Γεωργία Κακαλοπούλου: συνέντευξη στην Μαρία Τσακίρη

Συγγραφέας του βιβλίου «Έκπτωτοι Φύλακες» – Εκδόσεις «Ωκεανίδα»

Εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία και παρασυρμένη από την επιθυμία να αναδεικνύει μέσα από τα βιβλία της την Ελλάδα και κομμάτια της ιστορίας της, η Γεωργία Κακαλοπούλου, με τη λογοτεχνία φανταστικού και το νέο της βιβλίο «Έκπτωτοι φύλακες» μας ταξιδεύει από τη Σκωτία στο Δίον της Πιερίας. Και όχι μόνο. Μας μεταφέρει και στο «ενδιάμεσο». Τον παράλληλο χρονικά και τοπικά κόσμο, τον οποίο οι αναγνώστες θα εξερευνήσουν μαζί με τους πρωταγωνιστές της. Ένα μυθιστόρημα όπου μυθικοί ήρωες εισχωρούν στην πραγματικότητα και οι αθάνατοι έρχονται σε ρήξη με τους σύγχρονους θνητούς. Ένα βιβλίο, από το οποίο δεν λείπoυν όπως λέει η συγγραφέας στο Vivlio-life, ούτε το μυστήριο, ούτε η περιπέτεια αλλά ούτε και ο μεγάλος και παθιασμένος έρωτας!

-«Έκπτωτοι Φύλακες»… Τίτλος που χρήζει επεξήγησης. Ποιοι είναι οι Φύλακες που έχασαν τα δικαιώματά τους και ποια είναι αυτά τα δικαιώματα;

Αυτή είναι μια πτυχή του βιβλίου που προτιμώ να την ανακαλύψει ο αναγνώστης μόνος του καθώς θα περιδιαβαίνει τις σελίδες του Έκπτωτοι, καθώς είναι τόσα τα στοιχεία και ο πλούτος της ιστορίας του που καθιστούν φτωχή και αδύνατη μια εξήγηση λίγων μόνο γραμμών από μέρους μου. Η ελληνική μυθολογία, παντρεύεται με το σήμερα και την πραγματικότητα, δημιουργώντας έναν ρεαλισμό του φανταστικού. Οι αθάνατοι σε απόλυτη αρμονία αλλά ταυτόχρονα και σε ρήξη με τους σύγχρονους θνητούς, μέσα από γρίφους, μύθους, εσωτερικές μάχες, μυστήριο, δυνατά συναισθήματα, έντονη περιπέτεια και μηνύματα ζωής.

-Ξεκινώντας την ανάγνωση ταξίδεψα στο χρόνο και βρέθηκα από την νήσο Αϊόνα της Σκωτίας του 1800, στο Δίον και τον Πλαταμώνα της Πιερίας του σήμερα. Μεγάλη η φανταστική διαδρομή που διήνυσα μέχρι να διαπιστώσω πως υπάρχει κάτι στη Μυθολογία μας που ασκεί μεγάλη γοητεία στη σκέψη και την φαντασία σας. Τι είναι αυτό;

Θα ήταν περίεργο να μην μου ασκούσε γοητεία το γεγονός πως κατοικώ και διαβιώ τόσο κοντά στο λίκνο της αρχαίας μυθολογίας μας, στο μυθικό μας βουνό, τον Όλυμπο. Λατρεύω τον τόπο και την ιστορία μας κι ως πνεύμα ανήσυχο που ψάχνει πάντοτε να βρει και να δημιουργήσει κάτι ‘διαφορετικό’ πάνω στη δική του συγγραφική πορεία, επέλεξα την μυθολογία μας ως πρότυπο για να φτιάξω δυο βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας. Φανταστικής πραγματικότητας, οξύμωρα θα τολμήσω να παρατηρήσω. Ξεκίνησα με το Θεοί και Φύλακες κι αργότερα έγραψα το Έκπτωτοι Φύλακες. Η μαγεία κι ο πλούτος της ελληνικής μυθολογίας και ιστορίας και η λατρεία μου για αυτές αποτέλεσαν τον λίχνο που με οδήγησε στη δημιουργία τους.

-Πράγματι, η μυθολογία αγαπάει την Πιερία κι εσείς ακολουθώντας τα βήματα των θνητών και αθάνατων πρωταγωνιστών σας μεταφέρατε την μυστηριώδη πλοκή σε ιερούς τόπους. Η καταγωγή σας από το Δίον είναι ο μοναδικός λόγος που το κάνατε;

Σε όλα μου τα βιβλία, ακόμη κι αν οι ιστορίες τους διαδραματίζονται πολλά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την γενέτειρα, έχω ως στόχο και ως μέλημά μου να αναδείξω τη χώρα μας, κομμάτια της ιστορίας της και να οδηγήσω τον αναγνώστη έστω και για λίγο εδώ, στο μεγαλείο και την ομορφιά της. Δεν υπάρχει βιβλίο μου δίχως αναφορά στην Ελλάδα, σε τόπο ή σε αρχαίο μνημείο της, σε κάποιο κομμάτι της ιστορίας ή ακόμη και των ηρώων ή των μύθων της. Στο συγκεκριμένο, επέλεξα το αρχαίο Δίον και γιατί φυσικά είναι ο τόπος κατοικίας μου αλλά και γιατί η ιστορία με οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια εκεί.

-Το μυθιστόρημά σας έχει όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία για να κρατήσει σε εγρήγορση τις αισθήσεις του αναγνώστη. Δράση, περιπέτεια, μυστήριο, γρίφους, μυστικά και φυσικά έναν παθιασμένο έρωτα. Σε ποιο από αυτά τα στοιχεία δώσατε περισσότερο συγγραφικό χώρο;

Πιστεύω πως ίσως να είναι ο παθιασμένος έρωτας, ίσως γιατί αυτός καθαυτός οδηγεί τον αναγνώστη σε κάποια βασικά για μένα συμπεράσματα. Ο συγκεκριμένος έρωτας, είχε μια μοιραία, αναδρομική πορεία, μια εξουσία πάνω και πέρα από τα ανθρώπινα και πολλές πτυχές που αποτέλεσαν την βάση της ιστορίας. Λύθηκαν και δέθηκαν οι καταστάσεις με βάση τον έρωτα αλλά αυτός δεν παραγκώνισε σε καμιά περίπτωση το μυστήριο, τη δράση, την περιπέτεια και τα μυστικά, ούτε καν τις παράπλευρες ιστορίες δεύτερων χαρακτήρων.

-Ο παππούς Μιχαήλ περνάει στο λαιμό της Πανδώρας ένα κόσμημα – φυλαχτό πλημμυρίζοντας το μυαλό της ερωτηματικά. «Θα φύγεις. Είναι καιρός πια να ανακαλύψεις όλη την αλήθεια και τη μοίρα σου… Πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη που σε βαραίνει… Μάθε ποια είσαι…», της είπε καθώς την έστελνε στη Σκωτία. Ποια είναι τελικά η πρωταγωνίστριά σας;

Αυτή που κατέληξε να ανακαλύψει και η ίδια. Το πληγωμένο, αδύναμο κορίτσι μεταλλάχθηκε αργά και σταθερά -μέσα από τα γεγονότα της ιστορίας του βιβλίου- στην ηρωίδα που αντικρίζει κανείς στις τελευταίες σελίδες. Χάρηκα όλη τη διαδρομή μαζί της.

-Πόσο θα τρομάξει με την αλήθεια που θα κληθεί να αντιμετωπίσει;

Πολύ! Άλλωστε καθένας στη θέση της το ίδιο θα έκανε. Το παράλογο είναι για τους ανθρώπους οτιδήποτε δεν εξηγείται με την ξερή, άνυδρη λογική και τα στερεότυπα. Όμως όπως έχει αποδείξει η ίδια η ζωή, δεν εξηγούνται όλα.

-Η επιλογή του ονόματος Πανδώρα, είναι προφανές πως δεν είναι τυχαία. Η Μυθολογία τη θέλει ως την πρώτη θνητή γυναίκα αιτία όλων των δεινών λόγω της περιέργειάς της. Μέχρι πού θα φθάσει η περιέργεια της δικής σας Πανδώρας;

Όχι, δεν είναι τυχαία η επιλογή του ονόματος της κεντρικής μου ηρωίδας, ήταν στοχευμένη και εξαιρετικά δουλεμένη. Η δική μου Πανδώρα όπως κι αυτή της μυθολογίας μας, μπορεί να είναι επίσης η φέρουσα πολλών δεινών για την ανθρωπότητα κι όχι μόνο. Η περιέργεια είναι κάτι που έχει να κάνει και με την εμπειρία. Ένας άνθρωπος με γνώση κι εμπειρία αντιδρά διαφορετικά με κάποιον που υπολείπεται σε αυτά. Θα αφήσω τους αναγνώστες να ανακαλύψουν μόνοι τους μέχρι πού θα φτάσει η περιέργεια της δικής μου Πανδώρας.

-Ήταν εξαρχής η πρώτη σας επιλογή το όνομα ή «παίξατε» και με κάποιες άλλες σκέψεις;

Ήταν τόσο δεδομένη από την αρχή η επιλογή του ονόματος της ηρωίδας μου όσο ο ήλιος που ανατέλλει κάθε πρωί.

-Από τη μια ο Γκάμπριελ που «ζούσε» αιώνια κι επισκέφθηκε τη γη χωρίς να ενδιαφερθεί ποτέ για κάποια γυναίκα. Από την άλλη η Πανδώρα που η μοίρα του «φανταστικού» την έκανε μούσα του από τη… γέννησή της. Γράφοντας γι αυτόν τον παθιασμένο έρωτα αντιμετωπίσατε τον Γκάμπριελ ως θνητό;

Ούτε στιγμή. Πάλεψα με τον χαρακτήρα και τις ιδιότητές του, καθώς ο Γκάμπριελ ήταν από την αρχή -και δικαιολογημένα- ένα υπεροπτικό, παντοδύναμο πλάσμα που είχε να αντιμετωπίσει από τη μια την κακοτυχία του, από την άλλη την ζωτική του ανάγκη να πολεμήσει για το καλό και τέλος την ανάμιξη των ανθρώπων ως βάση και απαρχή των προβλημάτων του.

-Υπάρχει μια λέξη που μου έκανε εντύπωση τουλάχιστον όση και η μυθοπλασία σας. Η λέξη «ενδιάμεσο». Είναι μια λέξη που ίσως περνά αδιάφορα αρχικά από τα μάτια του αναγνώστη, που όμως αποκτά ιδιαίτερη σημασία όσο προχωρά η ανάγνωση. Πώς ορίζετε αυτήν την λέξη χρονικά αλλά κυρίως τοπικά; Πού τοποθετείτε το «ενδιάμεσο»;

Το ενδιάμεσο για μένα είναι τοπικά και χρονικά ένας παράλληλος τόπος. Μια παράλληλη διάσταση που κινείται ταυτόχρονα με το δικό μας χρόνο, δίχως όμως τη δυνατότητα διάρρηξης και επικοινωνίας ανάμεσά μας. Άλλωστε κι επιστημονικά υπάρχει θεωρία και κάποιες φορές τεκμηρίωση της ύπαρξης παράλληλων κόσμων με τον δικό μας.

-Μιας και μιλάμε για λέξεις, αναρωτιέμαι το εξής: Πριν την πρώτη λέξη σε μια άσπρη κόλλα χαρτί πάντα υπάρχει μια έμπνευση. Κάτι που θα κάνει εκείνη την πρώτη λέξη χιλιάδες. Ποια ήταν, λοιπόν, η αφορμή να φθάσετε στην Αϊόνα;

Η μαγική του ατμόσφαιρα που φέρει μυστικισμό, ιστορία, θρησκεία και βαριά ενέργεια. Το Αιόνα ήταν η αρχή για ένα ξέφρενο ψυχικό ταξίδι που παρ’ όλη την περιπέτεια, τον έρωτα, τα μυστικά, τους γρίφους και τη δράση, κουβαλούσε κάτω από τη μασχάλη του σφιχτά, την μυστηριακή γοητεία της ίδιας της ψυχής και της πίστης.

-Το μυθιστόρημά σας βρίσκεται ήδη στα βιβλιοπωλεία. Πώς δέχτηκε το αναγνωστικό κοινό τη φανταστική λογοτεχνία που γράφτηκε από έλληνα συγγραφέα;

Οι δικοί μου αναγνώστες, κυρίως αυτοί οι λίγοι που είχαν διαβάσει το Θεοί και Φύλακες, το δέχτηκαν με μεγάλη χαρά γιατί γνώριζαν ήδη με τι είχαν να κάνουν. Παρόλο που το αναγνωστικό κοινό στην χώρα μας, φοβάται να δοκιμάσει τη γεύση της φανταστικής λογοτεχνίας από ομοεθνή του πιστεύοντας πως οι ξένοι λογοτέχνες θα χειρίζονταν ίσως καλύτερα το θέμα, εγώ προσωπικά, αντιμετώπισα αγάπη και ενθουσιασμό με την έκδοση του βιβλίου. Ίσως γιατί οι περισσότεροι από αυτούς που επέλεξαν να γνωριστούν με τους Έκπτωτους Φύλακες, βρέθηκαν σε έναν τόπο όπου το φανταστικό και το πραγματικό σχηματίζουν ένα ενιαίο τοπίο. Ίσως γιατί το Έκπτωτοι κινείται στη δική μας μυθολογία, στα γνωστά και τα αγαπημένα και ταυτόχρονα με τους δικούς μας τόπους και την πραγματικότητα μας.

-Τι σας έκανε ν’ ασχοληθείτε μ’ αυτό το είδος; Πιστεύετε πως υπάρχουν στη χώρα μας φανατικοί του είδους;

Αυτό που με έκανε να καταπιαστώ με το συγκεκριμένο είδος είναι η εσωτερική μου ανάγκη να ασχολούμαι με διαφορετικά είδη και θέματα. Αυτή ήταν που με οδήγησε στα μονοπάτια του Θεοί και Φύλακες και του Έκπτωτοι Φύλακες. Άλλωστε αγαπώ κι ως αναγνώστρια το καλό βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας κι ο Τόλκιν ήταν και είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Όσον αφορά τους φανατικούς του είδους; Θεωρώ πως αποτελούν ένα πολύ μικρό αναγνωστικό κοινό στη χώρα μας.

–Ποιες δυσκολίες διαπιστώσατε σ’ αυτό το είδος λογοτεχνίας. Υπάρχει κάποιος κίνδυνος ή παγίδα για τον συγγραφέα και τι θα πρέπει να προσέξει;

Η μόνη δυσκολία που θα αντιμετωπίσει ένας συγγραφέας που επέλεξε να ασχοληθεί με τη φανταστική λογοτεχνία είναι η τεκμηρίωση. Για μένα τουλάχιστον αυτό έχει σημασία. Το γεγονός πως δημιουργούμε κάτι καινούριο ή πως φτιάχνουμε ένα παζλ στο οποίο ολοκαίνουρια κομμάτια ενώνονται μαζί γνωστά και τεκμηριωμένα, επιβάλει το σωστό στήσιμο και το σωστό κούμπωμα.

-Προηγήθηκε το βιβλίο «Θεοί και Φύλακες» που επίσης χαρακτηρίσατε φανταστική λογοτεχνία. Οι «Έκπτωτοι» είναι συνέχειά τους;

Τα δυο βιβλία συνδέονται μεταξύ τους με κάποια κοινή βάση, με κοινούς ήρωες και φυσικά με την ίδια ακριβώς λογική και ιστορίες που διαδραματίζονται στον ίδιο κόσμο. Παρόλα αυτά, το καθένα είναι μια ξεχωριστή, αυτοτελής ιστορία με ξεχωριστούς κύριους πρωταγωνιστές.

-Τελικά υπάρχει απάντηση στο ερώτημα του οπισθόφυλλου; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να αντιταχθεί στη μοίρα που έχει γραφτεί για τους Έκπτωτους Φύλακες;

Όπως λέω και στο πρώτο μου βιβλίο, η ζωή είναι απόρροια δυο πραγμάτων, από τη μια της μοίρας κι από την άλλη των επιλογών μας. Η ζωή είναι ένα κράμα αυτών των δυο μαζί. Το τι θα γίνει με τη μοίρα των Έκπτωτων κι αν μπορεί κάποιος να αντιταχθεί σε αυτή, θα το αφήσω στην κρίση των αναγνωστών μου.

-Οι ταινίες φαντασίας σας γοητεύουν; Θα θέλατε να δείτε τους «Έκπτωτους Φύλακες» σενάριο στα χέρια κάποιου σκηνοθέτη; Ας μην ξεχνάμε πως η Ελληνική Μυθολογία ενέπνευσε πολλούς στο παρελθόν.

Αν πω, πως δε θα ήθελα να δω το Έκπτωτοι Φύλακες ως σενάριο στα χέρια κάποιου σκηνοθέτη θα ήταν ψέματα. Θα έμοιαζε με όνειρο μια τέτοια εξέλιξη. Ωστόσο, οι ταινίες φαντασίας με γοητεύουν μόνο όταν είναι αξιόλογες, καλοδουλεμένες, ατμοσφαιρικές. Δε μου αρέσουν οι εκπτώσεις, ούτε καν σε αυτά που παρακολουθώ ως θεατής.

-Η Αϊόνα εκτός από κέντρο του ιρλανδικού μοναχισμού είναι κι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Τι λέτε, σκέφτεστε να την επισκεφθείτε ή μήπως το έχετε κάνει ήδη;

Την έχω επισκεφτεί προς το παρόν μόνο μέσω δορυφόρων και πληροφοριών από διαδικτυακές πηγές. Δεν κρύβω, όμως, πως θα ήθελα να επισκεφτώ το μέρος που σήμανε την αρχή όλων για το Έκπτωτοί μου…

–Το επόμενο συγγραφικό σας βήμα θα έχει ως βάση και πάλι τη λογοτεχνία φανταστικού;

Το επόμενο συγγραφικό μου βήμα θα είναι ένα βαθιά ρομαντικό, εξαιρετικά ανθρώπινο και έντονα συναισθηματικό εξωτικό ταξίδι στη λογοτεχνία του πραγματικού… Αναμένεται…

Λίγα λόγια για το βιβλίο…
Όταν ο ιερέαs παππούς της ανέθεσε στην Πανδώρα μια παράλογη και απίστευτη αποστολή στη νήσο Αϊόνα της δυτικής Σκοτίας, εκείνη ήδη αισθανόταν μπερδεμένη με όσα της συνέβαιναν. Τώρα είχε έρθει η στιγμή να μάθει την αλήθεια, να γνωρίσει τον ίδιο της τον εαυτό.
Ο Γκάμπριελ δεν είχε καμιά θέση εδώ. Δεν ήταν προορισμένος για τούτον τον κόσμο, δεν του άρεσε, δεν συμπαθούσε τους ανθρώπους. Ήταν πολύ καλύτερός τους, ανώτερος, φτιαγμένος να υπηρετεί υψηλούς σκοπούς και να πολεμά για το αιώνιο καλό. Αλλά είχε εγκλωβιστεί εξαιτίας ενός ανθρώπινου λάθους. Ή μήπως όχι;
Από τη Σκοτία ως τις παρυφές του Ολύμπου, κάτω από τη σκιά του βουνού των αρχαίων θεών, οι δυο τους θα ανακαλύψουν πως είναι μαριονέτες ενός πεπρωμένου γεμάτου καταχθόνια μυστικά και σχέδια, εξαντλητικό κυνηγητό, μοιραίο πόθο και πάθος και ανεξέλεγκτο έρωτα.
Ποιος όμως μπορεί να αντιταχθεί στη μοίρα που έχει γραφτεί για τους Έκπτωτους Φύλακες;

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, σε μια από τις γειτονιές της Τριανδρίας από γονείς που η καταγωγή τους έφτιαχνε ένα ευλογημένο για μένα τρίγωνο: από τα ριζά του Ολύμπου και τις ακτές της Πιερίας, απέναντι στη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα το Κιρκιτζέ, για να ολοκληρωθεί με τις ακτές της πανέμορφης Κρήτης και το Ηράκλειο.
Πολύ σύντομα και σε μικρή ηλικία, μετακόμισα σε έναν από τους τόπους καταγωγής μου, την Πιερία , στη σκιά του αγαπημένου μου βουνού όπου κατοικώ ως σήμερα.
Από τα θρανία του Πολυκλαδικού πέρασα στα θρανία του ΤΕΙ Επισκεπτριών Υγείας, αλλά η πραγματική μου αγάπη ήταν πάντοτε οι τέχνες.
Έκανα σπουδές κλασσικής κιθάρας και αρμονίας, παρακολούθησα μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου, καθώς και μαθήματα υποκριτικής σε ερασιτεχνικό θέατρο της Κατερίνης, όπου συμμετείχα σε πολλές παραστάσεις.
Έγινα πολύ γρήγορα σύζυγος και μητέρα δυο υπέροχων παιδιών και εργάζομαι ως ιδιωτική υπάλληλος σε τεχνικό γραφείο.
Το μυθιστόρημα και η συγγραφή είναι κομμάτι συνυφασμένο με τη ζωή και τον χαρακτήρα μου.
Διαθέτω προσωπικό blog, αγαπώ την ποίηση και γράφω κάποια ποιήματα, ενώ άρθρα μου έχουν δημοσιευτεί στη διαδικτυακή εφημερίδα Mag Newspaper.
Είμαι μέλος του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών του Δήμου Δίου Ολύμπου και της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2018) Έκπτωτοι φύλακες, Ωκεανίδα
(2017) Το διαμάντι της ερήμου, Ωκεανίδα
(2016) Η υπόσχεση, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2014) Μελωδία στη θύελλα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2013) Θεοί και φύλακες, Ελληνική Πρωτοβουλία
(2012) Λόγοι μοναξιάς, Ωκεανός
(2011) Θεοί και φύλακες, (Ελένη), Το Τέταρτο
(2007) Πέρα από την αγάπη, Μάτι
(2006) Το διαμάντι της ερήμου, Μάτι

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save