Κυκλοφόρησε πρόσφατα, αρχές του 2018, το μυθιστόρημα της Τζίνας Ψάρρη με τίτλο «Οι κόρες της ανάγκης» από την ΑΝΕΜΟΣ εκδοτική, με σχεδιασμό εξωφύλλου από το Νικόλα Τελλίδη, αφιερωμένο «στις ιερές μνήμες». Πρόκειται για μια ιστορία με κοινωνικό χαρακτήρα, πολλές ανατροπές και έντονα συναισθήματα, που προκαλούν τον αναγνώστη να συνεχίσει, για να δει την εξέλιξη της ζωής των ηρώων της, που ανήκουν σε μια ελληνική οικογένεια, αυτή της διπλανής πόρτας.

Η Τζίνα Ψάρρη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Γαλλική Φιλολογία. Δίδαξε Γαλλικά και Ιστορία σε σχολεία της επαρχίας και της Αθήνας. Το 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα «Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι» από τις εκδόσεις Όστρια. Ποιήματα και διηγήματά της δημοσιεύονται σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και blogs, ενώ το διήγημά της «Πρωινό αστέρι» πήρε το 1ο βραβείο διηγήματος το 2016 από την ΠΕΛ.

«Οι κόρες της ανάγκης» είναι τρεις γυναίκες, η καθεμιά με την προσωπικότητά της και τη μοίρα της. Αγαπιούνται πολύ, αντιδρούν στον κοινωνικό ρατσισμό, αλλά και προβληματίζονται, η μια προστατεύει την άλλη, όσο μπορούν και εξαρτάται από ανθρώπινες δυνάμεις. Έχουν προσωπική ζωή, εργάζονται, ερωτεύονται, άλλοτε όμως παραιτούνται από τους στόχους τους προκειμένου να επιβιώσουν. Η Φένια και η Αγνή είναι αδερφές, έχουν τους γονείς τους , η Φένια ερωτεύεται και παντρεύεται τον Στάθη, γεννιέται η κόρη τους η Αγγελίνα. Πώς όμως συνεχίζεται η ζωή τους με το παιδί και γιατί η Αγνή πάντα είναι κοντά τους; Τι συμβαίνει όταν η Αγνή γνωρίζει τον Στάθη της θάλασσας και τον ερωτεύεται παράφορα; Γιατί αποφασίζει να «τιμωρήσει» τη ζωή της προκειμένου να συμπαρασταθεί στη Φένια, που αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο εφιάλτη και συγχρόνως την δυσφορία του συζύγου της; Ποιος ο ρόλος της Σιμόνα στη ζωή της οικογένειας; Ποια η συνέχεια όταν ο θάνατος τους χτυπάει την πόρτα, ποιο το μέλλον της Αγγελίνας και τελικά τι κάνουν ο Στάθης και ο Στάθης της θάλασσας;

Πολλά τα ερωτήματα που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη στις 337 σελίδες του βιβλίου που χωρίζονται σε 15 κεφάλαια. Κι όλη η ιστορία δίνεται από τη συγγραφέα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, μέσα από ένα ποιητικό και βαθιά προβληματισμένο λόγο, με πρωτότυπες περιγραφές, με τις σκέψεις να κατακλύζουν τον ψυχικό κόσμο των πρωταγωνιστών και να αναλύουν σε ολόκληρες σελίδες και με κάθε λεπτομέρεια μια μόνο στιγμή. Κι όπως στη ζωή «οι απαντήσεις δε βρίσκουν πάντοτε την ίδια χαραμάδα διαφυγής». Ο αγώνας δύσκολος, ο χρόνος αμείλικτος και σκληρός πολλές φορές, άλλοτε τα πράγματα πηγαίνουν καλά, άλλες φορές όμως τα ανθρώπινα όρια εξαντλούνται, υπάρχουν ανατροπές που αφήνουν πικρία και αγανάκτηση, αλλά αυτή τελικά είναι η ανθρώπινη μοίρα.

«Οι κόρες της ανάγκης» είναι σίγουρα ένα αξιόλογο κοινωνικό μυθιστόρημα, που αγγίζει την καθημερινότητα όλων, κυρίως όμως των γυναικών ή των ανθρώπων που χτυπιούνται ανελέητα από σοβαρά προβλήματα υγείας και καμιά Επιστήμη δεν μπορεί να τους βοηθήσει. Όπως και να ‘χει όμως η ζωή συνεχίζεται, κάπου υπάρχει μια νότα αισιοδοξίας και όπως λέει η συγγραφέας «το όνειρο, αυτό που μονάχο κυκλοφορεί τις νύχτες, πάντα θα θυμίζει καλοδεχούμενη καλοκαιρινή βροχή».

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave