Συγγραφέας του βιβλίου «Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει» – Εκδόσεις «Ενύπνιο»

Ένας γραπτός απολογισμός ζωής, με σκέψεις και προβληματισμούς που αγγίζουν και επιπλέον δίνουν τροφή για σκέψη στον αναγνώστη, ξεδιπλώνεται στο βιβλίο του Βασίλη Χουλιαρά. Ο τίτλος του βιβλίου ιδιαίτερος. Ωστόσο, η έκφραση «Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει», όσο προχωρούμε στην ανάγνωση διαπιστώνουμε πως ταιριάζει με το περιεχόμενό του. Αφηγητής ένας άντρας με χαρακτηριστικά μυθικού ήρωα, ο οποίος προσπαθεί να βάλει σε τάξη στα όσα νιώθει. Όπως λέει στο Vivlio-life o συγγραφέας, ένα μέρος των προβληματισμών του πρωταγωνιστή του, αφορούν και τον ίδιο. «Καθώς έγραφα για αυτόν, ο αφηγητής βήμα το βήμα αποκτούσε μια δική του βιογραφία που απλώς την ακολούθησα ώσπου κάπου να με βγάλει… Αποτελεί ένα κομμάτι του εαυτού μου, αλλά σίγουρα δεν είναι το μόνο».

Ποιοι λόγοι συντρέχουν, άραγε, ώστε μια μέρα που μόλις αρχίζει να έχει ήδη τελειώσει; Μπορείτε να μας πείτε γιατί επιλέξατε αυτό τον τίτλο;
Νομίζω ότι δε χρειάζεται να συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος ώστε αυτό να συμβεί, μιας και αυτό απλά είναι κάτι που όντως συμβαίνει. Καθετί που αρχίζει, αργά ή γρήγορα, θα φτάσει στο τέλος του, ενώ για το “ήδη”, αφού ο χρόνος παρέλθει, ακόμα κι αν μας φαινόταν στην αρχή μεγάλος, πλέον κοιτώντας τον προς τα πίσω μοιάζει πλέον πιο σύντομος απ’ ό,τι περιμέναμε και εν πάσει περιπτώσει σωσμένος. Όσο για τον τίτλο του βιβλίου, η αλήθεια είναι ότι με παίδεψε αρκετά μέχρι να τον βρω. Για χρόνια, και λέω χρόνια μιας και η πρώτη γραφή του “Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει” ολοκληρώθηκε το 2006, κάθε που το δούλευα προσπαθούσα να τον ανακαλύψω. Ωστόσο, όπως και τόσα πράγματα, τελικά ήταν μπρος στα μάτια μου. Με αυτή τη φράση: “Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει”, ανοίγει το κείμενο του βιβλίου και η οποία ταιριάζει και με το περιεχόμενο του. Το βιβλίο ουσιαστικά περικλείει την αφήγηση-εξομολόγηση κάποιου με χαρακτηριστικά μυθικού ήρωα, ο οποίος επιστρέφοντας στη γενέτειρά του μετά από χρόνια, και ενώ βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή στη ζωή του, ξεκινά έναν γραπτό απολογισμό της, από τη στιγμή της γέννησής του μέχρι τη στιγμή της συγγραφής, προσπαθώντας και ο ίδιος να βάλει μια τάξη στα όσα νιώθει και να αντιληφθεί την πορεία του μέσα στο χρόνο και στο διάστημα αυτό που έχει παρέλθει.

Το εξώφυλλο είναι κάποιος πίνακας; Αν, ναι, πείτε μας αν συνοδεύεται από κάποιον τίτλο και ποιος θέλετε να σκεφτούμε πως είναι ο μοναχικός τύπος που περπατά, μήπως ο αφηγητής ή μήπως εσείς;
Η απάντηση, για το πρώτο σκέλος της ερώτησής σου, είναι ναι. Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί το έργο του φίλου εικαστικού και ποιητή, Walter Yu, το οποίο φέρει τον τίτλο: “Travel, 2015”. Όσο για το λόγο που το επέλεξα είναι διπλός. Από τη μία μου αρέσει πάρα πολύ ως έργο, και από την άλλη πιστεύω ότι δένει με το περιεχόμενο του βιβλίου. Καθώς όπως ανέφερα το “Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει”, ουσιαστικά αποτελεί την εξομολόγηση του αφηγητή και «ήρωα» του βιβλίου, σε μια δύσκολη για τον ίδιο ώρα, θα μπορούσε να ταυτιστεί με την ανθρώπινη φιγούρα η οποία διακρίνεται στο έργο και η οποία μοιάζει να γίνεται ένα με τη σκοτεινή γη. Ωστόσο στον ίδιο πίνακα, στον ουρανό επικρατεί μια γαλήνη. Ενδεχομένως κάποιες φορές αρκεί να αλλάξεις τον τρόπο θέασης των πραγμάτων, ή να δεις την πλήρη εικόνα, και όλα θα τα αντικρίσεις διαφορετικά.

Όπως και να ΄χει εισπράττουμε μία απογοήτευση από το συνδυασμό φωτογραφίας εξωφύλλου και τίτλου. Είναι το συναίσθημα που θέλετε να εισπράξουν οι αναγνώστες σας ή μήπως του δίνετε τροφή για σκέψη;
Ασφαλώς και η πρόθεσή μου δεν είναι αυτή. Το “Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει” αποτελεί και μια προσπάθεια να συζητήσω για την ανθρώπινη συνθήκη, η οποία εμπεριέχει ανάμεσα σε τόσα και την απογοήτευση, αλλά ασφαλώς όχι μόνο αυτή. Συνεπώς κάποιος που θα διαβάσει το βιβλίο θα βρει ενδεχομένως κάποια κοινά βιώματα με τον αφηγητή και αυτό ίσως τον κάνει και τον ίδιο να αναλογιστεί για τη ζωή του, οπότε και να σκεφτεί για αυτή.

Αφήγηση σε 45+1 βήματα διαβάζουμε κάτω από τον τίτλο του βιβλίου. Μιλήστε μας για τα βήματα και πείτε μας αν το +1 βήμα κρύβει κάτι που θέλετε να του δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή.
Το κάθε βήμα αντιπροσωπεύει και ένα από τα μικρά κεφάλαια του βιβλίου, στα οποία ξεδιπλώνεται η αφήγηση του «ήρωά» μας. Το +1 βήμα, βρίσκεται στην αρχή και αντιπροσωπεύει το κεφάλαιο 0, πριν ο «ήρωας» μας αρχίσει την αφήγησή του από το επόμενο κιόλας κεφάλαιο, το κεφάλαιο 1. Το κεφάλαιο 0 βρίσκεται εκεί, διότι μας εισάγει στο κλίμα του βιβλίου και μας εξηγεί τι είναι αυτό που πρόκειται να διαβάσουμε, και επίσης παίζει ένα ρόλο προτρεπτικό προς τον αφηγητή ώστε να βρει το κουράγιο να μιλήσει, όσο μπορεί πιο καθαρά, για το τι έχει ζήσει.

Διακρίνουμε κατά την ανάγνωση μια φιλοσοφική διάθεση από μέρους σας με ένα κείμενο που ίσως δεν είναι για πολλούς. Σε ποιους αναγνώστες απευθύνεται «Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει»;
Το “Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει” δεν είναι γραμμένο ούτε σε κάποια δύσκολη γλώσσα, ούτε συζητά κάτι που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από κάθε άνθρωπο, συνεπώς δε νομίζω ότι αποκλείει εκ των προτέρων κανέναν. Βέβαια κάθε κείμενο έχει το κοινό του, αλλά μόνο αν το πιάσει κανείς στα χέρια του θα καταλάβει αν τελικά απευθύνεται και σε αυτόν.

Κάνατε τα συγκεκριμένα «βήματα» αρκετά χρόνια πριν για να φθάσετε στην έκδοση αυτή, όπως έχετε πει. Από το 2006 που ξεκινούσατε να γράφετε τις σκέψεις σας πολλά έχουν αλλάξει στη ζωή μας. Νιώσατε την ανάγκη να επικαιροποιήσετε το βιβλίο σας με κάποια από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μας προβληματίζουν, ώστε να προσθέσετε επιπλέον βήματα;
Σίγουρα μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια που έχουν περάσει από την πρώτη γραφή του βιβλίου, κατά τα οποία ανά περιόδους δούλευα αυτό το κείμενο, προσθέτοντας, αφαιρώντας και λειαίνοντας από παραγράφους μέχρι λέξεις, πολλά έχουν αλλάξει τόσο σε γενικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Ωστόσο όλο αυτό το διάστημα δεν προσπαθούσα να επικαιροποιήσω το βιβλίο, αλλά να μείνω όσο το δυνατόν πιο κοντά στο αρχικό του πνεύμα —να μην αλλάξω την αλήθεια του «ήρωά» μου— αλλά μόνο αυτή να την κάνω πιο εύληπτη και λογοτεχνικά πιο άρτια.

Είναι, τελικά, «Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει» οι δικοί σας προβληματισμοί και ο τρόπος που αντιμετωπίζετε τη ζωή; Είναι δηλαδή μια προσωπική εξομολόγηση;
Είναι ένα μέρος από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που έχω και εγώ. Φορέας αυτών ο αφηγητής του βιβλίου που μιλά για τη ζωή του. Όμως καθώς έγραφα για αυτόν, ο αφηγητής βήμα το βήμα αποκτούσε μια δική του βιογραφία που απλώς την ακολούθησα ώσπου κάπου να με βγάλει. Εντούτοις ό,τι εντέλει κι αν συζητά δεν μπορεί, εξ ορισμού, να είναι ξένο μου. Αποτελεί ένα κομμάτι του εαυτού μου, αλλά σίγουρα δεν είναι το μόνο.

Τι θέλετε να κρατήσουμε ως αναγνώστες από το βιβλίο σας;
Το “Η μέρα που άρχισε έχει ήδη τελειώσει” είναι ένα λογοτεχνικό κείμενο, δηλαδή πρωτίστως σκοπός του είναι η αισθητική απόλαυση που θέλει να προσφέρει στον αναγνώστη. Όμως όπως είπα μέσα σε αυτό το κείμενο συζητούνται από τον αφηγητή διάφορα θέματα που άπτονται ζητημάτων που όλων, πιστεύω, μας απασχολούν. Οπότε νομίζω ότι ο αναγνώστης του, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, θα βρει κάτι που εντέλει θα κρατήσει από το βιβλίο. Το τι θα είναι αυτό δεν μπορώ να το προδικάσω μιας και εξαρτάται από τη δική του ψυχοσύνθεση και βιώματα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
“…Η κλεψύδρα αδειάζει, κόκκο τον κόκκο, και εγώ βυθίζομαι στην άμμο. Σιγά σιγά περνώ στην άλλη της πλευρά. Μα αν όλα είναι για να χαθούν, ας χαθούν. Πρώτα όμως πρέπει να βρω τη δύναμη να μιλήσω. Να αφήσω τη μνήμη μου παρακαταθήκη στους αιώνες. Αστείο δώρο, μα δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να προσφέρει κανείς…”
Ένα “de profundis” του ήρωα του βιβλίου μετουσιώνεται σε μια εξομολόγηση “εκ βαθέων” του Ανθρώπου. Ο Άνθρωπος, που γεννιέται για τα μεγάλα και τα υψηλά και βυθίζεται στην απόγνωση, σε μια συνεχή πάλη με το χρόνο, την απώλεια και τη μνήμη. Ένα λυτρωτικό ταξίδι στις σκοτεινές διαδρομές της ύπαρξης, γοητευτικό και απόλυτα καθηλωτικό για τον αναγνώστη.

Βιογραφικό
Ο Βασίλης Χουλιαράς γεννήθηκε το 1974. Σπούδασε Μηχανολογία στο ΕΜΠ και διαμένει στο Μεσολόγγι. Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων: “Μικρές ιστορίες για πριν τον ύπνο” (εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2012), “Ιστορίες από το αρχιπέλαγος Φουάν” (Μελάνι, 2015 – συμπεριλήφθηκε στη μικρή λίστα των λογοτεχνικών βραβείων του ηλεκτρονικού περιοδικού «Ο αναγνώστης», στην κατηγορία «Διήγημα-Νουβέλα») και “Ο φάρος του Σόρενσον” (εκδόσεις Θράκα, 2018). Παράλληλα ασχολείται με τη φωτογραφία.