όλους μέσα σε μια πρόταση-απάντηση , γιατί θα ήταν κουραστικό για τον αναγνώστη, αλλά μπορώ με βεβαιότητα να πω κάθε ένας τους, είναι κομμάτι της ιδιοσυγκρασίας μου και με τον τρόπο αυτό «ξεφορτώνομαι» εικόνες και λόγια που έχω μέσα μου. Χωρίς αυτούς, δεν υπάρχει πλοκή, δεν υπάρχει ανατροπή , δεν υπάρχει ουσία.
  • Το 2016 που ξεκινάει η ιστορία σας μάλλον πολύ μακρινό φάνταζε το 2027, χρονολογία που την ολοκληρώνετε. Γιατί το επιλέξατε το… μέλλον;
    Που τελικά δεν είναι και πολύ μακρινό. Με την καραντίνα άργησα να το εκδώσω, οπότε ήμουν λίγο εκτός χρόνου. Τώρα, θα προτιμούσα να είχα υπολογίσει το 2037 και να είχα δώσει και άλλα δέκα χρόνια εξέλιξης των πραγμάτων. Μου αρέσει γενικά να ταξιδεύω, είτε σε τόπους μακρινούς είτε σε χρόνους! (γελάω)
  • Τι κρατήσατε από την έφηβη και στη συνέχεια νεαρή Αρτέμιδα, παραδίδοντάς την στον εκδοτικό σας οίκο, για να πάρει τη θέση της στα ράφια των βιβλιοπωλείων;
    Κρατώ τον ενθουσιασμό της, την επιμονή της, την αφοσίωσή της για όλα όσα πρέσβευε, αφιέρωσε – όχι θυσίασε – είτε της βγήκε σε κακό, είτε σε καλό.
    Τα τελευταία της λόγια, σχεδόν στο τέλος του βιβλίου, είναι ο επίλογός της: Υπήρξατε οι θύμισες, οι ενοχές, οι ελπίδες. Όχι μόνο οι δικές μου, αλλά οι δικές σας. Κάθε ένας από εσάς, δέθηκε σαν κουβάρι με τον άλλον. Κάνατε, έτσι απλά, άθελά σας, έναν κύκλο και κλείσατε εκεί μέσα την ψυχή μου, Αλέξη μου.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένα δεκατριάχρονο κορίτσι, η Αρτέμιδα, έχει κάνει συνήθειά της να «κρυφακούει» τους τσακωμούς της Αιμιλίας με το σύζυγό της, αλλά και να κατασκοπεύει τον γοητευτικό εργένη, Αλέξη, που μένει στην ίδια περιοχή. Ένα μοιραίο ατύχημα θα σταθεί η αφορμή να τους φέρει κοντά και να τους δέσει με ένα μαγικό νήμα.
Οι πιο απόκρυφες πτυχές των χαρακτήρων των ηρώων, ξεδιπλώνονται διαρκώς και καθηλωτικά εμπρός στα μάτια του αναγνώστη μέσα από τα άγρυπνα μάτια ενός κοριτσιού που λίγο αργότερα μεταμορφώνεται σε μία ποθητή γυναίκα που κάνει σκοπό της ζωής της, τις ζωές τους. Μία γυναίκα που περικυκλώνει τις ζωές όλων των ηρώων με έναν μοναδικό τρόπο.
Τα κεφάλαια της ζωής της Αρτέμιδας σφραγίζονται κάθε φορά με το ίδιο αναπάντητο ερώτημα: «Nα θυσιαστεί η ίδια ή να συνεχίσει να θυσιάζει όσους την αγάπησαν, για να κερδίσει το φιλί του;»
Το «7 θυσίες για το φιλί του» είναι ένας ύμνος στον έρωτα όλων των ανθρώπινων χαρακτήρων: Αδικαιολόγητα βίαιος, απίστευτα ρομαντικός, σκοτεινός, πλατωνικός ή σαρκικός, ο έρωτας στην κοινωνία του «Κύκλου των Άλφα». Θυσία της έφηβης προς την θεά Αρτέμιδα: Και το αίμα της κατάπια και έρωτες γεννήθηκαν. Σου έχω φυλάξει, έλα, να πιείς σε προσκαλώ! Μια θυσία αρκούσε, για να χορτάσουμε και οι δυό. Αρτέμιδα, 2016-2027

Βιογραφικό
Η Αλεξάνδρα Κουρκούδιαλου γεννήθηκε τον Απρίλη του 1975 στο εξωτερικό. Μεγάλωσε διαβάζοντας τα στιχάκια της γιαγιάς της, της Αλεξάνδρας της Σμυρνιάς, πίσω από τις φωτογραφίες των ξενιτεμένων της παιδιών, αχνά από τον καιρό που διαβρώνει τα πάντα εκτός από τις μνήμες… Επαναπατρίστηκε κάνοντας μια στάση στο Παρίσι. Παιδί μεταναστών, η δίψα της για ένα καλύτερο αύριο, είχε ριζώσει μέσα της από πολύ μικρή. Εδώ και πολλά χρόνια δραστηριοποιείται στο ξενοδοχειακό κλάδο και μιλά 4 ξένες γλώσσες. Η αγάπη της για τη συγγραφή ξεκίνησε πολύ νωρίς. Το μυθιστόρημα «Έλλη, η εγγονή του Αιόλου», από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ το 2017, ήταν το πρώτο της ολοκληρωμένο μυθιστόρημα. Πολυάριθμες παρουσιάσεις και άριστες κριτικές συνόδευσαν το πρώτο της ταξίδι στο χώρο της λογοτεχνίας. Χωρίς καμία βιασύνη και απολαμβάνοντας τις εμπειρίες μιας ζωής γεμάτη ανατροπές, συγκροτεί τις δυνάμεις της και εκδίδει το νέο της βιβλίο. Το «7 θυσίες για το φιλί του» είναι η συνάντηση της συγγραφέως με τις ερωτικές αναζητήσεις των ηρώων της. Ήρωες, που τους δημιούργησε για να θυσιάσουν και να θυσιαστούν στον μυσταγωγικό βωμό του έρωτα. Ήρωες, που τη γνωρίζουν με το μικρό της όνομα και τη μικρή της ηλικία: Αλεξάνδρα, ετών 13.