Συγγραφέας του βιβλίου «Ένα με το σκοτάδι» – Εκδόσεις BELL
Στο νέο αστυνομικό θρίλερ του Γιώργου Δάμτσιου οι αναγνώστες τρώμε τη «γροθιά» στην αρχή, έτσι, για να καταλάβουμε πως σ’ αυτό το μυθιστόρημα αναπόφευκτα θα γίνουμε κι εμείς «Ένα με το σκοτάδι» του! Όπως λέει στο Vivlio-life ο συγγραφέας «Η δυνατή αρχή σε ένα μυθιστόρημα είναι σίγουρα πολύ σημαντική. Μου αρέσει πολύ ως αναγνώστης. Στην προκειμένη περίπτωση πάντως, κατά κάποιον τρόπο το επιζητούσε η ίδια η ιστορία από μόνη της. Ένιωθα ότι έπρεπε να ειπωθεί έτσι ακριβώς… και αυτό έκανα!» Τι ακριβώς έκανε; Μας αιφνιδίασε με ένα κατά συρροή δολοφόνο «που σκορπίζει τον θάνατο με τόση ευκολία που του αρέσει να προσκαλεί εκ των προτέρων την αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος…»
- Δεν ξέρω με τι θέλετε να τρομάξω περισσότερο παρατηρώντας το εξώφυλλο του βιβλίου σας. Με το ματωμένο μήλο στα χέρια του άντρα, τον τίτλο με ένα στόχο αντί για «ο» στη λέξη σκοτάδι, ή μήπως με το ίδιο το σκοτάδι;
Δεν ξέρω αν σκοπός μας ήταν ο αναγνώστης να φτάσει στα όρια του τρόμου. Μάλλον θέλαμε κυρίως να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα που να φανερώνει απειλή, μιας και είναι ένα βιβλίο στο οποίο τα ειδεχθή εγκλήματα και οι προβληματικοί άνθρωποι χαρακτήρες πρωταγωνιστούν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, όταν η αγαπημένη Άννα Σταθοπούλου έστειλε τα προσχέδια και αντίκρισα το συγκεκριμένο, ένιωσα αμέσως ότι αυτό θα ήταν το εξώφυλλό μας. - Τι κρύβετε, λοιπόν, στο «σκοτάδι» σας; Μιλήστε μας για την ιστορία σας. Πρόκειται για ένα βιβλίο αστυνομικού θρίλερ. Εμφανίζεται ένας κατά συρροή δολοφόνος που σκορπίζει τον θάνατο με τόση ευκολία που του αρέσει να προσκαλεί εκ των προτέρων την αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος. Ταυτόχρονα, υπάρχει και κάποιος άντρας που απάγει ανυποψίαστες γυναίκες με σκοπό να στήσει ένα παρανοϊκό κυνηγητό. Παράλληλα, ξετυλίγεται και μια ιστορία κατά την οποία η έμφυλη βία και η κακοποίηση μιας γυναίκας είναι στο επίκεντρο. Τόσο λοιπόν η Ειδική Μονάδα Εξιχνίασης Κακουργημάτων όσο και οι δύο ιδιωτικοί ερευνητές που πρωταγωνιστούν στην ιστορία, έχουν πολλά να λύσουν…
- «Οι Ευγενείς Άγριοι επιστρέφουν. Μαζί τους και το σκοτάδι», καταλήγει το οπισθόφυλλο. Επομένως το μυθιστόρημά σας ανήκει στην ομώνυμη σειρά των εκδόσεων BELL ή έχει διαφοροποιηθεί με κάποιον τρόπο;
Το μυθιστόρημα ανήκει εξ ολοκλήρου στην ομώνυμη σειρά. Όπως και στα προηγούμενα, η ιστορία που εξελίσσεται είναι αυτοτελής. Αυτές που συνεχίζονται από βιβλίο σε βιβλίο είναι οι ζωές των πρωταγωνιστών. Οτιδήποτε τους συμβαίνει σε κάποιο βιβλίο τους ακολουθεί και σε επόμενο και ούτω καθεξής. - Σε ποια πρόσωπα εμπιστευτήκατε αυτή τη φορά τους πρωταγωνιστικούς ρόλους;
Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι για μια ακόμα φορά αρκετοί. Ο Ελληνοαμερικανός Τζορτζ Ντόρμερ και ο Ελληνοϊταλός Λούκα Κοντρέτι συνθέτουν ένα δίδυμο ιδιωτικών ερευνητών το οποίο συνεργάζεται και με την Ειδική Ομάδα Εξιχνίασης Κακουργημάτων στην οποία προΐσταται ο Αστυνόμος Μαρτέλος. Παράλληλα, η Γεωργία Παππά είναι μια δημοσιογράφος που έχει τον δικό της σημαντικό ρόλο στην ιστορία. - Στην πλοκή συναντούμε λοιπόν και μια αποφασισμένη δημοσιογράφο. Οι κλειστές πόρτες στην αναζήτηση μυστικών πόσο θα κλονίσουν την αποφασιστικότητα που υποστηρίζετε πως τη διακρίνει;
Πρόκειται για έναν από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες σε ολόκληρο το βιβλίο. Έτσι όπως έχει δομηθεί αυτή η δημοσιογράφος, νιώθω πως θα μπορούσε να γυρίσει τον κόσμο ξυπόλητη, για να πετύχει αυτό που έχει βάλει ως στόχο. Αυτό το τσαγανό είναι κάτι που το θαυμάζω στους κανονικούς ανθρώπους και εννοείται πως χαίρομαι πολύ όταν «βγαίνει» σε κάποιον χαρακτήρα μου τόσο αβίαστα. - «Όσο περισσότερο παραμένεις στο σκοτάδι, τόσο περισσότερο δένεσαι μ’ αυτό…», γράφετε. Συνέβη και με σας; Ήταν αναπόφευκτο να γίνετε εσείς το σκοτάδι;
Σε γενικές γραμμές είμαι πολύ τυχερός στη μέχρι τώρα πορεία της ζωής μου. Έχω συναντήσει άτομα γεμάτα με φως, τα οποία με βοηθούν να βλέπω τα πάντα με το χρώμα της αισιοδοξίας. - «πώς θα ένιωθες αν έμπαινες στο στόχαστρο ενός δολοφόνου που είναι τόσο βέβαιος ότι θα σε σκοτώσει ώστε καλεί εκ των προτέρων την αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος;», αναρωτιέστε απευθυνόμενος σ’ εμάς. Εσείς πώς θα νιώθατε, αλήθεια;
Υποθέτω ότι θα ήταν φρικτό. Δεν θα ήθελα με τίποτα να βρεθώ απέναντι από έναν τέτοιο άνθρωπο που θα μου δημιουργούσε την απόλυτη αίσθηση του αναπόφευκτου. Θα ένιωθα μονομιάς εξαιρετικά αδύναμος απέναντι στην ίδια μου τη μοίρα.
Τη «γροθιά» ο αναγνώστης την τρώει πριν καν ολοκληρώσει τις πρώτες σελίδες. Είναι καλύτερα να αγριευτούμε εξαρχής ώστε να μας κρατήσετε «δέσμιους» την ανάγνωσης;
Η δυνατή αρχή σε ένα μυθιστόρημα είναι σίγουρα πολύ σημαντική. Μου αρέσει πολύ ως αναγνώστης. Στην προκειμένη περίπτωση πάντως, κατά κάποιον τρόπο το επιζητούσε η ίδια η ιστορία από μόνη της. Ένιωθα ότι έπρεπε να ειπωθεί έτσι ακριβώς… και αυτό έκανα!
- Κάτι μου λέει πως τα χειρότερα έρχονται μετά τη σελίδα 17 και το «Προσέξτε» που μας κόβει την ανάσα…
Ναι, είναι ένα σημείο κατά το οποίο πολλοί αναγνώστες έκαναν εικόνα τα όσα διάβασαν και είπαν αυτό ακριβώς. Και πάλι όμως, δεν ήταν κάτι που έγινε «για το αίμα» αλλά επειδή το ζητούσε η ιστορία από μόνη της. - Τα αστυνομικά μυθιστορήματα ακόμη και εκείνα που εξελίσσονται σε θρίλερ, ωθούν τη σκέψη του αναγνώστη υπέρ του θύματος ή των θυμάτων. Τι γίνεται με τους κακούς, όμως; Πόσο χώρο και χρόνο τους δίνετε για να ξεδιπλώσουν τα κίνητρά τους;
Στη δική μου σειρά οι κακοί παίρνουν πάντα τον χρόνο τους έτσι ώστε να μας εμφανίσουν τους λόγους που τους οδήγησαν σ’ αυτό το σημείο. Δεν σας κρύβω ότι υπάρχουν αρκετοί αναγνώστες που μου έχουν δηλώσει ότι τους λυπούνται και ότι συμπάσχουν μαζί τους. Διευκρινίζω: Δεν τάσσονται υπέρ τους, απλώς αναλογίζονται διαφορετικά την περίπτωσή τους και προβληματίζονται για το τι θα έκαναν οι ίδιοι αν είχαν περάσει όσα κι εκείνοι. - Πόσο «δεμένος» αισθάνεστε συγγραφικά με τους Ευγενείς Αγρίους; Σκέφτεστε να συνεχίσετε να κάνετε «παρέα» μαζί τους ή θα τους αφήσετε να ηρεμήσουν πίσω από τα κλειστά εξώφυλλα των προηγούμενων βιβλίων σας;
Είναι μια σειρά που πραγματικά αγαπώ καθώς με τον δικό της, αθόρυβο τρόπο, έφτασε πλέον να διαβάζεται από πολλούς αναγνώστες. Και προφανώς, το συναίσθημα του να «λες τις ιστορίες σου» στον κόσμο είναι πραγματικά υπέροχο. Από εκεί και ύστερα, το αν η σειρά κλείσει έπειτα από ένα-δύο βιβλία ή τραβήξει περισσότερο το αφήνω να μας μιλήσει από μόνο του. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα τραβήξω τις ιστορίες από τα μαλλιά μόνο και μόνο για να έχουμε έξτρα τίτλους…
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Όσο περισσότερο παραμένεις στο σκοτάδι, τόσο περισσότερο δένεσαι μ’ αυτό.
Επειδή το αφήνεις να σε τυλίξει με τα αόρατα πέπλα του και να σε μελετήσει σε βάθος.
Και στο τέλος, αναπόφευκτα, γίνεστε ένα.
Γίνεσαι εσύ το σκοτάδι.
Πώς θα ένιωθες αν έμπαινες στο στόχαστρο ενός δολοφόνου που είναι τόσο βέβαιος ότι θα σε σκοτώσει ώστε καλεί εκ των προτέρων την αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος;
Κι αν κάποιος απάγει ανυποψίαστα θύματα με σκοπό να στήσει ένα παρανοϊκό κυνηγητό, τι θα σκεφτόσουν αν μάθαινες ότι είσαι η επόμενη επιλογή του;
Δύο απανωτά σοκαριστικά εγκλήματα.
Ανεξήγητες συμπτώσεις που τελικά μπερδεύουν κι άλλο το κουβάρι που προσπαθεί να ξετυλίξει η Ειδική Μονάδα Εξιχνίασης Κακουργημάτων.
Μια αποφασισμένη δημοσιογράφος που αναζητεί αιματηρά μυστικά πίσω από κλειστές πόρτες.
Οι Ευγενείς Άγριοι επιστρέφουν.
Μαζί τους και το σκοτάδι.
Βιογραφικό
Ο Γιώργος Δάμτσιος γεννήθηκε το 1978 στη Νάουσα, όπου εξακολουθεί να διαμένει με τη σύζυγό του Αναστασία και τα δύο παιδιά τους. Έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα τα μυθιστορήματα Μέχρι την τελευταία του ανάσα (Εκδόσεις Momentum), Το τρίπτυχο των ευχών (Εκδόσεις Πηγή) και Στη γέφυρα των χαμένων ψυχών (σε συνεργασία με τον συγγραφέα Μάριο Δημητριάδη, Εκδόσεις Λυκόφως), το λογοτεχνικό/μουσικό πρότζεκτ The Metal Chapters Vol. I, και πάλι σε συνεργασία με τον Μάριο Δημητριάδη, καθώς και τη συλλογή διηγημάτων Μυστικά στο λυκόφως (Εκδόσεις Λυκόφως). Έχει συμμετάσχει επίσης σε οχτώ συλλογές διηγημάτων. Πέρα από τη συγγραφή, του αρέσει να διαβάζει μανιωδώς, ενώ είναι λάτρης της heavy metal, του gaming και του αθλητισμού. Αποτελεί ιδρυτικό μέλος του Φεστιβάλ Φαντασίας Fantasmagoria, αρθρογραφεί τακτικά στον ιστότοπο nyctophilia.gr, ενώ πραγματοποιεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής για λογαριασμό της Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Νάουσας. Επισκεφθείτε τον προσωπικό του ιστότοπο, georgedamtsios.com, και αναζητήστε τον στο Facebook και στο Goodreads.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.