Τον Ιούνιο του 2019 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ το πρώτο βιβλίο της Τara Westover με τίτλο «Μορφωμένη», σε μετάφραση Μαρίας Φακίνου από τα Αγγλικά. Πρόκειται για «μια αυτοβιογραφία προορισμένη να γίνει κλασική… μια συγκλονιστική μαρτυρία – ύμνο στην αποφασιστικότητα» και θεωρείται από τα 10 καλύτερα βιβλία του 2018 των New York Times, μεταφρασμένο σε 22 χώρες. Η συγγραφέας γεννήθηκε στο Αϊντάχο το 1986, σπούδασε στο Χάρβαρντ και στο Κέμπριτζ και ζει στο Λονδίνο.
Το βιβλίο (το εξώφυλλό του κοσμεί φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο της συγγραφέως) ξεχώρισαν αναγνώστες και κριτικοί «σε συναρπάζει, σε αγκαλιάζει, σε τσακίζει, σε συγκινεί. Όσο κι αν διαφέρει η ζωή της Τάρα από τη δική μας, η ιστορία της μιλάει στον καθένα μας και αποτελεί μια όμορφη απόδειξη της δύναμης που διαθέτει η μόρφωση ν’ ανοίγει τα μάτια και ν’ αλλάζει ζωές». Στις 517 σελίδες του η ανάγνωση γίνεται ευκολότερη, με μια κρυστάλλινη γλώσσα, με το χωρισμό του περιεχομένου σε τρία μέρη και 40 κεφάλαια. Τα μηνύματα πολλά: για την οικογένεια, τη θέση της γυναίκας, τη διαπαιδαγώγηση, το ρόλο της θρησκείας – εκκλησίας, τη φιλία, τις ανθρώπινες σχέσεις, το σεβασμό , την αγάπη, τη δύναμη της μόρφωσης, τις προκαταλήψεις, την αξιοπρέπεια, την αποφασιστικότητα, τη ζωή σε επαρχίες της Αμερικής.
Η Τάρα είναι ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας που δημιούργησαν οι Μορμόνοι Τζιν και Φαίη στα βουνά του Αϊντάχο. Μεγαλώνει κοντά στη φύση και τη λατρεύει, κάτι που διαπιστώνεται από τις τέλειες περιγραφές της. Είναι όμως υποχρεωμένη να υπακούει στους αυστηρούς νόμους του φονταμενταλιστή Μορμόνου πατέρα της, που είναι πεπεισμένος ότι έρχεται το Τέλος του Κόσμου. Έχει ταλέντο στο τραγούδι και δουλεύει σκληρά, εκτελώντας εντολές και βοηθώντας την οικογένεια. Ντύνεται αυστηρά (γιατί αλλιώς θα ήταν πόρνη), δεν πηγαίνει σχολείο παρά τις εμμονές της για γνώση. Κανείς από την οικογένεια δεν παίρνει φάρμακα, ούτε πηγαίνουν σε γιατρό ή νοσοκομείο, ενώ η μητέρα είναι η μοναδική μαμή της περιοχής και ασχολείται με βοτανοθεραπεία. Η Τάρα εκτός από τις αντιλήψεις του πατέρα της έχει να αντιμετωπίσει το «χειριστικό και βίαιο» αδερφό της Σον, μπαίνει σε σχολική τάξη στα δεκαεφτά της και ξεκινάει παρά τη θέληση του πατέρα ένα σκληρό αγώνα για μόρφωση, γιατί πιστεύει πως είναι ο μόνος τρόπος να ξεφύγει από το σπίτι της. Τζογάροντας για τη λύτρωση όπως λέει και με τη στήριξη της γιαγιάς, μιας φίλης και του επισκόπου της περιοχής, κατορθώνει το ακατόρθωτο: όχι μόνο να μπει στο Πανεπιστήμιο, αλλά να πάρει υποτροφία που τη βοηθά να αντιμετωπίσει τα έξοδά της και να αποφοιτήσει από το Κέμπριτζ, αν και αυτό την αναγκάζει να σπάσει τους δεσμούς που τη συνδέουν με την οικογένειά της. Μια οικογένεια που πέρα από την αυστηρότητα και τις προκαταλήψεις έχει περάσει πολλά και έχει αντιμετωπίσει σοβαρά ατυχήματα, δίχως τη βοήθεια της Ιατρικής Επιστήμης.
Η Τάρα αγαπά και νοσταλγεί τη γενέθλια γη της και πολλές φορές επιστρέφει, αντιμετωπίζοντας ξανά τη σκληρότητα των γονιών και κάποιων από τα αδέρφια της. «Ο πόνος αυτής της απερίγραπτης μοναξιάς, της βαθιάς πληγής να πρέπει να απαλλαγείς από όλα όσα υπήρξες κυριαρχεί με τρόπο ανατριχιαστικό στο βιβλίο . Και τελικά αναρωτιόμαστε: πόσο από εμάς θα πρέπει να δώσουμε σε αυτούς που αγαπάμε; Και πόσο θα χρειαστεί να τους προδώσουμε, για να ωριμάσουν;» Η τριαντατριάχρονη σήμερα Τάρα αποφάσισε να ζήσει με το σύντροφό της μακριά από την οικογένειά της, στο Λονδίνο. Και ίσως ακολουθήσει άλλο βιβλίο της που θα διηγείται τη συνέχεια της μορφωμένης . Στο τέλος αυτής της εξαιρετικής αυτοβιογραφίας γράφει η Τάρα για τη μετάλλαξή της «Θα μπορούσε κανείς να την πει με πολλά ονόματα αυτήν την ατομικότητα. Μετασχηματισμό, μεταμόρφωση, αναλήθεια, προδοσία. Εγώ την ονομάζω μόρφωση».
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.