Εκδόσεις Ψυχογιός 2023 σελ. 241

Αυτή είναι η τελευταία υπόθεση του ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό. Ο Πουαρό θα πεθάνει λόγω μεγάλης ηλικίας.
Καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και ταλαιπωρημένος από την επιδείνωση της εδώ και καιρό εύθραυστης υγείας του, ο Ηρακλής Πουαρό καλεί τον καλό του φίλο, τον έφεδρο αξιωματικό του Βρετανικού Στρατού, Άρθουρ Χέιστινγκς, στην Έπαυλη Στάιλς, που έχει μετατραπεί σε ξενώνα, προκειμένου ο λοχαγός να είναι τα μάτια και τα αυτιά του σχεδόν παροπλισμένου πια ντετέκτιβ σε κάποια μυστηριώδη αποστολή. Μια νέα υπόθεση δολοφονίας.


Ο Χέιστινγκς ήταν υπερβολικά καλόπιστος και ευκολόπιστος. Είχε όμορφη ψυχή.
Ο Πουαρό δίνει μια αναφορά στον Χέιστινγκς για πέντε διαφορετικούς φόνους. Συνέβησαν όλοι σε διαφορετικά μέρη με την εμπλοκή ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Επιπλέον εκ πρώτης όψεως δεν υπάρχει καμία ομοιότητα ανάμεσά τους. Η μία ήταν υπόθεση ζήλιας στην οποία έχουμε μια δυστυχισμένη γυναίκα που ήθελε να απαλλαγεί από τον σύζυγό της, στην άλλη κίνητρο ήταν τα χρήματα, η τέταρτη είχε ανιδιοτελή κίνητρα, καθώς ο δολοφόνος δεν προσπάθησε να αποφύγει την τιμωρία, ενώ η πέμπτη ήταν πραγματικά βάρβαρη, με τον φόνο να διαπράττεται κατά πάσα πιθανότητα υπό την επήρεια μέθης. Πιθανότατα όλοι αυτοί οι φόνοι ήταν ακριβώς αυτά που φαίνονταν!


Δεν υπήρχε κανένα κοινό στοιχείο ανάμεσά στους φόνους αυτούς, κατά τον Χέιστινγκς.
Κατά τον Πουαρό υπάρχει ένας συγκεκριμένος άνθρωπος, ο Χ. Σε καμία από αυτές τις υποθέσεις δεν είχε ο Χ (προφανές) κίνητρο για να βγάλει το θύμα από τη μέση. Κι όμως ο Χ είχε κάποιες σχέσεις με κάποια από τα πρόσωπα των πέντε φόνων. Ο Χ ήταν παρών σε όλα αυτά τα εγκλήματα χωρίς όμως να συμμετέχει ενεργά σε αυτά…
Ο Χ ήταν ο δολοφόνος.
Ο Χ ήταν ο τέλειος δολοφόνος. Ήταν βιρτουόζος. Ο Χ διαθέτει υπέροχη, μεγαλειώδη τεχνική, που σου γεννά τον θαυμασμό. Δρα με τέτοια μαεστρία που νικά ακόμα και τον Ηρακλή Πουαρό!
Ο εγκληματίας είχε εφεύρει μια μέθοδο με την οποία δε θα μπορούσε ποτέ να καταδικαστεί για φόνο…
Εδώ συναντούμε την τελειοποίηση της τέχνης του εγκλήματος…


Ο Χ τώρα βρισκόταν στον ξενώνα Στάιλς. Σε αυτό το σπίτι πλανάται κάτι κακό στην ατμόσφαιρα. Συμβαίνουν παράξενα πράγματα.
Υπήρχε κάτι μοχθηρό στον ξενώνα. Υπήρχε μια αόριστη ανησυχία. Ένα κακό προαίσθημα. Το ένιωθες…Και ήσουν φοβισμένος…
Στον ξενώνα Στάιλς ζούσαν ένοικοι συμπαθέστατοι, ακίνδυνοι και υπεράνω υποψίας. Άνθρωποι ηλικιωμένοι, κουρασμένοι, που τους είχε διαλύσει η ζωή. Άνθρωποι του λυκόφωτος. Γκρίζα μαλλιά, γκρίζες καρδιές, γκρίζα όνειρα…
«Σύντομα» είπε ο Ηρακλής Πουαρό, «πρόκειται να διαπραχθεί ένας φόνος… εδώ που βρισκόμαστε».
«Ποιος είναι αυτός ο καταραμένος δαίμονας, ο Χ; », ρωτάει ο Χέιστινγκς.
«Αυτό, φίλε μου, δεν θα σου το αποκαλύψω» λέει ο Πουαρό.
Ο Ηρακλής Πουαρό γνώριζε την ταυτότητα του υποψήφιου δολοφόνου, ενώ δεν την γνώριζε ο λοχαγός Χέιστινγκς. Ο Πουαρό ήθελε να συνεργαστούνε, όμως αρνιόταν να τον εμπιστευτεί…
Οπότε έπεφτε στις πλάτες αυτών των δύο φίλων το καθήκον να αποτρέψουν αυτόν τον φόνο.
Ο κίνδυνος παραμονεύει και είναι πολύ κοντά…
Σε αυτό το σπίτι – ξενώνα υπήρχε όντως ένας άνθρωπος που είχε διαπράξει πέντε φόνους και ετοιμαζόταν να το ξανακάνει. Ποιος ήταν, όμως;
Οι φόνοι του Χ ήταν τα τέλεια εγκλήματα;
Τι σχέση έχει με τον Χ, ο Ιάγος του έργου Οθέλλος, του Σαίξπηρ;
Τι σχέση έχει με τον Χ, ο Αριστερόχειρας Τζον στην Τρίτη πράξη του θεατρικού Τζον Φέργκιουσον, του Σίντζεν Έρβιν;
Ο καθένας είναι εν δυνάμει δολοφόνος;
Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να παίρνει τον νόμο στα χέρια του;
Ο Χ κρατούσε στα χέρια του τα κλειδιά της ζωής και του θανάτου;
Με ποιο τρόπο θα ηττηθεί ο Χ;
Ποιος θα αφαιρέσει τη ζωή του Χ, ώστε να σώσει άλλες ζωές… αθώες ψυχές;
Θα κατεβεί η αυλαία…


Η ιστορία αυτή προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα στους φανατικούς αναγνώστες της Άγκαθα Κρίστι σε όλο τον κόσμο. Επειδή μέσα σε αυτό περιγράφεται ο θάνατος του πολυαγαπημένου ήρωα, του Ηρακλή Πουαρό. Υπάρχουν αναγνώστες που ακόμα και σήμερα αρνούνται να διαβάσουν αυτό το βιβλίο, που περιέχει τον θάνατο του βετεράνου Βέλγου ντετέκτιβ.
Το βιβλίο αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και εκδόθηκε τελικά το 1975.
Διαβάστε το.


Η Άγκαθα Κρίστι γεννήθηκε στην Αγγλία, στο Τορκί, το 1890. Είναι γνωστή κυρίως για τα αστυνομικά έργα της –εξήντα έξι μυθιστορήματα και δεκατέσσερις συλλογές διηγημάτων–, πολλά από τα οποία έχουν κεντρικό χαρακτήρα τον θρυλικό ντετέκτιβ Πουαρό ή την απαράμιλλη μις Μαρπλ. Έγραψε επίσης δύο αυτοβιογραφικά έργα, αισθηματικά μυθιστορήματα αλλά και θεατρικά, μεταξύ των οποίων το μακροβιότερο έργο στην ιστορία του σύγχρονου θεάτρου, την Ποντικοπαγίδα.
Η Άγκαθα Κρίστι, που έχει τιμηθεί από τη Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου με τον τίτλο της Dame για τη συνεισφορά της στη λογοτεχνία, ανήκει στους δημιουργούς που διαμόρφωσαν καταλυτικά την εξέλιξη του αστυνομικού μυθιστορήματος. Παράλληλα, είναι η δημοφιλέστερη συγγραφέας όλων των εποχών, καθώς οι πωλήσεις των έργων της έχουν ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο αντίτυπα στην αγγλική γλώσσα και άλλο ένα δισεκατομμύριο σε μεταφράσεις. Πέθανε το 1976.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν σε νέα μετάφραση όλα τα αστυνομικά έργα της συγγραφέως.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave